تالاب حله با وسعت تقریبی 20 هزار هکتار در یک فرو رفتگی وسیع ساحلی واقع در استان بوشهر می باشد که عمده ترین آوردهای آبی آن از رودخانه های شاپور و دالکی می باشد. این تحقیق به صورت فصلی بین سالهای 1385 و 1386 انجام گردید و در طی آن از 8 ایستگاه مستقر در رودخانه و تالاب حله نمونه برداری شد و 14 فاکتور محیطی همانند شوری، هدایت الکتریکی، اکسیژن محلول، اسیدیته، فسفات، سولفات، کلرید، آمونیاک، کل مواد محلول، کل مواد معلق، کدورت، نیترات، نیتریت، درجه حرارت، pH به صورت فصلی مورد تجزیه قرار گرفتند و برای تعیین وضعیت آب رودخانه و تالاب حله از شاخصی تحت عنوان شاخص کیفیت آب (Bascaron Adapted Water Quality Index (WQI BA استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که که ایستگاه های موجود در رودخانه حله در طبقه بندی دوم قرار دارند که از خصوصیات اصلی آن شروع تغییرات جدی در ویژگی آب تحت تاثیر محیط زیست و تماس با آلودگی های کشاورزی و خانگی و .... می باشد و ایستگاه های مستقر در تالاب حله در طبقه بندی سوم قرار می گیرند که از مشخصه های اصلی این طبقه ایجاد تغییرات شدید در مشخصات آب، شروع تغییرات در مکانیسم های طبیعی و جابجایی جامعه زنده، تغییرات در بخش های ساختمانی بویژه بستر آب، شروع تغییرات در رنگ و بوی آب، قابل استفاده با تمهیدات برای مصارف، قابل استفاده برای جانوران، کاهش بازدهی تولیدمثل در ماهیان و سایر گروه های جانوری، امکان بروز تلفات مهره داران آبزی در برخی از ایام سال می باشد.