رادار به عنوان یک سیستم مهم در میدان جنگ مدرن برای تشخیص و از بین بردن توان نظامی دشمن مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از مواد جاذب رادار، یکی از روش های مرسوم در برابر حسگر راداری می باشد. این مواد، انرژی رادار را جذب می کند، تابش برگشت داده شده را کاهش می دهند و در نتیجه از شناسایی جلوگیری می کند. نانوکامپوزیت های مختلفی برای اتلاف امواج راداری، در این تحقیق آزمایش شد و از میان آن ها نانوکامپوزیت پلی آنیلین، نانواکسید آهن و نانواکسید تیتانیوم بر پایه پلی یورتان با موفقیت تهیه شد. همچنین تاثیر ضخامت و درصد غلظت این نانوکامپوزیت ها بر میزان جذب امواج، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر افت انعکاسی که در محدوده فرکانسی 8-12 گیگاهرتز برای کمپوزیت با ضخامت 7.5 میلی متر برای فرکانس 9.7 گیگاهرتز مشاهده می شود، حدود 22.5 دسی بل است.