سابقه و هدف: خروج دبری از اپکس از عوامل بروز flare up می باشد. بنابراین این تحقیق با هدف تعیین میزان خروج دبری در فورامن اپیکال به دنبال آماده سازی با 2 سیستم چرخشی RaCe و Komet F6 SkyTaper در کانال های خمیده مزیوباکال مولرهای اول فک پایین انجام گرفت. هلیکوباکتر پیلوری به عنوان عاملی برای زخم گاستریت و زخم پپتیک مطرح است و یک عامل خطرساز برای سرطان معده محسوب می شود. شیارهای لثه در دندان افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن ممکن است به عنوان یک مخزن برای هلیکوباکتر پیلوری عمل کنند. لذا، هدف از مطالعه حاضر، بررسی ژن های هلیکوباکترپیلوری جدا شده از پلاک های دندانی و ارتباط آن با زخم های گوارشی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه با روش تجربی روی 30 دندان مولر اول فک پایین واجد شرایط با کانال های مزیوباکال با خمیدگی35-25 درجه که به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند, انجام شد. در یک گروه از فایل های سیستم چرخشی RaCe و در گروه دوم از سیستم Komet F6 SkyTaperبرای آماده سازی کانال ها استفاده شد. ریشه دندان ها تا ناحیه سرویکال در ویال های شیشه ای که قبلا وزن شده بودند قرار گرفتند بطوریکه دبری خارج شده از فورامن اپیکال در ویالها جمع شده و پس از مراحل خشک نمودن دوباره وزن ویالها اندازه گیری شد. تفاوت وزن اولیه ویالها با وزن ثانویه حاوی دبری به عنوان وزن دبری خارج شده در نظر گرفته شد. یافته ها توسط آزمون T-test آنالیز آماری شدند. مطالعه از نوع توصیفی بوده و از 120 بیمار مبتلا به پریودنتیت مراجعه کننده به مراکز دندان پزشکی تهران 111 نمونه پلاک دندانی جداسازی شد. کشت در محیط بروسلا آگار +1% نشاسته +10-7 % ودر حرارت 37 درجه و رطوبت 95 درصد و فشار 0/5 CO2 در انکوباتورCO2 قرار داده شد. به منظور شناسایی مولکولی استخراج DNA انجام و سپس برای شناسایی دقیق از توالی نواحی JW22 و JW23 استفاده شد. یافته ها: میزان دبری خروجی گروه RaCe برابر با 0/92 ± 1/76 گرم و در گروه Komet F6 SkyTaper برابر با 0/29± 1/73گرم گرم بود. که طبق این نتایج میزان دبری خروجی در بین دو گروه از لحاظ آماری معنادار نبود. (0/2= p) نتیجه گیری: به نظر می رسد سیستم RaCe و Komet F6 در طی مراحل آماده سازی کانال های دندانی از لحاظ دندانی میزان دبری خارج شده تفاوت معنی داری ندارند.