دانش گیاهپزشکی ایران
سال:1395 | دوره:47 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

سوسک کلرادوی سیب زمینی، Leptinotarsa decemlineata (Say) (Col.: Chrysomelidae)، مهم ترین آفت برگ خوار گیاه سیب زمینی در ایران است. در این پژوهش تنوع گونه ای و فراوانی شکارگرهای خاکزی و تراکم تخم ها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیب زمینی در ردیف های سیب زمینی واقع در فاصله های 5، 10، 15 و 20 متری از یونجه زار (در کشتزار سیب زمینی مجاور یونجه زار) به همراه شاهد (کشتزار سیب زمینی تنها) در منطقة اردبیل در دو سال 1393 و 1394 بررسی شد. در این تحقیق، در کشتزار سیب زمینی شاهد هشت گونه شکارگر خاکزی و در کشتزار سیب زمینی مجاور یونجه زار چهارده گونه شکارگر خاکزی با استفاده از تله های گودالی گرد آوری و شناسایی شدند که در بین آن ها عنکبوت ها و سوسک های خانوادة Carabidae فراوانی بیشتری داشتند. شاخص تنوع شانون (H’ ) برای شکارگرهای خاکزی در هر یک از ردیف های سیب زمینی واقع در 5، 10، 15 و 20 متری از یونجه زار (در کشتزار سیب زمینی مجاور یونجه زار) به طور معنی داری بیشتر از کشتزار سیب زمینی شاهد بود. در هر دو سال، فراوانی عنکبوت ها و سوسک های خانوادة Carabidae با افزایش فاصلة ردیف های سیب زمینی از یونجه زار به طور معنی داری کاهش یافت. در مقابل، تراکم تخم ها، لاروها و حشرات کامل سوسک کلرادوی سیب زمینی با افزایش فاصلة ردیف های سیب زمینی از یونجه زار افزایش یافت. بنابراین، می توان به کشاورزان توصیه کرد که از کشت نواری سیب زمینی و یونجه (با عرض نوارهای سیب زمینی بیشینه تا 10 متر) در برنامه های مدیریت تلفیقی سوسک کلرادوی سیب زمینی استفاده کنند.

گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum Mill. ) یکی از محصولات مهم در ایران و بسیاری از کشورها است. بر پایه ی یک بررسی انجام شده در سال 1392 ویروس وای سیب زمینی به عنوان ویروس غالب آلوده کننده ی گوجه فرنگی در شهرستان یزد معرفی شده بود. در این پژوهش قسمت هایی از ژنوم یک جدایه ی انتخابی از این ویروس با نام جدایه ی T5 افزونش و توالی یابی شد. پس از استخراج RNA کل از نمونه ی T5، با استفاده از آزمون RT-PCR نواحی مختلف CP، NIb و P1 به کمک جفت آغازگرهای CPf/CPr، M4T/Sprimer و P1/P2 افزونش و به ترتیب سه قطعه به طول 824، 1700 و 837 جفت بازی توالی یابی شد. نتایج به دست آمده از بررسی و مقایسه ی توالی آمینواسیدی و نوکلئوتیدی نواحی P1، CP و NIb با دیگر توالی های موجود در بانک ژن، نشان داد که جدایه ی T5 متعلق به سویه یNTN است.

با هدف پایش سرخرطومی های ساقه خوار کلزا Ceutorhynchus spp. به منظور تعیین بهترین زمان مبارزه و تأثیر چند حشره کش روی آن ها، این پژوهش در سال زراعی 91-1390 در ساری اجرا شد. برای پایش آفت از تله های آبی زردرنگ استفاده شد. تأثیر حشره کش های کلرپیریفوس EC40. 8%، ایمیداکلوپرید SC35%، دیازینونEC60% و فنیتروتیون EC50% به ترتیب به میزان 2، 1، 5/1 و 1 لیتر در هکتار، به انضمام تیمار شاهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار ارزیابی شد. یک روز پیش، 5، 14 و 21 روز پس از سم پاشی چهار بوته از هر کرت کنده و شمار لارو درون بافت گیاه شمارش شد. یک هفته پیش از برداشت محصول، شمار غلاف های سالم(HP) و عقیم (BS)روی سه بوته از هر کرت شمارش شدند. 1 مترمربع از هر کرت برداشت، عملکرد و وزن هزاردانه(TKW) محاسبه شد. نخستین سرخرطومی ها در 11 آبان، اوج پرواز در نهم آذر و آخرین آن ها در اوایل دی ماه مشاهده شدند. تخم ریزی از اوایل آذر آغاز و در نیمة آذر به اوج خود رسید. درصد کارایی حشره کش ها در 14 روز پس از سم پاشی به ترتیب 51/6± 89/88، 61/9± 57/57، 6± 20/83 و 13/6± 82/91 بود، که به ترتیب باعث افزایش TKW به میزان 8/0، 4/0، 48/0 و 43/0 گرم و افزایش عملکرد به میزان 5/115، 2/68، 5/79 و 8/62 گرم نسبت به شاهد شدند. شمار HP و BS در تیمارهای حشره کش به ترتیب 63/11± 17/77، 93/1± 58/43، 10/9± 44، 06/7± 75/44 عدد و 29/0± 50/4، 98/0± 75/8، 42/1± 25/13 و 54/3± 33/18 عدد بود که این شمار در شاهد به ترتیب 35/3± 75/31 و 76/2± 83/14 بود. کلرپیریفوس، با درصد کارایی مناسب، بیشترین میزان عملکرد، TKW و HP و کمترین BS را داشت.

کنة تارتن دونقطه ای یکی از مهم ترین آفات چندین خوار )پلی فاژ( است که هر ساله آسیب و زیان شایان توجهی روی محصولات مختلف از جمله بادمجان ایجاد می کند. امروزه استفاده ی تلفیقی از روش های مختلف کنترل کنه های تارتن دونقطه ای در قالب برنامه های IPM و با محوریت رقم های مقاوم، یکی از مناسب ترین راه ها برای کاهش کاربرد سموم شیمیایی و کشاورزی ایمن به شمار می آید. در این پژوهش، دو سازوکار آنتی زنوز و تحمل یازده ژنوتیپ بادمجان در گلخانه ای با نوسان دمای شبانه روز بین 18 تا 27 درجة سلسیوس و در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. همچنین میزان پروتئین های بیان شده و تفاوت بیان آن ها در ژنوتیپ های مختلف با استفاده از روش SDS-PAGE و نیز ارتباط آن با شمار کنه های تارتن جلب شده در فرآیند آزمون آنتی زنوز ارزیابی شد. برای تشخیص همبستگی بین صفات گلخانه ای و داده های مولکولی، از آزمون مانتل استفاده شد. ژنوتیپ های مورد بررسی بر پایة همة صفات مورد بررسی به روش سلسله مراتبی Ward در چهار خوشة مقاوم )برازجان، یلدا و لیندا(، نیمه مقاوم )بلاک بیوتی، لیدی و محلی زابل(، نیمه حساس )-905 امامی، کیم و بلاکی( و حساس )سیاه مشهد و لیما( دسته بندی شدند. بنابراین، ژنوتیپ های برازجان، لیندا و یلدا می توانند به عنوان ژنوتیپ های دارای قابلیت مقاومت به کنة تارتن دونقطه ای مدنظر قرار گرفته و در آزمون های تکمیلی، بررسی شوند.

به منظور بررسی تأثیر مراحل مختلف فرآیند درجه بندی (سورتینگ) میوه ها بر گسترش بیماری های پس از برداشت پرتقال، تحقیقی در قالب دو آزمایش مستقل صورت پذیرفت. در آزمایش نخست، نمونه گیری از میوه ها در هنگام ورود به کارگاه (شاهد) و پس از پایان هر یک از مراحل شامل شستشو با غوطه وری در آب، شستشو با آبفشان آب گرم حاوی قارچ کش، واکس زنی، درجه بندی، همچنین با حذف مرحلة شستشو با آبفشان آب گرم حاوی قارچ کش از دو مرحلة پایانی فرآیند (واکس زنی، درجه بندی) انجام گرفت. میزان پوسیدگی میوه ها در سه مرحله (7، 14 و 21 روز نگهداری در اتاقک رشد با شرایط مناسب برای رشد عامل های پوسیدگی) ارزیابی شد. در آزمایش دوم میوه های شاهد و محصول نهایی فرآیند درجه بندی (پرتقال واکس خورده در دو حالت استفاده و بدون استفاده از آب گرم حاوی قارچ کش) به مدت 45 روز در سردخانه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیماری های کپک سبز، کپک آبی و پوسیدگی ترش بیماری های شایع پرتقال است. اختلاف معنی دار آماری بین تیمار درجه بندی در دو حالت استفاده و بدون استفاده از آب گرم حاوی قارچ کش مشاهده نشد (05/0≥ P). تیمار شاهد با 5/9، 3/33 و 3/33 درصد رخداد کل بیماری ها، به ترتیب طی مراحل ارزیابی 7، 14 و 21 روز، کمترین میزان را در بین تیمارها داشت. در آزمایش دوم نیز میزان رخداد بیماری به طور معنی داری (05/0≥ P) در میوه های شاهد کمتر از دو تیمار دیگر بود. به طورکلی فرآیند درجه بندی، در وضعیت کنونی، موجب افزایش بیماری های پس از برداشت شده و آب گرم حاوی قارچ کش و واکس نتوانسته اند که میزان پوسیدگی ایجادشده در نتیجة فرآیند درجه بندی را کاهش دهند.

جوانهخوار بلوط ) Tortrix viridana L. ( مهمترین آفت بلوط در ایران است. جهت بررسی تغییرات جمعیتی این آفت نمونهبرداریهای هفتگی از مراحل مختلف زندگی این آفت در آذربایجانغربی صورت گرفت. تعداد سنین لاروی با پرورش و اندازهگیری عرض کپسول سر 1000 عدد لارو سنین مختلف تعیین شد. تأثیر میزبان گیاهی بر تغییرات وزنی لاروهای سن آخر و شفیره آفت روی سه گونه بلوط ( Quercus infectoria، Q. brantii و Q. libani ( بررسی شد. تغییرات جمعیتی حشرات کامل نیز با نصب تعداد 10 تله فرومونی مثلثی انجام گردید. تعداد 5 سن لاروی برای این آفت تعیین گردید. لاروهای نئونات آفت در میرآباد از اوایل فروردین و در پردانان از نیمه فروردین فعالیت خود را آغاز میکنند. لاروها و شفیرههای تشکیل شده روی بلوط دارمازو ) Q. infectoria ( از وزن بالاتری در مقایسه با دوگونه بلوط دیگر برخوردار بودند. اولین شکار حشرات کامل در 2 خرداد در میرآباد ) 2 / 6 حشره در هر تله( به وقوع پیوست. بیشترین میزان شکار آفت نیز در زمان اوج جمعیت آفت با میانگین 132 حشره در هر تله در میرآباد به ثبت رسید که نشان از آلودگی بالای این منطقه به آفت دارد. خاتمه فعالیت جوانهخوار در تمامی مناطق مورد بررسی اواخر تیر بود.

در طی ماه های شهریور تا آذر سال های 1389 الی 1391، شمار هفده بازیدیوکارپ از قارچ Armillaria از مناطق مختلف جنگلی واقع در استان های گیلان، مازندران و گلستان گردآوری و از آن ها 24 جدایه ی قارچی به دست آمد. سپس آزمون سازگاری جنسی با استفاده از ده جدایه ی منتخب با دوازده جدایه ی آزمایشگر از سه گونه ی اروپایی A. mellea، A. gallica و A. cepistipes انجام گرفت. آزمون تلاقی همچنین برای تشخیص معیارهای جداسازی درون گونه ای نیز استفاده شد. آزمون سازگاری جنسی در 360 تلاقی بین گونه ای، جدایه ها را در دو گروه A. mellea و A. gallica قرار داد. در 126 تلاقی درون گونه ای واکنش های سازگار و یا نیمه سازگار شناسایی شدند. تجزیه وتحلیل تلاقی ها، جداسازی آشکاری از فراوانی پیوند ریسه ای یا هیفی ) MFF ( و فراوانی تشکیل خطوط تیره ) BLF ( و همچنین تغییر ریخت شناختی )مورفولوژی( پرگنه را نشان داد. همچنین آزمون تلاقی جنسی سه گونه A. mellea، A. gallica و A. cepistipes را به خوبی از هم جداسازی کرد و سازگاری جنسی گونه های ایرانی را با همتای اروپایی شان نشان داد. گونه ی A. gallica به دست آمده از ایران به رغم ارتباط تبارزایی )فیلوژنتیکی( نزدیک با گونه ی A. cepistipes، از نظر باروری به کلی مجزا بود. نتایج این تحقیق مشخص می کند که استفاده از مفهوم گونه ی بیولوژیکی در این قارچ شامل بررسی های سازگاری جنسی و رویشی است که با انتخاب الگوی درست از جدایه ها می تواند همچنان استفاده شود.

پسیل گلابی Cacopsylla pyricola (Foerster) (Hemiptera: psyllidae)یکی از مهم ترین آفت های درختان گلابی در ایران و جهان بوده و کنترل شیمیایی متداول ترین روش کنترل آن است. امروزه روش تزریق سموم یکی از روش های فنی و مؤثر در کنترل آفات مکنده به شمار می رود. هدف این تحقیق ارزیابی تأثیر کود کامل و مخلوط آن با آزادیراکتین به روش تزریق روی پسیل گلابی است. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار که شامل تزریق کود کامل (ناترینو)، تزریق مخلوط آزادیراکتین و کود کامل (ناترینو)، سم پاشی شاخ و برگ با دیازینون EC 60 درصد با غلظت 5/1 در هزار و آب پاشی شاخ و برگ (شاهد) با پنج تکرار در باغ مهرشهر نزدیک شهر کرج روی درختان گلابی رقم شاه میوه در سال 93 انجام شد. نتایج نشان داد که تراکم پوره و تخم پسیل گلابی در تیمارهای تزریقی نسبت به محلول پاشی با دیازینون به طور معنی داری کمتر است، به طوری که در آخر فصل میانگین کارایی تیمارهای تزریق کود کامل، تزریق کود و آزادیراکتین و سم پاشی دیازینون به ترتیب 91، 85 و 28 درصد بود همچنین در این زمان میزان عسلک روی برگ ها در محلول پاشی و آب پاشی دو برابر بیشتر از تیمارهای تزریقی بود. افزون بر این وزن، قطر و طول میوه های گلابی اندازه گیری شده نیز نشان داد که کمیت های مورد اشاره در تیمارهای تزریقی20-10درصد بیشتر از محلول پاشی با دیازینون و شاهد است. بنابر نتایج به دست آمده استفاده از روش تزریق به تنة درخت در مقایسه با روش محلول پاشی می تواند کاهش معنی داری را در میزان مصرف آفت کش به ازای هر درخت ایجاد کند. همچنین نتایج به دست آمده تأثیر معنی دار و مثبت کاربرد کودهای کامل را در جهت افزایش مقاومت القایی درختان گلابی به پسیل گلابی تائید می کند.

پس از نمونه برداری تصادفی از برگ ها و بنه های گیاه زعفران (Crocus sativus L. ) از شش استان کشور در سال های 1390 تا 1394، شمار 641 از 890 نمونه با آنتی بادیهای عمومی جنس پوتی ویروس و همان طور با آنتیبادی اختصاصی ویروس موزاییک معمولی لوبیا (BCMV) در آزمون الایزا واکنش مثبت نشان داد. وزن مولکولی پروتئین پوششی ) CP ( چند جدایة مورد بررسی پوتی ویروس زعفران با استفاده از آزمون وسترن بلات 35 کیلو دالتون محاسبه شد. پس از استخراج آر. ان. ا کل از گیاهان آلوده، سه قطعه منقطع از ژنوم )مربوط به انتهای ' 3 ژنوم و بخشی از نواحی CI و HC-Pro ( تکثیر شد. پروتئین پوششی (CP) پوتی ویروس زعفران بر پایة توالی نوکلئوتیدی بیشترین یکسانی را ) 74 درصد( با Ceratobium mosaic virus و Telosma mosaic virus و بر پایة توالی ترجمة اسیدآمینه ای بیشترین یکسانی را ) 8 / 78 درصد( با Bean common mosaic necrosis virus داشت. به رغم رابطة سرم شناختی )سرولوژیکی( بالای این پوتی ویروس با BCMV و خویشاوندی تبارزایی )فیلوژنتیکی( با زیرگروه BCMV بر پایة ناحیة CP، میزان یکسانی توالی نوکلئوتیدی و ترجمه اسید آمینهای پروتئین پوششی آن کمتر از آستانة تعیین حدود و گسترة گونه در جنس پوتیویروس است. لذا به احتمال زیاد پوتی ویروس آلوده کنندة زعفران گونة جدیدی از جنس پوتی ویروس بوده که اظهارنظر قطعی مستلزم تعیین توالی کل ژنوم آن است.

در این تحقیق اثر سودومونادهای فلورسنت القاء کنندة مقاومت سیستمیک در کنترل بیماری باکتریایی نواری برگ گندم بررسی شد. با توجه به اهمیت سیدروفور (سیدروفور) تولیدشده توسط این باکتری ها در القای مقاومت سیستمیک، محیط کشت CAS آگار (chrome azurol S) برای غربال باکتری هایی با بیشترین توان تولید سیدروفور استفاده شدند. از بین 200 جدایه که از گندمزار مختلف استان های شمال غرب کشور جداسازی شدند، 37 جدایه توانایی بالایی در تولید سیدروفور داشتند و هاله ای با قطر بیش از 15 میلی متر روی محیط CAS ایجاد کردند. این جدایه ها با آزمون تولید اتیلن بررسی شدند تا جدایه هایی که قابلیت القای مقاومت سیستمیک روی گندم را دارند غربال شوند. از بین این جدایه ها تنها چهار جدایه واکنش پذیری گیاه نسبت به Xanthomonas translucens pv. cerealis (XTC) را افزایش دادند و غلظت اتیلن تولیدشده در قطعه های برگی گیاهان تیمارشده با این جدایه ها بیش از 2 پیکومول بر میلی لیتر هوا بود. تأثیر این جدایه ها روی بیماری نواری برگ گندم در شرایط اتاقک کشت بررسی و مشخص شد که تنها جدایة 58A می تواند به صورت معنی داری این بیماری را کاهش دهد. بررسی تغییرپذیری آنزیمی بوته های تیمارشده با این جدایه در طول فرآیند بیماری زایی نشان داد که حضور این جدایه در ریشه های گندم تأثیری بر میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز (PO) و فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) در بخش هوایی آن ندارد، اما پس از مایه زنی بیمارگر فعالیت هر دو آنزیم افزایش پیدا کرد.

ترکیب های فرار میکروبی نقش عمده ای در افزایش رشد گیاه و محافظت آن در برابر بیماری های گیاهی دارند. در این پژوهش نقش ترکیب های فرار سویة Bacillus subtilis GB03 در افزایش رشد آرابیدوپسیس و القای مقاومت به بیمارگر Pseudomonas syringae pv. tomato DC3000 بررسی شد. گیاهچه های آرابیدوپسیس در پتری های دو بخشی در معرض ترکیب های فرار سویة آنتاگونیست قرار گرفتند. ترکیب های فرار توانستند به صورت معنی داری رشد گیاه را در مقایسه با شاهد افزایش دهند. تیمار با ترکیب های فرار، شاخص بیماری ناشی از P. syringae pv. tomato DC3000 را از 80 به 40 درصد کاهش دادند. جمعیت بیمارگر در تیمار با باکتری آنتاگونیست بیشینه به 106 × 1 / 1 در گرم وزن تر اندام های هوایی رسید درحالی که جمعیت بیمارگر در شاهد تا 108 × 3 / 1 افزایش پیدا کرد. برای مشخص شدن مسیر پیام رسانی درگیر در مقاومت، بیان سه ژن PR-1، PDF1. 2 و ChiB به ترتیب به عنوان نشانگر مسیرهای سالیسیلیک اسید، جاسمونیک اسید و اتیلن ارزیابی شد. ترکیب های فرار باعث افزایش سریع و قوی بیان ژن های PR-1 و PDF1. 2 شد. بیان قوی و سریع این ژن ها بیانگر پرایمینگ هر دو مسیر جاسمونیک اسید و سالیسیلیک اسید است. در مجموع ترکیب های فرار سویة B. subtilis GB03 نه تنها می توانند رشد گیاه را به صورت شایان توجهی افزایش دهند بلکه باعث افزایش بیان ژن های مقاومت و درنهایت کاهش بیماری در آرابیدوپسیس نیز شدند.

واکنش تابعی یکی از بنیادی ترین حالت های ارتباطی میان طعمه و شکارگر بوده که رابطة میان شمار طعمة مورد حمله و تراکم اولیة طعمه را نشان می دهد و با عامل هایی مانند مدت زمان قرار گرفتن طعمه در دسترس شکارگر، میزان حملة موفق و زمان دسترسی شکارگر به طعمه مشخص می شود. کفشدوزک Hyperaspis polita Weise، یکی از عامل های کنترل بیولوژیک (بیولوژیک) شمار زیادی از گونه های مهم شپشک های آردآلود است. در این تحقیق واکنش تابعی لارو سن چهار، ماده و نر بالغ این کفشدوزک روی مادة بالغ شپشک آردآلود پنبهPhenacoccus solenopsis Tinsleyدر شرایط آزمایشگاهی (دمای بهینه 1± 30 درجة سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 65 درصد و دورة نوری 14: 10 ساعت تاریکی: روشنایی) بررسی شد. تراکم های استفاده شده برای هر سه مرحلة رشدی شکارگر شامل 2، 4، 8، 16 و 32 عدد طعمه بود. بر پایة نتایج رگرسیون لجستیک واکنش تابعی لارو سن چهار، ماده و نر بالغ H. politaاز نوع دوم تعیین شد. توان جستجوگری (a)، زمان دستیابی (Th) و بیشترین نرخ حمله (T/Th)، توسط مدل راجرز برای لارو سن چهار به ترتیب 00298/0± 0196/0 بر ساعت، 4551/0± 3262/3 ساعت و 2/7 طعمه، برای مادة بالغ به ترتیب 00238/0± 0131/0 بر ساعت، 7419/0± 4765/3 ساعت و 9/6 طعمه و برای نر بالغ به ترتیب 00528/0± 0195/0 بر ساعت، 2624/1± 0126/12 ساعت و 2 طعمه به دست آمد. بر پایة نتایج این تحقیق لارو سن چهار و مادة بالغ کفشدوزک H. polita کارایی بالایی برای کنترل شپشک آردآلود پنبه داشته و می توان از آن ها در امر کنترل بیولوژیک این آفت مهم استفاده کرد.

بالشتک معمولی مرکبات، Pulvinaria aurantii (Cockerell) مهم ترین آفت مرکبات در استان مازندران، ایران است. برای تصمیم گیری مناسب به منظور کنترل آفت محاسبة سطحی از تراکم آفت که موجب زیان اقتصادی می شود، ضروری است. سطح زیان اقتصادیP. aurantii روی پرتقال Washington navel در سال (91-1390) در ساری (شمال ایران) بررسی شد. در سال اول، شش تیمار از تراکم های مختلف کیسة تخم آفت (0، 1، 4، 7، 10 و 13) هر تیمار با هشت تکرار و در سال دوم، پنج تیمار (0، 5، 10، 15 و 20) با هفت تکرار روی برگ ها در قالب طرح کامل تصادفی ارزیابی شدند. سطح زیان اقتصادی (EIL) برای حشره کش های اتیون، کلرپایریفوس، بوپروفزین و دیازینون به ترتیب 133، 125، 110 و 131 کیسة تخم بر سرشاخه ها با شمار میانگین 1/7، 7/6، 9/5 و 7 میوه برای نسل اول در سال 1390 و 242، 228، 201 و 238 با شمار میانگین 1/7، 68/6، 88/5 و 01/7 میوه به ترتیب برای حشره کش های یادشده برای نسل اول آفت در سال 1391 و همچنین 203، 191، 168 و 200 با شمار میانگین 1/7، 68/6، 88/5 و 01/7 برای نسل دوم بالشتک در سال 1391 محاسبه شد.

در سال های اخیر بحث امکان کنترل بیولوژیک بیمارگرهای خاک زاد موردتوجه جدی محققان قرار گرفته است که از آن جمله می توان به کاربرد باکتری های آنتاگونیست به ویژه باکتری های گروه سودومونادهای فلورسنت در کنترل بیماری های خاکزی گیاهان اشاره کرد. بیمارگرهایSclerotinia sclerotiorum، Pythium aphanidermatum از عامل های بیماری زای مهم گیاهان مختلف ازجمله خیار هستند. در این پژوهش 81 جدایه از ریزوسفر خیار جداسازی، خالص سازی و بر مبنای ویژگی های ریخت شناختی (مورفولوژیکی)، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شناسایی شدند. بررسی تأثیر آنتاگونیستی جدایه ها به روش کشت متقابل نشان داد که جدایه های 19C، 21B، 24A، 33B، 33C، 38A، 42D و 43C اثر بازدارندگی مؤثری علیه این بیمارگرها داشتند و ترکیب های فرار این جدایه ها به طور معنی داری از رشد پرگنة این بیمارگرها نسبت به شاهد بازدارندگی کردند. در آزمون گلخانه ای نیز جدایه های 19C و 24A میزان شاخص بیماری ناشی از Pythium aphanidermatum را بیش از 70درصد و میزان شاخص بیماری ناشی از Sclerotinia sclerotiorum را بیش از 60درصد در مقایسه با شاهد کاهش دادند. تولید سورفکتین، آنزیم پروتئاز و سیانید هیدروژن به عنوان سازوکارهای بازدارندگی در جدایه های برتر بررسی شدند. جدایه های، 19C، 24A، 33B، 33C، 38A، 42D و 43C قادر به تولید آنزیم پروتئاز، جدایة 19C قادر به تولید سورفکتین و جدایه های 33B، 33C، 38A، 42D و 43C قادر به تولید سیانید هیدروژن بودند. نتایج به دست آمده از توالی یابی ناحیة ژنی 16S-rDNA جدایه های مؤثر در کنترل بیمارگرها نشان داد که این جدایه ها با درجه ی اعتبارسنجی زیاد (100 درصد) در کنار جدایه های متعلق به جنس های Pseudomonas، Stenotrophomonas و Flavobacterium قرار گرفتند.

ویروس ایرانی پیچیدگی بوتة چغندر قند (Beet curly top Iran virus, BCTIV)، یکی از عامل های ایجادکنندة بیماری پیچیدگی بوته در گوجه فرنگی است. بیشتر رقم های گوجه فرنگی به BCTIV حساس و برخی به نسبت مقاوم گروه بندی شده اند. از سویی میزان عنصرهای غذایی در رقم های مختلف گیاهی با میزان حساسیت یا مقاومت گیاه میزبان به یک بیمارگر گیاهی متفاوت است. در این تحقیق میزان عنصرهای غذایی مهم در دو رقم حساس و به نسبت مقاوم گوجه فرنگی در پاسخ به آلودگی به BCTIV بر پایة یک طرح کاملاً تصادفی بررسی و غلظت عنصرهای با کمک دستگاه ICP-MS تعیین شد. نتایج نشان داد که از میان پنج عنصر آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم و فسفر، میزان پتاسیم در رقم به نسبت مقاوم سوپرچیف بیشتر از رقم حساس گروسی لیسی است. همچنین میزان تجمع پتاسیم در این رقم پس از آلودگی به طور معنی داری (05/0P<) افزایش پیدا کرد. برعکس، میزان آهن در رقم حساس گروسی لیسی بیشتر از رقم به نسبت مقاوم سوپرچیف تعیین شد که پس از آلودگی به ویروس تنها در رقم حساس گروسی لیسی به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. بنابراین گیاهان گوجه فرنگی که حاوی میزان بالایی از عنصر پتاسیم بوده و نیز قادر به تجمع این عنصر در اندام های هوایی گیاه پس از آلودگی هستند به BCTIV مقاومت بیشتری نشان می دهند. همچنین بروز زردی در برگ های جوان رقم حساس گروسی لیسی پس از آلودگی به ویروس نیز به احتمال مرتبط با کاهش عنصر آهن پس از آلودگی به ویروس در این رقم است.