مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود)
سال:1385 | دوره:10 | شماره:1 (پیاپی 28) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: انجام دادن لیزر در بیماران مبتلا به رتینوپاتی پرولیفراتیو دیابتی، انسداد ورید مرکزی شبکیه و انسداد شاخه وریدی شبکیه از عوارض بعدی این بیماری ها جلوگیری می کند، ولی تاثیر آن در حدت بینایی مورد بحث است. این مطالعه با هدف بررسی نتایج لیزرهای PRP انجام شده و تاثیر آن در تیز بینی چشم در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه در سال 1380 انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای به صورت قبل و بعد انجام شد که در آن 96 بیمار (133 چشم) شرکت داشتند. بعد از انجام دادن PRP پی گیری از سه هفته تا شش ماه انجام شد و میزان دید بر حسب چارت اسنلن سنجش شد. داده ها توسط آزمون آماری t زوجی تحلیل گردید.یافته ها: در این مطالعه 101 چشم مبتلا به PDR، 16 چشم BRVO و 16 چشم CRVO وجود داشت. 114 چشم مربوط به بیماران مبتلا به دیابت، 84 مورد مربوط به بیماران دارای فشار خون بالا و 46 چشم مربوط به بیماران مبتلا به هیپرلیپیدمی بودند. میزان visual loss اصلاح شده در بیماران PDR قبل از لیزر 31.81±34.37 درصد و بعد از لیزر 37.67±37.01 درصد بود (P<%5).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه لیزر باعث بهبود بینایی در بیماران PDR در کوتاه مدت نمی شود.انجام لیزر تا حدودی از بروز عوارض PDR، CRVO و BRVO و کاهش شدید حدت بینایی متعاقب این عوارض در دراز میکاهد ولی این تاثیر در ماه های اولیه بعد از PRP کمتر مشاهده می گردد و احتمال کاهش دید در کوتاه مدت در تعدادی از بیماران وجود دارد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت کیفیت زندگی بیماران به سرطان به خصوص سرطان پستان و تناقضات تحقیقات در مورد کمیت و کیفیت تاثیر مشاوره در ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان و به منظور تعیین تاثیر مشاوره گروهی در مقیاس های علامتی کیفیت زندگی مبتلایان به سرطان پستان تحت شیمی درمانی، این تحقیق در موسسه سرطان بیمارستان امام خمینی تهران در سال 1383 انجام گرفت.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه از نوع کار آزمایی شاهددار تصادفی است که با مراجعه به موسسه سرطان تهران تعداد 164 زن 55-25 ساله مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی با سابقه ماستکتومی در دو گروه تجربی (n=82) و شاهد (n=82) مورد بررسی قرار گرفتند. روش تخصیص افراد به دو گروه تجربی و شاهد به صورت تصادفی بر اساس رقم آخر شماره پرونده بیمار بود که زوج ها در گروه تجربی و فردها در گروه شاهد قرار گرفتند. برای گروه تحت مشاوره 9 جلسه برنامه مشاوره گروهی به روش التقاطی طراحی گردید. کیفیت زندگی بیماران در هر دو گروه در ابتدا و انتهای کار توسط دو پرسشنامه استاندارد QLQ-C30 و QLQ-Br23 اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که سن بیماران گروه شاهد 40.84±7.7 و در گروه تجربی41.72±8.4  سال بود که هر دو گروه دارای دامنه سنی 25-55 سال بودند. تعداد دفعات شیمی درمانی در گروه شاهد 8.26±2.47 و در گروه تجربی 8.3±2.66 بود که در هر گروه دامنه 3-12 دفعه بود. همچنین انجام مشاوره پرستاری سبب ارتقای مقیاس های علامتی کیفیت زندگی بیماران در گروه مورد گردید (p<0.001). مقیاس های علامتی عمومی (اختلال در خواب، درد، تهوع و استفراغ، تنفس دردناک، از دست دادن اشتها و یبوست و اسهال) و مقیاس های علامتی اختصاصی بیماران مبتلا به سرطان پستان (علایم بازویی، علایم پستانی، عوارض جانبی درمان و نگرانی به علت از دست دادن مو) نیز در گروه تجربی بر اثر مشاوره بهبود یافت (p<0.001).بحث: با توجه به یافته های پژوهش که نشان دهنده تاثیر برنامه مشاوره گروهی در ارتقای سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی است، پیشنهاد می گردد برنامه طراحی شده مشاوره گروهی به عنوان یک روش موثر در ارتقای کیفیت زندگی این دسته از مددجویان در مراکز درمانی و مراقبتی - حمایتی مربوط به آن ها به کار گرفته شود.

سابقه و هدف: تمامی بیمارانی که تحت اعمال جراحی شکم و قفسه سینه قرار می گیرند، بعد از عمل جراحی دچار کاهش حجم های ریوی و احتمالا آتلکتازی می گردند. روش های مختلفی برای بهبود حجم های ریوی و پارامترهای گازهای خونی پیشنهاد شده است. با توجه به اینکه دستگاه اسپیرومتری تحریکی ارزان و به راحتی توسط بیماران استفاده می گردد، در این مطالعه اثر آن بر روی حجم های ریوی و گازهای خون شریانی بررسی شده است.مواد و روش ها: این بررسی یک مطالعه کارآزمایی بالینی خود شاهد می باشد. تعداد 110 نفر بیمار مرد کاندیدا جراحی پیوند عروق کرونر به طور متوالی از سال 1379 وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شدند. میزان گازهای خون شریانی و حجم های ریوی در اسپیرومتری در سه مرحله قبل از عمل، روز اول بعد از عمل و بعد از استفاده از اسپیرومتری تحریکی اندازه گیری شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی ارایه گردیدند.یافته ها: سن بیماران 52±8 سال، میزان کسر خروجی بطن چپ 50±7 درصد و تعداد گرافت 2.4±0.7 بود. مدت زمان استفاده از ونتیلاتور در واحد مراقبت های ویژه 7±4.5 ساعت بود. مقایسه متغیرهای گازهای خونی قبل از شروع بیهوشی با روز اول بعد از عمل جراحی، کاهش اشباع اکسیژن شریلنی و افزایش دی اکسید کربن شریانی را نشان داد (P<0.001). مقایسه پارامترهای مذکور بین مرحله دوم و سوم، یعنی بعد از استفاده از اسپیرومتری تحریکی بدون تغییر باقی ماند. نتایج مطالعه حجم های ریوی نشان داد که FEV1 و FVC در دوره بعد از عمل در مقایسه با قبل از عمل کاهش یافته است (P=<0.001). مقایسه حجم های ریوی بعد از عمل بیماران با مرحله بعد از استفاده از اسپیرومتری تحریکی تغییرات معنا داری را در هیچ کدام از پارامترها نشان نداد.بحث: استفاده از اسپیرومتری تحریکی در روز اول بعد از عمل در بهبود حجم های ریوی در اسپیرومتری و میزان گازهای خون شریانی تاثیر ندارد.

سابقه و هدف: سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) اختلال عصبی کشنده ای است که با عفونت و ویروس های خانواده رتروویریده که ویروس های نقص ایمنی انسان (HIV) نامیده می شود، همراه است. با توجه به بالا  بودن میزان شیوع اختلالات روان پزشکی در میان افراد مبتلا به HIV، این مطالعه به منظور بررسی تعیین وضعیت روانی بیماران HIV مثبت مراجعه کننده به مرکز بهداشت استان کرمانشاه در سال 1380 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که در اجرای آن تعداد 132 بیمار آلوده به HIV مثبت (11 زن و 121 مرد) مراجعه کننده به مرکز مشاوره مرکز بهداشت استان کرمانشاه مه به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، طی دو مرحله با استفاده از نقطه برش (≥5) پرسشنامه خود سنجی (SRQ-24) به عنوان ابزار غربالگری (مرحله اول) و نیز قضاوت بالینی روان پزشک بر پایه ضوابط DSM-IV (مرحله دوم) مورد بررسی و ارزیابی تشخیصی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که 93.18 درصد نمونه های مورد بررسی واجد ملاک های تشخیصی اختلالات روان پزشکی بودند که از شایع ترین این اختلالات به ترتیب اختلالات وابسته به مواد با 93.93 درصد (%96.69 مردان و %63.63 زنان)، اختلالات خلقی با 43.18 درصد (%41.32 مردان و %63.63 زنان)، اختلالات اضطرابی با 18.93 درصد (%19 مردان و %18.18 زنان) و اختلالات شبه جسمی با 11.36 درصد (%9.09 مردان و %36.36 زنان) در نمونه های مورد بررسی وجود داشت. همچنین 74.24 درصد کل نمونه های مورد بررسی واجد ملاک های تشخیصی اختلالات شخصیت در محور II بودند که اختلال شخصیت ضد اجتماعی (%31.8) و اختلال شخصیت مرزی (%18.93) به ترتیب از شایع ترین اختلالات محور II بودند.نتیجه گیری: میزان شیوع اختلالات روانی در بیماران HIV مثبت مورد بررسی 93.2 درصد به دست آمد که به ترتیب اختلالات وابسته به مواد، اختلالات خلقی و اضطرابی بیش از سایر اختلالات روان پزشکی در این افراد شیوع داشت. این یافته ها ضمن لزوم ارتقای بهداشت روانی افراد آلوده به HIV مثبت، وظیفه سازمان ها و متخصصین بهداشت روانی را در خصوص آموزش عموم جامعه در مورد تاثیرات اجتماعی و اخلاقی این اختلالات و ضرورت تغییر رفتارهای شخصی پر خطر نظیر روش های جنسی و مصرف مواد مخدر را بیش از پیش خاطر نشان می سازد.

سابقه و هدف: شایع ترین تظاهر اختلال عملکرد نورولوژیک متعاقب سکته مغزی ضعف حرکتی است. ضعف عضلانی یک عامل زمینه ای برای ایچاد اختلال در توانایی راه رفتن بیماران سکته مغزی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین قدرت ایزومتزیک عضلات اندام تحتانی مبتلا و دو وظیفه عملکردی توانایی راه رفتن و تعادل و مهارت های حرکتی در مرحله مزمن همی پارزی بعد از سکته مغزی بود.مواد و روش ها: ایم مطالعه تحلیلی مقطعی در سال 1382 و در آسایشگاه سالمندان کهریزک انجام شد. 34 بیمار همی پارزی ثانویه به سکته مغزی از طریق نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. بیمارانی انتخاب شدند که حداقل 12 ماه از شروع سکته مغزی آن ها گذشته باشد. قدرت ایزومتریک هفت گروه عضلانی آن ها با نیروسنج دستی اندازه گیری گردید. دو فعالیت عملکردی توانایی راه رفتن و تعادل و مهارت های حرکتی به ترتیب با استفاده از آزمون های FAC و timed get up & go اندازه گیری شدند. از همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی به ترتیب برای بررسی روابط و براورد نتایج بین متغیرها استفاده گردید.یافته ها: سن بیماران مورد مطالعه 52.41±6.19 سال و زمان سپری شده از سکته 37±26.37 ماه بود. قدرت همه گروه های عضلانی مورد مطالعه به استثنای اکستانسورهای ران (r=0.16) همبستگی معناداری با نمرات آزمون timed get up &go داشت (r=0.37-0.45). قدرت هیچ یک از این گروه های عضلانی، به استثنای ابداکتورهای ران (r=0.34)، همبستگی معناداری با نمرات آزمون FAC نداشت (r=-0.021-0.2).بحث: نتایج نشان داد که قدرت همه عضلات، به جز اکستانسورهای ران، عامل معتبری برای براورد تعادل و مهارت های حرکتی و قدرت ابداکتورهای ران عامل معتبری برای براورد توانایی راه رفتن هستند. همچنین با توجه به این مطالعه به اندازه گیری قدرت عضلات اندام تحتانی مبتلا برای ارزیابی تعادل و مهارت های حرکتی و درمان بیماران در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی تاکید می شود.

سابقه و هدف: تب با منشا نامعلوم (FUO) به تب مساوی یا بیش از 38.3 درجه سانتی گراد که به مدت 8 روز یا بیشتر طول کشیده و بر اساس تاریخچه و معاینه فیزیکی و بررسی های اولیه آزمایشگاهی، همچنان علت آن نامعلوم باقی مانده باشد، اطلاق می گردد. فراوانی بیماری های مختلفی که در کودکان به صورت FUO تظاهر می کنند، در هر منطقه جغرافیایی ممکن است متفاوت باشد. از آنجا که در منطقه ما هیچ گونه مطالعه ای در خصوص علل شایع FUO در کودکان انجام نشده بود، این مطالعه با هدف بررسی علل تب با منشا نامعلوم در کودکان صورت پذیرفت.مواد و روشها: این مطالعه به صورت گذشته نگر انجام شد و کلیه کودکان 3 ماهه تا 14 ساله ای که طی 6 سال (از سال 1377 تا 1382) به علت FUO در بخش های اطفال بیمارستان های ابوذر و گلستان شهر اهواز بستری شده بودند، بررسی شدند.یافته ها: بیماران مورد مطالعه 35 نفر بودند و علل FUO در این بیماران به این ترتیب بود: بیماری های غفونی (34.28 درصد)، بیماری های بافت همبند (22.85 درصد)، بدخیمی ها (8.57 درصد) و سایر علل (5.73 درصد). در 28.57 درصد از موارد علت FUO در نهایت نا شناخته ماند. میزان مرگ و میر بیماران با FUO نیز 5 مورد (14.28 درصد) بود.بحث: در مطالعه حاضر علل عمده FUO در کودکان به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: بیماری های عفونی، بیماری های بافت همبند و بدخیمی ها که این نتایج با مطالعات دیگران مطابقت دارند. در مطالعات گوناگون، بیماری های عفونی که به صورت FUO تظاهر می کنند، متفاوت می باشند. در این مطالعه شایع ترین علت عفونی FUO، بیماری کالاآزار بود، بنابراین بایستی در ارزیابی کودکانی که در این منطقه با FUO مراجعه می کنند، بیماری کالاآزار مورد توجه قرار گیرد.

سابقه و هدف: کمر درد دومین علت مراجعه بیمار به پزشک و درمانگاه و پس از سرماخوردگی دومین علت غیبت از کار و مرخصی استعلاجی بوده و مورد شکایت بسیاری از مردم است. عوامل مختلفی به عنوان عامل خطر زا یا زمینه ساز بروز کمر درد معرفی شده اند. با وجود اینکه کمر درد یک مشکل جهانی است، عوامل مربوط به آن در جوامع مختلف تفاوت دارد و فرهنگ های مختلف باعث ایجاد تاثیرات متفاوت در میزان شیوع آن می شود. با شناخت عواملی که تاثیر بیشتری در بروز کمر درد در یک جامعه داشته اند و با کنترل آن ها می توان برای پیشگیری از آن گام برداشت؛ لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی عوامل خطر بروز کمر درد در بیماران مراجعه به مراکز آموزشی و درمانی شهر کرمانشاه و مقایسه آن با گروه شاهد انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه تحلیلی از نوع مورد - شاهدی است. جامعه آماری شامل 604 نفر بیمار مبتلا به کمر درد مکانیکی بودند و همین تعداد به عنوان گروه شاهد از میان بیمارانی که به علتی غیر از کمر درد به همان مرکز درمانی مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. اطلاعات جمعیت شناختی بیمار و نیز اطلاعاتی در مورد نحوه انجام دادن کار، بر داشتن اجسام، ایستادن، نشستن، کشیدن سیگار، سابقه فعالیت ورزشی و سابقه بیماری روانی از طریق پرسشنامه اخذ گردید.یافته ها: میزان سن در گروه مورد و شاهد به ترتیب 42.6±14.63 و 42.57±14.54 سال بود. 53.7 و 52.7 درصد نمونه ها در گروه مورد و شاهد مرد و بقیه زن بودند. میزان قد آنان به ترتیب در گروه مورد و شاهد 166.344±9.138 و 166.185±9.275 سانتی متر بود. وزن در گروه مورد و شاهد به ترتیب 68.54±21.71 و 67.957±12.341 کیلوگرم و شاخص جرم بدن 2.5041±0.442 و 2.5187±0.4581 سانتی متر بر کیلوگرم بود. بیشترین شغل اظهار شده در هر دو گروه خانه دار و بیشترین سطح تحصیلات در هر دو گروه بی سواد بود. 91.3 درصد گروه مورد و 91.5 درصد گروه شاهد در روز بیش از 5 بار (در حد زیاد) خم و راست می شدند. گروه مورد و شاهد به ترتیب 77.9 و 75.8 درصد در روز بیش از یک ساعت به طور مداوم در یک جا می ایستادند. 69.8 درصد گروه مورد و 71 درصد گروه شاهد در شغل خود بارهای بیش از 12 کیلوگرم (بارهای سنگین) را جابجا می کردند. 39.1 درصد گروه مورد و 41.3 درصد گروه شاهد در طول روز بیش از دو ساعت مداوما می نشستند. 13.4 و 14.4 درصد گروه مورد و شاهد بیش از یک ساعت در روز رانندگی می کردند. 21.3 و 19.7 درصد گروه های مورد و شاهد سیگاری بودند. در گروه مورد و شاهد به ترتیب 14.7 و 13.9 درصد سابقه مراجعه به پزشک یا بستری شدن را به علت مشکل روانی ذکر کردند و به ترتیب 15.4 و 15.7 درصد گروه های مورد و شاهد سابقه فعالیت ورزشی یا عضویت در تیم های مدرسه یا باشگاه را داشتند.بحث: گر چه عوامل خطر کمر درد در بیماران مورد مطالعه در حد بالایی وجود داشت، اختلاف معناداری بین گروه کمر درد و شاهد به دست نیامد و بر اساس این پژوهش حداقل بین بیماران مورد مطالعه نمی توان قایل به تاثیر این عوامل در بروز کمر درد شد.

سابقه و هدف: آموزش مداوم پرستاری وسیله ای است تا پرستاران به تغییرات سریع در سیستم بهداشتی پاسخ مناسب دهند و مهرت های حرفه ای خود را بیفزایند. صاحب نظران آموزش مداوم به هم خوانی نیازهای جامعه با برنامه های آموزش مداوم تاکید دارند، ولی این نیاز سنجی به دلیل اجرای برنامه های آموزش مداوم برای پرستاران انجام نشده و نیز نیاز آموزشی پرستاران، موانع و منابع شرکت در این آموزش ها مشخص نبوده است؛ لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی دیدگاه پرستاران در مورد آموزش مداوم، منابع مورد استفاده و مشخص کردن نیازهای آموزشی انجام گردید.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که توسط یک پرسشنامه حاوی مشخصات دموگرافیک و سوالاتی در خصوص اهداف مطالعه بود که تعداد 100 نفر از پرستاران مراکز آموزشی درمانی کرمانشاه مورد پرسش قرار گرفتند. پاسخ های سوالات نیاز آموزشی بر اساس معیار لیکرت بود و پس از جمع آوری اطلاعات از طریق آمار توصیفی (محاسبه میانگین و انحراف معیار) ارایه گردید.یافته ها: افراد تحت مطالعه شامل 37 مرد و 63 زن با سن 34.15±5.3 و میانگین سابقه کاری 10.97±3.8 سال بودند که 36 درصد مجرد و 64 درصد متاهل بودند. ساعات اختصاص داده به آموزش مداوم در دو سال گذشته 48.8±7.3 ساعت و ماهیانه 5.9 ساعت بود. پرستاران در موقع نیاز به دانستن مطلبی اکثرا (%65) از کتاب های مرجع استفاده می کنند و 68 درصد آن ها نیز در کنفرانس ها شرکت کرده اند. به طور کلی انگیزه شرکت در آموزش مداوم، موانع آموزش مداوم و حیطه های نیاز به آموزش مداوم را مهم تلقی کرده اند.بحث: اهمیت دادن به آموزش مداوم در پرستاری امری مهم است و برای افزایش انگیزه پرستاران و کاهش موانع می توان با افزایش تعداد کارکنان، کاهش حجم کاری، دخیل دادن شرکت در دوره های آموزشی در ارتقای افراد و اختصاص دادن زمان های خاص به امر آموزش اقدام کرد.

سابقه و هدف: یائسگی یکی از بحرلن ترین مراحل زندگی زنان بوده که می تواند در سنین میان سالی با توجه به علایم و اختلالات خاصی که ایجاد می کند، بر سلامت آن ها اثر گذارد. نظر به شیوع افسردگی به عنوان شکل روانی تجربه شده در دوران یائسگی و گزارش های متفاوت از شیوع و عوامل مرتبط با آن و همچنین کم توجهی به مراحل مختلف یائسگی، این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی و عوامل مرتبط با آن در مراحل مختلف یائسگی در روی زنان ساکن شهر کرمانشاه در سال 1382 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی توصیفی تحلیلی روی تعداد 460 زن در سنین 60-40 سالگی انجام شد. مشخصات فردی و اجتماعی زنان و میزان افسردگی آن ها با استفاده از آزمون سنجش افسردگی Beck تعیین شد. نمره آزمون Beck بیشتر از 16، به عنوان افسردگی بالینی تلقی شد. سپس شیوع افسردگی در مراحل مختلف یائسگی و همچنین نقش عوامل مرتبط با بروز افسردگی تعیین گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و آزمون کای دو مورد قضاوت قرار گرفتند.یافته ها: این مطالعه در روی 460 زن در سنین 47.3±5.9 سال انجام گرفت که از نظر مراحل یائسگی 28 درصد آن ها را زنان قبل از یائسگی، 39 درصد را زنان حوالی یائسگی و 33 درصد را زنان پس از یائسگی تشکیل می دادند. شیوع کلی افسردگی 32.2 درصد بود که بیشترین شیوع در زنان حوالی یائسگی (39.3 درصد) و کمترین شیوع در زنان قبل از یائسگی (21.6 درصد) دیده شد (P<0.001).بحث: در دوران حوالی یائسگی بیش از سایر مراحل احتمال بروز افسردگی در زنان میان سال وجود دارد و اکثر متغیرهای مورد بررسی در این پژوهش با افسردگی در این دوران مرتبط هستند. با توجه به نتایج این پژوهش افسردگی در زنان سنین یائسگی نگران کننده است و با توجه به عوارض شناخته شده، تحقیقات بیشتر برای نقش عوامل برتر و متعاقب آن تحقیق تجربی برای کاهش شیوع آن پیشنهاد می شود.

مقدمه: بارداری هتروتایپ زمانی روی می دهد که بارداری داخل رحمی و نابجا به طور همزمان وجود داشته باشند. همراهی حاملگی داخل رحمی با حاملگی تخمدانی نادر است و عمدتا در زنان مصرف کننده IUD و یا تحت درمان با روش های کمک باروری مشاهده می شود. هدف از معرفی این بیمار توجه بیشتر به موارد حاملگی داخل رحمی است که با درد شکم مراجعه می نمایند و یا در مواردی که همزمان توده آدنکس هم گزارش می شود.معرفی بیمار: بیمار خانم 29 ساله G4P3 است که با درد شکم؛ تهوع و استفراغ مراجعه کرده و سابقه 4 ماه تاخیر قاعدگی و از دو ماه قبل لکه بینی داشته است. در معاینه رحم، بیمار در حد 18 هفته حاملگی بود و در ناحیه LIQ تندرنس واضح وجود داشت و توده ای در حد 3cm با قوام سفت لمس می شد. در معاینات بالینی و بررسی های پاراکلینیکی مشخص گردید که بیمار یک حاملگی داخل رحمی 17 هفته و یک توده در آندکس سمت چپ دارد که در آن ساک حاملگی با حاملگی 7.5 هفته فاقد ضربان قلب مشاهده گردید و پس از لاپاراتومی و بررسی پاتولوژی مشخص شد که حاملگی بیمار ختروتایپ و همراه با حاملگی تخمدانی بوده است.بحث: حاملگی هتروتایپ نادر می باشد و عمده موارد آن حاملگی لوله، همراه حاملگی داخل رحم است و مواردی که حاملگی داخل رحمی همراه با حاملگی تخمدانی باشد، بسیار نادر است در این بیمار عامل مساعد کننده ظاهرا استفاده از IUD می باشد که اخیرا هم در اکثر مواردی که حاملگی هتروتایپ تخمدانی گزارش شده عامل مساعد کننده استفاده از IUD بوده است.شایع ترین علامت در این بیماران در شکم و بعد تاخیر قاعدگی و لکه بینی می باشد. تشخیص حاملگی تخمدانی که همزمان با حاملگی داخل رحمی باشد، مشکل است و اندازه گیری سریال HCG کمک کننده نمی باشد؛ زیرا بارداری داخل رحمی موجب افزایش متناسبی در غلظت HCG می شود و احتمال دارد در سونوگرافی به طور کاذب وجود حاملگی نابجا رد و یا با کیست جسم زرد اشتباه گرفته شود. تشخیص قطعی معمولا توسط پاتولوژیست داده می شود که در این بیمار خاص وجود بافت تخمدانی در اطراف ساک حاملگی به اثبات رسیده بود.