هدف از این پژوهش مقایسه اضطراب، افسردگی و امیدواری از نظر دارو درمانی، دارودرمانی همراه با تصویر سازی ذهنی و تن آرامی در زنان مبتلا به سرطان سینه بیمارستان گلستان اهواز بود. به همین منظور، آزمودنیها 40 زن بیمار مبتلا به سرطان سینه بودند، که به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش عبارتنداز : پرسشنامه اضطراب کتل (CAQ)، آزمون افسردگی بک (BDI) و مقیاس امیدواری میلر (MHS) که پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش، یک ماه (4 هفته) و هر هفته 4 جلسه به مدت 45 دقیقه صبح و بعدازظهر تحت آموزش روش ها و تکنیک های تصویرسازی ذهنی و تن آرامی قرار گرفت. پس از اعمال مداخله بار دیگر از هر دو گروه آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که روش های تصویرسازی ذهنی و تن آرامی در کاهش اضطراب، افسردگی و افزایش امیدواری زنان بیمار مبتلا به سرطان سینه موثر بود. (P<0.0001, α=%5)