گونه های توس به دلیل دارا بودن ارزش دارویی، صنعتی و زینتی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. litwinowii Betula یکی از دو گونه توس در حال انقراض ایران می باشد که در سنگده ساری رویش دارد. در پژوهش حاضر، ریزنمونه های برگ پس از اعمال تیمارهای سترون سازی (کلرید جیوه 0.1 درصد، الکل 70 درصد و هیپوکلریت سدیم 25 درصد در زمان های مختلف) در دو محیط کشت WPM و MS با غلظت های مختلف هورمون های BAP و 2,4-D جهت تولید کالوس و باززایی گونه B.litwinowii دز آزمایشگاه کشت بافت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان کشت گردیدند. نتایج نشان داد تیمار کلرید جیوه 0.1 درصد به مدت 7 دقیقه بهترین روش سترون سازی ریزنمونه ها بود. محیط کشت پایه WPM حاوی یک میلی گرم در لیتر BAP و 0.1 میلی گرم در لیتر 2,4-D بهترین محیط کالوس زایی شناخته شد. همچنین 10 میلی گرم در لیتر Zeatin در ترکیب با 20 میلی گرم در لیتر آدنین سولفات برای القای اندام زایی کالوس ها مناسب بود. ترکیب 0.5 BAP میلی گرم در لیتر و آدنین سولفات 20 میلی گرم در لیتر با 20 درصد اندام زایی به عنوان بهترین تیمار انتخاب شد. درنهایت گیاه چه ها در محیط WPM حاوی IBA و NAA (یک میلی گرم در لیتر) ریشه دار شدند. روش ریزازدیادی توس که در پژوهش حاضر بهینه گردید، در بیوتکنولوژی با هدف پیشبرد ژنتیکی درختان توس و نیز ریزازدیادی در مقیاس وسیع و تکثیر تجاری نیز قابل توصیه است.