تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1392 | دوره:10 | شماره:1 (پیاپی 35) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: کاهش حجم ریج آلوئول پس از خارج کردن دندان باعث مشکلات فراوان در زیبایی، عملکرد و جاگذاری ایمپلنت های دندانی و موفقیت درمان می شود این مشکلات را می توان با انجام مراحل حفظ ریج آلوئول به حداقل رسانید. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر پلی تترافلورو اتیلن متراکم (dPTFE) به عنوان یک غشاء سنتتیک با پیوند آزاد لثه اتوژن (FGG) به عنوان یک غشاء بیولوژیک به همراه آلوگرفت استخوانی دمینرایزه منجمد بر حفظ ساکت دندانی در نمونه های انسانی می باشد.مواد و روش ها: مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی تصادفی یکسوکور روی 20 فرد سالم غیرسیگاری که جهت درمان ایمپلنت دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه (dPTFE) و (FGG) قرار گرفتند. عرض و ارتفاع ریج آلوئول بلافاصله پس از کشیدن دندان و 4 ماه بعد در زمان قرار دادن ایمپلنت اندازه گیری شدند. بررسی هیستولوژیک نمونه های استخوان به دست آمده در زمان قرار دادن ایمپلنت از نظر استخوان زنده، غیرزنده، ترابکولر، آمورف و تعداد استئوبلاست توسط میکروسکوپ نوری انجام شد. تغییرات شاخص های دو گروه با استفاده از آزمونT-Test  و داخل هر گروه با آزمون Paired-T-Test مورد قضاوت قرار گرفت.یافته ها: عرض ریج آلوئول در گروه dPTFE در ابتدا 8.31±1.41 میلی متر و در زمان قرار دادن ایمپلنت 5.30±1.86 میلی متر بود که تغییرات از نظر آماری معنی دار بود (P=0.006) و در گروهFGG  در ابتدا 7.63±1.54 میلی متر و در زمان قرار دادن ایمپلنت 4.88±1.87 میلی متر بود (P=0.000). میزان کاهش عرض ریج آلوئول در گروه dPTFE بیشتر از گروه FGG بود اما این این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.6). میزان تحلیل استخوان و میزان استخوان سازی در هر گروه مشابه بود و از لحاظ آماری اختلاف معنی داری دیده نشد، به ترتیب (P=0.2) و (P=0.3).نتیجه گیری: به نظر می رسد کاربرد dPTFE و FGG در حفظ و استخوان سازی ساکت دندانی در پیگیری 4 ماهه، اثرات مشابهی دارند.

سابقه و هدف: با توجه به کاربرد براکت های گوناگون، ساخت شرکت های مختلف در درمان های ارتودنسی، و تفاوت در میزان آزادسازی یون های فلزی از جمله نیکل، کروم و کبالت از این نوع براکت ها و عوارض ناشی از آزادسازی این یون ها این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زمان در فواصل مختلف بر میزان آزادسازی یون های فلزی از انواع براکت های ارتودنسی انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به روش تجربی بر روی 160 عدد براکت ارتودنسی که بطور مساوی از چهار شرکت  American ,organizer ,Dentaurumو Biom تهیه شده بود، انجام گرفت. نمونه ها به 8 گروه 20 تایی تقسیم شدند و چهار گروه از آن ها برای یک هفته و چهار گروه دیگر برای شش ماه در بزاق مصنوعی قرار گرفتند، سپس میزان عناصر نیکل، کروم و کبالت آن ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده توسط آزمون هایt- test ، one way ANOVA، tomhane و Two way ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: پس از گذشت یک هفته میزان یون های آزاد شده نیکل، کروم و کبالت در براکت های ارتودنسی ساخت شرکت های مختلف به این ترتیب بود، 378±16.5±378 :Biom، 0.4±0.74، 0.4±0.1، 142±10.12 :Denutarum، 2.61±0.22، 1.34±0.14، 58.5±2.06 :American، 0.46±0.28، 0.65±0.04،0.57±3.53 :Organizer ، 0.22±0.47، (ppb) 8.9±0.3 که اختلاف بین چهار گروه از نظر آماری معنادار بود (P<0.001). و همچنین میزان آزادسازی همین یون ها پس از 6 ماه بین براکت های شرکت های سازنده دارای اختلاف معنی داری بود (P<0.001).نتیجه گیری: به نظر می رسد در درمان های طولانی مدت ارتودنسی، براکت American یون کمتری آزاد نموده و از این جهت در اولویت قرار می گیرد.

سابقه و هدف: نگرانی از تغییرات ابعادی آلژینات در طی زمان و تبعات آن منجر به ارائه آلژیناتی شده است که بنا به ادعای کارخانه سازنده دارای کمترین تغییرات در طی زمان است. با توجه به کمبود مطالعات در مورد ثبات ابعادی آلژینات هیدروگام 5 (ساخت کارخانه زرماخ ایتالیا) این تحقیق با هدف تاثیر زمان نگهداری بر تغییرات ابعادی این آلژینات انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی به روش آزمایشگاهی انجام شد، مدلی تهیه و 15 قالب از نمونه با ماده آلژینات هیدروگام 5 گرفته شد سپس قالب ها به سه گروه تقسیم و طبق استاندارد ایزو به ترتیب در سه شرایط زمانی 30 دقیقه، 24 ساعت و 120 ساعت نگهداری شدند. قالب ها با گچ ولمیکس ریخته و قطرهای بزرگ و کوچک، ارتفاع و فاصله دو مخروط کست توسط میکروسکوپ پروفایلومتر اندازه گیری شده و نتایج با آزمون های کروسکال و الیس مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تغییرات در طی 30 دقیقه، 24 و 120 ساعت برای قطر بزرگ، قطر کوچک، ارتفاع و فاصله مخروط ها به ترتیب برابر (0.7، 0.5، 0.2 و 0.6) درصد، (0.6، 1.3، 1.1، 0.4) درصد و (1.2، 0.3، 0.3، 0.3) درصد بود و زمان تاثیر معنی داری بر تغییرات ابعادی آلژینات نداشت (P<0.1).نتیجه گیری: افزایش زمان نگهداری موجب تغییرات ابعادی معنی دار هیدروگام 5 نمی شود اما تغییرات از محدوده تغییرات مورد ادعای کارخانه سازنده بیشتر است.

سابقه و هدف: تغییر رنگ ترمیم های کامپوزیتی یکی از عوامل شایع تعویض این ترمیم ها می باشد و نارضایتی بیماران و دندانپزشک را در پی دارد، از آنجایی که چای رایج ترین نوشیدنی رنگی در بین ایرانیان است، تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر دو چای ایرانی و وارداتی موجود در بازار ایران بر تغییر رنگ دو کامپوزیت میکروهیبرید Filtek Z250 و Point 4 انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت تجربی و آزمایشگاهی بر روی 30 نمونه کامپوزیتی از دو کامپوزیت Filtek Z250 و Point 4 انجام شد. ابتدا رنگ سنجی اولیه قبل از غوطه ورسازی در محیط چای با دستگاه اسپکتروفتومتر صورت گرفت سپس نمونه ها از هر نوع کامپوزیت به 3 زیرگروه 5 تایی تقسیم شدند و در سه محیط چای ایرانی، چای خارجی و آب مقطر به مدت یک هفته در داخل انکوباتور نگهداری شدند. سپس رنگ سنجی نهایی انجام شد و نتایج حاصل توسط آزمون one way ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: میزان تغییر رنگ به ترتیب در کامپوزیت های Filtek Z250 و Point 4 در محیط چای وارداتی 11.84±1.71 و 12.29±4.10 و در محیط چای ایرانی 7.87±0.85 و 5.98±2.12 به دست آمد هر دو کامپوزیت در محیط چای دچار تغییر رنگ غیرقابل قبول از لحاظ کلینیکی شدند (DE>3.3) چای خارجی به طور معنی داری بیشتر از چای ایرانی نمونه ها را دچار تغییر رنگ کرد (P<0.001). ولی تفاوت معنی داری بین تغییر رنگ کامپوزیت ها مشاهده نشد (P<0.05).نتیجه گیری: تغییر رنگ کامپوزیت Filtek Z250 و Point 4 در محیط چای از لحاظ کلینیکی غیرقابل قبول و تغییر رنگ ناشی از چای خارجی بیشتر از چای داخلی بود.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شیوه های مختلف ارایه دروس و تاثیر آن بر میزان یادگیری، هدف از این مطالعه مقایسه روش تدریس عملی - تئوری با تئوری - عملی بر یادگیری درس مورفولوژی دندان و رضایتمندی دانشجویان بود.مواد و روش ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی متقاطع در دو مرحله بر روی 72 نفر از دانشجویان سال دوم دندانپزشکی انجام گرفت، دانشجویان به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (الف و ب) تقسیم شدند، در مرحله اول تحقیق، آموزش دندان سانترال بالا به گروه الف به روش تئوری - عملی (شاهد) و به گروه ب به روش عملی - تئوری (تجربی) ارائه گردید در مرحله دوم و هنگام آموزش دندان سانترال پایین جای دو گروه عوض شد، در پایان با برگزاری آزمون تئوری، میزان یادگیری دانشجویان سنجیده شد و یادگیری و رضایتمندی دو گروه با آزمون Mann-U-Whithney مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: از 72 نفر دانشجوی مورد بررسی 49 نفر (%68) مونث و 23 نفر (%32) مذکر بودند، دانشجویان در محدوده سنی 21.1±1.5 سال قرار داشتند در مجموع دو مرحله آزمون، نمره دانشجویان در روش تئوری عملی 15.1±1 و در روش علمی - تئوری 16.6±1 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.01). امتیاز رضایت مندی دانشجویان از روش تدریس تئوری - عملی 3.3±0.8 و در روش عملی - تئوری 4.4±0.6 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: به نظر می رسد روش تدریس عملی - تئوری روشی کم هزینه در اصلاح شیوه سنتی سخنرانی در آموزش درس مورفولوژی دندان بوده و رضایتمندی دانشجویان را نیز افزایش می دهد.

سابقه و هدف: در مراحل انجام جراحی در ناحیه فک و صورت تعیین محل دقیق کف حفره بینی از اهمیت خاص برخوردار می باشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی و مقایسه دقت دستگاه های رادیوگرافی پری اپیکال، پانورامیک دیجیتال وCBCT  در تعیین فاصله عمودی کف حفره بینی تا کرست آلوئول بود.مواد و روش ها: مطالعه به روش توصیفی بر روی 3 جمجمه انسانی (Dry skull) انجام شد. در هر یک، تعداد 7 ناحیه به فاصله 5 میلی متری (مجموعا 21 ناحیه) از دندان های کانین تا کانین توسط گوتاپرکا علامت گذاری شد. از نمونه ها رادیوگرافی دیجیتال پری اپیکال با تکنیک موازی، رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال و CBCT تهیه و فاصله کرست الوئول تا کف حفره بینی در نواحی علامت گذاری شده اندازه گیری شد. سپس نواحی علامت گذاری شده بر روی جمجمه به صورت مستقیم توسط کالیپر دیجیتال با دقت دهم میلی متر به عنوان استاندارد طلایی اندازه گیری شدند جهت مقایسه اعداد بدست آمده با استاندارد طلایی از آزمون Repeated Measurement ANOVA استفاده گردید.یافته ها: میانگین قدر مطلق خطا برای رادیوگرافی پری اپیکال 0.13±0.12 میلی متر و برای CBCT 0.35±0.25 میلی متر و برای پانورامیک 1.15±0.61 میلی متر بود. 100 درصد نمونه ها در رادیوگرافی پری اپیکال، 70 درصد نمونه ها در  CBCTو 17.5 درصد نمونه ها در رادیوگرافی پانورامیک (با اعمال ضریب بزرگنمایی) در محدوده قابل قبول ±0.5 میلی متر قرار گرفتند. در مقایسه دو به دوی رادیوگرافی ها با یکدیگر بر طبق آزمون LSD تفاوت معناداری از لحاظ آماری مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: رادیوگرافی پری اپیکال دیجیتال با تکنیک موازی بهتر از CBCT فاصله خطی عمودی بین کف حفره بینی تا لبه استخوان الوئول را نشان می دهد و پانورامیک دیجیتال جهت اندازه گیری این ناحیه دارای خطای OVER ESTIMATION می باشد.

سابقه و هدف: گزارشات متفاوتی در رابطه با تغییرات سطح بزاقی اینترکولین 4 و اینترفرون گاما در بیماران مبتلا به لیکن پلان وجود دارد اما همواره پاتوژنر این بیماری مورد سوال است. هدف از این مطالعه ارزیابی سطح بزاقی این نشانگر، در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد - شاهدی بزاق 84 نمونه شامل 30 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی و 54 فرد سالم که ضایعه مخاطی نداشتند بررسی شد. نمونه های بزاقی جهت ارزیابی میزان اینترکولین 4 و اینترفرون گاما به روش الایزا بررسی شدند و یافته ها با آزمون Mann-U-Whitney و آزمون های همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میزان اینترفرون گاما در مبتلایان به لیکن پلان دهانی و افراد سالم به ترتیب، (4.48±4.3) و (3.54±2.7) و میزان اینترلوکین 4 به ترتیب (3.28±11.07) و (2.86±6.3) بود. (P=0.8) و (P=0.06) و تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد. متغیرهای فوق در لیکن پلان رتیکولر و اروزیو نیز تفاوت معنی داری نداشت (P=0.2).نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییرات اینترفرون گاما و اینترلوکین  4بزاقی نقشی در پاتولوژی لیکن پلان دهانی ندارد.

سابقه و هدف: اخلاق حرفه ای مقوله ای چالش انگیز در رشته پزشکی است. جوامع مختلف، حسب نگرش خود، رویکردهای متفاوتی نسبت به اخلاق حرفه ای داشته اند. نگرش دندانپزشکان به اصول اخلاق حرفه ای آن ها را در ارائه خدمات بهتر، یاری خواهد نمود و تنش حرفه ای را به حداقل خواهد رسانید. لذا این مطالعه با هدف بررسی نگرش به اخلاق حرفه ای در اعضای هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان در سال 1391 انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی کلیه اعضا هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان با سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار بررسی، پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته بر اساس مطالعات مرتبط با این زمینه بود که از دو قسمت، مشخصات دموگرافیک و 36 سوال اختصاصی مربوط به نگرش تشکیل شده بود. جهت تعیین اعتبار محتوا و صوری (روایی)، سوالات پرسشنامه در اختیار 10 نفر از صاحب نظران و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان قرار گرفت و بر اساس نظرات آنان اصلاحات انجام شد. میزان پایایی بصورت آزمون، بازآزمون حاصل از تکمیل 10 پرسشنامه با فاصله 2 هفته توسط گروه مشابه با واحدهای پژوهش مورد بررسی قرار گرفت، که R=0.79 را نشان داد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برابر 0.83 نشان دهنده پایایی و ثبات درونی پرسشنامه بود. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS16 تحلیل شد.یافته ها: در این مطالعه اکثر شرکت کنندگان، مونث (%56.7)، دارای مدرک تخصصی دندانپزشکی (%83.5) و متاهل (%66.7) بودند. همچنین بیشتر افراد در گروه سنی 40 - 30 سال (%60) و دارای سابقه کاری 20 - 10 سال (%53) بودند و مرتبه علمی ایشان استادیار (%76.7) بود. آزمون های آماری نشان داد که ارتباط معنی داری میان نگرش دندانپزشکان با خصوصیات دموگرافیک مورد بررسی، وجود نداشت، از طرفی نگرش به اخلاق حرفه ای در 63.14 درصد از اعضا هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان بصورت نگرش کاملا موافق و در 27.31 درصد آنان نگرش موافق وجود داشت. ضمنا میانگین میزان نگرش اعضا هیات علمی دانشکده دندانپزشکی در حد 112.87 برآورد شد که در حد خوب بود.نتیجه گیری: از آنجا که نگرش اساتید دندانپزشکی در برخی مباحث اخلاق حرفه ای، مطلوب نمی باشد لذا توصیه می شود که دوره های بازآموزی به صورت مستمر و مداوم برای اعضای هیات علمی برگزار گردد.

سابقه و هدف: تشخیص زودرس ضایعات پری آپیکال می تواند باعث تسریع شروع درمان و جلوگیری از گسترش بیماری گردد. رادیوگرافی های معمولی همواره ستون اصلی تشخیص، درمان و پیگیری ضایعات اندودنتیک بوده اند، در عین حال، تصویربرداری دیجیتال در سالیان اخیر، محبوبیت بسیاری یافته است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه دقت رادیوگرافی معمولی و دیجیتال در تشخیص ضایعات مکانیکی ایجاد شده بر روی استخوان فک گاو بود.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی - آزمایشگاهی، یک عدد نیم فک پائین گاو مورد استفاده قرار گرفت. پس از مشخص نمودن محل ایجاد ضایعات بر روی استخوان کورتیکال ضایعات مکانیکی توسط فرز روند جراحی 021، در عمق های 0.5، 1، 1.5، 2، 2.5، 3، 4 و 5 میلی متر ایجاد شدند. در نهایت، یک تصویر دیجیتال و یک رادیوگرافی معمولی با فیلم E-Speed تهیه و تصاویر بدست آمده توسط 5 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج با آزمون آماری Mann-U-Whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: طبق نتایج بدست آمده افراد بررسی کننده با استفاده از تصاویر دیجیتال در تشخیص ضایعات ایجادشده موفق تر بودند. نمره تشخیص برای روش معمولی به ترتیب، 1.25±0.98 و برای روش دیجیتال به ترتیب، 1.85±0.53 بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به کیفیت بالای تصاویر دیجیتال و مزایای آن از قبیل کاهش شدت اشعه و دقت بیشتر آن احتمالا بهتر می توان استفاده از رادیوگرافی دیجیتال را برای تشخیص ضایعات استخوانی فک توصیه نمود.

سابقه و هدف: متاستاتیک ملانوما با منشا ناشناخته تقریبا 10 - 5 درصد بیماران با متاستاتیک ملانوما را شامل می شود. علل مختلفی برای عدم شناخت منشا اولیه این ضایعات پیشنهاد شده است که شامل پنهان بودن محل اولیه ضایعه، پسرفت کلی ضایعه اولیه و منشا گرفتن اولیه ملانوما از غده لنفاوی را می توان نام برد. در این مقاله ما نمونه نادری از متاستاتیک ملانوما را در ناحیه تحت فکی گزارش می کنیم.معرفی مورد: خانم 20 ساله به علت وجود توده کیستیک در ناحیه تحت فکی به بخش جراحی فک و صورت بیمارستان بوعلی ارجاع داده شد بیمار سابقه وجود پیگمان قهوه ای روی لب را گزارش کرد که سال ها بود کاملا از بین رفته بود و هنگام معاینه دیده نشد. بدنبال جراحی ضایعه و بررسی میکروسکوپی تشخیص متاستاتیک ملانوما برای ضایعه داده شده و این امر با رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای نشانگرهای S100 و HMB45 مورد تائید قرار گرفت. به دنبال پی گیری 4 ساله بیمار، و بررسی های کلینیکی و پاراکلینیکی هیچ ضایعه ای یافت نشد و بیمار در سلامت کامل به سر می برد.نتیجه گیری: بر پایه این گزارش می توان پیشنهاد کرد در بیماران مبتلا به متاستاتیک ملانوما با منشا ناشناخته که ضایعه اولیه کاملا بهبود یافته است، جراحی کامل ضایعه می تواند درمان مناسبی باشد.