مجله پرستاری و مامایی
سال:1389 | دوره:5 | شماره:18 |تعداد مقالات:7

مقدمه: پرستاران هرروزه در محیط کار خود با موقعیت های زیادی روبرو می شوند که مستلزم تصمیم گیری اخلاقی می باشد. بنابراین، دانشجویان پرستاری باید در طول دوران تحصیل خود به سطح مناسبی از تکامل اخلاقی برسند. مطالعاتی تاکنون که در رابطه با تکامل اخلاقی دانشجویان پرستاری در ایران انجام شده است محدود است. لذا، هدف این مطالعه تعیین سطح تکامل اخلاقی دانشجویان پرستاری می باشد.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی - همبستگی در سال 1389 انجام شد. نمونه پژوهش عبارت بود از 115 دانشجوی پرستاری سال سوم و چهارم دانشگاه علوم پزشکی تبریز که با روش سرشماری انتخاب شدند. جهت تعیین سطح تکامل اخلاقی از پرسشنامه آزمون معمای پرستاری (NDT) استفاده شد. در این پرسشنامه 6 سناریو ارایه می گردد و با توجه به جواب دانشجویان سطح تکامل اخلاقی آنان تعیین می گردد. در این پرسشنامه نمره تفکر اخلاقی پرستاری (NP) که حاصل جمع نمرات سطح پنجم و ششم تکامل اخلاقی کلبرگ است نیز محاسبه می گردد که نمره آن از 18 تا 66 متغیر است. شاخص دیگر نمره ملاحظات بالینی (PC) است که در نظر گرفتن قوانین اداری در تصمیم گیری اخلاقی را مورد بررسی قرار می دهد و نمره آن از 6 تا 36 متغیر است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.یافته ها: بررسی داده ها نشان داد که 13 دانشجو (11.3%) در سطح تکامل اخلاقی دوم، 8 دانشجو (7درصد) در سطح سوم، 25 دانشجو (21.7%) در سطح چهارم، 55 دانشجو (47.8%) در سطح NP و 14 دانشجو (12.1%) در سطح PC قرار داشتند. همچنین، بررسی نشان داد که میانگین نمرهNP  برای دانشجویان 48.9±6.5 و میانگین نمره PC  برای آنان 20.0±4.4 بود. بین سطح تکامل اخلاقی دانشجویان با مشخصات آنان ارتباط معنی دار آماری یافت نشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه حدود نصف دانشجویان در سطح NP بودند ولی هنوز تعداد قابل توجهی از آنان در سطوح پایین تکامل اخلاقی قرار داشتند. این امر نشان می دهد که مسوولین آموزش پرستاری باید به امر تربیت اخلاقی دانشجویان پرستاری توجه بیشتری داشته باشند.

مقدمه: دیسمنوره اولیه یک اختلال شایع بخصوص در میان دختران جوان می باشد. هدف این پژوهش تعیین توزیع شدت دیسمنوره اولیه، تاثیر آن بر فعالیت روزمره و روش درمانی مورد استفاده و ارتباط برخی مشخصات افراد با شدت درد قاعدگی در دانشجویان دختر خوابگاهی بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی 108 دانشجوی دختر 22-18 ساله مجرد مقیم در خوابگاه های دانشگاه های دولتی تبریز که دیسمنوره اولیه داشته و فاقد هرگونه بیماری جسمی - روانی بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها از طریق پرسشنامه ای که شامل بخش سوالات مشخصات فردی - اجتماعی، تاریخچه طبی و قاعدگی، تعیین شدت درد قاعدگی با استفاده از مقیاس مقایسه بصری بود جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: حدود سه  چهارم (74%) از دانشجویان مورد مطالعه دیسمنوره متوسط تا شدید (نمره مساوی و بالاتر از 5) داشتند. بیش از یک سوم (38%) گزارش نمودند که دیسمنوره اغلب/ همیشه آنان را از انجام فعالیت های روزمره باز می دارد و سه چهارم دانشجویان جهت تسکین درد دیسمنوره اغلب/ همیشه از مسکن استفاده می کرده اند. افرادی که خواهر یا مادرشان دچار درد هنگام قاعدگی بودند و آن هایی که شدت درد قاعدگی اغلب یا همیشه آنها را از انجام کارهای روزمره بازمی داشت، قاعدگی دردناک با شدت بالاتر (نمره مساوی و بالاتر از 5) را بطور معنی داری بیشتر تجربه می کردند (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: دیسمنوره متوسط تا شدید که عامل بازدارنده از فعالیت های روزمره در بین دانشجویان دچار دیسمنوره اولیه  بوده است شیوع بالایی داشته، لذا توجه ویژه ای را در بخش بهداشت عمومی می طلبد.

مقدمه: دپوپروورا و سیکلوفم تنها روش های هورمونی تزریقی قابل دسترس در سیستم بهداشتی بخش دولتی ایران هستند که توسط 2.6 درصد زنان واجد شرایط استفاده می شوند. سیکلوفم از سال 1386 وارد سیستم بهداشتی دولتی ایران شده ولی هیچ مطالعه ای در مورد تداوم آن در ایران منتشر نشده است و تمام مطالعات منتشر شده در مورد دپو پروورا در مراکز بهداشتی و درمانی شهری انجام شده است، بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم تداوم و دلایل عدم تداوم این دو روش را در خانه های بهداشت استان آذربایجان شرقی با هم مقایسه کنیم.مواد و روشها: این مطالعه یک بررسی کوهورت گذشته نگر است که بر روی 422 زنی که 24 - 12 ماه قبل از زمان نمونه گیری اولین دوز آمپول های دپوپروورا (220 نفر) یا سیکلوفم (202 نفر) را در خانه های بهداشت استان آذربایجان شرقی دریافت کرده بودند، انجام شد. ابزارگردآوری داده ها شامل پرسشنامه  بود که با مصاحبه با خود فرد و بررسی پرونده وی تکمیل و اطلاعات بدست آمده در نرم افزار آماری SPSS\ver13  و با استفاده از آزمون های آماری کای دو و کاپلان مایر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی 33±7.0 سال بود، 10 درصد آن ها تحصیلات دبیرستانی یا بالاتر داشتند، 92.5 درصد آن ها خانه دار بودند. میزان تداوم سیکلوفم در طی 24 ماه اول به طور معنی داری کمتر از دپوپروورا بود (P<0.001). میزان تداوم 3، 6، 9 و 12 ماهه برای سیکلوفم به ترتیب 56، 37، 30 و 27 درصد و برای دپوپروورا 75، 59، 48 و 42 درصد بود. تغییرات قاعدگی به عنوان علت  ترکیبی (84.5% برای دپوپروورا و 72% برای سیکلوفم، P=0.008) و قطع قاعدگی به عنوان علت انفرادی (به ترتیب 50% و 22%، P<0.001) به عنوان مهم ترین علت قطع در هر دو گروه گزارش شد ولی فراوانی آن ها در گروه دپوپروورا به طور معنی داری بیش از گروه سیکلوفم بود.بحث و نتیجه گیری: میزان تداوم سیکلوفم به طور معنی داری کمتر از دپوپروورا بود (P<0.001) با توجه به پایین بودن نسبی میزان تداوم این روش ها در مقایسه با مطالعات انجام گرفته در سایر کشورها و اینکه در هر دو گروه دلیل اصلی عدم تداوم تغییرات قاعدگی بویژه قطع قاعدگی و لکه بینی بود و این عوارض زیان بار نیستند، کادر بهداشتی می توانند با مشاوره و آموزش مناسب به زنان استفاده کننده از این روش ها، در بالا بردن تداوم این روش ها کمک نمایند.

مقدمه: نوجوان به سرعت از محرک های محیطی متاثر شده، رفتارهای خطرجویی را انجام می دهد. بسیاری از رفتارهای خطرزای سلامت که علت اصلی مرگ و میر جوانان و بزرگسالان هستند در طی نوجوانی ایجاد و تقویت می شوند.مناسب ترین شیوه برای ارتقای توانایی های روانی اجتماعی کودکان و نوجوانان مداخله از طریق آموزش مهارت های زندگی در محیط آموزشی حمایت کننده یعنی مدرسه است که مهارت نه گفتن یکی از این مهارت ها است، از این رو این مطالعه به منظور تعیین تاثیر مداخلات مدرسه محور بر مهارت نه گفتن در دانش آموزان دوره راهنمایی انجام گرفته است.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی پیش و پس آزمون با گروه کنترل است جامعه آماری آن را 417 نفر از دانش آموزان پایه دوم و سوم راهنمایی شهر مراغه تشکیل می داد که به صورت تصادفی انتخاب و بعد از اجرای پیش آزمون به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. برای گروه تجربی کلاس های آموزشی مهارت های زندگی به مدت 7 جلسه اجرا گردید و در جلسه هشتم مهارت نه گفتن در آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای سنجش مهارت نه گفتن از پرسشنامه تندرستی و رفتار سالم دکتر بوتوین استفاده شد و در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار 15 SPSS\Ver و آزمون های آماری t مستقل و وابسته و مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات مهارت «نه گفتن» در گروه تجربی در پس آزمون تفاوت معنی داری با پیش آزمون داشت (P<0.01) به طوری که بعد از انجام مداخلات مدرسه محور مهارت نه گفتن در گروه تجربی افزایش یافته بود. میانگین و انحراف معیار تفاوت نمرات در پیش و پس آزمون مهارت نه گفتن در گروه تجربی 2.50±5.58 و در گروه کنترل -0.04±5.53 بود. آزمون t مستقل تفاوت معنی داری در میانگین و انحراف معیار تفاوت نمرات در پیش آزمون و پس آزمون مهارت نه گفتن بین دو گروه مداخله و کنترل نشان داد (P<0.001) به عبارت دیگر در نتیجه اجرای مداخله، نمرات مهارت نه گفتن در گروه تجربی افزایش قابل توجهی یافته و در گروه کنترل کاهش پیدا کرده بود.بحث و نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی در گروه تجربی بر مهارت «نه گفتن» آن ها موثر بود. پس اجرای این برنامه به عنوان عامل حفاظتی در پیشگیری از سوء مصرف مواد پیشنهاد می گردد.

مقدمه: زایمان یک واقعه پراسترس می باشدکه زنان باردار جهت سازگاری با آن نیازمند کمک افراد دیگر می باشند. در بین ارایه دهندگان خدمات بهداشتی، عاملین زایمان (متخصصین زنان و زایمان و ماماها) نقش ویژه ای در این زمینه بر عهده دارند و به نظر می رسد که ترجیح ها این گروه در رابطه با نوع زایمان خود بر امر مشاوره در دوران بارداری جهت انتخاب نوع زایمان زنان باردار تاثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه تعیین نوع زایمان ترجیحی عاملین زایمان برای خود و نوع زایمان پیشنهادی آنان به زنان باردار و همچنین ارتباط بین نوع زایمان ترجیحی خود با نوع زایمان پیشنهادی آنان به زنان باردار می باشد.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی – همبستگی می باشد که در سال 1388 انجام شد. پس از تعیین روایی و پایایی ابزار، پرسشنامه ای که حاوی برخی مشخصات فردی – اجتماعی، تاریخچه بارداری و زایمان و سوالاتی در مورد اهداف پژوهش بود، دراختیار نمونه های مورد پژوهش قرار گرفت. در این پژوهش، 153 نفر ماما و 90 نفر متخصص زنان و زایمان بنا به تمایل شخصی خود اقدام به تکمیل پرسشنامه نمودند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمون مجذور کای و آزمون t برای گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: سزارین، زایمان ترجیحی 62.2 درصد متخصصین زنان و زایمان و 57.6 درصد ماماها با حاملگی اول برای خود و زایمان پیشنهادی 33.7 درصد متخصصین زنان و زایمان و 17.6 درصد ماماها به زنان باردار بدون اندیکاسیون سزارین بود. همچنین ارتباط آماری معنی داری بین نوع زایمان ترجیحی عاملین زایمان برای خود و نوع زایمان پیشنهادی آنان به زنان باردار مشاهده گردید.بحث و نتیجه گیری: نوع زایمان پیشنهادی به زنان باردار توسط عاملین زایمان تحت تاثیر نوع زایمان ترجیحی برای خودشان می باشد. داشتن ترجیح مثبت عاملین زایمان نسبت به سیر زایمان طبیعی، می تواند برعملکرد آنان در امر مشاوره به مادران باردار در رابطه با نوع زایمان و میزان تلاش برای انجام زایمان طبیعی تاثیرگذار باشد.

مقدمه: ناهنجاری های مادرزادی از علل مهم معلولیت و مرگ و میر نوزادان می باشند. تولد یک نوزاد با ناهنجاری های مادرزادی علاوه بر ایجاد مشکلات عاطفی بر والدین مستلزم صرف هزینه های بالا هست. ناهنجاری ها دارای علل کروموزومی و محیطی هستند.لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر در بروز ناهنجاری های ماژور در زنان مراجعه کننده به مرکز آموزشی - درمانی الزهرا (س) تبریز در متولدین سال 1386 در بیمارستان الزهرا (س) تبریز انجام گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه مورد - شاهدی تعداد 333 نوزاد دارای ناهنجاری های آشکار مادرزادی که در سال 1386 در بیمارستان الزهرا (س) تبریز متولد شده بودند با 666 نوزاد فاقد ناهنجاری که از نظر برخی مشخصات اجتماعی - فردی با هم جور بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. نمونه ها در گروه مورد به روش در دسترس و در گروه شاهد به روش تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر به وسیله پژوهشگر و از طریق مصاحبه و ثبت در پرسشنامه جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل با نرم افزار Spss/ver13 و آزمون های t مستقل و کای دو انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که شایع ترین ناهنجاری های مادرزادی به ترتیب مربوط به دستگاه اسکلتی (28.83%)، دستگاه ادراری - تناسلی (28.23%)، دستگاه عصبی (9.31%)، ناهنجاری های کروموزومی (8.71%) و دستگاه گوارش (6.61%) بود. نتایج پژوهش نشان داد که والدین 25 درصد نوزادان ناهنجار رابطه فامیلی داشتند در حالی که این میزان برای نوزادان سالم 15.9 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P=0.004). همچنین نتایج نشان داد که بین وجود ناهنجاری های مادرزادی با بیماری مادر در دوران حاملگی، جنس نوزاد، تعداد حاملگی، سابقه سقط، مراقبت در دوران حاملگی، دریافت مولتی ویتامین و فروس سولفات، مصرف دارو طی بارداری و نوع زایمان ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05). همچنین میانگین وزن نوزاد، سن حاملگی و آپگار دقیقه اول و پنجم در دو گروه اختلاف معنی داری داشت.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ازدواج فامیلی، بیماری مادر در دوران حاملگی، تعداد حاملگی، سابقه سقط، مراقبت در دوران حاملگی، نوع زایمان به طور معنی داری در نوزادان ناهنجار بیشتر از نوزادان سالم بود. لذا آموزش خانواده و جوانان مبنی بر خطر ازدواج فامیلی، ضرورت رعایت موارد خاص در طی حاملگی و انجام مرتب مراقبت های دوران بارداری، ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: کوچک ترین بی توجهی به حرفه پرستاری که با جان آدمی سرو کار دارد، ممکن است باعث از دست دادن جان یک فرد شود. آموزش بالینی در رشته پرستاری قلب و کانون توجه تعلیم و تربیت بوده و مسلما بایستی این آموزش متناسب با نیازهای به وجود آمده از پیشرفت و تحول در عرصه مراقبت سلامت باشد. اذعان می شود راهبردهای آموزش بالینی سنتی پاسخگوی این تحولات نبوده و استفاده از راهبردهای مبتنی بر تئوری فرهنگی اجتماعی مفید است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت موجود به دلیل نارضایتی از آموزش بالینی و مطلوب نبودن کمیت و کیفیت آن در ایران انجام گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی در سال 1389 بر روی 38 نفر از مدرسان بالینی پرستاری شاغل در دانشکده های پرستاری و مامایی تبریز و ارومیه انجام شد(حجم نمونه با جامعه برابر بود). ابزار گردآوری داده پرسشنامه استاندارد بود که توسط بونک و کیم در سال 1998 تهیه شده بود. بعد از ترجمه ابزار به زبان فارسی، از روایی ترجمه و محتوایی استفاده گردید و همچنین برای تعیین پایایی ابزار از روش باز آزمایی استفاده شد که ضریب همبستگی پیرسون 0.90 محاسبه گردید. داده های بدست آمده توسط نرم افزار SPSS/ ver13 مورد تجزیه تحلیل گردید و از آمار توصیفی نظیر، میانگین، فاصله اطمینان 95% و انحراف معیار استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مقبولیت اکثریت راهبرد های آموزش بالینی فرهنگی - اجتماعی محور متوسط می باشد (2.72±0.44 از 4). مقبولیت راهبردهای سکو سازی، سوال کردن، مدیریت آموزشی، مربی گری، آموزش مستقیم و تغییرپذیری بالاترین اولویت و راهبرد توضیح دادن پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داده اند.بحث و نتیجه گیری: راهبردهای آموزش بالینی فرهنگی - اجتماعی محور باهم و در کنار هم به کار برده می شوند و برای آموزش بالینی ممکن است چندین راهبرد هم زمان توسط مدرس استفاده گردد. راهبرد سکو سازی به عنوان اصلی ترین راهبرد این نظریه بیشترین مقبولیت را در میان مدرسان بالینی دارد که این خود نقطه قوتی برای آموزش بالینی ما می باشد.