تحقیق حاضر رابطه هوش هیجانی با سلامت عمومی را در نوجوانان بزهکار و عادی مورد بررسی و تحقیق قرار داده است. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان بزهکار ساکن در کانون های اصلاح تربیت و نوجوانان عادی کشور ایران می باشد. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از پنج منطقه غرب، شرق، شمال، جنوب و مرکز ایران، تعداد 339 نفر (161 نوجوان غیربزهکار و 178 نوجوان بزهکار) انتخاب شدند و به آزمون های هوش هیجانی شاته پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندمتغیری و t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین ابعاد هوش هیجانی با ابعاد سلامت روان در نوجوانان عادی و بزهکار رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد. همینطور تحلیل رگرسیون حاکی از وجود همبستگی چندگانه معنی دار بین ابعاد هوش هیجانی با سلامت روانی در گروه عادی بود که از میان مولفه های هوش هیجانی بکارگیری هیجان بهترین پیش بینی کننده سلامت روانی نوجوانان بود. نتایج مقایسه میانگین های دو گروه نیز نشان می دهد که نوجوانان بزهکار نمرات بیشتری در ابعاد بیماری های روانی و نمرات کمتری در ابعاد هوش هیجانی کسب کردند.