پژوهش های بالینی دام های بزرگ (دامپزشکی)
سال:1387 | دوره:2 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

اولتراسونوگرافی قلب به عنوان یکی از روش های تصویر برداری تشخیصی در دامپزشکی مطرح است. یکی از موارد استفاده از اکوکاردیوگرافی، محاسبه کوتاهی نسبی قلب است که در دامپزشکی نیز کاربرد دارد و الگوی استانداردی برای تخمین آن وجود دارد.مطالعه حاضر نیز یکی از کاربردهای مهم اکوکاردیوگرافی وشاخص کوتاهی نسبی رادر سگ نشان می‎دهد. در این مطالعه شش قلاده سگ نژادمخلوط تحت عملیات استاندارد اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند و کوتاهی نسبی قلب آنها در نمای کوتاه و طولی در هر دو حالت پایان دیاستول و پایان سیستول با استفاده از فرمول خاص محاسبه گشت که در این مطالعه بین میانگین کوتاهی نسبی قلب در نماهای کوتاه وطولی درحالت های پایان دیاستول و پایان سیستول اختلاف معنی داری مشاهده نشد.همچنین قطر حفره داخلی بطن چپ در پایان سیستول و پایان دیاستول درهردونمای کوتاه و طولی اندازه گیری شد که اختلاف معنی داری بین میانگین آنها مشاهده نگردید .

به منظور تعیین اثر سطوح مختلف پرلیت بر فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در روده کوچک جوجه های گوشتی سویه راس (Ross 308) این آزمایش انجام گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل 4x2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 180 قطعه جوجه گوشتی نر در سه تیمار (صفر، 2 و 4 درصد) و هر تیمار در 3 تکرار 20 قطعه ای انجام شد. تیمار شاهد با جیره فاقد پرلیت و تیمارهای آزمایشی با جیره غذایی حاوی 2 و 4 درصد پرلیت تغذیه شدند. در سنین 21، 28، 36 و 42 روزگی از هر تکرار 2 قطعه جوجه انتخاب و در آزمایشگاه از قسمت های مختلف روده کوچک آنها (1، 10، 30، 50، 70 و 90 درصد طول روده کوچک) نمونه گیری شد و فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه وتحلیل آماری در سطح احتمال 5 درصد صورت گرفت. نتایج حاکی از این بود که مصرف پرلیت موجب افزایش معنی دار بر فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در هفته ها و قسمت های مختلف روده کوچک جوجه های گوشتی در تیمارهای آزمایش گردید ((P<0.05 نظر به این که آلکالین فسفاتاز روده در هضم و جذب اسیدهای چرب با زنجیره بلند و کلسترول در دیواره روده و بلوغ پرزهای روده می شود و از آن جایی که تاثیر پرلیت بر روده مورد تحقیق واقع نشده است مطالعه زیر طراحی و انجام گرفت.

سمومی که در آبهای جاری و در دریاها به وسیله جلبکها تولید می شوند در صورتیکه به وسیله انسان، ماهیها و حیوانات خورده شوند می تواند اثرات مخرب و حتی کشنده داشته باشند. این سموم در هنگام ایجاد بلوم توسط سیانوباکتریا در آب ایجاد می شوند. عوامل زیادی از جمله نور، حرارت، دی اکسید کربن، مواد فسفره و نیتروژنه در تشکیل بلوم و رشد سریع جلبکها دخالت دارند. در پژوهش حاضر اثر غلظت های مختلف فسفر بر میزان رشد جلبک سیانوباکتر  Jaaginema sp.با هدف بررسی اثر تحریک کنندگی یا باز دارندگی این ماده بر رشد این جلبک مورد بررسی قرارگرفت. پس ازخالص سازی جلبک  Jaaginema sp.آزمایش با 2 گروه تیمار و یک گروه شاهد در 4 تکرار (در مجموع 9 گروه) با استفاده از محیط کشتهای  Z8و BG11 (با تغییرات فسفات در تیمارها) در شرایط آزمایشگاهی (دمای 25±1 درجه سانتی گراد و شدت نور 2200 لوکس) قرار داده شد و پس از 48 ساعت این گونه رنگهای متفاوتی از زرد درBG11  تا سبز فسفری در Z8 را نشان داد. ریسه ها به مدت 20 روز، به طور روزانه به وسیله لام هموسیتومتر شمارش شدند. سرعت رشد ویژه (µ) و میزان تقسیم سلولی در روز (G) برای هر گروه محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش فسفات به میزان دو برابر(6.2g 1 - 1) بسیار موثر تر از سه برابر (9.3g 1 - 1) برای رشد این سیانوباکتر می باشد. با آزمایشاتی که انجام شد رشد جلبک Jaaginema sp. در مقدار ذکر شده بیشتر بوده و مقدار بالاتر از این عدد می تواند رشد باز دارنده داشته باشد. نتایج تایید می نماید فسفر عامل محدود کننده برای رشد این سیانوباکتر بوده و در شکوفایی و آزاد شدن سم آن در تشکیل شکوفایی و رشد سریع جلبکی دخالت دارند.

این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات داروی اکستازی بر تغییرات گلوکز و چربیها و لیپوپروتئینها صورت گرفت. برای این کار 5 قلاده سگ نر- 4   3.5ساله نژاد مخلوط انتخاب شد. قبل از تجویز دارو نمونه خون اخذ و به عنوان زمان صفر یا شاهد ثبت گردید. سپس به هر کدام از سگها قرص اکستازی با دوز 150 mg /kg و به صورت تک دوز خورانده شد و در مراحل زمانی 30 دقیقه، 1، 2، 4، 8، 24 و 48 ساعت، 7 و 20 روز بعد از تجویز دارو، خونگیری از ورید سفالیک سگها به عمل آمد و نمونه سرم جدا شد. مقادیر سرمی گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، HDL،LDL  و VLDL به روش رنگ سنجی و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و به کارگیری کیتهای تشخیصی زیست شیمی اندازه گیری گردید. نتایج حاصله از این مطالعه، افزایش آماری معنی داری در مقادیر سرمی گلوکز، کلسترول و LDL تا 8 ساعت بعد از تجویز دارو و تری گلیسرید و VLDL تا 24 ساعت بعد از تجویز دارو در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (P<0.05) ولی مقادیر سرمی HDL تغییرات آماری معنی داری را نشان نداد و در حد نرمال بوده است ((P>0.05 که می تواند ناشی از تاثیر دارو در کبد و متابولیسم بدن باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که مصرف کوتاه مدت این داروی مخدر می تواند در متابولیسم چربیها و لیپوپروتئینها اختلال ایجاد کرده و با مرور زمان فرد را مستعد بیماریهای مختلف نماید.

آنتریتهای انگلی از عوامل اصلی کاهش وزن گله در مرغداریهای گوشتی بوده واکثر مرغداران شهرستان، در طول دوره پرورشی با بروز آنتریتها مواجه و در پایان دوره با مشکل کاهش تولید، دست به گریبان بودند. در این بررسی، تعداد 380 قطعه طیور گوشتی، در شهرستان مهاباد، در طی 11 ماه از نظر شیوع و تعیین انواع تغییرات هیستوپاتولوژیک آنتریتهای انگلی، مورد بررسی قرار گرفتند.در تمام موارد انگل جدا شده تک یاخته کوکسیدیا بوده و شیوع بیماری 6.9 در 100000 تعیین گردید. در بررسی پارازیتولوژیک فراوانی اووسیست در روش لام مرطوب 17.1 درصد و در روش شناوری 36.3 درصد، فراوانی آنتریت انگلی بصورت کوکسیدیازیز 26.3 درصد و بصورت کوکسیدیوزیز10 درصد و در مجموع فراوانی آنتریت انگلی 36.3 درصد تعیین شد. در بررسی هیستوپاتولوژیک فراوانی ادم مخاطی 74.2 درصد، ادم زیر مخاطی 45.3 درصد، خونریزی 25.3 درصد - هیپرپلازی انتروسیتها 30.8 درصد، نکروز سلولی 27.1 درصد، وجود اووسیست در مخاط روده 3.4 درصد، وجود مراحل تکثیرجنسی و غیرجنسی 10 درصد، انفیلتراسیون سلولهای التهابی 18.2 درصد تعیین شد. بیشترین درصد فراوانی کوکسیدیازیز، به میزان 21 درصد، در سن 4 هفتگی و بیشترین درصد کوکسیدیوزیز،به میزان42.1  درصد، در سن 7 هفتگی دیده می شود. همچنین، مشخص گردید که آنتریت انگلی باافزایش ضریب تبدیل غذایی (کاهش قابلیت تبدیل دان به گوشت) ارتباط مستقیم دارد. در یافته های جانبی مشخص گردید بین آنتریت انگلی با نواحی درگیر روده (دوازدهه) بر اساس طبقه بندی جانسون – رد 2 ارتباط معنی دار وجود دارد.

این پژوهش در کارگاه تکثیر هرمز لارو واقع در بخش کوهستک شهرستان میناب در سال 1385 صورت گرفت و کوشش شد کارایی واکسن ویبروماکس و میزان بازماندگی تست های استرس شوری و فرمالین در مراحل پست لارویPL1 ، PL5 و PL15  میگوی سفید هندی ( Fenneropenaeus indicus) بررسی شود. اثر واکسن ویبروماکس از طریق غوطه وری (تیمار 2 ) و غنی سازی ناپلی های آرتمیا) (Artemia franciscana) تیمار 3) و گروه شاهد (تیمار 1)، جهت مقایسه بررسی گردیدند. این تحقیق در قالب یک طرح کاملا تصادفی، اجرا شد و مقایسه میانگین ها از طریق آزمون دانکن صورت پذیرفت. با در نظر گرفتن 3 تیمار و 3 تکرار برای هر یک از آنها، 9 سطل یکسان بکار گرفته شد که به مقدار 10 لیتر آبگیری و با تراکم 100 لارو مرحله زوای یک در لیتر ذخیره سازی گردیدند. دوره آزمایش از مرحله زوای یک تاPL15  بودکه در پایان روز 12، 16 و 25 میزان بقا بررسی شدند.نتایج نشان دادکه بیشترین مقدار بازماندگی به درصد برای تست استرس شوری 10 قسمت در هزار در مراحل PL1،  PL5و PL15 در تیمار3 (68.00، 72.33 و 75.67) بود که نسبت به تیمار شاهد (48.33، 46.67 و 53.33) و تیمار 2 (60.00،61.33  و 64.67) در سطح P<0.05 دارای تفاوت معنی داری بوده است.بیشترین مقدار بازماندگی به درصد برای تست استرس شوری 20 قسمت در هزار در تیمار 3 بترتیب در مراحل مذکور (084.00،80.00  و 86.00) بدست آمد که در مقایسه با تیمار شاهد (65.00،65.33  و 66.00) در سطح P<0.05 دارای تفاوت معنی داری بودندو برای تست استرس فرمالین 100 قسمت در میلیون نیز در تیمار 3 (81.33،76.00  و83.33 ) محاسبه گردید که نسبت به تیمار شاهد (52.33، 56 و 58.67) و تیمار 2 (73.33، 68.33 و69.67 ) در سطح P<0.05 تفاوت معنی داری داشتند.

هدف از این مطالعه بررسی ضایعات هیستوپاتولوژیک بوجود آمده در نتیجه آلودگیهای کرمی موجود در طیور بومی اطراف شهرستان ارومیه بوده که در طی آن 20 قطعه مرغ بومی به صورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند که پس از یوتانایز کردن این نمونه ها تمام قسمت های روده خارج گردید. سپس موارد آلوده به انگل به آزمایشگاه انگل شناسی انتقال یافته و انگل های حاصله پس از ثبوت مورد شناسایی قرار گرفتند. در این بررسی مشخص شد که 10 مورد از این تعداد طیور به انگل های مختلفی آلوده بودند که در 6 مورد آلودگی به نماتود شامل آسکاریدیا گالی، سوبولورا برومپتی و هتراکیس گالیناروم و در 4 مورد آلودگی به سستود دیده شد. هیچ گونه آلودگی به ترماتود رویت نگردید، مجموعا تعداد 8 عدد رایه تینا بدست آمد و هیچ گونه آلودگی به آکانتوسفال مشاهده نشد. نمونه هایی از قسمتهای مختلف روده پرندگان آلوده پس از قرار گرفتن در محلول فرمالین بافر 10 % و ثبوت بافتی به آزمایشگاه پاتولوژی انتقال یافت و مورد رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین و بررسی میکروسکوپیک قرار گرفت. در بررسی هیستوپاتولوژیک 1 مورد پرخونی در بافت همبند سروزی (لایه خارجی) دیده شد. در تمام 10 مورد ارتشاح سلولهای آماسی در مخاط یافت شد که در 9 مورد این سلولها از نوع تک هسته ای (لنفوپلاسموسیتیک ) و در 2 مورد هتروفیلیک بودند. در 3 مورد ریزش شدید سلولهای ویلوس های روده و در 1 مورد پرخونی در راس پرزها یافت شد. دیگر یافته ها شامل، نکروز در مخاط در 1 مورد، هایپرپلازی مخاط و فیبروز در قسمتهایی ازمخاط در 1 مورد دیگر بود.

 ختلال در آشامیدن، در دسترس نبودن مایعات، ناتوانی های شدید، افزایش دفع مایعات از طرق کلیوی و غیر کلیوی و افزایش مصرف نمک از علل اصلی هیپرناترمی می باشد. نظر به اینکه در هیچ تحقیقی بررسی علایم چشمی بطور اخص مورد بررسی قرار نگرفته است، لذا هدف این مطالعه بررسی سیر تغییرات چشمی ناشی از هیپرناترمی در رت، خوکچه و خرگوش بود. روش کار بدین صورت بود که 50 رت نژاد ویستار 250±20 گرمی بطور تصادفی در 5 گروه تقسیم گردیدند، به منظور ایجاد هیپرناترمی محلول های 2، 3، 3.5 و 4 درصد کلرور سدیم در آب مقطر تهیه گردید گروه کنترل در طول مدت آزمون از آب شرب و گروههای تست از محلول های نمکی اختصاصی گروه استفاده نمودند سایر شرایط زیستی گروهها یکسان بود. با شروع استفاده از محلول های نمکی، معاینات چشمی با استفاده از اسلیت لامپ و دوربین ته چشمی صورت گرفت، پاسخ چشم به محرکها نیز مورد بررسی قرارگرفت. همین آزمون با شرایط مشابه در خوکچه هندی و خرگوش نیز انجام گردید. استفاده کوتاه مدت (5 - 3 روز) از محلول کلرور سدیم 2% با تغییرات چشمی سریع و چشمگیری همراه نبود، اما استفاده طویل المدت ( بیش از یک هفته) آن با صدمات عروقی و سایر نشانه های چشمی همراه بود. 4 - 3 روز پس از استفاده از محلول کلرور سدیم 3% و غلیظ تر بدنبال افزایش سطح سرمی سدیم، جدا شدگی شبکیه،(PVD:Posterior Vitreous Detachment ) ، خونریزی در شبکیه و زجاجیه رتها مشاهده گردید. دیگر نشانه های چشمی هیپرناترمی شامل کدورت قرنیه و عدسی، تورم دیسک اپتیک، کوری، جمع شدگی زجاجیه و هیپوتونی چشم بود. نتیجه گیری حاصل از این کار این است که هیپرناترمی و هیپراسمولاریتی شروع کننده تغییرات چشمی بود، بدنبال از دست رفتن آب ویتره و جمع شدن آن، جدا شدگی شبکیه و PVD بروز نموده و صدمات عروقی، خونریزی در شبکیه و زجاجیه ایجاد گردید. سیر پیشرونده هیپرناترمی، کدورت قرنیه و عدسی، تورم دیسک اپتیک، کوری، کولاپس ویتره و هیپوتونی چشم را در حیوانات بهمراه داشت.