یافته های نوین کشاورزی
سال:1391 | دوره:6 | شماره:4 (24) |تعداد مقالات:8

این تحقیق با هدف ارزیابی اثرات ناشی از مسمومیت سرب بر گیاه کلزا در شرایط کشت هیدروپونیک به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی عبارت از غلظت های مختلف 0، 0.25، 0.5، 0.75، 1، 1.5 و 2 میلی مولار نیترات سرب به همراه اسیدسالیسیلیک در غلظت های 5 و 10 میکرومولار بودند و کلزا مورد آزمایش رقم اپرا بود. گیاهان در محیط کشت هوگلند به مدت 10 روز رشد کرده و در پایان دوره تیمار، ریشه و اندام هوایی گیاهان به طور جداگانه برداشت و جدا شده و پارامترهایی مثل طول ریشه و ساقه، سطح پهنک برگ، وزن خشک ریشه و اندام هوایی، سطح مخصوص برگ، وزن مخصوص برگ، محتوای آب در واحد سطح برگ، نسبت سطح برگ به وزن خشک کل گیاه، تغییرات کلروفیل a،b و a+bاندازه گیری شدند. محاسبات آماری به وسیله نرم افزار SPSS و جدول آنالیز واریانس و آزمون دانکن انجام گرفت. نتایج نشان داد که طول ریشه، ساقه، سطح برگ، وزن خشک ریشه و اندام هوایی، سطح مخصوص برگ، نسبت سطح برگ به وزن خشک کل گیاه، مقدر کلروفیل a،b  و a+b با افزایش غلظت نیترات سرب نسبت به شاهد کاهش و وزن مخصوص برگ و محتوای آب در واحد سطح برگ افزایش معنی داری (P<0.01) یافتند. همچنین با به کارگیری اسید سالیسیلیک با دو غلظت 5 و 10 میکرومولار کلیه آسیب های ناشی از تنش سرب تعدیل یافت.

به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش به صورت، تلقیح بذرها توسط باکتری های محرک رشد در چهار سطح، =B1 ریزوبیوم، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس،  =B2ریزوبیوم، آزوسپریلیوم و سودوموناس، =B3 ریزوبیوم، ازتوباکتر و سودوموناس، =B4 آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس و استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره در چهار سطح، =A1 عدم مصرف، 1.3 =A2 میزان توصیه شده،2.3 =A3  میزان توصیه شده،%100 =A4  میزان توصیه شده، اعمال شدند. نتایج نشان داد که مصرف کود شیمیایی بر صفاتی چون، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، ارتفاع بوته و عملکرد علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. همچنین سطوح مختلف مصرف کودهای زیستی بر صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در ردیف و عملکرد علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه معادل 78.33 تن در هکتار از تیمار اثر برهمکنش مصرف کود شیمیایی و کودهای زیستی، ریزوبیوم، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس به دست آمد که نسبت به شاهد %42 افزایش نشان داد.

به منظور بررسی امکان اختلاط پهن برگ کش های کاربردی در مزارع گندم با ریزمغذی ها، آزمایشی در سال زراعی 89 - 1388، در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور واقع در کرج بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل، علف کش ها در سه سطح، بروموکسینیل + ام سی پی آ، تو، فور - دی+ ام سی پی آ هرکدام به میزان 1.5 لیتر در هکتار از ماده تجارتی و تری بنورون متیل به میزان 20 گرم در هکتار از ماده تجارتی و ریزمغذی ها در هفت سطح، کود کامل ریزمغذی Liberl BMX به میزان 1.5 کیلوگرم،Biomin 235  به میزان 2 کیلوگرم،Biomin 446-sp  به میزان 1.5 کیلوگرم، کود کلات آهن از نوع Liberl Fe، کلات روی از نوع Liberl Zn، کلات منگنز از نوع Liberl Mn هر کدام به میزان 1 کیلوگرم در هکتار و شاهد بدون مصرف کود، بودند. نتایج نشان داد که امکان اختلاط پهن برگ کش های کاربردی گندم با کودهای ریزمغذی، بدون کاهش کارایی آنها وجود دارد. علاوه بر آن کاربرد ریزمغذی ها به صورت محلول پاشی، سبب افزایش عملکرد دانه گندم در تیمارهای اختلاط یافته گردید. مناسب ترین تیمار، آمیخته تری بنورون متیل با کود کلات روی از نوع  Liberl Znبود که در کنار کنترل کامل علف های هرز، بالاترین میزان عملکرد در هکتار را تولید کرد.

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و مقایسه ارقام لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در یک قطعه زمین ایزوله شده و محفوظ واقع در شهرستان الیگودرز در سال زراعی 88 - 1387 به اجرا درآمد. تیمار اول شامل سه رقم لوبیا قرمز (ارقام ناز، گلی و صیاد) و تیمار دوم شامل سه تاریخ کاشت (15 و 30 اردیبهشت و 14 خرداد ماه) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد تاریخ کاشت 15 اردیبهشت و رقم صیاد از نظر اکثر صفات مورد بررسی برتری داشت. عملکرد رقم صیاد در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت معادل 3010 کیلوگرم در هکتار بود که در بالاترین گروه آماری قرار گرفت. عملکرد لوبیا رقم گلی در تاریخ کاشت 14 خرداد 972 کیلوگرم در هکتار در پایین ترین گروه آماری قرار گرفت. رقم صیاد در هر سه تاریخ کاشت، بیشترین تعداد غلاف، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، وزن خشک غلاف، وزن صددانه، ارتفاع بوته، وزن خشک ساقه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد شاخه فرعی اولیه را به خود اختصاص داد و رقم ناز هم کمترین تعداد غلاف در بوته و ارتفاع بوته را تولید کرد. مطالعه ضریب همبستگی صفات نشان داد اکثر عملکرد دانه با تمامی صفات مورد بررسی همبستگی مثبت و معنی داری داشت. با توجه به این که عملکرد دانه در رقم صیاد بیشتر از سایر ارقام برای تاریخ کاشت 15 اردیبهشت ماه بود، لذا استفاده از این رقم برای دستیابی به عملکرد بیشتر دانه لوبیا قرمز در این تاریخ کاشت موثر خواهد بود.

به منظور ارزیابی اثر تنش آبیاری بر صفات فنولوژی و زراعی لوبیا تعداد 10 ژنوتیپ لوبیای سیاه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آبیاری معمول و تنش آبی در بهار و تابستان 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در شرایط تنش بیشترین تاثیر بر عملکرد دانه در لوبیا سیاه مربوط به صفت عملکرد تک بوته بود. نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که صفات تعداد روز تا ظهور برگ های اولیه، تعداد روز تا ظهور سومین سه برگچه ای، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، قطر ساقه، ارتفاع بوته، تعداد گره در ساقه اصلی، وزن تر بوته در شرایط نرمال و صفات تعداد روز تا ظهور برگ های اولیه، تعداد روز تا سومین سه برگچه، تعداد روز تا مرحله گلدهی، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، طول ریشه اصلی، ارتفاع، طول میانگره، وزن تر بوته و وزن خشک بوته در شرایط تنش بیشترین تاثیر را بر عملکرد دانه داشتند. تجزیه عامل ها نشان داد در شرایط معمول تعداد 6 عامل مشخص گردیدند که بیش از %80 تغییرات عملکرد را توجیه می کنند و در شرایط تنش تعداد 7 عامل موثر وجود دارد که بیش از %84 تغییرات مربوط به عملکرد دانه را تحت تاثیر قرار می دهند. در این رابطه مناسبترین شاخص های مقاومت به خشکی GMP، STI،MP  بودند که بر اساس آنها ژنوتیپ های Ks41225،Ks41147  وKs41231  به عنوان ژنوتیپ های متحمل برگزیده شدند.

این آزمایش در سال زراعی 1389 - 1388 در ایستگاه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی (اراک) به صورت کرت های خردشده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. منابع نیتروژن دارای سطوح  N1(فسفات دی آمونیم)،  N2(نیترات آمونیم) و N3 (اوره) و ارقام کلزا دارای سطوح (اوکاپی)،  V2(مودنا) و V3 (لیکورد)، V4 (SLM046) و V5 (طلایه) به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی بودند. در این تحقیق، به ترتیب اثرات متقابل اوره ´ رقم مودنا و فسفات دی آمونیوم ´ رقم طلایه بیشترین عملکرد دانه و روغن در واحد سطح را نشان دادند. رقم طلایه در مقایسه با رقم مودنا تحت تاثیر فسفات دی آمونیوم بالاترین درصد روغن دانه را تولید کرد. بدین ترتیب، رابطه مثبتی بین عملکرد روغن در واحد سطح با عملکرد دانه کلزا مشاهده شد. اثر متقابل اوره ´ رقم مودنا عملکرد دانه را بدلیل افزایش عملکرد بیولوژیک، تعداد روز تا خاتمه گلدهی و طول دوره گلدهی ارتقا داد. اثر متقابل فسفات دی آمونیوم ´ رقم طلایه از طریق افزایش طول دوره رسیدگی، دوره رشد گیاه و افزایش شاخص برداشت، عملکرد دانه را افزایش داد. به علاوه اثر متقابل فسفات دی آمونیوم ´ رقم مودنا بیشترین تعداد خورجین در بوته و کمترین عملکرد دانه در واحد سطح را نشان داد. در این مطالعه همبستگی مثبت و معنی داری بین عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک (r= 0.91**) و شاخص برداشت (r= 0.61**) وجود داشت. همچنین ضریب بین همبستگی عملکرد روغن در واحد سطح و عملکرد دانه (r= 0.98**) و درصد روغن دانه (r= 0.58**) مثبت و معنی داری بود.

هدف از این بررسی مطالعه تاثیر سطوح مختلف کودهای نیتروژنه، آهن، روی و منگنز با تیمارهای مختلف تقسیط کود بر عملکرد و کیفیت بذور آمارانت است. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که سطوح مختلف کود نیتروژنه منجر به افزایش صفات مورد بررسی شد، بیشترین افزایش را در صفات کاربرد کود نیتروژنه، آهن و روی در مقادیر مطلوب و بیشتر از حد مطلوب مشاهده شد. در اکثر صفات مورد بررسی بین این دو سطح کودی در صفات تعداد دانه، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در این بررسی تیمار مصرف 200 و 300 کیلوگرم در هکتار نیتروژن افزایشی به ترتیب 11.32 و 9.98 درصدی را در تعداد دانه ها باعث شد. بیشترین تعداد دانه با محلول پاشی 7 در هزار سولفات روی 8464 عدد بود که افزایش 3.37 درصدی را نسبت به سطح شاهد نشان داد. لذا با توجه به نتایج حاصل، کاربرد کودهای مورد بررسی منجر به بهبود صفات کمی و کیفی آمارانت می شود.

به منظور تعیین اثر سه رقم آفتابگردان روی اختصاص بیوماس در اندام های هوایی تاج خروس آزمایشی دو ساله در تبریز با استفاده از طرح افزایشی به صورت فاکتوریل با سه عامل رقم آفتابگردان (آذرگل، هایسان و آلستار)، تراکم تاج خروس (8.3، 25 و 41.7 بوته در مترمربع) و زمان سبز شدن آن (همزمان، 15 و 30 روز بعد از آفتابگردان) اجرا شد. تجزیه مرکب داده ها با استفاده از نرم افزار MSTAT-C و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که در رقم آلستار تعداد شاخه های جانبی تاج خروس به ویژه در تراکم های 25 و 41.7 بوته علف هرز در مترمربع نسبت به رقم هایسان افزایش قابل توجه نشان داد. در رقم آلستار تاثیر تراکم تاج خروس نسبت به زمان سبز شدن آن روی وزن خشک اندام های هوایی بیشتر بود. سهم برگ از وزن کل اندام های هوایی علف هرز در تیمار حضور تمام فصل 41.7 بوته آن در مترمربع در سه رقم به ترتیب %15، %17.5 و %20.8 بود. در رقم آلستار به ازای هر هفته زودتر سبز شدن تاج خروس اختصاص بیوماس به ساقه 6 گرم در مترمربع افزایش یافت. در هر سه رقم مورد مطالعه، سهم گل آذین تاج خروس از بیوماس کل آن با تاخیر در زمان سبز شدن افزایش نشان داد، که بایستی در مدیریت این علف هرز در مزارع آفتابگردان مورد نظر قرار گیرد.