دانش گیاهپزشکی ایران
سال:1396 | دوره:48 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

در این تحقیق فعالیت تولیدمثلی و همچنین پاسخ بویایی زنبور انگل واره (پارازیتویید)Lysiphlebus fabarum به حضور شکارگر درون رسته ای، کفشدوزک Hippodamia variegata Goeze روی گیاه خیار آلوده به شته ی جالیز Aphis gossypii بررسی شد. به این منظور افزون بر مقایسه ی میزان تغذیه ی کفشدوزک از شته های بالغ سالم و انگلی شده (پارازیته)، ویژگی های تولیدمثلی (درصد انگلی شدن یا پارازیتیسم، درصد ظهور و نسبت جنسی) زنبور در سه لکه ی غذایی تنها شته، شته همراه با کفشدوزک و شته همراه با لاشه های شته بررسی شد. همچنین ترجیح زنبور در انتخاب سه لکه ی یادشده با آزمایش بویایی سنجی تعیین شد. تغذیه ی کفشدوزک از شته های سالم در مقایسه با شته های انگلی شده بیشتر بود (001/0>, P53/12=27و2F) و در میان لکه های غذایی، به نسبت درصد انگلی شدن در لکه ی حاوی کفشدوزک کمتر بود (03/0=, P99/6=42و2G). همچنین در آزمایش های بویایی سنجی، زنبور به طور معنی داری از انتخاب لکه ی حاوی شکارگر درون رسته ای خودداری کرد (01/0=, P19=df, 40/6=2χ )، اما نتوانست حضور لاشه های شته را در لکه ی غذایی تشخیص دهد. در یک جمع بندی با توجه به دوری جستن زنبورهای ماده ی L. fabarum از کفشدوزک و ترجیح غذایی کفشدوزک، انتظار می رود که این زنبور بیشتر در لکه های بدون کفشدوزک فعال باشد و از سویی کفشدوزک نیز بیشتر از شته های سالم تغذیه کند، امری که باعث کاهش شکارگری درون رسته ای و بهبود کنترل شته ی جالیز می شود.

به منظور تعیین مناسب ترین ترکیب شیمیایی مؤثر بر میزان تغییر سطح آنزیم های دفاعی و ایجاد مقاومت به شبه قارچ Phytophthora drechsleriدر نهال های دو رقم پسته ی (سرخس و بادامی ریززرند) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ترکیب های شیمیایی (فسفیت پتاسیم، فوزتیل آلومینیوم، سیلیکات پتاسیم، کمپلکس آمینواسید و آهن بر یا سیدروفور پایوچلین) انجام شد. ترکیب های مورد استفاده منجر به کاهش درصد مرگ ومیر نهال های پسته شدند، به طوری که فسفیت پتاسیم و کمپلکس آمینواسید با 100 درصد بیشترین و فوزتیل آلومینیوم با 25 درصد کمترین تأثیر را در کاهش رخداد بیماری داشتند. همچنین این ترکیب ها باعث افزایش ارتفاع، وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه نسبت به نهال های شاهد و آلوده به بیماری شدند. همچنین نتایج نشان داد، ترکیب های مورد استفاده به ترتیب باعث افزایش 60، 55، 71 و 58 درصدی در سطوح آنزیمی پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و فنل کل در رقم بادامی نسبت به رقم سرخس شدند. عامل بیماریزا به ترتیب سبب افزایش 9-14، 2، 3-2 و 1/1-47/1 برابری سطوح آنزیمی نسبت به تیمار شاهد در دو رقم پسته شد. استفاده از این ترکیب ها باعث افزایش سطوح آنزیمی و ترکیب های فنلی شد که این موضوع در مایه زنی توأم با عامل بیماری سطح بیشتری را نشان داد.

ملخ ایتالیایی Calliptamusitalicus Linnaeus, 1758هرساله در کانون های این حشره در منطقه ی خدا آفرین به ویژه در حالت (فاز) مهاجر هنگامی که جمعیت در حال افزایش باشد آسیب شایان توجهی به مراتع و کشتزارهای هم جوار در مسیرهای پرواز وارد می سازد. از این رو، تغییر جمعیتی و الگوی توزیع فضایی مراحل نابالغ و بالغ این حشره در مراتع منطقه ی خدا آفرین استان آذربایجان شرقی در سال 1390، با استفاده از توزیع های آماری پواسن و دوجمله ای منفی، شاخص های تجمع و مدل های تیلور و آیوائو بررسی شد. نتایج ارائه شده توسط همه ی روش ها در بیشتر موارد بیانگر تجمعی بودن نوع پراکنش حشره بود. با این حال، در اواخر فصل و با کاهش انبوهی حشره در دو مرحله ی پوره ی سن پنجم و حشره ی کامل کاهش تجمع و گرایش به پراکنش تصادفی در برخی نمونه ها ملاحظه شد. هر دو مدل تیلور و آیوائو نیز تجمعی بودن نوع پراکنش آن در مراحل نابالغ و بالغ ملخ را نشان دادند. همچنین با محاسبه ی آماره ی λ آربوس و کریچ ((Arbous & Kerrich برای سن اول و مجموع سن ها در هر نمونه برداری مقادیر به دست آمده بیشتر از دو بود که بر پایه ی نظریه ی Blakhith بیانگر این است که توزیع فضایی تجمعی حشره هم متأثر از محیط و هم ویژگی های رفتاری ملخ است.

به منظور شناسایی برخی قارچ های درون رست (اندوفیت) درختان گیلاس (L. Prunus avium) در ایران، نمونه برداری از اندام های بسیار سالم درختان گیلاس شامل برگ ها و شاخه های چندساله، در پاییز سال 1392، بهار، تابستان و پاییز سال 1393و بهار، تابستان و پاییز سال 1394 در استان های البرز، اردبیل، اصفهان، ایلام، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، تهران، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، شهرکرد، زنجان، قزوین، کردستان، کرمان و همدان صورت گرفت. در این بررسی ده گونة قارچی شامل Acremonium sclerotigenum، Aureobasidiummicrostictum، Chaetomium globosum، Chalastospora gossypii، Clonostachys rosea، Dendrothyrium variisporum، Fusariumsambucinum، Fusarium verticillioides، Trichothecium roseum و Trichurus spiralis به عنوان قارچ های درون رست از درختان گیلاس در ایران شناسایی شدند. گونه های Aureobasidium microstictum و Dendrothyrium variisporum برای فلور قارچی ایران جدید هستند. همچنین همة گونه های شناسایی شده در این تحقیق برای نخستین بار به عنوان قارچ درون رست از درختان گیلاس در جهان گزارش می شوند.

استفاده از کودهای آلی با تغییر در سرعت رشد و نمو و فیزیولوژی گیاه، می تواند رابطه های بین گیاه و گیاهخواران را تحت تأثیر قرار دهد. در این پژوهش، تأثیر کاربرد کود ورمی کمپوست به دو صورت جامد و عصاره ی آبی (تی کمپوست) در بستر کشت گیاه گوجه فرنگی بر ترجیح میزبانی، بقا و فراسنجه های جدول زندگی باروری بید-گوجه فرنگی Tuta absoluta بررسی شد. هر آزمایش شامل پنج تیمار؛ گیاهان گوجه-فرنگی شاهد (بدون کود)، کود جامد 30 و 60 درصد بستر کشت و محلول 20 و 40 درصد تی کمپوست بود. نتایج آزمایش ترجیح میزبانی نشان داد کمترین میزان تخم به ازای برگ و بیشترین میزان مرگ ومیر لارو در تیمار کود جامد 60درصد است. در بررسی جدول زندگی-باروری کاهش معنی دار طول عمر افراد ماده (≈ 2 روز)، شمار تخم گذاشته شده به ازای هر فرد ماده (≈ 16 تخم)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (≈ 013/ بر روز)، نرخ خالص تولیدمثل (≈ 8 تخم) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (≈ 01/0 بر روز) بید گوجه فرنگی پرورش یافته روی گیاه تیمارشده با ورمی کمپوست به ویژه در تیمار کود جامد 60 درصد مشاهده شد. تأثیر منفی استفاده از ورمی کمپوست بر جمعیت بید گوجه فرنگی می تواند به عنوان یک ابزار مدیریتی آفت مورد توجه قرار گیرد.

زنگ زرد Puccinia striiformis f. sp. tritici، از مهم ترین و زیانبارترین بیماری در زراعت گندم است که پراکندگی گسترده ای در سراسر جهان داشته و در اغلب مناطق کشور نیز وجود دارد. در سال های همه گیری می تواند آسیب بسیار زیادی به محصول گندم وارد کند. تولید رقم های مقاوم مؤثرترین روش کنترل در مقابل نژادهای زنگ زرد است. در این پژوهش از یک نژاد پرآزار زنگ زرد که از منطقه ی ساری گردآوری شده و بر پایه ی واکنش های رقم های افتراقی، 198E150A+, Yr27 نام گذاری شده بود، برای ارزیابی مقاومت 64 رگه ی (لاین) دابل هاپلویید ناشی از روش حذف کروموزومی تلاقی گندم و ذرت به همراه شاهدهای حساس (بولانی و موروکو) و مقاوم (مروارید، پارسی و سیوند) گندم در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. گیاهچه ها در مرحله ی دو برگی، با نژاد یادشده مایه زنی شدند. اجزای مقاومت شامل، تیپ آلودگی (Infection type)، دوره ی نهان (Latent period)، اندازه ی جوش ها (Pustule size) و تراکم جوش ها (Pustule density) در شرایط گلخانه اندازه گیری شد. تجزیه ی واریانس برای همه ی صفات، تفاوت بسیار معنی دار بین ژنوتیپ ها را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد، بین صفات اندازه گیری شده همبستگی شدید وجود دارد. بنا بر نتایج به دست آمده، شمار 21 رگه از ژنوتیپ های مورد بررسی دارای واکنش مقاومت و دیگر رگه ها واکنش هایی از نیمه مقاوم تا حساس نسبت به زنگ زرد داشتند. رگه های مقاوم می توانند به عنوان منابع مقاومت جدید در مرحله ی گیاهچه نسبت به بیماری زنگ زرد استفاده شوند.

مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta Myrick. از مهم ترین آفت های گیاه گوجه فرنگی Solanum lycopersicum در ایران و جهان به شمار می آید که به دلیل قابلیت تولیدمثل بالا و طول نسل کوتاه آسیب اقتصادی بالایی وارد می سازد. امروزه کنترل رفتاری آفات بر پایه ی مواد شیمیایی رابط (سمیوکمیکال ها) جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. در این بررسی با تکیه بر غربال و شناسایی گروهی از ترکیب ها، قابلیت پانزده ترکیب از ترکیب های دورکننده ی شناخته شده ی گیاهی در تحریک گیرنده-های شاخکی حشرات باکره و جفت شده هر دو جنس، به کمک دستگاه الکتروآنتنوگرام (EAG) ارزیابی شد. در این آزمون بیشترین غلظت ممکنه ( µ g/µ l100( از هر ترکیب روی شاخک سمت راست نرها و ماده های باکره و جفت شده 2-4 روزه و در ده تکرار بررسی شد. نتایج به دست آمده از پاسخ الکتروفیزیولوژیکی نشان داد، همه ی ترکیب های مورد آزمایش توانایی اتصال به گیرنده های شاخکی حشرات کامل مینوز گوجه فرنگی را دارند. اما سه ترکیب (-)-Carvone، Salicylic acid و Methyl jasmonate بیشترین میزان پاسخ پس از منظور داشتن میزان تأثیر شاهد (هگزان) را نشان دادند. ازآنجاکه ترکیب های مورد آزمایش بالاترین تأثیر را بر ماده ی جفت شده دارند، لذا می توانند به عنوان نامزدی مناسب در جهت مهار رفتاری حشرات ماده ی این آفت همچون ترکیب های فرمونی در حشرات نر در راهبرد های مهاری و مدیریت تلفیقی آفات (Integrated Pest Management; IPM) مطرح باشند.

ویروس وای سیب زمینی (Potato virus Y, PVY) یکی از ویروس های مهم زیانبار با دامنه ی میزبانی گسترده است. در این پژوهش با توجه به شناسایی ویروس وای سیب زمینی و جداسازی آن از کشتزارهای شلغم استان خوزستان در سال زراعی 1392، ویژگی های سه جدایه ی انتخابی از شهرستان های دزفول، شوشتر و شوش (7Tu، 9Tu و 10Tu) بررسی شد. در آزمون تعیین دامنه ی میزبانی، سه جدایه روی گیاهانی متعلق به سه خانواده ی Solanaceae، Chenopodiaceae و Amaranthaceae، به صورت مکانیکی مایه زنی شدند. هر سه جدایه روی سیب زمینی، گوجه فرنگی، فلفل، تاتوره و گل تکمه ای نشانه های موضعی و فراگیر (سیستمیک) ایجاد کردند ولی روی بوته های سلمه تره، نشانه هایی مشاهده نشد. در آزمون SDS-PAGE، دو باند با اندازه ی حدود 33 و 31 کیلودالتونی در آموده ی خالص شده ی هر سه جدایه ی خالص سازی شده مشاهده شد. برای تعیین سویه ی جدایه های انتخابی از جفت آغازگرهای اختصاصی سویه ی PVY (CF/OR, NF/NR, OF/OR و PVY3TIM/PVNIBIP) که بر پایه ی ناحیه ی (CP) طراحی شده اند استفاده شد. در آزمون PCR با آغازگرهای اختصاصی سویه ی O (OR/OF) و سویه ی NTN (PVY3TIM وPVNIBIP) به ترتیب دو قطعه ی 608 و 1200 جفت بازی در هر سه جدایه افزایش شد. در ادامه، ناحیه ی CP هر سه جدایه، افزایش، همسانه سازی و توالی یابی شد. درنهایت با استفاده از مجموع نتایج به دست آمده از آزمون های زیستی (بیولوژیکی) و بررسی توالی نوکلئوتیدی و آمینواسیدی مشخص شد که جدایه های 7Tu، 9Tu و 10Tu جداشده از کشتزارهای شلغم استان خوزستان بیشترین همسانی را با سویه های NTN و W ویروس PVY دارند. این نخستین گزارش از شناسایی ویروس وای سیب زمینی در کشتزارهای شلغم است.

شاخص های تغذیه ای و فعالیت آنزیم های گوارشی Leptinotarsa decemlineata (Say) (Col.: Chrysomelidae) روی هشت رقم سیب زمینی شامل آگریا، دای فلا، کایزر، لابادیا، لیدی روزتا، لوتا، مارفونا و سانته تحت شرایط آزمایشگاهی 1± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 65 درصد و دوره نوری 16: 8 (روشنایی: تاریکی) مطالعه شد. لاروهای سن سوم پرورش داده شده روی رقم کایزر پایین ترین مقدار غذای خورده شده و وزن به دست آمده لاروی را داشتند. بالاترین و پایین ترین مقدار قابلیت هضم تقریبی به ترتیب روی ارقام اگریا و مارفونا بود. لاروهای پرورش یافته روی رقم سانته بالاترین کارایی غذای خورده شده و بالاترین کارایی غذای هضم شده را داشتند. لاروهایی که روی رقم آگریا تغذیه شدند، بیشترین نرخ مصرف نسبی را داشتند. در مقابل، لاروهای تغذیه کرده از ارقام لابادیا و کایزر پایین ترین نرخ مصرف نسبی را داشتند. لاروهای تغذیه کرده از ارقام سانته و آگریا بالاترین نرخ رشد نسبی را داشتند. کمترین فعالیت آلفا-آمیلاز در لاروهای سن چهارم روی ارقام کایزر و لابادیا و بیشترین آن در لاروهای تغذیه کرده از ارقام لوتا و سانته مشاهده شد. بالاترین فعالیت پروتئولیتیک لاروی روی ارقام اگریا، سانته و لوتا ثبت شد. بنابر نتایج حاصل ارقام لابادیا و کایزر نامناسب ترین ارقام برای تغذیه سوسک کلرادو می باشند. ارقام مقاوم می تواند برای کشت در نواحی که خسارت سوسک کلرادوی سیب زمینی زیاد است توصیه شود و به این وسیله از خسارت آفت جلوگیری کرد و یا حداقل خسارت آن را کاهش داد.

امروزه تشریح الگوهای پراکندگی حشرات با استفاده از روش های درون یابی و برآورد تراکم به منظور بررسی امکان مدیریت و کنترل متناسب با مکان آن ها مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. این پژوهش به منظور ارزیابی قابلیت الگوریتم های مختلف شبکه ی عصبی پرسپترون چندلایه ای (MLP) در درون یابی و برآورد جمعیت سفید بالک پنبه در نقاط نمونه برداری نشده و نیز ترسیم نقشه ی پراکنش آن انجام شد. برای ارزیابی قابلیت الگوریتم های مختلف شبکه ی عصبی MLP از میانگین مربعات خطا و ضریب تبیین استفاده شد و برای ارزیابی شبکه با الگوریتم مطلوب از مقایسه ی فراسنجه (پارامتر) هایی مانند میانگین، واریانس، توزیع آماری و نیز ضریب تبیین رابطه ی خطی رگرسیونی بین مقادیر پیش بینی شده توسط شبکه ی عصبی با الگوریتم یادگیری مطلوب و مقادیر واقعی آن ها استفاده شد. نتایج نشان از عملکرد مطلوب شبکه ی عصبی با الگوریتم لونبرگ-مارکوات و نرخ یادگیری 26/0، عامل مومنتوم 75/0 و شمار یازده نرون در لایه ی میانی و همچنین نبود تفاوت معنی داری بین مقادیر ویژگی های آماری (میانگین، واریانس) و توزیع آماری مجموعه ی داده های پیش بینی شده ی تراکم آفت و میزان واقعی آن بود. به عبارتی شبکه ی عصبی مصنوعی با الگوریتم لونبرگ-مارکوات به خوبی توانست مدل داده های تراکم سفید بالک پنبه را بیاموزد. نقشه ی به دست آمده از درون یابی نشان داد، این آفت توزیع تجمعی داشته و لذا امکان کنترل مناسب با مکان آن در مزرعه ی مورد بررسی وجود دارد.

در این پژوهش واکنش 24 نژادگان (ژنوتیپ) گندم منتخب تجاری و رگه (لاین) های در دست معرفی استان کرمانشاه نسبت به نژاد غالب قارچ عامل بیماری زنگ زرد (6E158A+) بررسی شد. مقاومت گیاهچه ایی در شرایط گلخانه و مقاومت گیاه کامل در شرایط گندمزار از راه ایجاد آلودگی مصنوعی با استفاده از اسپور عامل بیماری ارزیابی و پس از یادداشت برداری تجزیه ی داده ها انجام گرفت. نتایج تجزیه ی خوشه ای داده ها بر پایه ی تیپ آلودگی در مرحله ی گیاهچه ای نشان داد، 8 درصد نژادگان ها دارای ژن هایی مقاوم با اثر کوچک و یا ژن هایی بزرگ اثر که تظاهر مقاومت آن ها ناقص است، هستند و دیگر نژادگان ها توسط ژن های بزرگ اثر کنترل می شوند. در مرحله ی گیاه کامل میزان سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) و میزان نسبی سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (rAUDPC) نژادگان های گندم محاسبه شد. تجزیه ی خوشه ای نژادگان ها بر پایه ی تیپ آلودگی برگ اول گیاه در مرحله ی گیاهچه ای با سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری نشان داد، 29 درصد نژادگان ها دارای حساسیت در مرحله ی گیاهچه و گیاه کامل، 8 درصد نژادگان ها در مرحله ی گیاهچه ای حساس و در مرحله ی گیاه کامل مقاوم و 25 درصد نژادگان ها مقاومت در هر دو مرحله ی رشدی گیاه گندم داشتند. نتایج مشخص کرد میان تیپ آلودگی برگ اول در مرحله ی گیاهچه ای با ضریب آلودگی و AUDPC برگ پرچم همبستگی بالا و معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد.

سفیده ی بزرگ کلم Pieris brassicae (L. )، از آفات مهم گیاهان خانواده ی چلیپاسانان بوده که به صورت شفیره روی گیاهان مختلف یا دیگر پناهگاه ها، زمستان را پشت سر می گذارد. در زمینه ی تغییرپذیری فیزیولوژیکی این آفت در طول زمستان که آن را در برابر دماهای پایین متحمل می سازد اطلاعات کمی در دست است. لذا در این بررسی، ترکیب های محافظ سرما در حشرات گردآوری شده در ماه های پاییز و زمستان و همچنین شفیره های آزمایشگاهی که به مدت یک هفته در دماهای 27، 15، 10، 7 و 4 درجه ی سلسیوس تیمار شده بودند با کمک LC/MS شناسایی و روند تغییرپذیری آن ها با کمک HPLC بررسی شد. همچنین تغییر گلیکوژن به عنوان مهم ترین منبع ترکیب های محافظ سرما بررسی شد. چهار ترکیب ترهالوز، سوربیتول، گلوکز و اینوزیتول شناسایی شدند که در میان آن ها ترهالوز و پس از آن سوربیتول بیشترین افزایش را در ماه های زمستان نشان دادند و به موازات این تغییرپذیری ها کاهش معنی داری در میزان گلیکوژن مشاهده شد. همچنین دو ترکیب ترهالوز و سوربیتول در شفیره های آزمایشگاهی تیمارشده در دمای 7 و 4 درجه ی سلسیوس به طرز معنی داری افزایش یافتند. به این ترتیب به نظر می رسد افزایش ترهالوز و سوربیتول به عنوان مهم ترین ترکیب محافظ سرما نقش به سزایی را در تحمل دماهای پایین زمستان در این حشره ایفا کند و دماهای زیر 10 درجه ی سلسیوس سبب القای این ترکیب ها در این شفیره ها شود.

در این بررسی تنوع ژنتیکی و بیماری زایی جدایه های Paecilomyces formosus sakag. عامل بیماری سرخشکیدگی درختان پسته در استان های یزد و خراسان رضوی بررسی شد. بررسی تنوع ژنتیکی 50 جدایه ی منتخب با استفاده از نشانگر SSR، درجه ی بالایی از چندشکلی را در جدایه های مختلف نشان داد. با استفاده از تجزیه ی خوشه ای بر مبنای ضریب الگوریتم UPGMA و ضریب همانندی جاکارد، جدایه ها با سطح تشابه 75 درصد در 11 گروه قرار گرفتند. شاخص شانون، تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی (PcoA) و تجزیه ی واریانس مولکولی (AMOVA) نشان داد، بیشترین میزان تغییر ژنتیکی (81درصد) درون جدایه ها توزیع شده و تنوع ژنتیکی بین جدایه، 19 درصد است. در بین آغازگرهای مورد استفاده، آغازگر PVar15 مناسب ترین آغازگر برای تعیین تنوع ژنتیکی جدایه ها تشخیص داده شد. بیشترین تنوع را در جدایه ها نشان داد. بررسی آزمون بیماری زایی و مقایسه ی میانگین داده ها نشان داد، جدایه های مهریز و ابرکوه در استان یزد به ترتیب بیشترین و کمترین توان بیماری زایی را دارند. نتایج همچنین نشان می دهد، بین جدایه های هر استان رابطه ی اختصاصی وجود دارد ولی بین جدایه های دو استان و تنوع ژنتیکی آن ها هیچ رابطه ای مشاهده نشد.

زنبور انگلواره با نام علمی پارازیتویید Trichogramma brassicae Bezdenko (Hym.: Trichogrammatidae) از پرکاربردترین انگلواره های تخم بال پولک داران زیانبار در جهان است. این گونه دو شیوه ی تولیدمثلی، دوجنسی و بکر-ماده-زایی دارد. جمعیت بکر ماده زا آلوده به نوعی باکتری همزیست به نام ولباخیا است. رنگ یکی از عامل های تأثیرگذار بر رفتار تخم ریزی در برخی از گونه های انگلواره است. این بررسی به ارزیابی تأثیر رنگ پچ و کیفیت رنگی آن بر رفتار تخم ریزی دو جمعیت تک جنسی (آلوده به باکتری ولباخیا) و دوجنسی (غیر آلوده) T. brassicae می پردازد. در این تحقیق از تخم های نازا (عقیم) شده ی بیدآرد به عنوان میزبان آزمایشگاهی روی پچ ها با طیف های رنگی در محدوده ی طول موج نور مرئی (400-700 نانومتر): آبی، سبز، زرد، نارنجی، قرمز و سفید تحت دو کیفیت عبوردهنده ی (طلق رنگی) و منعکس کننده ی (کاغذ رنگی) رنگ، با سی تکرار استفاده شد. تیمارها در ظرف های استوانه ای به فاصله ی یکسان از یکدیگر قرار داده شد. یک زنبور ماده ی آماده ی تخم ریزی در هر ظرف رهاسازی و پس از 24 ساعت حذف شد. نتایج تفاوت معنی داری را در میزان پارازیتیسم روی پچ های کاغذی رنگی در هر دو جمعیت تک جنسی و دوجنسی نشان داد، درحالی که تفاوت معنی دار در میزان پارازیتیسم روی طلق های رنگی از هر دو جمعیت مشاهده نشد. نتایج نشان داد، زنبورهای تک جنسی و دوجنسی به صورت های متفاوت نسبت به پچ های رنگی پاسخ می دهند اگرچه زنبورهای هر دو جمعیت توانایی جداسازی پچ های کاغذی رنگی را دارند.

قارچ های Alternaria alternata وA. solani عامل بیماری لکه موجی سیب زمینی بوده و بیشتر کشتزارهای سیب زمینی کشور را تهدید می کنند. لذا در جهت ارزیابی رقم های مقاوم و یا متحمل، بررسی هایی در سطح گلخانه با مایه زنی گونه ی غالب A. alternata و نیز در سطح مزرعه با آلودگی به طور طبیعی روی 24 رقم مورد کشت تجاری سیب زمینی در اصفهان و فریدن انجام شد. میانگین داده ها، در سطح گلخانه مشخص کرد، رقم های مارکیز، کنبک، پرمیر، آتلانتیک، سانته، سوناته و آگریا به ترتیب، بر پایه ی درصد آلودگی، شدت و شاخص بیماری از حساس ترین رقم ها هستند و رقم های گرانولا، دیامانت، پیکاسو، مارادونا، مارفونا و نیز کایزر به ترتیب کمترین میزان آلودگی، شدت و شاخص بیماری را داشته که به ترتیب به عنوان مقاوم ترین رقم ها مشخص شدند. نتایج به دست آمده از بررسی های صحرایی نیز کماکان با کمی اختلاف در ترتیب رقم ها نتایج به دست آمده از گلخانه را تأیید و از همان روند پیروی کرد. روند گسترش و پیشرفت بیماری در مراحل مختلف رشد در رقم های مورد بررسی نشان داد، رقم های مربوطه واکنش های یکسانی نسبت به بیماری لکه موجی نداشته و با اثر معنی دار از یکدیگر متمایز هستند.