آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی (دامپزشکی تبریز)
سال:1393 | دوره:8 | شماره:1 (پیاپی 29) |تعداد مقالات:8

تاثیر پودر کنگرفرنگی بر پارامترهای رشد، پاسخ ایمنی، غلظت کلسترول خون و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی، در دو آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول از این افزودنی در 3 سطح (صفر، 100 و 200 گرم در تن) به مدت سه هفته از 21-1 روزگی و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه استفاده گردید. برای این منظور تعداد 150 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس از سویه راس 308 تهیه و به شکل تصادفی به تیمارها منتسب شدند. در پایان هر هفته، پرندگان به طور انفرادی وزن کشی شده و ضریب تبدیل غذایی آن ها محاسبه گردید. در روز 21 به منظور تعیین غلظت کلسترول سرم، در هر تیمار از 15 پرنده خونگیری به عمل آمد و در روز 42 (پایان دوره) 5 پرنده از هر گروه به طور تصادفی انتخاب و برای بررسی خصوصیات لاشه کشتار شدند. در آزمایش دوم، تاثیر پودر کنگرفرنگی یا APC (Artichoke premix concentrated) به میزان 150 گرم در تن، بر پارامترهای رشد و پاسخ های ایمنی جوجه گوشتی در شرایط یک مزرعه تجاری با ظرفیت 20000 قطعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد که استفاده از APC در سطح 200 گرم در تن باعث افزایش معنی دار وزن جوجه ها در هفته های اول و ششم شد، ضمن اینکه سبب بهبود معنی دار ضریب تبدیل غذایی نیز گردید. سطح کلسترول خون تیمارهایی که از APC استفاده می کردند، نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری نشان داد. از نظر صفات لاشه نیز استفاده از این محصول سبب افزایش معنی دار میانگین های وزن اجراء مختلف لاشه و کاهش معنی دار وزن چربی محوطه بطنی نسبت به تیمار شاهد گردید. از طرفی در شرایط تجاری، استفاده از این مواد سبب بهبود پارامترهای رشد و پاسخ ایمنی جوجه ها گردید، هر چند این تفاوت ها در شرایط مزرعه تجاری معنی دار نبود.

در مقاله حاضر، جهت مطالعه بیشتر تنوع ژنتیکی جدایه های باکتری پاستورلا مولتوسیدا جدا شده از گاو و گاومیش تعداد 10 نمونه شامل 8 نمونه گاوی و 2 نمونه گاومیشی با روش برش با آنزیم های تعیین حدودی مورد مطالعه قرار گرفت. این روش با استفاده از آنزیم آندونوکلئاز Hha-I اجرا و در نتیجه دو نوع الگوی مشخص I و II تولید شد. در هر دو الگو نمونه های گاوی و گاومیشی حضور داشتند. برخلاف مطالعات مشابه تنوع ژنتیکی این جدایه ها اندک بود. در ضمن با توجه به مشابهت سویه های گاومیشی و گاوی در این مطالعه، پیشنهاد می گردد مطالعه دیگری با نمونه های بیشتر جهت بررسی امکان انتقال سویه های گاوی و گاومیشی در میان هم بررسی گردد.

ایسکمی- بازخونرسانی با درجات مختلف در پیوند کلیه دیده می شود. مطالعات چندی نشان داده اند که ایسکمی-بازخونرسانی می تواند باعث آسیب حاد کلیوی گردد. بیماری های کبدی و اختلالات عصبی مرتبط با آسیب کلیوی یک مشکل بالینی معمول است. برگ زیتون یک منبع سرشار از ترکیبات فنلی است که به لحاظ بیولوژیکی فعال هستند و ظرفیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و قدرت پاک کنندگی رادیکال های آزاد را دارند. در این مطالعه تعداد 50 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 5 گروه مساوی شامل: گروه کنترل: حیوانات سالم دست نخورده، گروه یک: ایسکمی- بازخونرسانی به مدت 60 دقیقه و دریافت عصاره برگ زیتون، گروه دو: گروه ایسکمی- بازخونرسانی به مدت 60 دقیقه، گروه سه: گروه ایسکمی- بازخونرسانی به مدت 120 دقیقه و دریافت عصاره برگ زیتون و گروه چهار: گروه ایسکمی- بازخونرسانی به مدت 120 دقیقه تقسیم شدند. حیوانات گروه های یک و سه عصاره را به صورت محلول در 0.5 میلی لیتر آب آشامیدنی از طریق گاواژ و به مدت 30 روز با دوز 100mg/kg دریافت کردند. حیوانات سایر گروه ها هم حجم عصاره، نرمال سالین را از طریق گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره، سطح آنزیم های آنتی اکسیدان سوپراکسید دسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و نیز سطح ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و مالون دی-آلدئید (MDA) در بافت کلیه اندازه گیری شد. تجویز عصاره برگ زیتون توانست سطح TAC و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان GPX و SOD را در گروه های یک و سه به طور معنی داری نسبت به گروه های دو و چهار افزایش دهد. هم چنین سطح آنزیم MDA در بافت کلیه گروه های تیمار شده با عصاره برگ زیتون در مقایسه با گروه های ایسکمی- بازخونرسانی به طور معنی داری پائین تر بود (P<0.05). این مطالعه نشان داد که تجویز خوراکی عصاره برگ زیتون اثرات محافظت کنندگی در برابر آسیب ناشی از ایسکمی- باز خونرسانی دارد.

تک یاخته توکسوپلاسما گوندای یکی از مهمترین عوامل بیماری های مشترک بین انسان و حیوانات است. لذا در مطالعه مقدماتی حاضر به منظور بررسی آلودگی به این انگل، 50 شتر یک کوهانه نر و ماده در سنین مختلف که توسط دامداران منطقه یزد نگه داری می شدند مورد آزمایش قرار گرفتند. همه نمونه های خونی با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از ژن B1 بررسی شدند. نتایج نشان داد که در هیچ یک از شتران بررسی شده توسط روش PCR آلودگی خونی با توکسوپلاسما گوندای وجود نداشت. مطالعه آزمایشگاهی حاضر اولین تلاش در بررسی آلودگی شترهای ایران به توکسوپلاسما گوندای به روش PCR می باشد. انجام تحقیقات بیشتر در دیگر نواحی کشور در فهم اهمیت بیماری لازم به نظر می رسد. همچنین آلودگی تجربی شترها جهت بررسی سیر بیماری پیشنهاد می شود.

تولید حیوانات آزمایشگاهی استاندارد مورد مصرف در تحقیقات پایه و پزشکی اهمیت زیادی دارد. با هدف مطالعه انگل های خارجی در حیوانات آزمایشگاهی پرورش یافته در بخش حیوانات آزمایشگاهی موسسه رازی با روش های مختلف مانند برس زدن، روش نمونه برداری با چسب اسکاچ از نواحی مختلف بدن، روش چسب سلوفان از ناحیه مخرجی (CTT) و نمونه برداری با اسکالپل (روش هضمی)، اقدام به نمونه برداری از حیوانات مختلف شد. به طور کلی با انجام 9 مورد آزمایش تعداد 142 نمونه از 6 نوع حیوان آزمایشگاهی (موش معمولی، خرگوش، موش بالب/سی، خوکچه هندی، خوکچه هندی بدون مو و رات ویستار) بررسی شدند. علاوه بر آن با روش برس زدن اقدام به نمونه برداری از جوندگان جمع آوری شده از صحرا (راتوس راتوس) شد و در نتیجه مایت های خانواده للاپیده تعیین هویت شدند. در نتیجه بررسی های انجام شده از یک موش بیمار و دارای موریختگی تعدادی مایت جداسازی گردید. در خرگوش های بررسی شده، رات، موش و خوکچه هندی پرورش یافته آزمایشگاهی انگل های خارجی دیده نشد. با توجه به روش های مطالعه شده در این بررسی و روش های پیشنهاد شده در Sop بین المللی (روش کار استاندارد اپراتور)، روشCTT و نمونه برداری از ناحیه بین شانه ها، روش های مناسب برای کاربرد در تهیه شناسنامه بهداشتی حیوانات آزمایشگاهی پیشنهاد شدند.

باکتری آئروموناس هیدروفیلا عامل سپتی سمی آئروموناس های متحرک در ماهیان آب های شیرین و شور است. مطالعه حاضر با هدف ردیابی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در ماهیان قرمز آکواریومی و قزل آلای رنگین کمان پرورشی استان چهارمحال و بختیاری صورت گرفت. بدین منظور، از مراکز فروش ماهیان زینتی تعداد 50 عدد ماهی قرمز و از 6 مزرعه پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان به ازای هر مزرعه 10 عدد و در مجموع 60 عدد به طور تصادفی از ماهیان مشکوک به بیماری نمونه برداری انجام گردید. در خصوص ماهیان قرمز از میانگین وزنی 3 تا 5 گرم و در ماهیان قزل آلای رنگین کمان از میانگین وزنی 10 تا 20 گرم استفاده شد. ابتدا از کبد و کلیه تمام ماهیان نمونه برداری باکتریایی و کشت بر روی محیط آگار خون دار انجام گرفت. سپس محیط ها به انکوباتور منتقل و پس از گرمخانه گذاری در دمای 22 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت، بر روی پرگنه های رشد یافته آزمون های کاتالاز، اکسیداز و رنگ گرم انجام شد و آن هایی که گرم منفی، کاتالاز و اکسیداز مثبت بودند در محیط کشت ریملر شاتس (محیط انتخابی آئروموناس هیدروفیلا) کشت داده شد و پس از گرمخانه گذاری در دمای 22 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت، از پرگنه های رشد یافته با استفاده از زوج پرایمرهای الیگونوکلئوتیدی مربوط به ژن lip آزمون PCR صورت پذیرفت. طی بررسی مولکولی باکتری های جدا شده از ماهیان قزل آلای رنگین کمان تعداد 9 جدایه و با بررسی ماهیان قرمز تعداد 6 جدایه به عنوان آئروموناس هیدروفیلا شناسایی گردید. با توجه به ردیابی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در هر دو گروه ماهیان قرمز و قزل آلای رنگین کمان، در صورت رعایت نکردن اصول مدیریت بهداشتی در آبزی پروری این باکتری می تواند منجر به شیوع سپتی سمی همراه با تلفات گردد.

کریپتوسپوریدیوم یک تک یاخته انگلی از شاخه اپی کمپلکسا است که منجر به اختلال در دستگاه گوارش و بروز اسهال و یا درگیری دستگاه تنفس و بورس فابریسیوس می گردد. در صورت بروز عفونت های هم زمان به خصوص ابتلا به بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی مانند گامبورو، کریپتوسپوریدیوم بیماری زایی بیشتری داشته و به صورت گوارشی عوارض زیادی ایجاد می کند. مطالعه حاضر به منظور بررسی آلودگی به انگل کریپتوسپوریدیوم در مرغداری های اطراف شهرستان تبریز انجام گرفته است. در این بررسی تعداد 400 نمونه مدفوعی از بیست مرغداری گوشتی جمع آوری و مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده از 400 نمونه مورد بررسی، در 5.25 درصد نمونه ها آلودگی به انگل کریپتوسپوریدیوم مشاهده شد. نتایج حاصله در این بررسی نشان داد که آلودگی به کریپتوسپوریدیوم در مرغداری های صنعتی وجود دارد و از آن جا که در مواقع استرس و وجود سایر بیماری ها در گله شدت علائم و عوارض این تک یاخته نیز بیشتر می گردد، لذا لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گرفته و راهکارهای مناسبی در رابطه با پیشگیری و کنترل این بیماری ارائه گردد.

از روش های مختلفی که در راستای اثرگذاری بر سرعت التیام و کیفیت بافت التیامی نهایی می توان از آن بهره برد، استفاده از مواد بیولوژیک می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثر ترکیب عصاره هیدرواتانولی گیاه هوفاریقون و روغن کتان در تسریع روند التیام زخم می باشد. در این مطالعه که روی 72 سر موش صحرایی نژاد ویستار انجام گرفت، ابتدا اقدام به ایجاد دو زخم دایره وار استاندارد به قطر 7 میلی متر، روی پوست پهلوهای راست و چپ موش ها شد، سپس هر 18 موش به طور تصادفی در یک گروه قرار داده شد و تا پایان هفته دوم پس از ایجاد زخم، روزانه یک بار، مورد درمان موضعی قرار گرفتند. مساحت سطح زخم ها در روزهای 2، 4، 6، 8، 10، 12 و 14 بعد از ایجاد، توسط کاغذ شفاف اندازه گیری شدند. به منظور بررسی های هیستوپاتولوژی، در پایان روزهای 3، 7 و 14 از زخم های گروه های مختلف، توسط پانچ مخصوص بیوپسی، نمونه بافتی اخذ گردید. کاربرد موضعی پماد ترکیبی عصاره هیدرواتانولی هوفاریقون- روغن کتان، در مقایسه با سایر گروه ها، موجب بروز اثرات مثبت آن در افزایش سرعت روند التیام زخم های تمام ضخامت پوستی با کاهش اندازه زخم و میزان مهاجرت سلول های آماسی چند هسته ای به محل زخم، و هم چنین افزایش نوزایش عروقی و فیبروپلازی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، روند بهبود زخم در پماد درمانی حاوی ترکیب عصاره هیدرواتانولی هوفاریقون–روغن کتان، در مقایسه با سایر گروه ها بسیار بهتر بوده است.