پژوهش و سازندگی
سال:1381 | دوره:15 | شماره:4-3 (پی آیند 57-56) در منابع طبیعی |تعداد مقالات:14

سطح پوشش برف به عنوان یکی از عوامل مهم در پیش بینی رواناب حاصل از ذوب برف قلمداد می شود، لیکن توزیع مکانی و زمانی برداشت های زمینی سطح تحت پوشش برف مناسب نمی باشد. از طرف دیگر، داده های ماهواره ای نوا (NOAA)سنجنده AVHRR با قدرت تفکیک پیکلسل های 1.1×1.1 کیلومترمربع در تکرارهای روزانه می تواند توزیع مکانی و زمانی پوشش برفی را بدست دهد. امکان برآورد سطح تحت پوشش برف از اطلاعات ماهواره ای به طور غیرمستقیم وجود دارد. این اطلاعات شامل بازتابهای عوارض در طیف های مختلف امواج الکترومغناطیس است. بدین منظور روشهایی در تفسیر این اطلاعات و استخراج سطح پوشش برف ارائه شده است. این روشها عمدتا شامل مرحله تفسیر چشمی تصاویر ماهواره ای می باشد. در شناسایی محدوده های برفی در تصاویر ماهواره ای همواره ابر که در دامنه امواج طیف نامرئی دارای خصوصیات شبیه به برف می باشد. از مشکلات مهم روشهای موجود و ازمنابع عمده خطا می باشد. در این تحقیق با استفاده از باندهای 2، 3 و 4 ماهواره نوا با سنجنده AVHRR روشی ارائه می گردد که برف، ابر و زمین را از یکدیگر تفکیک می نماید. در این روش نیازی به تفسیر چشمی نیست و با استفاده از بارزسازی، تحلیل چند طیفی و تحلیل هیستوگرام و بر اساس خصوصیات فیزیکی سه محیط برف، ابر و زمین تفکیک می گردند. به منظور اجرای تحلیل چند طیفی، بارزسازی و نیز Split-Merge نمودن تصوی، محیط نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی سلولی ILWIS بهره برداری شده است. داده های سنجنده AVHRR ماهواره نوا در سه زمان شامل 9 ژانویه و 24 فوریه 1997 و 17 می 1998 برای تفکیک برف از ابر و زمین در حوزه های کارون، دز و کرخه واقع در منطقه زاگرس ایران مورد استفاده قرار گرفته است. ارزیابی روش پیشنهادی در تفکیک و تشخیص برف و زمین در تاریخ 17 می 1998 در مقایسه با نتایج حاصل از پردازش تصاویر سنجنده TM ماهواره لندست که دارای قدرت تفکیک پذیری مکانی بالا و با پیکسل هایی به ابعاد تقریبی 28.5×28.5مترمربع می باشد مطابقت دارد. به علاوه نتایج روش پیشنهادی در تشخیص برف، ابر و زمین با نتایج تفسیر چشمی عوارض در تصویر تاریخ 24 فوریه 1997 مورد مقایسه قرار گرفته است که تطابق خوبی را نشان می دهد.

سرخدار یکی از پنج گونه سوزنی برگانی است که در جنگلهای گیلان بطور طبیعی می روید. این گونه به صورت توده های نسبتا خالص و یا آمیخته همراه با راش، پلت، شیردار، توسکا، نمدار و به طور پراکنده از ارتفاع 220 الی 1400 متر از سطح دریا دیده می شود. هدف از این بررسی ارزیابی وضعیت زادآوری طبیعی سرخدار در جنگلهای گیلان است. برای این منظور یکی از رویشگاه های مهم سرخدار در منطقه درفک به مساحت 20 هکتار در محدوده ارتفاعی 180 تا 1400 متر از سطح دریا مورد شناسایی قرار گرفت. نمونه برداری از سطح جنگل به روش خوشه ای انجام شد. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تعداد نهال در سطح جنگل در هر 10 متر مربع یک نهال بوده است. نهال هم به صورت جنسی و هم به صورت غیرجنسی یعنی به صورت ساقه جوش مشاهده گردید. پراکنش نهالهای سرخدار در طبقه قطری 0-5 میلیمتر بیشترین تعداد و در طبقه قطری 10-15 میلیمتر کمترین تعداد را نشان داد. فراوانی نهالهای شاخه زاد نسبت به دانه زاد حاکی از شرایط سخت و موانع طبیعی متعددی است که مانع از سبز شدن انبوه بذور ریخته شده و تداوم رشد و نمو آنها در عرصه جنگل می گردد. نتایج حاصل از بررسی وضعیت ارتفاعی نهال ها نشان داد که در اکثر طبقات قطری ارتفاع نهالهای دانه زاد بیشتر از شاخه زاد بوده و فقط در طبقه قطری 0-5 میلیمتر ارتفاع نهالهای شاخه زاد بیشتر از نهالهای دانه زاد بود.

جنس آویشن در نقاط مختلف ایران 14 گونه دارد. نمونه های گیاهی از سه نقطه رویشی در دره لار و در دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی جمع آوری گردیدند. از اندامهای هوایی خشک شده با روش تقطیر با بخار آب در دستگاههای شیشه ای به مدت 45 دقیقه اسانس گیری به عمل آمد. مقدار اسانس در مرحله رویشی به ترتیب 0.53% تا 0.93% و در مرحله گلدهی از 1.23% تا 2.03% متغیر بود. در مجموع مقدار اسانس در مرحله رویشی کمتر از مرحله گلدهی بود. سپس اسانس ها جهت تجزیه و شناسایی به دستگاههای GC و GC.MS تزریق شدند. در مجموع 26 ترکیب (98.0% تا 99.3% ) در مرحله رویشی و 32 ترکیب (97.7% تا 98.5% )در مرحله گلدهی شناسایی شدند. ترکیبهای شاخص در مرحله قبل از گلدهی: کارواکرول (52.6% تا 77.9%)، تیمول(2.7% تا 21.8%)، گاماترپینن( 3.3% تا 7.4%) ، پاراسیمن( 2.2% تا 4.4%) و بتاکاریوفیلن(1.7% تا 2.5%) بودند. همچنین ترکیبهای شاخص در مرحله گلدهی: کاروکرول (54.7% تا 69%)، پارسیمن(6.7% تا 9.7%)، 1 و 8 سینئول + لیمونن(1.7% تا 3.2%) ، متیل کارواکرول (0.6% تا 6.6%) و بورنئول (1.7% تا 5.1%) بودند.

جنگل های بلوط یاسوج در گذشته نه چندان دور پوشیده از درختان انبوه و سایر رستنی ها بوده است در حالیکه امروزه به دلیل افزایش جمعیت انسانی، چرای مفرط دام، قطع اشجار و بهره برداری بی رویه از درختان و درختچه ها توسط اراضی کشاوری و تأسیسات ساختمانی و ... چهره آن کاملا تغییر و به جنگل های مخروبه تبدیل گردیده است. به استثناء مناطقی که از دسترس دام و انسان خارج بوده در سایر نقاط جنگل به شدت تخریب و به صورت تک درختان معیوب و جست گروههای پراکنده به چشم می خورد. این تحقیق مروری است به وضعیت جنگل های منطقه در گذشته و حال و بررسی آثار و چگونگی تخریب و مقایسه روند تخریب و تعرضات انسان ودام و مطالعه مهمترین عوامل موثر در تخریب جنگلهای منطقه، بنابراین بررسی افزایش جمعیت انسانی و دام در منطقه و اثرات آن بر نحوه تخریب و تبدیل این جنگل ها در فاصله زمانی 34 سال گذشته (طی دو دوره 14 و 20 ساله) توسط عکس های هوایی مربوط به سالهای 1334 ، 1348 و 1368 در شمال غربی استان کهکیلویه و بویراحمد (منطقه پاتاوه) انجام شده است. برآورد و مقایسه نسبت درصد مساحت تیپ های مختلف از نظر درصد تاج پوشش در مقاطع زمانی فوق مورد تفسیر و کنترل و ارزیابی قرار گرفته است. ضمنا بررسی وضعیت فعلی جنگل های منطقه از نظر کمی و کیفی با تهیه شبکه آماربرداری به روش سیستماتیک مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصله از بررسی وضعیت گذشته جنگل با توجه به عکس های مقاطع مختلف زمانی نشان می دهد که نه تنها از سطوح اراضی جنگلی ناشی از تخریب و تبدیل مستقیم توسط انسان و دام و ... دائما کاسته شده و به سطح اراضی لم یزرع و اراضی کشاورزی افزوده شده است بلکه در واقع این کاهش سیر صعودی داشته است. بطوریکه در سال 1334 حدود 78.2درصد محدوده مورد مطالعه تحت پوشش جنگل بوده که در سال 1348 به 74% و در سال 1368 به 60% تقلیل یافته است. در همین فاصله زمانی اراضی تحت پوشش جنگل متراکم به جنگل با درجات تراکم ضعیف تر تبدیل گردیده است. نتایج بررسی وضعیت فعلی جنگل های منطقه نشانگر آن است که در اثر قطع و بهره برداری بی رویه تدریجی وضعیت جنگل ها رو به قهقرا و اضمحلال تدریجی گذاشته است. بطوریکه اکثر درختان با فرم شاخه زاد و تنه کج و معوج و اغلب به صورت تنه های غیرصنعتی و هیزمی می باشند. متوسط موجودی در هکتار 91.2سیلو، درصد تاج پوشش بین 30 تا 50 درصد و ارتفاع درختان 6 الی 12 متر و قطر آنها بین 7 تا 60 سانتی متر نوسان دارد. پراکنش قطری درختان بیشتر در کلاسه های قطری 10 تا 30 سانتی متر می باشد و در نقاط جنگلی حاشیه روستاها در اثر قطع و بهره برداری بی رویه، جنگل ها به شدت تخریب و در اثر چرای مداوم دام و حضور آن در عرصه جنگل، زادآوری به شدت کاهش یافته است.

پسابهای بیش از 20 رودخانه و زهکش هرساله مقادیر زیادی از عناصر مغذی را وارد تالاب انزلی می کنند. با توجه به اینکه مسائل مربوط به وضعیت بار غذایی اثرات نامطلوبی را روی جوامع زیستی این اکوسیستم باقی می گذارد لذا یکی از اهداف عمده این تحقیق تشخیص رودخانه های آلوده در حوزه آبریز و ارائه راهکارهای مدیریتی برای آن می باشد. در این تحقیق بیش از 15 فاکتور شامل آمونیوم (NH4+)نیتریت(NO2-)، نیترات (NO3-)، فسفات کل (TPO4-3)، فسفات معدنی (O.PO44-3 )، مجموع لجن بستر (T.O.M)، اکسیژن محلول (DO)، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی و بیوشیمیایی ( BOD5 & COD)، پتاسیم (K+) ، سدیم (Na+)، مجموع کلی فرم (T.Coliform)، و کلی فرم مدفوعی (Fecal Coliform) ، اسیدیته (PH) و کدورت (Turbidity) از 21 رودخانه در حوزه آبریز تالاب انزلی نمونه برداری شدند. مدت زمان انجام تحقیق 30 ماه (از سال 74 تا نیمسال اول 76) و در هر ماه یکبار (بدون تکرار( از نمونه آب نمونه گیری به عمل آمده است. برای بررسی نتایج ابتدا ضرایب همبستگی فاکتورها تعیین شد و سپس فاکتورها در 4 خوشه طبقه بندی گردید و از هر خوشه یک فاکتور مناسب انتخاب شد. نتایج حاصله از این تحقیق مشخص کرد که از 21 ایستگاه، 5 ایستگاه دارای آلودگی شدیدی بودند (بخصوص رودخانه پیربازار که وضعیت بحراتی تری از رودخانه های دیگر داشته است) و 9 رودخانه دارای آلودگی متوسط و 7 رودخانه دیگر دارای آلودگی ناچیزی بوده اند.

جنگلهای طبیعی کشور یکی از ارکان زیربنائی توسعه پایدار و ذخیرگاه با ارزش ژنتیکی در سطح جهان است.با توجه به نیاز روزافزون چوب، جهت حمایت از این سرمایه طبیعی نیازمند تحقیق در امر کاشت گونه های سریع الرشد، شناسایی پایه های مقاوم به تنشهای محیطی و در نهایت تکثیر این پایه ها می باشیم. تحقیقات نشان داده که آنزیمها حساسترین عامل تغییرات فیزیولوژیک گیاهان تحت تنشهای محیطی محسوب می شوند. در این تحقیق آنزیم پراکسیداز به علت حساس بودن به سرما مورد استفاده قرار گرفته است. جهت بررسی سرمای زودرس در اواسط مهرماه و اوایل دی ماه از 5 پایه هم سن Eucalyptus viminalis در منطقه سراوان رشت و 3 پایه در منطقه عنبران محله آستارا نمونه برداری و تحت تاثیر تیمارهای دمایی 21- ، 10- ، 5- ، 4+ (شاهد) درجه سانتی گراد در شرایط آزمایشگاهی قرار گرفتند. نحوه عکس العمل پایه های مختلف نسبت به تیمارهای درمایی متفاوت بوده است. مبنای تشخیص پایه های مقاوم به سرمای زودرس، افزایش فعالیت سریعتر پراکسیداز و افزایش باندهای ایزوآنزیمی کاتدی در شروع فصل سرما است و مبنای تشخیص پایه های مقاوم به سرمای دیررس از دست دادن همان ایزوآنزیمهای کاتدی بوده است . در این پژوهش پایه شماره 5 سراوان مقاوم ترین پایه نسبت به سرمای زودرس و بعد از آن پایه شماره 3 سراوان معرفی شده است. جهت مطالعه میزان تغییرات کمی آنزیمها از دستگاه اسپکتروفتومتر و برای مطالعه تغییرات کیفی از روش PAGE (پلی اکریل آمید ژل الکتروفورز) استفاده شده است. ادامه این پژوهش با مطالعه سرمای دیررس و در نهایت تکثیر غیرجنسی پایه الیت دنبال خواهد شد.

در این تحقیق به منظور تعیین آستانه ایجاد الگوهای پیچانرودی و شریانی، مطالعات آزمایشگاهی صورت گرفته است؛ بدین ترتیب که پس از بررسیها و بازدیدهای صحرایی به عمل آمده از رودخانه قزل اوزن (که یک رودخانه پیچانرودی است) یک بازه پیچانرود انتخاب و مدل فیزیکی آن با مقیاس افقی 1/400 و مقیاس عمودی 1/40 ساخته شد. هدف اصلی از ساخت مدل و انجام آزمایشات استفاده از اطلاعات برداشت شده در مستند کردن و انتخاب مقادیر معقولی از شیب، دبی و اندازه ذرات بستر و ... بود تا تغییر الگوهای کانال رودخانه بر اثر تغییرات واقعی شیب و دبی جریان بررسی شود. با تجزیه و تحلیل نتایج آزمایشات روابطی برای آستانه ایجاد الگوهای پیچانرودی و شریانی استخراج شد که این روابط بین شیب و دبی جریان و همچنین بین توان رودخانه ای واحد بدون بعد و پارامتر شیلدز برقرار است که رابطه اخیر در نوع خود بدیع و تازه است. همچنین نمودارهایی به منظور تشخیص محدوده های پیچانرودی و شریانی تهیه شد. این نمودارها نشان می دهند که تحت چه شرایطی اولیه ای الگوهای پیچانرودی و شریانی ایجاد خواهند شد.

برآورد رسوب دهی زیرحوزه ها با سرشاخه های فاقد آمار رسوب سنجی در یک رودخانه یکی از موارد اجتناب ناپذیری است که اغلب در برنامه ریزی، طراحی، عملیات حفاظت خاک، ساماندهی رودخانه، کنترل سیلاب و احداث سازه های آبی با آن روبرو هستیم. معمولا در یک منطقه سعی می شود با بهره گیری از آمار رسوب زیرحوزه های دارای آمار و انجام یک تحلیل ناحیه ای به روابطی دست یافت تا بتوان برای حوزه های فاقد آمار برآوردی از رسوب دهی را انجام داد. در پاره ای از موارد نیز برآوردها به کمک روشها یا مدلهای فرسایش و رسوب و با استفاده از ویژگیهای مختلف حوزه آبخیز صورت می گیرد. تلاشهای فراوانی انجام شده است تا با ایجاد روابط همبستگی بین عوامل مؤثر در پدیده های فرسایش و رسوب در حوزه و رودخانه این کار صورت گیرد. تحقیق حاضر نیز از جمله مواردی است که با بررسی ویژگیهای مختلف حوزه اعم از فیزیوگرافی، اقلیمی و مدیریتی و تجزیه و تحلیل آمار رسوب در زیرحوزه های دارای آمار اینگونه روابط را هم به صورت برآورد متوسط سالیانه و هم به صورت برآورد مقدار رسوبدهی در ماههای مختلف انجام داده است. در بررسی حاضر تعداد 15 زیرحوزه دارای آمار رسوب، که برخی از زیرحوزه های رودخانه کرخه و برخی از زیرحوزه های رودخانه دز در محدوده استان لرستان می باشند، مورد بررسی قرار گرفته است. در انجام این بررسی، عاملهای موثر به کمک تجزیه و تحلیل عاملی تقلیل یافته و گروه بندی زیرحوزه های همگن با استفاده از تجزیه و تحلیل خوشه ای انجام شده و روابط رگرسیونی خطی یا نمائی بین میزان رسوبدهی و پارامترهای مختلف موثر هم در کل منطقه و هم در مناطق همگن ارائه گردیده است.

مقدار مصرف ریشه روناس در رنگرزی الیاف و نیز طیف حاصل از آنها، به چگونگی و مقدار مواد رنگزای درون ریشه و همچنین سن گیاه مرتبط است. به منظور تعیین مقدار مواد رنگزای درون ریشه در سال های مختلف، این بررسی به مدت سه سال متوالی در مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان فارس، انجام گرفت. در این تحقیق ضمن کاشت بذر روناس در اسفندماه سال 77 در ایستگاه تحقیقات استهبان، مواد رنگزای درون ریشه گیاه کاشته شده، در طی سال های 78، 79 و 80 با اتانول 95 درصد و نیز اتر به نسبت های به ترتیب 85 و 15، با دستگاه سوکسله در مدت 4 ساعت استخراج، سپس با روتاری - اوپراتور تغلیظ شد. عصاره هر سال از طریق آزمایشات TLC، مقایسه Rt ها و همچنین استفاده از دستگاه UV و اسپکتروفتومتر، مورد بررسی قرار گرفت.نتایج حاصل از بررسی های TLC و نیز اندازه گیری جذب غلظت عبور و طرح موج لکه های جدا شده آلیزارین بر روی کاغذ کروماتوگرافی، و نیز مقدار درصد جذب آنها، با توجه به بررسی داده های استخراج شده با استفاده از روش های آماری کای سکور، آنالیز واریانس و تجزیه و تحلیل آنها در برنامه آماری SPSS، نتایج نشان داد که مقدار مواد رنگزای درون ریشه در سال های مورد بررسی متفاوت است، به طوری که ریشه های جوان سال اول در مقایسه با ریشه های مسن تر، از مواد رنگزای بیشتر و در نتیجه از آلیزارین بالاتری برخوردارند. با توجه به محاسبات انجام گرفته در جدول مشخصات گیاهان برداشت شده، در خصوص عملکرد ریشه در سال های اول تا سوم، مشاهده گردید، ریشه های مسن تر نسبت به ریشه های جوان، دارای عملکرد بیشتری در هکتار هستند که در مجموع می تواند در بالا بردن مواد رنگزای درون ریشه و همچنین آلیزارین آن موثر واقع گردد.

در این تحقیق بررسی خطر ناپایداری دامنه های طبیعی در منطقه رودبار از طریق تهیه لایه های اطلاعاتی و ذخیره آن در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تحلیل و تلفیق این داده ها با استفاده از تئوری فازی صورت گرفت. نقشه پراکنش زمین لغزشها با بررسی عکسهای هوایی و پیمایش میدانی تهیه شد. لایه های اطلاعاتی شیب، سنگ شناسی، فاصله از گسل، استفاده فعلی از اراضی، بارندگی و حداکثر شتاب زلزله به عنوان پارامترهای مؤثر در وقوع ناپایداری در منطقه شناخته شدند. هر یک از پارامترهای فوق به عنوان یک لایه اطلاعات در تحلیل ها برای تهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش مورد استفاده قرار گرفته اند. واحد نمونه در تحلیل ها، واحدهای زمینی همگن می باشند که از قطع دادن شش پارامتر ذکر شده حاصل گردیده اند. در پهنه بندی خطر زمین لغزش از روش تصمیم گیری چند مشخصه فازی و بر اساس دو روش وزن دهی (تجربی و نظریه اطلاع وقوع) استفاده شده است. علاوه بر آن رتبه بندی خطر با دو تابع فازی ساز مثلثی و ذوزنقه ای محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که نوع فازی سازی (مثلثی یا ذوزنقه ای) تأثیر زیادی در نتایج ندارد. در پهنه بندی بر اساس وزن دهی تجربی نیز استفاده از اعداد فازی به جای اعداد قطعی باعث بهبود قابل ملاحظه ا در نتایج شده است. علاوه بر آن وزن دهی بر اساس معیار " اطلاع وقوع" نتایج مناسبتری را در مقایسه با روش وزن دهی تجربی نشان داد.

در تحقیق حاضر گیاهان رویشگاه گچی رباط سفید در استان خراسان مورد مطالعه قرار گرفته است. تعداد 271 نمونه گیاهی هرباریوم که متعلق به 23 تیره، 66 جنس و 85 گونه هستند، جمع آوری شدند. تراکم و پوشش گونه های مختلف در 100 پلات تصادفی مورد سنجش قرار گرفته است. 28 نمونه خاک مورد تجزیه قرار گرفته و بر اساس مقدار گچ موجود در خاک و حضور گیاهان در مقادیر متفاوت گچ، سه طبقه از گیاهان شامل گیاهان گچ دوست انحصاری (2 گونه)، گچ دوست ترجیحی (19 گونه) و گیاهان بی تفاوت (64 گونه) تشخیص داده شده است. گیاهان گچ دوست انحصاری شامل Lomatopodium staurophylum,Onobrychis amoena ssp. Meshhedensis  می باشند. نواحی رویش گیاهان منطقه به شرح زیر مورد بررسی قرار گرفته شد: ایرانی تورانی = 75.3% ، ایرانی تورانی و سندی = 8.2%، ایرانی تورانی و اروپایی سیبریایی = 2.4%، چند ناحیه ای = 8.4% ، شکل رویشی گیاهان مورد مطالعه به شرح زیر می باشد: همی کریپتوفیت = 52.9%، تروفیت = 23.5%، کامفیت = 15.3%، تروفیت وهمی کریبتوفیت = 3.5%، همی کریپتوفیت و کامفیت = 1.2%، فائروفیت و کامفیت = 2.4%

با پیشرفت علم بیوتکنولوژی نقش ارزنده میکروارگانیسمها و خصوصا مخمرها در اعاده محیط زیست محرز گردیده است. تحقیق مزبور برای اولین بار در آبهای دریای خزر انجام شد. برای جداسازی و شناسایی مخمرهای تجزیه کننده نفت دریای خزر با توجه به اطلاعات به دست آمده از سازمان حفاظت محیط زیست به دلیل میزان نفت بالا در منطقه شفارود انزلی و آستارا این دو ناحیه انتخاب شدند. پس از نمونه برداری از آب و رسوبات شفارود انزلی و آستارا در آزمایشگاه به آنالیز نمونه ها پرداخته شد. طی این پروژه 16 مخمر جداسازی و شناسایی شد. جنسهای جداسازی شده از آب و رسوبات دو منطقه شفارود انزلی و آستار عبارتند از : Candida maris. Candida scotti. Geotrichum sp. Candida maritime, Cryptococcus marinus, Candida aquatica, Metschnikowia krissii, Candida austromarina, Sporobolomyces roseus, Rhodotorula minuta, Rhodotorula alpina, Sterigmatomyced halophilus, Candida Krissii, Cystofilobasidum infirmominiatum, Schwanniomyces occidentalis Candida maritime.که حاصل مجموعه آزمایشات حاکی از حضور بهترین مخمرهای تجزیه کننده نفت در دو فصل متفاوت در آب و رسوبات دو ایستگاه یاد شده می باشد. در رسوبات شفارود انزلی در فصل زمستان Rhodotorula aplina و در همین رسوبات در فصل تابستان Candida aquatica در رسوبات آستارا در فصل زمستان، Canuda Candida krissii, infirmominiatum Cystofilobasidum maritime, Schwannioomyces و در فصل تابستان Sporoblomyces roseus به عنوان بهترین تجزیه کنندگان نفت خام تشخیص داده شدند. آب ایستگاه آستارا بار آلودگی بیشتری را نسبت به رسوبات دارا بوده و تعداد بیشتری مخمر تجزیه کننده نفت جدا گشت. از آب ایستگاه آستارا در فصل تابستانCryptococcus marinus,Cadida maris, Canida maritime, MetschniKowia krissii Geotrichum sp., Cadida krissii و در فصل زمستان Rhodotorula و Candida Sterigmatomyces halophilus و از آب ایستگاه شفارود انزلی در فصل تابستانCandida austromarina و از آب همین ایستگاه در فصل زمستان مخمری بدست نیامد.