آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی (دامپزشکی تبریز)
سال:1391 | دوره:6 | شماره:2 (پیاپی 22) |تعداد مقالات:8

این آزمایش جهت ارزیابی اثرات مخلوط های مختلف گیاهان دارویی آویشن، نعناع و مرزه بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، پارامترهای بیوشیمیایی و ایمنی خون در مرغ های تخم گذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخم گذار، در 4 تیمار شامل تیمار شاهد که در آن از گیاهان دارویی استفاده نشده بود، تیمار 2) حاوی 2 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن 25%، نعناع 50% و مرزه 25%)، تیمار 3) حاوی 2 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن 50%، نعناع 25% و مرزه 25%) و تیمار 4) حاوی 2 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن 25%، نعناع 25% و مرزه 50%) با 4 تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار در هر تکرار به مدت 12 هفته انجام گردید. نتایج نشان داد که استفاده از مخلوط های مختلف گیاهان دارویی دارای اثرهای معنی داری بر عملکرد، پارامترهای بیوشیمیایی و درصد و نسبت سلول های ایمنی خون مرغ های تخم گذار می باشد (0.05>p). نتیجه گیری می شود که استفاده از مقدار 2 درصد مخلوط سه گیاه دارویی فوق الذکر مطابق گروه آزمایشی 3، موجب بهبود عملکرد و پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون و سطح ایمنی مرغ های تخم گذار می گردد.

در این تحقیق که به منظور تعیین میزان آلودگی سالمونلایی مدفوع موش های خانگی و صحرایی ساکن در مرغداری های صنعتی اطراف تهران انجام گرفت، 290 نمونه مدفوع اخذ شده از موش های مرغداری های گوشتی و تخم گذار مورد بررسی قرار گرفتند که پس از انتقال به آزمایشگاه به نسبت یک به ده در محیط مایع سلنیت F کشت داده شدند و پس از گرمخانه گذاری در دمای مناسب و مدت زمان لازم در محیط های انتخابی سالمونلا شیگلا آگار (SS) و مک کانکی (Mc CONKEY) کشت داده شدند. در مرحله بعدی نمونه های مشکوک به سالمونلا روی محیط اوره و TSI مورد تایید قرار گرفتند. پس از آن تایید مولکولی جدایه های سالمونلا با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR)، بررسی خواص بیوشیمیایی و در نهایت گروه بندی سرمی و آنتی بیوگرام موارد جداسازی شده انجام گرفتند. از 290 نمونه مورد ازمایش، 28 نمونه سالمونلا مورد تایید قرار گرفتند که نشان دهنده 9.65 درصد آلودگی سالمونلایی بود. بیشترین فراوانی بین سالمونلاهای جداشده متعلق به گروه سرمی C با 8 نمونه (%28.6) و پس از آن 7 نمونه (%25) متعلق به گروه سرمی D،7 نمونه (%25) متعلق به تحت گروه آریزونا، 4 نمونه (%14.3) متعلق به گروه سرمی B و 2 نمونه (%7.2) متعلق به گروه سرمی E بودند. همچنین در این بررسی 27 نمونه سالمونلای متحرک و یک نمونه سالمونلای غیرمتحرک متعلق به گروه سرمی D تشخیص داده شدند. تمامی نمونه ها به پنج آنتی بیوتیک انروفلوکساسین، دی فلوکساسین، نورفلوکساسین، کلرامفنیکل و فلورفنیکل حساس بودند و بیشترین مقاومت را به ترتیب کاهشی به سولفا متاکسازول، تری متوپریم و نئومایسین داشتند. با توجه به نتایج این بررسی که موید نقش موش در انتقال سروتیپ های مختلف سالمونلا در مرغداری ها بوده است، اتخاذ روش های مناسب برای جلوگیری از ورود و لانه گزینی جوندگان موذی در مرغداری های صنعتی و معدوم کردن موش های ساکن جهت جلوگیری از انتقال سالمونلا و سایر آلودگی های باکتریایی - ویروسی منتقله توسط موش ها ضروری به نظر می رسد.

بیماری برونشیت عفونی یک بیماری ویروسی واگیردار تنفسی است که عامل بیماری واجد سروتیپ های متعددی است. در این بررسی به شناسایی تیپ 4.91 ( (793/Bبرونشیت عفونی در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته شده است. به این منظور از 18 گله جوجه گوشتی واجد سندرم تنفسی مشکوک به برونشیت عفونی با تلفات بیش از یک درصد در روز نمونه نای اخذ شد. پس از استخراجRNA  از نمونه های بافتی نای، در واکنش RT-PCR یک مرحله ای قطعه ای از ژن S1 ویروس برونشیت عفونی تکثیر شد و محصول RT-PCR با پرایمرهای اختصاصی تیپ 4.91 به روش Nested-PCR تکثیر شد. نتایج نشان داد از 18 گله مبتلا به مشکلات تنفسی 11 گله یا به عبارتی 61.11% آلوده به ویروس برونشیت عفونی بودند که در گله های مبتلا به برونشیت عفونی، 45.45% آلودگی با تیپ 4.91 را نشان دادند. لذا به نظر می رسد تیپ 4.91 برونشیت عفونی در شکل گیری و پیچیده سازی علایم تنفسی در جوجه های گوشتی مبتلا به سندرم تنفسی در استان چهارمحال و بختیاری نقش داشته باشد و لازم است سیاست های کنترلی مناسب در جهت پیشگیری از آلودگی با تیپ 4.91 برونشیت عفونی اتخاذ گردد.

آسیب ایسکمی - باز خونرسانی کلیه یکی از مهمترین عوامل نارسایی حاد کلیه به شمار می رود که در بسیاری از موارد بالینی با آن برخورد می شود. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات پیش درمانی با عصاره الکلی ریشه گیاه شلغم بر هیستوپاتولوژی کلیه و شاخص های سرمی آسیب آن در آسیب ناشی از ایسکمی - باز خونرسانی کلیه در موش صحرایی طراحی گردید. در مجموع 80 موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در 4 گروه: شاهد جراحی، مدل ایسکمی - باز خونرسانی و 2 گروه ایسکمی - باز خونرسانی+تیمار با عصاره الکلی ریشه شلغم (1% و 2%) با 20 سر موش صحرایی در هر گروه تقسیم گردید. موش های گروه ایسکمی - باز خونرسانی به مدت 60 دقیقه در دمای 37 درجه سانتی گراد در معرض ایسکمی و به مدت 30 دقیقه در معرض باز خونرسانی قرار گرفتند. 24 ساعت پس از دوره باز خونرسانی موش ها آسان کشی شدند. آزمون های عملکرد کلیه و آسیب شناسی بافتی کلیه در مورد گروه های مورد آزمایش انجام گردید. نتایج به دست آمده با گروه شاهد جراحی مورد مقایسه قرار گرفت. افزایش کراتینین سرم، اوره خون و اسید اوریک در موش های گروه ایسکمی - باز خونرسانی در مقایسه با گروه شاهد جراحی مشاهده شد. پیش تیماری عصاره الکلی شلغم به مدت 30 روز قبل از القا ایسکمی - باز خونرسانی عملکرد کلیه را بهبود بخشیده و آسیب ناشی از آماس و استرس اکسیداتیو را کاهش داد. نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر نشان داد که عصاره الکلی ریشه شلغم به طور معنی داری از آسیب عملکردی و بافتی کلیه در اثر ایسکمی - باز خونرسانی جلوگیری کرد.

برونشیت عفونی طیور یک بیماری حاد ویروسی با واگیری بالا و تلفات در جوجه ها می باشد. علایم مشخص برونشیت عفونی در جوجه ها تنفس نایی، رال نایی و ترشحات بینی است. از علایم کالبدگشایی پرخونی نای، تجمع اکسودای کازئوزی در محل دو شاخه شدن نای و پرخونی ریه ها می باشد. سندرم آسیت نیز در جوجه های گوشتی یکی از علل مهم تلفات می باشد. از علایم کالبدگشایی آن می توان به بزرگ شدن قلب، هیدروپریکارد و تجمع مایع ترانسودایی در محوطه شکمی اشاره کرد. عواملی مانند ویروس برونشیت عفونی باعث آسیب ریوی و در نهایت ایجاد سندرم آسیت می گردند. تعداد هشت فارم گوشتی سویه Ross مبتلا به بیماری برونشیت عفونی در این مطالعه انتخاب گردید. در بدو ابتلا خون گیری به عمل آمده و در دو نوبت به فاصله هفت روز خون گیری مجدد تکرار شد و از تست سرولوژیک ELISA جهت تایید تشخیص بیماری برونشیت عفونی استفاده گردید. ضمنا جهت تشخیص تفریقی از بیماریهای نیوکاسل و آنفلوانزا (H9N2) نیز آزمایشات مربوطه انجام گرفت. تلفات هر فارم در طی دوره پرورش، کالبدگشایی و علت تلفات ثبت گردید و موارد مربوط به سندرم آسیت از لحاظ فراوانی محاسبه شد. در خصوص پارامترهای رشد، ضریب تبدیل غذایی، وزن نهایی و مصرف کل دان در هر فارم محاسبه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، میانگین درصد تلفات ناشی از سندرم آسیت در گله های مبتلا به برونشیت عفونی نسبت به گله های شاهد به طور معنی داری افزایش داشت. در هشت فارم مورد مطالعه که مبتلا به برونشیت عفونی شده بودند، میانگین تلفات آسیتی 3% بود درحالی که میانگین تلفات آسیتی در دوره های گذشته حدود 0.5% بوده است. همچنین بر اساس نتایج مربوطه، میانگین وزن نهایی در گله های مبتلا به برونشیت عفونی بطور معنی داری کمتر از دوره های قبل بوده است. ضمنا ضریب تبدیل غذایی در گله های مبتلا به برونشیت عفونی به طور معنی داری بیشتر از گله های سالم بوده است. همچنین همبستگی مثبتی بین بیماری برونشیت عفونی و وقوع سندرم آسیت وجود داشت و این همبستگی معنی دار بود (p<0.05).

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال به عنوان یک عامل بیماری زای باکتریایی نوظهور در گله های ماکیان و بوقلمون شناخته شده است و سالانه باعث ضررهای اقتصادی به صنعت مرغداری می شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی شیوع سرمی باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در گله های طیور گوشتی کشتارگاه شده در شهرستان مراغه، واقع در استان آذربایجان شرقی بود. با مراجعه به کشتارگاه صنعتی طیور شهرستان مراغه، با ثبت محل مرغداری و نام شهرستان، مجموعا 270 نمونه خون از محموله های طیور گوشتی کشتارگاهی به طور تصادفی انتخاب گردیده و نمونه ها به آزمایشگاه جهت سرم گیری منتقل شدند و آزمایش الیزا بر روی نمونه های سرمی انجام شد. مجموعا از 270 قطعه مرغ گوشتی (از 27 مرغداری مختلف) نمونه گیری شده در کشتارگاه صنعتی طیور شهرستان مراغه، 10 مورد مثبت (3.7 درصد)، 29 مورد مشکوک (10.75 درصد) و 231 مورد منفی (85.55 درصد) ثبت گردید. این میزان شیوع سرمی، کمتر از موارد گزارش شده قبلی در سایر استان های کشور می باشد.

ماهی شاه کولی (Chalcalburnus chalcoides) از خانواده کپور ماهیان بوده و به شکل گسترده در منابع آبی کشور یافت می شود. لیگولا اینتستینالیس از جمله انگل های این ماهی محسوب می شود. لیگولا اینتستینالیس (Ligula intestinalis) دارای دو میربان واسط می باشد. میزبان واسط اول آن سیکلوپس ها و میزبان واسط دوم آن ماهیان هستند که پلوروسرکوئید لیگولا در حفره شکمی آنها یافت می شود. این مطالعه به منظور بررسی علل مرگ و میر ماهیان شاه کولی سد سنگر استان گیلان در شهریور ماه سال 1391 انجام گرفته است. نمونه گیری به صورت تصادفی بوده و در مجموع 65 عدد ماهی از گونه مورد نظر صید، شناسایی و تعیین سن گردید و بررسی انگل شناسی روی آنها انجام شد. نتایج بررسی ها نشان داد که میزان آلودگی 83.08 درصد بوده و از 65 عدد ماهی 54 عدد آلوده به این انگل می باشند.

هدف از این مطالعه بررسی اثرات استفاده از مکمل خوراکی حاوی روی و مس بر روی میزان لنگش و کارایی تولید مثلی در گاو شیری بود. شاخص های عملکردی در یک گله گاو شیری بسیار متفاوت است، در این مطالعه که در یکی از گاوداری های شهر آمل و روی 40 راس گاو شیری هلشتاین انجام یافت، به بررسی برخی از این شاخص ها شامل لنگش، سقط جنین، روزهای باز (Open Days) و جفت ماندگی پرداخته شد. در جیره غذایی 20 راس از گاوهای تحت مطالعه (گروه تیمار) روزانه 360 میلی گرم روی و 125 میلی گرم مس افزوده شده و در مدت یک سال تغذیه با این جیره، شاخص های عملکردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه شاهد جیره مشابه و بدون مکمل دریافت می کرد. همچنین به طور منظم و در هر فصل میزان سرمی مس و روی نیز با استفاده از روش بیوشیمایی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که در گروه تیمار و در پایان دوره درمانی با مکمل خوراکی در مقایسه با ابتدای دوره درمانی میزان لنگش (0.01>p)، روزهای باز (0.05>p)، جفت ماندگی (0.05>p) و سقط جنین (0.05>p) به طور معنی داری کاهش یافت. مقایسه گروه تیمار و شاهد نیز موید وجود تفاوت معنی دار در میزان ابتلا به لنگش، ورم پستان و جفت ماندگی بین دو گروه بود (0.01>p). با توجه به افزایش مقادیر سرمی مس و روی همزمان با کاهش میزان ابتلا به بیماری های مذکور، می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از عناصر کمیاب همچون مس و روی در روند بهبود شاخص های تولیدمثلی و ابتلا به لنگش مفید می باشد.