در توسعه ی پایدار سامانه های آب شهری نه تنها باید به جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فنی توجه نمود، بلکه باید ارجحیتها و اولویت های تمامی گروه های ذینفع و ذیمدخل، اعم از مصرف کنندگان، ارائه دهندگان خدمات و دیگر سازمانهای درگیر را نیز لحاظ نمود. پیچیدگی و تعدد متغیرهایی که در مساله تصمیم گیری برای توسعه ی سامانه های آب شهری وجود دارد، لزوم به کارگیری روشهای نظام مند و کارا، که بتوانند علاوه بر در نظر گرفتن همه جنبه های تصمیم گیری، عدم قطعیت ها و عدم صراحتهای موجود را در متغیرهای تصمیم نیز به شمار می روند، مشخص می سازد. روش های تصمیم گیری چندمعیاره ی گروهی فازی (FGDM) دسته ای از ابزارهای تحلیل نظام مند هستند که بطور گسترده در حل مسائل برنامه ریزی و مدیریت منابع آب و محیط زیست به کار گرفته شده اند. در مقاله ی حاضر، در قالب یک مطالعه ی موردی، کاربرد روش تصمیم گیری چندمعیاره ی فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) در برنامه ریزی برای توسعه ی پایدار سامانه های آب شهری نشان داده شده است. هدف از مطالعه ی موردی، انتخاب نمایشنامه ی پایدار توسعه برای سامانه آب شهری یک منطقه ی فرضی به نام شهرک می باشد. در این تحقیق، با به کارگیری چهار معیار و یازده شاخص تصمیم گیری نظرات تصمیم گیرندگان در قالب پرسشنامه های تخصصی جمع آوری شده و شش نمایشنامه ی توسعه اولویت بندی گردیده اند. نتایج اجرای شبیه، که براساس نظرات خبرگان مورد صحت سنجی قرار گرفته، نشان می دهد، که روش های تصمیم گیری گروهی، مانند روش به کار رفته در این تحقیق می توانند به عنوان ابزارهای تحلیلی و توانمند، فرآیند تصمیم گیری را برای مدیران و تصمیم گیرندگان سامانه های آب شهری تسهیل ساخته، و به تحقق اهداف توسعه ی پایدار در بخش مدیریت آب شهری کمک کنند.