آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی (دامپزشکی تبریز)
سال:1391 | دوره:6 | شماره:4 (پیاپی 24) |تعداد مقالات:8

سیسپلاتین به عنوان یک داروی موثر در شیمی درمانی می تواند اثرات سوء در اسپرماتوژنز داشته باشد. از طرف دیگر اسپرماتوژنز تحت تاثیر هورمون های گنادوتروپین (LH و FSH) می باشد. به نظر می رسد، موقع شیمی درمانی بتوان با سرکوب ترشح LH و FSH موجب توقف اسپرماتوژنز گردید و به این ترتیب این سلول ها را در برابر اثرات سوء سیسپلاتین حفظ کرد. سترورلیکس (آنتاگونیستGnRH ) برای توقف ترشح گنادوتروپین ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق سعی شده است توانایی داروی سترورلیکس در مهار اثرات سوء سیسپلاتین بر اپیتلیوم لایه ژرمینال بیضه بررسی گردد. در این مطالعه 30 سر موش نر بالغ 8-6 هفته ای Balb/C به طور تصادفی به 3 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان شاهد سالم در نظر گرفته شد و هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه آزمایش 1 سیسپلاتین را روزانه به مقدار mg/kg/bw 2.5 به صورت داخل صفاقی به مدت 5 روز دریافت کرد. در گروه آزمایش 2 تزریق سترورلیکس هفته ای سه بار به صورت زیر جلدی هر بار به میزان 0.25 mg/kg/bw انجام شد که یک هفته قبل از تزریق سیسپلاتین شروع و در هفته های دوم (همراه با سیسپلاتین) و سوم نیز ادامه یافت. بعد از گذشت 35 روز از آخرین تزریق از بیضه ها برای مطالعه هیستولوژی، هیستوشیمی و میکروسکوپ الکترونی نمونه برداری شد. نتایج توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج هیستولوژی نشان داد که در گروه دریافت کننده سیسپلاتین هسته سلول های اسپرماتوگونی متراکم تر و قطر لوله های سمینی فر نسبت به گروه شاهد کاهش یافته است و در برخی از لوله ها فقط سلول های سرتولی مشاهده می شدند. مطالعه هیستوشیمیایی این گروه نشان داد که تعداد سلول های آپوپتوتیک در این گروه افزایش یافته است. مطالعه با میکروسکوپ الکترونی نیز نشان دهنده غشا پایه موجی شکل و نامنظم لوله های سمینی فر به همراه سلول های میوئید ضخیم و در حال انقباض بود. در گروه آزمایش 2 سترورلیکس تا حدود زیادی اثرات سوء سیس پلاتین را مهار کرده بود. نتایج این مطالعه نشان داد تزریق سترورلیکس همراه با سیسپلاتین سلول های اسپرماتوژنیک را از اثرات سوء سیس پلاتین حفاظت می کند.

ویروس کمبود ایمنی گاو، لنتی ویروسی از خانواده بزرگ رتروویروس ها می باشد. در امکان ایجاد عوارض عفونی متنوع ناشی از اختلال سیستم ایمنی توسط آن و در نتیجه خسارات اقتصادی حاصله نظرات متفاوتی ارائه شده است. نظر به فراوانی آلودگی با این ویروس در گاوداری های کشورهای مختلف و ارتباط این آلودگی ها با وقوع اختلالات بالینی، انجام مطالعات بسیار اندک در ایران و همچنین احتمال همبستگی میزان آلودگی با افزایش سن و در نتیجه پیشنهاد وازد نمودن گاوهای پیر به ظاهر سالم، این تحقیق با هدف تعیین وضعیت آلودگی با این ویروس و بررسی اختلالات بالینی در گاوهای هلشتاین مسن در برخی از گاوداری های اطراف تبریز به اجرا در آمد. در این مطالعه به برخی گاوداری های شیری اعم از سنتی یا صنعتی و عمدتا واحدهای کوچک اطراف تبریز مراجعه شد. 50 راس گاو شیری هلشتاین به ظاهر سالم با سن بالاتر از 6 سال انتخاب و مشخصات انفرادی و بالینی آنها ثبت گردید. از دام های مورد مطالعه نمونه های خون جهت ردیابی ژنوم BIV تهیه شد. نتایج واکنش زنجیره ای پلی مراز از نوع نستد، روی نمونه ها نشان دادند که آلودگی با ویروس کمبود ایمنی گاو در گاوهای مورد مطالعه، به میزان 2 درصد (یک راس از 50 مورد) وجود دارد. بین میزان آلودگی به این ویروس و سن رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین میزان آلودگی و درجه وضعیت بدنی، میزان تولید شیر، وجود اختلالات بالینی، وجود سابقه اختلالات بالینی، حالت ظاهری عقده های لنفاوی، حضور یا بزرگ شدگی عقده های خونی رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. بررسی حاضر نشان داد که گاوهای هلشتاین نمونه برداری شده واجد آلودگی بسیار پائینی با ویروس BIV هستند و برخلاف برخی مطالعات گذشته و مطابق با برخی دیگر، افزایش سن تاثیری در حساسیت به آلودگی با این ویروس ندارد. کوچک کردن واحدهای گاوداری و کاهش تراکم گاو در آنها، می تواند در پیشگیری و کنترل آلودگی با BIV کمک کننده باشد.

رادیکال های آزاد در تغییرات مولکولی و جهش نقش دارند و در صورتی که رادیکال های آزاد غیرفعال نشوند، پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از آن به تمامی انواع ماکرومولکول های سلولی آسیب می رساند. رژیم غذایی مناسب حاوی آنتی اکسیدان های طبیعی نقش مهمی را در نگه داری سلامت، تولید مثل، عملکرد، ایمنی و رشد طیور بازی می کند. عصاره سیر نگه داری شده با خاصیت آنتی اکسیدانی بالا، دارای کارآیی خوبی علیه رادیکال های آزاد و عوامل عفونی می باشد. در این مطالعه اثر غلظت های 0.01% و 0.02% عصاره سیر در آب آشامیدنی با تناوب های زمانی 2، 4 و 6 روز در هفته بر پراکسیداسیون لیپیدی بررسی و علاوه بر سنجش بهترین غلظت، جنبه اقتصادی نیز در نظر گرفته شد. به طوری که، در پایان هفته سوم بهترین اثر بر کاهش معنی دار (0.05>p) پراکسیداسیون لیپیدی در گروه T3 که غلظت 0.02% عصاره سیر را دو روز در هفته دریافت می کرد، مشاهده شد. بعد از گذشت شش هفته از شروع آزمایش، گروه T7 که غلظت 0.02% عصاره سیر را 6 روز در هفته دریافت می کرد، بهترین اثر معنی دار (0.05>p) بر کاهش پراکسیداسیون لیپیدی را نشان داد. همچنین مطالعات ما نشان داد که مصرف عصاره سیر باعث بهبود تولید توده ای در همه گروه ها نسبت به گروه شاهد می شود. با در نظر گرفتن میزان پراکسیداسیون لیپیدی در پایان هفته ششم، عملکرد گله در شش هفته و محاسبه قیمت فروش میانگین تولید توده ای منهای هزینه سیر مصرف شده در هر گروه به این نتیجه رسیدیم که گروه T4 که عصاره سیر با غلظت 0.01 درصد را 4 روز در هفته دریافت می کرد بهترین گزینه با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی می باشد.

جهت بررسی تغییرات بیوشیمیایی سرم خون در حیوانات مبتلا به نماتودهای دستگاه گوارش، فاکتورهای بیوشیمیایی سرم از قبیل کلسیم، فسفر، منیزیم، فسفاتاز قلیایی، پروتئین تام، آلبومین، آلفاگلوبولین، بتا گلوبولین و گاماگلوبولین اندازه گیری شد و با سرم خون حیوانات شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج از لحاظ آماری با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی دانکن مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که میزان کلسیم و فسفر سرم اختلاف آماری معنی داری (0.05>p) بین دو گروه مورد مطالعه دارد. مقدار پروتئین تام و آلبومین سرم نیز در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داد (0.05>p). میزان آلفاگلوبولین سرم افزایش معنی داری در مقایسه با گروه شاهد داشت (0.005>p). نتیجه مطالعه نشان داد که آلودگی گوسفندان به نماتودهای دستگاه گوارش باعث تغییرات مشخصی در پارامترهای سرم خون می گردد.

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بیماری گورم بر تغییرات سطوح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت برخی آنزیم ها در سرم اسب انجام گرفت. تحقیق روی 30 راس اسب مبتلا به بیماری گورم و 29 راس اسب سالم انجام گرفت. اسب های بیمار بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی (کشت ترشحات بینی و در صورت درناژ عقده لنفی از ترشحات آن جهت جداسازی استرپتوکوکوس اکویی) تایید شدند. از هر اسب نمونه خون از ورید وداج اخذ گردید. مقادیر سرمی تروپونین قلبی با روش الایزا و فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز با استفاده از کیت های بیوشیمیایی اندازه گیری شد. میانگین تعداد ضربان قلب در گروه بیمار افزایش معنی داری داشت (p<0.05). میانگین سطح سرمی تروپونین قلبی به طور معنی داری افزایش داشت (p=0.001). میزان فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز با رخداد بیماری گورم افزایش یافته بود (به ترتیب p=0.041،  p=0.001و p=0.006). نتیجه نهایی اینکه به دنبال رخداد بیماری گورم در اسب، سطح سرمی تروپونین قلبی و فعالیت سرمی آنزیم های کراتین کیناز، آلکالن فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز افزایش می یابد.

امروزه تقویت سیستم ایمنی جوجه های گوشتی با افزودن مکمل های غذایی رویکرد جدید محقیقین است. به منظور بررسی اثر بتاگلوکان مخمر بر انفجار تنفسی هتروفیل (آزمایش احیای نیتروبلوتترازولیوم) به عنوان شاخصی از سیستم ایمنی ذاتی جوجه های گوشتی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از 162 قطعه جوجه گوشتی یک روزه انجام گردید. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: سطوح بتاگلوکان (به میزان صفر، 0.04% و 0.08% در جیره پایه) و فاکتور جنس (نر و ماده). در پایان دوره از تکرارهای تیمارهای مختلف آزمایش، نمونه خونی اخذ و آزمایش احیای نیتروبلوتترازولیوم انجام شد. نتایج آزمایش انفجار تنفسی نشان داد که سطح 0.04% بتاگلوکان در پایان دوره به طور معنی داری موجب افزایش میانگین انفجار تنفسی هتروفیل ها شد (0.05>p). همچنین، میانگین انفجار تنفسی در جنس نر نیز به طور معنی داری بیشتر از جنس ماده بود ولی، اثر متقابل دو فاکتور بتاگلوکان و جنس معنی دار نبود. بنابراین، استفاده از بتاگلوکان به میزان 0.04% جیره موجب بهبود سیستم ایمنی ذاتی طیور گوشتی می شود.

این مطالعه به منظور بررسی اثرات ویتامین E و سلنیوم (E-Selenium) بر سطح سرمی آلبومین، پروتئین، کلسیم، فسفر، فسفاتاز قلیایی، آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز در اسب نژاد عرب انجام گرفت. در این مطالعه 12 راس اسب نژاد عرب نر که تقریبا هم سن بودند، انتخاب شده و بر اساس سن (4 و 5 ساله) در دو گروه 6 تایی تقسیم شدند. در هر گروه، از 6 راس اسب، به 3 راس، ویتامین E-Selenium با دوز 1 ml/30 kg هر 2 روز یک بار به صورت عضلانی و به مدت 6 روز تزریق شد و 3 راس نیز به عنوان شاهد، مشابه گروه تیمار تحت تزریق سرم فیزیولوژی قرار گرفتند. به فاصله هر 2 روز از هر تزریق، از اسب های هر گروه از ورید وداج خون گیری به عمل آمد. پس از جداسازی سرم، میزان آلبومین، پروتئین، کلسیم، فسفر، فسفاتاز قلیایی (ALP)، آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) به روش اسپکتوفتومتری اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مقایسه میانگین سرمی آلبومین، فسفر، آنزیم های ALT،AST  و ALP در اسب های مورد مطالعه تغییرات آماری معنی داری ندارد. در حالی که، مقایسه میانگین سرمی پروتئین اسب های 4 ساله با گروه شاهد اختلاف آماری معنی دار بعد از سومین تزریق ویتامین E-Selenium نشان داد (p<0.05). همچنین مقایسه میانگین سرمی کلسیم تغییرات آماری معنی داری بعد از دومین تزریق ویتامین E-Selenium در اسب های 4 و 5 ساله با گروه شاهد نشان داد (p<0.05). نتایج نشان داد که تزریق ویتامین E-Selenium می تواند برای اسب ها مفید باشد و اثرات جانبی در کبد و کلیه ندارد، اما پیشنهاد می شود که سایر فراسنجه های بیوشیمیایی و هماتولوژیکی نیز بررسی شوند.

کریپتوسپوریدیوم ها انگل های تک یاخته ای هستند که وسعت جهانی داشته و توانایی ایجاد اسهال و سوءجذب را در دام های جوان دارا می باشند. این انگل در بعضی مواقع قادر به ایجاد بیماری در کره های نوزاد نیز خواهد بود. در تحقیق حاضر فراوانی کریپتوسپوریدیوزیس در اسبان اهواز بررسی گردیده است. بدین منظور تعداد 100 راس اسب، در بهار و تابستان سال 1388 مورد نمونه گیری قرار گرفتند. سن اسبان از 1 ماه تا 27 سال متفاوت بود. نمونه های مدفوع با استفاده از روش ذیل نلسون تعدیل شده، رنگ آمیزی گردیدند. نتایج با استفاده از آزمون مربع کای و تست فیشر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان آلودگی به کریپتوسپوریدیوزیس در دام های تحت بررسی، 18 درصد بوده است. هیچ گونه ارتباط معنی داری بین آلودگی با سن، جنس و قوام مدفوع وجود نداشت. میزان آلودگی به کریپتوسپوریدیوزیس در اسبان مطالعه شده با نتایج سایر تحقیقات در کشورهای دیگر مشابهت زیادی دارد.