مجله پرستاری و مامایی
سال:1396 | دوره:15 | شماره:2 (پی در پی 91) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: افزایش اثربخشی آموزش مراقبت های پس از زایمان برای مادر در جهت بالا بردن توانایی مراقبت از خود و نوزاد، یک راهکار مهم در ارتقاء سلامت مادر و نوزاد است. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر آموزش مراقبت های بعد از زایمان مبتنی بر نیازهای آموزشی مادر بر آگاهی مراقبت های دوران نفاس انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل، 102 نفر از مادران زایمان کرده واجد شرایط در بیمارستان امام رضا (ع) در شهر ارومیه به روش نمونه گیری مستمر انتخاب و با روش تخصیص تصادفی، در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های محقق ساخته دموگرافیک و ابزار سنجش آگاهی و چک لیست نیازهای آموزشی مادر استفاده شد که اعتبار آن ها توسط روایی محتوا و پایایی آن از طریق آزمون مجدد تعیین گردیده بود، در گروه مداخله، آموزش مبتنی بر نیازهای آموزشی مادر بر اساس چک لیست نیازسنجی به طور مجزا و چهره به چهره، توسط پژوهشگر و در گروه کنترل، آموزش به طور روتین و توسط پرسنل، در دو جلسه، قبل ترخیص و 10 تا 15 روز بعد از زایمان ارائه می شد. سنجش در سه مرحله، قبل آموزش (روز ترخیص)، 10 تا 15 روز و 6 هفته پس از زایمان انجام شد. نتایج توسط نرم افزار SPSS-19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین امتیاز پرسشنامه آگاهی در قبل از آموزش در هر دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت ولی بعد از مداخله در 10 تا 15 روز بعد و 6 هفته بعد از زایمان، میزان امتیاز پرسشنامه آگاهی در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد شد. (0.001> p).بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش مراقبت های بعد از زایمان مبتنی بر نیازهای آموزشی مادر، نسبت به آموزش روتین موجب افزایش آگاهی از مراقبت های دوران نفاس مادران می شود، پیشنهاد می گردد از این روش آموزشی در آموزش روتین بعد از زایمان در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی و درمانی استفاده شود.

پیش زمینه و هدف: فرسودگی شغلی امروزه به عنوان یکی از مشکلات شایع در مشاغل مختلف مخصوصا حرفه پرستاری مورد شناسایی قرار گرفته است. فرسودگی شغلی یکی از عوامل اصلی در کاهش بازده، ایجاد عوارض جسمانی و روانی می باشد. تاثیرات فرسودگی شغلی گاها موجب اهمال کاری در مشاغل نیز می شود که از پیامدهای اهمال کاری می توان به تاخیر انداختن عمدی کار و وقت کشی را نام برد. هدف از این مطالعه بررسی فرسودگی شغلی و تاثیر آن بر اهمال کاری پرستاران می باشد.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی می باشد، که بر روی 110 نفر از پرسنل پرستاری شاغل در شهرستان یزد که به صورت نمونه گیری طبقه بندی تصادفی ساده انتخاب شدند، صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه فرسودگی و اهمال کاری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی در نسخه 22 نرم افزار SPSS و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Pls استفاده شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد با وجود ارتباط معنی دار میان ابعاد فرسودگی شغلی و اهمال کاری، بعد مسخ شخصیت تاثیری بر اهمال کاری نداشته و خستگی عاطفی و کاهش موفقیت دارای بیشترین تاثیر می باشند. همچنین ابعاد فرسودگی شغلی تنها در حدود 0.25 از سازه اهمال کاری را تبیین می کنند و مردان پرستار نسبت به زنان پرستار اهمال کار ترند. وضعیت بیمارستان ها نیز در تمامی ابعاد و سازه ها در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار دارد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به در نظر گرفتن یک سازه به عنوان متغیر پیشبین اهمال کاری، مقدار تبیین شده (0.25) مقدار قابل توجهی است و مدیران می توانند با استفاده از تمهیداتی از قبیل ارتقاء انگیزه، افزایش رضایت شغلی، کاهش فشار و تنش محیطی، برنامه های بازآموزی برای بهبود عملکرد سازمان به رفع هرچه بیشتر فرسودگی کمک نمایند.

پیش زمینه و هدف: باروری، زایمان و صاحب فرزند سالم شدن در مرکز توجه بسیاری از زوج هایی می باشد که زندگی مشترک را آغاز می کنند و ناباروری می تواند اختلال برجسته ای را در زندگی افراد یا شریک جنسی آن ها ایجاد کند و با توجه به شیوع نسبتا بالای ناباروری در کشور، و اثرات روان شناختی ناباروری بر فرد، خانواده و اجتماع و روابط بین فردی این پژوهش باهدف تعیین نقش عزت نفس، استرس ادراک شده، ناگویی هیجانی و اجتناب شناختی در پیش بینی عملکرد جنسی زنان بارور و نابارور انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه همبستگی – توصیفی بر روی 60 نفر از زنان نابارور و بارور مراجعه کننده به کلینیک های زنان در شهر تهران در نیم سال 94-95، به شیوه دردسترس انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های عزت نفس رزنبرک، استرس ادراک شده (PSS)، ناگویی هیجانی تورنتو- 20 (FTAS)، اجتناب شناختی (CAQ)، عملکرد جنسی (FSFI) و ویژگی های دموگرافیک استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش رگرسیون چندگانه هم زمان، تحلیل واریانس چند متغیره و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که ناگویی هیجانی، عزت نفس (p<0.01)، دشواری در توصیف احساسات و تفکر با جهت گیری خارجی از زیر مقیاس ناگویی هیجانی و جانشینی افکار مثبت از زیر مقیاس اجتناب شناختی (p<0.05)، اثر پیش بینی کنندگی معنی داری روی عملکرد جنسی زنان نابارور دارد اما استرس ادراک شده نقش تعیین کننده و موثری در پیش بینی عملکرد جنسی زنان نابارور را ندارد (P>0.05)؛ و هیچکدام از متغیرها تاثیری در پیش بینی عملکرد جنسی زنان بارور ندارند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، ناباروری پیامدهای روانشاختی مهمی برجای می گذارد و بر عملکرد جنسی اثر گذاشته، بنابراین پیشنهاد می شود که بستری فراهم شود تا زوجین نابارور به موازات درمان طبی، از خدمات درمان های روان شناختی در مراکز تشخیصی و درمانی ناباروری بهره مند شوند.

پیش زمینه و هدف: معنویت درمانی به معنای در نظر گرفتن باورهای فرهنگی مذهبی مردم در فرآیند درمانگری و در نظر گرفتن بعد متعالی مراجعان می باشد که آن ها را به سوی منبع متعالی رهبری می کند. اهمیت معنویت و رشد معنوی در انسان، در چند دهه گذشته به صورت روزافزون موردتوجه روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر تهران در سال 1395 است.مواد و روش کار: در این پژوهش از روش شبه آزمایشی و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل 30 بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به کلینیک فوق تخصصی انکولوژی و شیمی درمانی دکتر سهراب سلیمان زاده در شهر تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه 15 نفره آزمایشی و کنترل کاربندی شدند. گروه آزمایش طی 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت مداخله معنوی قرار گرفتند و گروه کنترل این مداخله را دریافت ننمودند. بیماران قبل و بعد از اتمام دوره درمان، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت نسخه کوتاه (1999) را تکمیل نمودند.این پرسشنامه 4 حیطه سلامت جسمانی، سلامت روانی، رابطه اجتماعی و سلامت محیط را می سنجد. به منظور تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار spss19 در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل داده ها استفاده شده است. جهت بررسی فرضیه های پژوهش از روش های آماری تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) استفاده شده است.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس کیفیت زندگی نشان می دهد پس از اثر متغیر مستقل (معنویت درمانی) نمره کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه گروه آزمایش بیشتر شده و تفاوت آن با گروه کنترل معنی دار است، و نیز نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس چند متغیره خرده مقیاس کیفیت زندگی نشان می دهد در سه خرده مقیاس (حیطه سلامت جسمانی، سلامت روانی و رابطه اجتماعی) میانگین نمره گروه آزمایش در پس آزمون بیشتر از گروه کنترل بوده و به لحاظ آماری معنی دار است و فقط در خرده مقیاس سلامت محیطی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: با عنایت به یافته های موجود، به نظر می رسد که مداخله معنوی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان سینه تاثیر داشته است. لذا می توان با آموزش معنویت درمانی در بهبود و ارتقای کیفیت زندگی و بهداشت روانی آنان اقدام عملی نمود.

پیش زمینه و هدف: پرستاران بخش مراقبت های ویژه قلبی نقش اساسی در امر تسهیل و ارزیابی اولیه از بیماران مستعد انفارکتوس میوکارد دارند و رفتارهای مراقبتی آنان از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا این مطالعه با هدف سنجش سطح عملکرد پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری در بخش مراقبت های ویژه قلبی مراکز آموزشی درمانی ارومیه در سال 95-1394 انجام گرفت.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی مقطعی است که طی آن 74 نفر از پرستاران شیفت در گردش بخش مراقبت های ویژه قلبی مراکز آموزشی درمانی آیت اله طالقانی و سیدالشهدا ارومیه که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، به صورت تمام شماری انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو بخش: خصوصیات دموگرافیک و چک لیست محقق ساخته 38 عبارتی در مراقبت از بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری بود. عملکرد تمامی افراد شرکت کننده در سه شیفت کاری صبح، عصر و شب بررسی و میانگین کلی نمرات عملکرد آنان در سه شیفت محاسبه شد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 19 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون آماری آنالیز واریانس در اندازه گیری های مکرر) تحلیل گردید. یافته ها: یافته های حاصل از مطالعه نشان داد، میانگین نمره عملکرد پرستاران 21.04 ± 2.33 بود. همچنین اختلاف آماری معنی داری در میانگین نمره عملکرد پرستاران در شیفت های کاری مختلف حاصل شد (p=0.048).بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه عملکرد پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری در این مطالعه در سطح متوسط قرار داشت، ضروری است مدیران بیمارستان ها و مسوولین پرستاری از عوامل موثر بر عملکرد پرستاران آگاه بوده و در جهت ارتقای آن تلاش نمایند.

پیش زمینه و هدف: لغزش از چالش های عمده در درمان نگه دارنده با متادون بوده که منجر به عود مصرف مواد می شود. اشتیاق نیز مهم ترین عامل لغزش و بازگشت به مصرف مواد پس از دوره های درمانی است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی مدل مراقبت پیگیر بر لغزش و اشتیاق بیماران تحت درمان نگه دارنده با متادون می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 95 نفر از بیماران تحت درمان نگه دارنده با متادون انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گیری تمام شماری انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (48 نفر) و کنترل (47 نفر) تقسیم شدند. مدل مراقبت پیگیر شامل مراحل آشناسازی، حساس سازی، کنترل و ارزشیابی روی گروه مداخله طی مدت 3 ماه اجرا شد و در پایان دو گروه ازنظر لغزش و اشتیاق مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سنجش وسوسه مصرف مواد و چک لیست لغزش و غیبت گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تی مستقل و وابسته، کای دو و همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: اجرای مراقبت پیگیر در لغزش و اشتیاق بیماران تاثیر معنی داری داشت (P<0.05). میانگین لغزش در گروه مداخله از (2.07±0.89) به (1.57±1.1) کاهش و میانگین اشتیاق در گروه مداخله از (53.73±13.58) به (50.47±15.1) کاهش یافت که تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد.بحث و نتیجه گیری: اجرای مدل مراقبت پیگیر در کاهش لغزش و اشتیاق بیماران تحت درمان نگه دارنده با متادون موثر بود. لذا پیشنهاد می شود در کنار درمان نگه دارنده با متادون جهت پیشگیری از لغزش و کاهش اشتیاق از این الگوی مراقبتی استفاده گردد.

پیش زمینه و هدف: حرکت جز نیازهای فیزیولوژیک بشر محسوب می شود و در سطح اول طبقه بندی هرم نیازهای اساسی بشر قرار دارد. در صورت عدم تحرک فرد دچار اثرات منفی در سیستم های بدن می شود. محقق با توجه به اینکه اختلال در حرکت و فعالیت به عنوان تشخیص پرستاری است و مفهوم عدم تحرک در پرستاری اهمیت دارد این مطالعه را باهدف تعیین آگاهی و عملکرد بیماران در زمینه پیشگیری از عوارض بی حرکتی بعد از عمل در بخش های جراحی بیمارستان نمازی شیراز در سال 1393 انجام داده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی 200 بیمار بعد از عمل جراحی منجر به بی حرکتی که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم سنجش آگاهی بیمار در زمینه پیشگیری از عوارض بی حرکتی و چک لیست عملکرد خود مراقبتی بیمار جهت پیشگیری از عوارض بی حرکتی بود که با روش مشاهده و مصاحبه تکمیل شد. فرایند تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی انجام گرفت.یافته ها: میانگین و انحراف معیار عملکرد افراد موردمطالعه به ترتیب 21.08 ± 5.559 بود و میانگین و انحراف معیار آگاهی افراد مورد مطالعه به ترتیب 14.36±3.97 بود، که درمجموع 42 درصد عملکرد ضعیف، 49.5 درصد عملکرد متوسط 8.5 درصد عملکرد خوب داشتند و در بررسی آگاهی 41.5 درصد آگاهی ضعیف، 43 درصد آگاهی متوسط و 15.5 درصد آگاهی خوب داشتند، و یافته ها نشان می دهد که حدود نیمی از بیماران آگاهی و عملکرد ضعیفی در زمینه پیشگیری از عوارض بی تحرکی دارند و تعیین ارتباط بین عملکرد و آگاهی بیماران نشان داد، بین عملکرد و آگاهی ارتباط معناداری وجود دارد (p=0.004)؛یعنی هر چه آگاهی بیشتر باشد عملکرد بهتری خواهیم داشت.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آگاهی و عملکرد بیماران در جهت پیشگیری از عوارض بی تحرکی ضعیف می باشد. با توجه به نتایج بدیهی است وجود برنامه های آموزشی می تواند آگاهی و عملکرد بیماران را افزایش داده و تثبیت نماید.

پیش زمینه و هدف: اضطراب از علائم شایع در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی (HF) بوده که بر پیش آگهی بیماری تاثیر دارد. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر روش آرام سازی عضلانی بنسون و صدای طبیعت بر اضطراب بیماران با HF انجام گرفت.مواد و روش بررسی: در این پژوهش کار آزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل، 105 بیمار با HF بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی بیمارستان های آموزشی مازندران 1394-95 با نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به روش بلوک بندی تصادفی در گروه های آرام سازی عضلانی بنسون، صدای طبیعت و کنترل تخصیص یافتند. بیماران در هر یک از گروه های آرام سازی عضلانی بنسون و صدای طبیعت، مداخله را سه روز متوالی، 2 بار (صبح و عصر) به مدت 20 دقیقه علاوه بر مراقبت های رایج دریافت نمودند. داده ها با پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیل برگر قبل و بلافاصله بعد از مداخله جمع آوری شده و با استفاده از آزمون های آماری t، زوج، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون کای دو در نرم افزار SPSS V.22 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بر اساس نتایج در هر سه روز، در هر دو نوبت صبح و عصر قبل از مداخله میانگین نمره اضطراب در سه گروه آرام سازی عضلانی بنسون، صدای طبیعت و گروه کنترل ازنظر آماری اختلاف معنی داری نداشت. در هر سه روز بعد از مداخله در نوبت های صبح و عصر تفاوت معنی داری بین گروه های مورد مطالعه از نظر شدت اضطراب وجود نداشت. همچنین در هر روز قبل و بعد از آرام سازی بنسون در هر دو نوبت صبح و عصر شدت اضطراب تفاوت معنی دار آماری نداشت. در هر روز قبل و بعد از مداخله صدای طبیعت در هر دو نوبت صبح و عصر شدت اضطراب تفاوت معنی دار آماری نداشت.بحث و نتیجه گیری: با توجه به عدم تاثیر مداخلات بر اضطراب مبتلایان به HF و نیز آسان، ارزان و در دسترس بودن روش های مکمل، پیشنهاد می گردد تاثیر سایر روش ها در این بیماران موردبررسی قرارگرفته تا روش موثرتر بر علائم و پیامدهای بالینی آنها مشخص شود.