هدف کلی این تحقیق توصیفی، همبستگی، شناسایی عوامل پیش برنده توسعه بیوتکنولوژی در بخش کشاورزی ایران است. ابزار پژوهش، پرسشنامه بود. جامعه آماری موردنظر شامل کلیه کارشناسان بخش کشاورزی استان البرز است (N=196) که از این میان، تعداد 126 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای تناسبی به عنوان نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند و در نهایت، 123 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (n=123). یافته های توصیفی تحقیق نشان دادند که سازگاری مهم ترین شاخص توسعه بیوتکنولوژی در بخش کشاورزی ایران است. همچنین، این نتایج نشان دادند که عوامل اقتصادی، اطلاع رسانی، آموزشی-ترویجی و دولت و سیاست گذاری های آن مهم ترین عوامل پیش برنده توسعه بخش کشاورزی ایران هستند. نتایج حاصل از یافته های استنباطی نشان داد که بین برخی از عوامل پیش برنده توسعه بیوتکنولوژی با میزان توسعه بیوتکنولوژی در بخش کشاورزی ایران رابطه معنی داری وجود دارد. در آزمون رگرسیون چندگانه خطی عوامل اقتصادی، آموزشی-ترویجی و خصوصی سازی» توانایی تبیین 30.32 درصد از تغییرات متغیر توسعه بیوتکنولوژی در بخش کشاورزی ایران را دارا می باشند که عامل آموزشی-ترویجی بیشترین نقش را دارا بود.