صنایع چوب و کاغذ ایران
سال:1398 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

در این تحقیق، خمیر کاغذ رنگبری شده باگاس کارخانه صنایع کاغذ پارس برای استخراج همی سلولز و تولید خمیر حل شونده، در معرض تیمار زایلاناز و استخراج قلیایی سرد به صورت مجزا و تلفیقی قرار گرفت. اثر مثبت آنزیم بر حذف همی سلولزها مشاهده و با افزایش دوز آنزیم زایلاناز( 01/0 تا 05/0 گرم بر گرم خمیرکاغذ)، خروج همی سلولزها از خمیرکاغذ افزایش یافت اما همچنان مقادیر زیادی از همی سلولزها در خمیرکاغذ بعد از تیمار آنزیمی باقی می مانند. شاخص پلی دیسپرسیتی (PDI) با اعمال تیمار زایلاناز افزایش (21/8-45/8 ) یافته که منجر به دامنه توزیع وزن مولکولی گسترده تری می شود. میزان سلولز با وزن مولکولی زیاد (2000DP>) با اعمال تیمار زایلاناز افزایش یافته و بیشترین میزان در سطح 05/0 گرم آنزیم مشاهده گردید. تیمار استخراج قلیایی سرد در مقایسه با تیمار زایلاناز، منجر به خروج بسیار قابل ملاحظه همی سلولزها از خمیرکاغذ می شود. از سوی دیگر تیمار استخراج قلیایی سرد موجب افزایش درجه روشنی و گرانروی خمیرکاغذها (بترتیب به میزان 04/82 و 454 میلی لیتر/گرم ) می گردد. همچنین با این تیمار، دامنه توزیع وزن مولکولی محدودتری می تواند حاصل شود که پتانسیل زیادی برای تولید هدفمند سلولز ایجاد می کند. در کل نتایج این تحقیق حاکی از موفقیت تبدیل خمیرکاغذ به خمیر حل شونده با یک مرحله تیمار قلیایی سرد می باشد.

راش خزری با ارزشترین گونه پهن برگ ایران است که عمدتا درشمال ایران پراکنش دارد و تقاضای زیادی برای گرده بینه آن دربازار مخصوصا برای گرده بینه های عاری از گره آن وجود دارد. درجه بندی گرده بینه با اندازه گیری معایب آن مرتبط است. شکل، محل وتعداد معایب درارزیابی گرده بینه ها وچوبهای بریده شده دارای اهمیت هستند. یکی از مهمترین معایب، گره ها می باشند. برای ارزیابی معایب درختان از روشهای مخرب (برش دادن) و روشهای غیر مخرب (سی تی اسکن) استفاده می شود. هدف این مطالعه برآورد مقدار چوب خالص و عاری از گره ساقه درخت راش با استفاده از چهار مدل درمقایسه با روش سی تی اسکن می باشد. دراین بررسی تعداد پانزده ساقه درخت راش خزری انتخاب و مطالعه شد. در تجزیه و تحلیل آماری نتایج از طرح کاملا تصادفی با توجه به تعداد تیمار و تکرار در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که قدرت تشخیص سی تی اسکن پزشکی برای قسمتهایی که اختلاف دانسیته زیادی با تنه اصلی دارند بالا است و همجنین دقت برآورد ومحل یابی معایب در روش سی تی اسکن زیاد است. نتایج نشان می دهد که بین تمام روشهای برآورد چوب خالص همبستگی بالایی وجود دارد که بیشترین آن مربوط به همبستگی بین مدل چهارم با سی تی اسکن (r=0/994) می باشد که مقدار برآوردی چوب خالص هر دو روش مشابه است. از بین مدلهای مورد بررسی مدل یک(∆ r=Ws-Ls ) که بر اساس پارامتر بیرونی است برای ارزیابی چوب خالص راش در فرآیند درجه بندی گرده بینه مناسبتر است.

کاغذهای اوراق بهادار نظیر اسکناس با توجه به نوع کاربرد خود به طور دائم در تماس با بدن انسان بوده و روزانه بین افراد مختلفی دست به دست می شوند. این روش کاربرد باعث آلودگی زیاد این کاغذها می شود و امکان انتقال عوامل بیماری زا توسط آن ها را افزایش می دهد. از این ایجاد خواص خود تمیزکنندگی در این نوع کاغذها ضروری به نظر می رسد. دی اکسید تیتانیوم از جمله پرکاربرد در کاغذسازی می باشد که امروزه ابعاد نانومتری آن به عنوان یک عامل فوتوکاتالیست بسیار مورد توجه می باشد. در این پژوهش از الحاق مستقیم نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به الیاف سلولزی با روش هیدرولیز کنترل شده TiCl4همراه با اوره در حضور الیاف سلولزی استفاده گردید که همگن سازی سوسپانسیون توسط امواج اولتراسونیک صورت پذیرفت. الیاف سلولزی مورد استفاده الیاف لینتر پنبه بودند. نتایج آزمون های ضدباکتری و فوتوکاتالیستی عملکرد بسیار مطلوبی را به ترتیب در برابر باکتری های گرم منفیو گرم مثبت و تخریب متیلن آبی نشان دادند اما نتایج آزمون های مکانیکی و نوری کاغذهای حاصل نامطلوب بود و کاربرد این ذرات را بدون اعمال هیچ روش اصلاحی محدود می سازد.

این تحقیق با هدف ارزیابی خواص فیلم های نشاسته حاوی نانوالیاف سلولز و لیگنوسلولز حاصل از ضایعات کارتن کنگره ای کهنه (OCC) به روش مکانیکی و با استفاده از دستگاه سوپر آسیاب دیسکی برای دستیابی به ویژگی های مطلوب مقاومتی، انحلال پذیری و زیست تخریب پذیری جهت کاربرد در بسته بندی مواد غذایی انجام گرفت. خواص نانوفیبرها شامل ویژگی های ریخت شناسی (میانگین قطری و توزیع قطری) با میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (FE-SEM) بررسی شد. فیلم های مورد نیاز برپایه نشاسته با مقادیر 5، 10 و 15 درصد نانوفیبرسلولز و نانوفیبرلیگنوسلولز به عنوان تقویت کننده با استفاده از روش قالب گیری محلول تهیه شدند و اثرات نانوالیاف بر خواص فیزیکی، پایداری در برابر آب، اسید و قلیایی ضعیف، مقاومت های مکانیکی و همچنین زیست تخریب پذیری فیلم ها تحت شرایط هوازی (با استفاده از خاک) مطالعه شد. نتایج نشان داد متوسط قطری نانولیگنوسلولز، 10± 69 نانومتر و نانوسلولز 10± 28 نانومتر است. نتایج بررسی خواص فیزیکی و ممانعتی نشان داد با افزایش درصد نانوالیاف، روند جذب روغن کاهش یافت. با افزایش مقدار نانوسلولز، انحلال پذیری فیلم در آب، اسید و قلیا کاهش یافت؛ ولی در مورد نانولیگنوسلولز روند معکوس مشاهده شد. همچنین، بررسی مقاومت های مکانیکی نشان داد با افزایش سهم نانوسلولز و نانولیگنوسلولز، مقاومت به ترکیدن و پارگی در نمونه ها بهبود یافت، ولی میزان بهبود برای فیلم حاوی نانولیگنوسلولز کمتر از فیلم دارای نانوسلولز بود. با افزایش درصد نانوالیاف سلولزی، میزان تخریب زیستی نمونه های فیلم نشاسته در شرایط هوازی، 20-15 درصد افزایش یافت. می توان نتیجه گرفت بکاربردن نانوالیاف سلولز و لیگنوسلولز منجر به افزایش مقاومت های مکانیکی و کاهش انحلال پذیری در برابر حلال های مختلف (آب، اسید و قلیا) می شود. همچنین با استفاده از این نوع نانوالیاف، خواص زیست تخریب پذیری بهبود یافته و در نتیجه کاربردی تر شد. بنابراین فیلم های تولیدی فوق می توانند با رعایت شرایط تولید به عنوان یک بسته بندی موادغذایی مورد استفاده قرار بگیرد.

بررسی پتانسیل منابع سلولزی بیابانی از سال های گذشته یکی از اولویت های تحقیقاتی کشور بوده است. در این پژوهش ویژگی-های ریخت شناسی الیاف چوب درون و چوب برون گونه درختچه ای دیودال (Ammodendron persicum) با هدف تعیین ویژگی-های کاربردی و صنعتی آن در 5 سطح ارتفاعی تنه درخت بررسی شد. همچنین مقدار پلیمرهای اصلی چوب (لیگنین، سلولز و همی سلولزها) و خاکستر موجود در چوب تنه و همچنین آنالیز کروماتوگرافی گازی-طیف سنج جرمی (GC-MS) مواد شیمیایی موجود در عصاره استخراج شده از آرد چوب تنه و ریشه این گونه مورد ارزیابی قرار گرفت. متوسط طول، قطر، قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره الیاف چوب درون این گونه به ترتیب 26/1041، 30/12، 37/3، 37/4 میکرون و برای چوب برون به ترتیب 19/969، 71/11، 96/2، 46/4 میکرون بود. همچنین نسبت لاغری، انعطاف پذیری و رانکل در ارتفاع های مختلف برای چوب درون به ترتیب برابر 1/84، 4/27، 02/262 و برای چوب برون به ترتیب برابر 4/82، 2/25، 9/302 بود. مقادیر سلولز، همی سلولزها، لیگنین و خاکستر برای چوب تنه به ترتیب 9/38، 7/24، 8/29 و 8/0 درصد و برای ریشه به ترتیب 6/41، 2/29، 7/22 و 2 درصد اندازه گیری گردید. در مجموع 13 ترکیب در تنه و 11 ترکیب در ریشه شناسایی شد که با درصدهای متفاوتی در چوب تنه و ریشه وجود دارند. فراوان ترین ترکیب موجود در چوب تنه، کوزان ها (ایکوزان-دوکوزان – تری کوزان– تترا کوزان – پنتا کوزان – هگزا کوزان – هپتا کوزان) و در چوب ریشه اکتا دکان آمید به ترتیب به میزان 40 و 16/16 درصد از کل مواد استخراجی مشاهده شد. می توان نتیجه گرفت که الیاف و ترکیبات شیمیایی گونه دیودال می تواند از نظر جنبه های اقتصادی ارزشمند باشد و می توان با تبدیل آنها به فرآورده های با ارزش افزوده زیاد از آن استفاده بهینه کرد.

در این پژوهش تاثیر استفاده از بخارات شیمیایی آمونیاک بر کیفیت سطح گونه های چوبی قابل استفاده در صنعت مبلمان مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور گونه های چوبی چنار، راش، بلوط، توس، ممرز، صنوبر، توت، نراد و سرو را به ابعاد 2×10×15 میلیمتر مطابق با استاندارد 5-927 EN بریده شد و به مدت 2 هفته در اتاق کلیما برای رسیدن به رطوبت تعادل 12 درصد نگه داری شد. سپس تمامی نمونه ها به مدت 30 روز در داخل اتاقک آزمون در مجاورت با بخارات آمونیاک نگه داری شدند و میزان تغییرات رنگی و زبری سطح چوب پس از 5، 8، 15 و 30 روز مورد ارزبابی قرار گرفت. نتایج مطالعات رنگ سنجی نشان داد که کمترین و بیشترین میزان تغییرات رنگی به ترتیب مربوط به گونه بلوط و صنوبر بود که می توان یکی از عوامل موثر آن را وجود مواد استخراجی دانست. با افزایش زمان نگه داری نمونه های چوبی در بخار آمونیاک، میزان تغییرات رنگی افزایش یافت ولی بیشترین میزان تغییرات رنگی در 15 روز اول مشاهده گردید. همچنین، در اثر بخاردهی چوب به طور کلی میزان زبری در نمونه ها کاهش یافت که بیشترین میزان کاهش زبری در گونه های چوبی بلوط، توت و چنار مشاهده گردید.

در این تحقیق از مونواتانولآمین با غلظت 15 درصد به همراه افزودنی سولفیت پتاسیم در 4 سطح و پخت سولفیت پتاسیم با قلیائیت 14 درصد به همراه افزودنی مونواتانول آمین در 4 سطح به عنوان مایع پخت جهت خمیر کاغذسازی از کلش برنج مورد استفاده قرار گرفته اند. سولفیت پتاسیم/هیدروکسید پتاسیم و سولفیت سدیم/ هیدروکسید سدیم در نسبت های 50/50 درصد و تیمار سولفیت سدیم در قلیاییت 14 درصد به عنوان تیمارهای شاهد انتخاب گردیدند. بر اساس نتایج بدست آمده خمیرکاغذ تولیدشده با مونواتانول آمین (15 درصد) دارای بیشترین بازده کل و بیشترین عدد کاپا می باشد. با استفاده از سولفیت پتاسیم به عنوان عامل افزودنی در پخت های مونواتانول آمین مقدار وازده، بازده کل و عدد کاپا کاهش می یابد به طوری که کم ترین بازده و کم ترین عدد کاپا مربوط به تیمار مونواتانول-آمین (15 درصد) در ترکیب با سولفیت پتاسیم (40 درصد) می باشد. در تیمار سولفیت پتاسیم (14 درصد) مشاهده شد که با افزایش غلظت مونواتانول آمین به عنوان عامل افزودنی میزان بازده کل افزایش و میزان وازده و عدد کاپا کاهش می یابد. بیشترین شاخص کشش مربوط به تیمار مونواتانول آمین (15 درصد) در ترکیب با سولفیت پتاسیم (10 درصد) و بیشترین شاخص ترکیدن مربوط به تیمار سولفیت پتاسیم (14 درصد) در ترکیب با مونواتانول آمین (20 درصد) می باشد. با توجه به نتایج ویژگی های نوری مشخص شد که بیش-ترین میزان درجه روشنی مربوط به سولفیت پتاسیم (14 درصد) در ترکیب با مونواتانول آمین (20 درصد) و بیشترین ماتی مربوط به مونواتانول آمین 15 درصد می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که فرآیند مونواتانول آمین در ترکیب با سولفیت پتاسیم می تواند به صورت موفقیت آمیزی بر روی کلش برنج اجرا شود و ویژگی های خمیرکاعذهای تولیدی به ویژه از نظر مقاومت های مکانیکی در حالت ترکیبی برتر از فرآیند سودا و فرایند هیدروکسید پتاسیم به تنهایی می باشند. همچنین کاربرد فرآیندهای ترکیبی برای خمیرکاغذسازی از کلش برنج می تواند امکان استفاده از مایع پخت باقیمانده را به عنوان کود آلی فراهم آورد، مایعی که بازیابی آن چالش برانگیز به نظر می رسد.

در این تحقیق تأثیر افزودن اسید سیتریک بر خواص فیزیکی و مکانیکی تخته خرده چوب مورد بررسی قرار گرفت. نسبت وزنی اسید سیتریک به خرده چوب در چهار سطح (0/100، 10/90، 20/80، 30/70) و چسب اوره فرم آلدهید در دو سطح (5 و 10 درصد) به عنوان متغیرهای مستقل این مطالعه انتخاب گردید. برای انجام آزمون های فیزیکی و مکانیکی از استانداردهای اروپایی مجموعه EN استفاده شد. تأثیرات تیمار اسید سیتریک بر روی خرده چوب به وسیله FTIR آنالیز شد. نتایج طیف FTIR نشان داد که گروه های کربوکسیل اسید سیتریک با گروه های هیدروکسیل خرده چوب واکنش داده و باعث بهبود ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته شده است. به دلیل عملکرد خوب اسید سیتریک در بهبود مقاومت ها می توان مقدار مصرف چسب اوره فرم آلدهید در ساخت تخته خرده چوب را کاهش داد. طبق نتایج این تحقیق می توان با استفاده از میزان چسب 5 درصد و اسید سیتریک 20 درصد، حداقل استاندارد های EN312 برای تخته هایی برای اهداف عمومی (تیپ 1) را برآورده نمود. همچنین می توان با استفاده از میزان چسب 10 درصد و اسید سیتریک 20 درصد تخته هایی بالاتر از حد استاندارد312 EN برای لوازم داخلی (تیپ 2) تولید نمود.

آگاهی از درجه تمرکز بازار به منظور سازمان دهی تصمیمات و سیاست های دولت در راستای تنظیم بازار ضروری است. در این بررسی با هدف شناخت بازار واردات خمیر چوب و کاغذ بازیافتی به منظور کمک به دولتمردان در تدوین و اجرای سیاستهای صحیح در ارتباط با این صنعت، با استفاده از شاخص های نسبت تمرکز، هرفیندال– هیرشمن، جامع تمرکز صنعتی، هانا – کای و هال-تایدمن، ساختار بازار برای بازه ی زمانی1394-1385 اندازه گیری می شود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که میزان رقابت بین کشورهای صادر کننده خمیر چوب و کاغذ بازیافتی به ایران اندک و شدت موانع ورود در این صنعت بالا می باشد و ساختار انحصار چند جانبه محکم (الیگاپولی) بر این بازار حاکم است.

از آنجایی که سطح وسیعی از مناطق جنوبی کشور ایران توسط گیاه خودرو استبرق پوشیده شده است و با توجه به آنکه شیرابه و ریشه این گیاه در مصارف دارویی کاربرد دارد وقسمت های چوبی شده آن دورریز می شود در نتیجه مقدار زیادی از این نوع ضایعات حاصل می گردد. از این رو در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از این نوع ضایعات لیگنوسلولزی، کامپوزیت پلی-پروپیلن تقویت شده با آرد چوب استبرق ساخته و ویژگی های مکانیکی آن مورد مطالعه قرار گیرد. همچنین تأثیر حضور پوست بر ویژگی های مکانیکی کامپوزیت حاصل مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از آرد چوب استبرق در سه سطح 30، 40 و 50 درصد از کل ترکیب و مالئیک انیدرید پیوند خورده با پلی پروپیلن در دو سطح 4 و 6 درصد پلیمر استفاده شد. همچنین بعضی از چوب ها پوست کنی نشدند و یک سطح استفاده از 40 درصد با استفاده از آرد چوب استبرق پوست کنی نشده نیز ساخته شد. سپس مقاومت و مدول خمشی، مقاومت و مدول کششی و مقاومت به ضربه مطابق با استاندارد ASTM اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که با افزایش مصرف آرد استبرق، به دلیل کاهش سهم ماده زمینه در ترکیب حاصل، مقاومت کششی کامپوزیت کاهش اما مقاومت خمشی افزایش یافته است. همچنین در هر یک از سطوح مختلف آرد استبرق (30، 40 و 50 درصد) با افزایش مقدار ماده جفت کننده (از 4 به 6 درصد) مدول خمشی و مدول کششی نیز افزایش یافته است. از سوی دیگر با افزایش مقدار سهم آرد لیگنوسلولزی در هر یک از سطوح استفاده از جفت کننده، مقاومت به ضربه نیز کاهش یافت. همچنین حضور پوست تأثیر منفی چندانی بر مقاومت های مکانیکی کامپوزیت حاصل نداشت و می توان استفاده از این نوع چوب را بدون نیاز به پوست کنی پیشنهاد داد.

با اذعان به اهمیت بحث تجارت درون صنعت برای هر کشور و همچنین به دلیل عدم وجود اطلاعات جامع و یکپارچه در رابطه با بحث صنایع چوب و محصولات چوبی، مقاله حاضر در این رابطه تدوین گردیده است. این مقاله شامل دو بخش است. بخش اول محاسبات به صورت سالانه برای مجموع صنعت چوب و فرآورده های چوبی در بازه زمانی 1395-1371 و بخش دوم محاسبات مربوط به سال 1395 به تفکیک کد تعرفه ای چوب و محصولات چوبی است. برای برآورد تجارت درون صنعت و تعیین نوع آن از شاخص گروبل و لوید و شاخص کیفیت کالا استفاده شده است. نتایج نشان داد کشور ایران با کشورهای مانند کویت، لبنان، گرجستان، جمهوری سوریه، آذربایجان، ارمنستان، مجارستان و پاکستان به ترتیب با مقدار تجارت درون صنعت 44/0، 44/0، 41/0 39/0، 35/0، 28/0، 27/0 و 25/0 دارای بیشترین میانگین سالانه تجارت درون صنعت بود. تجارت درون صنعت پاکستان و لبنان بیشتر از نوع عمودی با کیفیت بالا بوده است. همچنین نتایج تجارت درون صنعت براساس هر یک از کدهای تعرفه ای در سال 1395 نشان داد که تجارت درون صنعت برای کدهای 45، 46 (به جز امارت متحده عربی) و 47 عملاً صفر بوده یا به سمت صفر میل نموده است. در حالی که برای کدهای 44، 48، 49 و 94 کشورهای با تجارت درون صنعت بیشتر از صفر وجود داشته است. در کد 44 (برای کشورهای هلند، ایتالیا، انگلستان، ایالات متحده آمریکا و قزاقستان)، در کد 46 (کشور امارت متحده) در کد 48 (برای کشورهای امارت متحده عربی، عمان و مالزی)، در کد 49 (برای کشورهای ایتالیا و فدراسیون روسیه) اکثر تجارت درون صنعت از نوع عمودی می باشد و در کد 94 تنها کویت داری اکثر تجارت درون صنعت از نوع افقی می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های کاغذ حاصل از اختلاط الیاف چوبی و غیرچوبی می باشد. در این راستا، تاثیر اختلاط خمیرکاغذ صنعتی مکانیکی شیمیایی (Chemical-Mechanical Pulp) پهن برگان (60% ممرز، 20% راش و 20% صنوبر) کارخانه مازندران با خمیرکاغذ صنعتی سودای باگاس شرکت پارس به ترتیب با نسبت های 65 به 20، 55 به 30، 45 به 40، 35 به 50، 15 به 70 به همراه 15% خمیر الیاف بلند وارداتی در هر ترکیب بررسی شده است. از اختلاط خمیرکاغذهای پالایش نشده، کاغذهای دست ساز آزمایشگاهی ساخته شد و ویژگی های درصد روشنی، تخلخل، شاخص کششی، طول پارگی، شاخص ترکیدن و شاخص مقاومت به پارگی طبق استانداردهای تاپی و ایزو اندازه گیری شدند. نتایج دسته بندی پراکنش طولی الیاف با دستگاه کلاسه بندی نشان داد که خمیرکاغذ مکانیکی شیمیایی پهن برگان کارخانه مازندران به لحاظ طول الیاف و درصد نرمه از کیفیت بهتری نسبت به خمیرکاغذ شیمیایی باگاس شرکت پارس برخوردار است. آنالیز آماری نتایج نشان داد که میانگین ویژگی های کاغذهای دست ساز حاصل از خمیرکاغذهای اختلاطی مانند شاخص ترکیدن، شاخص مقاومت به پارگی و روشنی با افزایش سهم خمیرکاغذ باگاس کاهش می یابند به جز طول پاره شدن و شاخص کششی که در اثر افزایش مقدار خمیر باگاس تغییر معنی داری نداشته و درصد تخلخل هم کاهش یافته است.

پلی هیدروکسی بوتیرات کووالرات (PHBV) یک بایوپلیمر گرمانرم و زیست تخریب پذیر است که بوسیله گونه ای از باکتری ها تولید می شود. این بایو پلیمر به دلیل خواص مشابه با پلی پروپیلن بسیار مورد توجه مجامع علمی و صنعتی واقع شده است. با وجود مزایای زیاد PHBV نسبت به پلیمرهای پتروشیمیایی، استفاده از آن به علت هزینه بر بودن فرایند تولید و همچنین پایین بودن برخی خواص فیزیکی و مکانیکی، محدود می باشد. یکی از روشهای برطرف کردن این مشکل استفاده از نانو ذرات بعنوان تقویت کننده است. در این پژوهش، فیلم های نانوکامپوزیت PHBV حاوی نانوکریستال سلولز (CNC)، تهیه شد. تاثیر افزودن CNC بر ویژگی های مکانیکی شامل استحکام کششی و ازدیاد طول پارگی و ویژگی های دینامیکی-مکانیکی شامل مدول ذخیره و تانژانت دلتا و ویژگی های مرفولوژی سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) و نهایتا ویژگی های حرارتی توسط آنالیزگرماسنجی تفاضلی (DSC) بر اساس استانداردهای مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفت. نانو کریستال سلولز با نسبت های صفر، 1، 3 و 5 درصد وزنی به بایو پلیمراضافه شد و فیلم نانوکامپوزیت به روش قالبگیری محلول تهیه شد. نتایج آزمون های مکانیکی نشان داد که استحکام کششی با افزایش نانو کریستال سلولز تا 1 درصد افزایش یافت اما با افزدون مقادیر بالاتر، استحکام کششی کاهش یافت. همچنین تغییر طول در نقطه شکست با افزایش نانو ذرات کاهش یافت. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی پویشی حاکی از پراکنش بسیار خوب نانو ذرات در سطح 1 درصد می باشد. نتایج آزمون دینامیکی-مکانیکی نیز نشان داد که با افزایش درصد نانو ذرات در دماهای پایین مدول ذخیره نانوکامپوزیت ها افزایش می یابد و با افزایش دما مدول ذخیره کاهش می یابد. نتایج آزمون گرماسنجی تفاضلی نیز نشان داد افزودن نانو ذرات دمای انتقال شیشه ای را افزایش می دهد که احتمالا به علت ایجاد پیوندهای قوی بین پلیمر و نانو کریستال سلولز و همچنین بلورینگی بالای CNC می باشد.