دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
سال:1387 | دوره:10 | شماره:37 |تعداد مقالات:10

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج درمانی شناختی الیس به صورت انفرادی و توام در کاهش تعارضات زناشویی بود. آزمودنی های نمونه پژوهش شامل 36 زوج (72 نفر زن و مرد) از 150 زوج متقاضی مشاوره بودند که به دلیل درگیری و تعارض به شعب شورای حل اختلاف شهر اهواز مراجعه کرده بودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 42 سوالی تعارضات زناشویی استفاده شد و زوج های نمونه پژوهش آن را در مرحله قبل و بعد از مداخله آزمایشی (ارایه متغیر مستقل) تکمیل کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در 3 گروه (زوج درمانی انفرادی، زوج درمانی توام و گواه) تقسیم شدند. داده های به دست آمده با روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی روی میانگین تفاضل نمرات پیش آزمون و پس آزمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که هر دو شیوه زوج درمانی در کاهش تعارضات زناشویی موثر بوده اند. به علاوه در مقایسه شیوه های مختلف زوج درمانی با همدیگر این نتایج به دست آمد: در کاهش کل تعارضات زناشویی (P<0.0001)، خرده مقیاس کاهش رابطه جنسی (P<0.016) و جدا کردن امور مالی (P<0.013) شیوه انفرادی الیس اثربخش تر بوده است. لیکن در خرده مقیاس های کاهش همکاری، افزایش واکنش هیجانی، جلب حمایت فرزندان، افزایش رابطه با خویشاوندان خود و کاهش رابطه با خویشاوندان همسر تفاوت معناداری بین دو شیوه انفرادی و توام مشاهده نگردید.

هدف این پژوهش مطالعه تاثیر برد و باخت بر کیفیت نیمرخ خلق و خو و غلظت کورتیزول بزاق در هندبالیست های زن بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. آزمودنی های این پژوهش را 10 دانشجوی دختر هندبالیست شرکت کننده در مسابقات سراسری دانشگاهی به ترتیب با میانگین و انحراف معیار سن، قد و وزن 1.78±22.80 سال، 4.90±163.87 سانتی متر و 6.21±59.97 کیلوگرم تشکیل دادند. نمونه های بزاقی 30 دقیقه و فورا قبل، بین دو نیمه، بلافاصله بعد و 30 دقیقه پس از پایان رقابت جمع آوری شد. ورزشکاران قبل و بعد از مسابقه پرسشنامه مربوط به حالات خلقی را تکمیل کردند. وضعیت کیفیت خلق و خوی آزمودنی ها با پرسشنامه 65 سوالی خلق و خوی ورزشکاران (POMS) که مک نیر و همکاران (1992) تهیه و استاندارد کرده اند و کورتیزول بزاقی ورزشکاران به روش الایزا اندازه گیری شد. از طرح تحقیق تک گروهی و آزمون های تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری های مکرر و ضریب همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد سطوح کورتیزول و نمره مجموعه اختلالات خلقی آزمون POMS به طور معناداری در طی مسابقه با قبل اختلاف معنادار داشت (P<0.05). داده ها نشان داد برد و باخت بر هورمون کورتیزول که از شاخص های استرس است تاثیرگذار است و شرکت در رقابت موجب افزایش نمره مجموعه اختلالات خلقی هندبالیست های زن می گردد که این افزایش در بازی باخت مشهودتر بود.

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی به شیوه منطقی - عاطفی - رفتاری با روش هومیوپاتی بر اختلال افسردگی زنان بود. به این منظور 30 بیمار مبتلا به این اختلال از میان مراجعه کنندگان به درمانگاه روانپزشکی نور شهر اصفهان که با نظر روانپزشک تشخیص افسردگی دریافت نموده و نیز از پرسشنامه افسردگی بک نمره ای بین 17 تا 30 کسب کرده بودند و هیچ گونه اختلال طبی دیگری نداشته و در حال حاضر تحت درمان دیگری قرار نداشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی 15 نفری قرار گرفتند. جلسات گروه درمانی شناختی به روش منطقی - عاطفی - رفتاری الیس به صورت 10 جلسه 90 دقیقه ای یک بار در هفته بود. اعضای گروه هومیوپاتی نیز با اخذ مجوز از روانپزشک به پزشک هومیوپات ارجاع داده شده و به مدت 6 ماه به صورت انفرادی تحت درمان با داروهای هومیوپاتی قرار گرفتند. پس از اتمام مداخلات، دو گروه آزمایش دوباره با این پرسشنامه به عنوان پس آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری عبارت بود از: ارزیابی روانپزشکی طبق معیارهای DSM-IV-TR، پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه سنجش افسردگی بک. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در سطح توصیفی از شاخص های فراوانی و درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کواریانس به منظور مقایسه تاثیر گروه درمانی شناختی و هومیوپاتی بر میزان افسردگی و از آزمون t همبسته برای بررسی اثربخشی دو روش مداخله به طور جداگانه استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که به کارگیری هر دو روش درمانی میزان افسردگی بیماران را کاهش داده است (P£0.05). همچنین نتایج نشان داد بین دو روش درمان از نظر اثربخشی تفاوت معناداری وجود ندارد (P>0.05).

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی به مادران بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان مقطع تحصیلی سوم تا پنجم ابتدایی شهر اصفهان است. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان پایه های سوم تا پنجم ابتدایی در سال تحصیلی 87-86 تشکیل داده است. روش نمونه گیری مورد استفاده در پژوهش برای انتخاب مدارس خوشه ای چند مرحله ای و برای انتخاب آزمودنی ها بر اساس امتیاز مشکلات رفتاری آنها است. بدین ترتیب که از 5 ناحیه آموزش و پرورش اصفهان، یک ناحیه به طور تصادفی انتخاب و سپس از این ناحیه یک دبستان دخترانه و یک دبستان پسرانه به طور تصادفی انتخاب شد. آنگاه از این دو مدرسه با انجام پیش آزمون از کلیه دانش آموزان پایه سوم تا پنجم، 96 نفر دانش آموز که دارای مشکلات رفتاری بودند مشخص و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، سپس این 96 نفر به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. به مادران گروه آزمایشی طی 9 جلسه آموزش مهارتهای زندگی داده شد. همچنین به منظور بررسی میزان مشکلات رفتاری از آزمون مشکلات رفتاری راتر (a=0.9) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عملکرد گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری (P<0.001) وجود دارد و آموزش مهارتهای زندگی به مادران بر کاهش مشکلات رفتاری تاثیر دارد.

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه سبکهای دلبستگی بزرگسالی با رفتارهای مدنی سازمانی در بین کارکنان یک کارخانه صنعتی در شهرک صنعتی محمودآباد اصفهان بوده است. در این پژوهش سبکهای دلبستگی بزرگسالی متغیرهای پیش بین و رفتارهای مدنی سازمانی و ابعاد آن متغیرهای ملاک بودند. 183 نفر از کارکنان یک کارخانه صنعتی به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. نوع پژوهش توصیفی (همبستگی) بود. آزمودنی ها، پرسشنامه های سبکهای دلبستگی بزرگسالی و رفتارهای فرانقش را تکمیل کردند. در این پژوهش روش آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام به کار برده شد. نتایج نشان داد آزمودنی های دارای سبک دلبستگی ایمن نسبت به آزمودنی های دارای سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا بیشتر به انجام رفتارهای مدنی سازمانی اقدام می کنند. علاوه بر این نتایج تحلیل رگرسیون هم سهم معنادار متغیرهای پیش بین را در پیش بینی متغیرهای ملاک نشان داد و مشخص ساخت سبک دلبستگی می تواند رفتارهای مدنی سازمانی را به خوبی پیش بینی کند.

این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین شیوه های فرزندپروری مادر (اقتدار منطقی، استبدادی، آزادگذاری) و ادراک فرزند از آن شیوه ها با مکان کنترل و خودپنداره فرزندان در شهر تهران، انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر پایه سوم راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 81-80 و همچنین مادران آنها که دارای حداقل تحصیلات پنجم ابتدایی و بالاتر بوده اند، تشکیل می دهد. تعداد 388 نفر دانش آموز و مادران آنان به صورت تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. روش پژوهش از نوع همبستگی است. پرسشنامه اقتدار والدین بورای (30 سوال)، پرسشنامه سبکهای فرزندپروری ادراک شده مکلون و مررل (18 سوال)، مقیاس مکان کنترل نوویکی و استریکلند (40 سوال) و آزمون خودپنداره تنسی (84 سوال) اجرا شد. نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری مادر با مکان کنترل و خودپنداره رابطه معناداری وجود ندارد (P>0.05). اما بین ادراک دانش آموزان از شیوه های فرزندپروری مادر (اقتدار منطقی، استبدادی، آزادگذاری) با مکان کنترل و خودپنداره رابطه معناداری مشاهده شد (P<0.0001). یافته ها نشان داد که ادراک فرزندان از شیوه های فرزندپروری به عنوان یک عامل اثرگذار بیرونی قدرت تبیین بهتری برای شکل گیری مکان کنترل و خودپنداره فرزند در مقایسه با نگرش مادر به این شیوه ها می تواند داشته باشد.

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین نگرش به عوامل انسانی موثر در بهره وری و سبک رهبری با تعهد سازمانی در کارکنان کارخانجات مخابراتی ایران در مهرماه 1386 صورت گرفته است.هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نگرش به عوامل انسانی موثر در بهره وری و سبک رهبری سرپرستان با تعهد سازمانی در کارکنان بوده است. بدین منظور 50 نفر از سرپرستان و 260 نفر از کارکنان تحت نظارت آنان از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش شامل نگرش سنج عوامل و موانع انسانی بهره وری، پرسشنامه های تعیین سبک رهبری، توصیف رفتار رهبری و تعهد سازمانی پاسخ دادند. پس از جمع آوری داده ها از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده برای تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس نتایج این پژوهش بین نگرش سرپرستان به عوامل انسانی موثر در بهره وری و تعهد سازمانی زیردستان (P<0.05) و بین سبک رهبری سرپرستان و تعهد سازمانی زیردستان (P<0.05) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین ممکن است نگرش سرپرستان سبک رهبری آنان را پیش بینی کند. ولی بین نگرش سرپرستان و توصیف رفتار رهبری توسط زیردستان رابطه معناداری مشاهده نشد.

این تحقیق هیجان های بیان شده در اشعار غنایی دیوان پنج شاعر مشهور، عطار، مولوی، سعدی، حافظ و شهریار را بررسی و مقایسه می کند. با نمونه گیری تصادفی، از میان اشعار این شاعران نمونه انتخاب شد و فهرستی تدوین گردید که دارای اعتبار محتوا و پایایی 0.90 بود. یافته های تحقیق نشان داد که 5 الی 19 درصد اشعار این دیوان ها هیجان های مشخصی را بیان می کند که هیجان عشق، غم و شادی از جمله آنها بودند و با فراوانی بالا در دیوان ها مشاهده شد. بیان هیجان عشق در همه این پنج دیوان در صدر قرار دارد، ولی هیجان غم در سروده های شهریار و شادی در شعرهای مولوی بیشتر دیده می شود. این حالتهای هیجانی مثبت و منفی که با شدت بالایی سروده شده اند، در دیوان ها متفاوت از یکدیگر بوده و با ویژگیهای شخصی هر یک از شاعران مطابقت دارد و تیپ شخصیتی - هیجانی خاصی را پیشنهاد می کند که نشان دهنده بیان هیجانی با شدت بالاست.