مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سال:1386 | دوره:25 | شماره:4 (پی در پی 74) |تعداد مقالات:15

سابقه و هدف: با توجه به معرفی دستگاه های پلاسما آرک و تحقیقات انجام شده در زمینه کارآیی این دستگاه ها، نتایج متناقضی در این زمینه به دست آمده است. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین اثر تابش لایت پلاسما آرک و هالوژن بر ریز سختی سه نوع رزین کامپوزیت انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، از دو دستگاه لایت کپور (PAC) Remecure CL 15 با توان خروجی 1600 mW/cm2 و (QTH) Arialux با توان خروجی 710 mW/cm2 استفاده شد. 6 نمونه از سه نوع کامپوزیت داخل یک مولد استیل به ضخامت 2mm ساخته شدند. سه نوع کامپوزیت مصرفی در تحقیق شامل: CeramX (Dentsply), Heliomolar (Vivadent), Z100 (3M) بودند. زمان کیورینگ 5 Remecure ثانیه و Arialux طبق دستور سازنده کامپوزیت در نظر گرفته شد. 24 ساعت بعد از تابش، ریزسختی ویکرز در سطح رویی و زیرین هر نمونه اندازه گیری و درصد ریزسختی سطح زیرین به سطح رویی (B/T VHN) محاسبه شد. ریز سختی دو سطح هر گروه با آزمون های ANOVA, t دوطرفه و Tukey بررسی و مقایسه شدند.یافته ها: در کامپوزیت CeramX دو نوع دستگاه لایت در سطوح رویی و زیرین ریزسختی مشابهی ایجاد کردند. در کامپوزیت Heliomolar ریز سختی سطح رویی، زیرین و درصد B/T VHN با Remecure پایین تر بود. در نمونه های Z100 ریز سختی سطح رویی و زیرین با Remecure کمتر، ولی درصد B/T VHN مشابه بود (P<0.05). بجز نمونه های Helimolar کیور شده با Remecure در بقیه گروه ها درصد B/T VHN در حد قابل قبول (بالای %80) بود.نتیجه گیری: کارآیی دستگاه Remecure در زمان پیشنهادی شرکت سازنده معادل یا کمتر از لایت هالوژن معمولی است که به نوع کامپوزیت بستگی دارد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع ضایعات مخاط دهان و نامشخص بودن پاتوژنز دقیق برخی از آنها، به علاوه در دسترس نبودن پروتکل درمانی واحد یا موجود نبودن کلیه داروهای مطرح شده در بازار دارویی ایران، این مطالعه با هدف تعیین درمان های متداول و در دسترس برای ضایعات شایع مخاط دهان انجام پذیرفت.مطالب تحقیق مروری حاضر با استفاده از کتب، مقالات موجود در مجلات داخلی و خارجی، استفاده از مدلاین و استفاده از پایان نامه های دانشجویی استخراج شد. مقالات بخصوص، قسمت درمان بطور کامل مورد بررسی قرار گرفتند. ضایعات مطرح شده عبارت بودند از: تبخال اولیه و ثانویه، زخم های آفتی عود کننده، لیکن پلان، کاندیدوزیس، سوزش دهان، خشکی دهان و اختلالات چشایی.نتیجه گیری: با توجه به اینکه درمان های مختلفی برای هر کدام از ضایعات قید شده ولی بسیاری از داروها در بازار دارویی ایران موجود نیست و با در نظر داشتن عوارض جانبی بعضی از داروها، در این مقاله برای هر یک از ضایعات شایع مخاط دهان با توجه به تحقیقات دیگر محققین و در دسترس بودن داروها، درمان مناسب پیشنهاد شده است.

سابقه و هدف: سمان های مورد استفاده در دندانپزشکی بسیار متنوع هستند و موارد مصرف متعددی دارند. از طرف دیگر دندانپزشکان همه روزه شاهد تغییر و تحولات زیادی در زمینه کاربرد این مواد هستند. این تحقیق با هدف ارزیابی عملکرد دندانپزشکان عمومی و متخصص شهر تهران در رابطه با موارد و نحوه مصرف سمان های دندانپزشکی در درمان های پروتز ثابت صورت گرفت.مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه مقطعی - توصیفی بود که بر روی 362 دندانپزشک عمومی و 32 متخصص پروتز ثابت که در سطح شهر تهران در سال 1383 شاغل بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که از 9 سوال بسته تشکیل شده بود و پس از تعیین روایی آن با استفاده از آزمون - باز آزمون پایایی آن تایید شد.یافته ها: هنگام سمان کردن دایم رستوریشن های ثابت در دندان های روت کانال شده زینک فسفات بیش از سایر سمان ها توسط دندانپزشکان عمومی (%54.4) و متخصصان (%51.3) به کار می رفت. در مقابل در دندان های وایتال، هنگام نزدیک بودن تراش به پالپ دندان و یا هنگام نزدیک نبودن آن، پلی کربوکسیلات در هر دو گروه دندانپزشکان عمومی (%50.8 و %56.4) و متخصصان (به ترتیب %53.1 و %34.4) بیشتر مورد استفاده قرار می گرفت. در هر دو گروه دندانپزشکان، شایع ترین سمان موقت مورد استفاده هنگام نزدیک بودن تراش به پالپ دندان، زینک اکساید با اورژنل بود (عمومی %55.5، متخصص %62.5). زینک فسفات بیش از سایر سمان ها در هنگام سمان کردن پست های ریختگی در هر دو گروه دندانپزشکان عمومی (%54.5) و متخصص (%71.9) کاربرد داشت.نتیجه گیری: انتخاب های دندانپزشکان عمومی شباهت قابل توجهی به انتخاب های دندانپزشکان متخصص داشت.

سابقه و هدف: هورمون های جنسی با افزایش فعالیت استئوبلاستی در رشد، تغییر و هوموستاز استخوانها نقش داشته، بر رشد طولی استخوان و بسته شدن صفحات رشدی اثر دارند. چون تاکنون اثرات آنان بر رشد کرانیوفشیال به درستی بررسی نشده، تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر فقدان هورمون های جنسی بر تغییرات ابعادی کرانیوفشیال در Ratها صورت پذیرفت.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی Wistar Rats 50 سی روزه، 25 آلبینو نر و 25 آلبینو ماده، انتخاب شدند. Rat های نر و ماده هر کدام به طور اتفاقی به دو گروه آزمایش (n=15) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. بعد از بیهوشی صفاقی  Ratها، هر دو بیضه و هر دو تخمدان در Rat های گروه آزمایش خارج شدند. Rat های گروه کنترل نیز تحت جراحی ساختگی قرار گرفتند. وزن و قد همه Rat ها به صورت ماهانه اندازه گیری و ثبت شد. پس از شش ماه Rat ها کشته شده و متغیرهای سفالومتریک جمجمه و صورت آنها و طول استخوان تیبیا به وسیله کولیس دیجیتال 0.01 میلی متری و هورمون های استرادیول، پروژسترون و تستوسترون به روش الایزا اندازه گیری شدند. از آزمون های ANOVA یک سویه، مقایسه های متعدد Tukey و t برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: به دنبال کاهش معنی دار میزان تستوسرون در گروه نر آزمایش برخی ازمتغیرها نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان دادند، شامل قد و وزن، طول مندیبل، طول، عرض و ارتفاع Medface، عرض کالواریا، عرض قوس ماگزیلا، طول پره ماگزیلا، ارتفاع استخوان بینی، عرض Facial و طول استخوان Basisphenoid و استخوان Tibia. ساختارهایی که رشد غضروفی داشتند بیشتر از ساختارهایی که رشد Sutural داشتند، تحت تاثیر قرار گرفتند. با وجود اختلاف معنی دار در سطح پروژسترون، بجز وزن انتهایی، اختلاف آماری معنی داری در هیچ یک از متغیرها بین دو گروه ماده کنترل و آزمایش یافت نشد.نتیجه گیری: کمبود ترشح هورمون های جنسی در دوره رشد، از رشد کرانیوفشیال جلوگیری کرده، باعث تکامل ناقص و ناکافی کرانیوفشیال می شود. در نتیجه سبب ایجاد مال اکلوژن و Discrepancy در فکین و صورت می گردد.

سابقه و هدف: نظر به عوارض مختلف عارضه چسبندگی زبان به کف دهان (tongue tie)، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع بیماری چسبندگی زبان به کف دهان در دانش آموزان 12 تا 14 ساله شهر تهران در سال 1382 انجام شد.مواد و روشها: این تحقیق توصیفی مقطعی بر روی 4900 دانش آموز تهرانی با استفاده از پرسشنامه و معاینات بالینی صورت گرفت. معاینات بالینی با آینه دندانپزشکی در نور طبیعی انجام شد. افرادی که توانایی تیز کردن نوک زبان را نداشته یا در حالت نیمه باز دهان نمی توانستند نوک زبان را به سقف کام بچسبانند افراد دارای tongue tie (t.t) لحاظ شدند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه یازده، آمار توصیفی و آزمون chi-square آنالیز شدند.یافته ها: شیوع t.t برابر %2.33 (114 نفر) بوده که 57 نفر (%2.38) پسر و 57 نفر (%2.27) از آنها دختر بودند. %67.6 در دندان های قدامی بالا و %32.4 در دندان های قدامی پایین کراودینگ داشتند، %38.7 کراس بایت قدامی، %27 کراس بایت خلفی، %30.7 اپن بایت قدامی، %6.3 اپن بایت خلفی، %17.1 تحلیل لثه در دندان های قدامی پایین و %19.8 دارای دیاستم بین سانترال های پایین بودند. %41.4 از احساس سفتی در شانه، 520.7 تکلم ناصحیح، %1.8 تنگی نفس و %28 از ناتوانی در تمیز کردن غذا از وستیبول ها شکایت داشتند. %46.8 دارای مال اکلوژن Cl I، %15.3 دارای مال اکلوژن Cl II و %37.9 نیز دارای مال اکلوژن Cl III بودند و هیچ یک واجد اکلوژن نرمال نبودند.نتیجه گیری: شیوع عارضه t.t در دانش آموزان تهرانی نسبت به برخی مطالعات بالاتر بود. این تفاوت با توجه به تعاریف مختلف برای این عارضه قابل توجیه است.

سابقه و هدف: تحلیل لثه و عوارض بیشمار آن از جمله حساسیت سطح ریشه ها و مساله زیبایی با روشهای متفاوتی درمان شده و متعاقبا نتایج متفاوت و گاه متناقض گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه مقایسه فلپ جابجا شونده تاجی همراه پیوند بافت همبند (SeCTG) با و بدون یقه اپی تلیال در میزان پوشش ریشه و افزایش لثه کراتینیزه بود.مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 24 دندان دارای تحلیل لثه کلاس I میلر در 9 بیمار (7 مرد و 2 زن) 45-20 سال مراجعه کننده به بخش پریودنتولو‍ژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به صورت split mouth در سال 1382 صورت گرفت. ناحیه جراحی به طور تصادفی برای دو روش پیوند بافت همبند با و بدون یقه اپی تلیال با فلپ جابجا شونده تاجی به عنوان مورد و شاهد انتخاب و پارامترهای عمق کلینیکی شیار لثه، ارتفاع و عرض تحلیل، ارتفاع لثه کراتینیزه و حد چسبندگی بالینی قبل و 3 ماه بعد از جراحی محاسبه و ثبت گردیدند. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 12 و با استفاده از آزمون Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میزان کاهش ارتفاع تحلیل در روش SeCTG با یقه اپی تلیال 1.88±0.93 میلی متر (62.68 درصد و (P<0.001 و در روش SeCTG بدون یقه اپی تلیال 1.54±1.11 میلی متر (54.8 درصد و (P<0.001 و میزان کاهش عرض تحلیل در روش SeCTG با یقه اپی تلیال 1.62±1.38 (40.66 درصد و (P=0.002 و بدون یقه اپی تلیال 1.22±1.62 (34.75 درصد و (P=0.02 گزارش گردید. تمام تغییرات شاخص های فوق داخل گروه ها به جز اولین شاخص، قبل و پس از جراحی معنی دار بود ولی تغییرات بین دو گروه معنی دار نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده فوق روش SeCTG با یقه اپی تلیال به دلیل نقش دو گانه آن (pedicle flap و free gingival graft) و سهولت در انجام و بخیه بخصوص در دندان های پایه پارسیل یا ثابت که به افزایش ارتفاع لثه کراتینیزه در آنها نیاز می باشد، توصیه می گردد.

سابقه و هدف: هیپرپلازی مادرزادی آدرنال (Congenital Adrenal Hyperplasia: CAH) یک اختلال اتوزومال مغلوب با وقوع 1:15.000 می باشد که گاهی تحت عنوان سندرم آدرنوژنیتال نیز نامیده می شود. این اختلال که در طی دوره جنینی روی می دهد، نتیجه نقایص ارثی در بیوسنتز کورتیزول می باشد. تولید بیش از حد Adreno Corticotropic Hormone (ACTH) که به صورت جبرانی توسط جنین به منظور غلبه بر کمبود کورتیزول صورت می گیرد، سبب ایجاد کورتکس آدرنال هیپرپلاستیک، اما فاقد کارآیی می گردد. بیش از %90 موارد CAH ناشی از موتاسیون های ژن CYP21 است که به نقص 21- هیدروکسیلاز منجر می گردد که نه تنها برای بیوسنتز کورتیزول، بلکه برای تشکیل آلدوسترون نیز ضروری می باشد.تولید کمتر از حد یا بیش از حد مینرالوکورتیکوئیدها، مشکل عمده کلینیکی دیگری است که با سندرم CAH در ارتباط می باشد. خصوصیات کلینیکی مشخص سندرم CAH از تولید نامناسب استروئیدها و مینرالوکورتیکوئیدها ناشی می شود. در شکل کلاسیک آن CAH شدید بوده و شامل پیدایش خصوصیات مردانگی (افزایش تولید آندروژنها) و دفع نمک (فقدان آلدوسترون) می باشد.گزارش مورد: این گزارش مربوط به بیمار 10 ساله ای است که شکایت اصلی والدین او عدم رویش دندان سنترال راست ماگزیلا بود. پس از تهیه تاریخچه کامل، CAH تشخیص داده شد. خواهر 18 ساله بیمار نیز به همین اختلال مبتلا بود. تاکنون هیچگونه گزارشی از وضعیت دهان و دندان این بیماران در مقالات ارایه نشده است. شاید بتوان تاخیر در رویش و تکامل ریشه مشهود در بعضی دندانها را به این نقص مادرزادی و یا دارو مصرفی مربوط دانست.

سابقه و هدف: در اعمال کنترل عفونت، ضدعفونی کردن از اهمیت خاصی برخوردار است. از طرفی روش های ضدعفونی باعث تغییراتی در سطح دنچر می گردند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مواد ضدعفونی کننده بر خشونت سطحی مواد سازنده بیس دنچر می باشد.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی و آزمایشگاهی از 40 نمونه رزینی از دو نوع رزین (ملیودنت، آکروپارس) در 4 گروه 10 تایی و دو نوع ماده ضدعفونی کننده (هیپوکلریت سدیم %0.5 و گلوترآلدئید %2) استفاده شد. تغییرات خشونت سطحی نسبت به میزان اولیه، در زمان های 10 دقیقه، 30 دقیقه، 24 ساعت و 7 روز پس از غوطه وری در مواد ضدعفونی کننده ثبت شد. گروه ها با استفاده از آزمون های آماری ANOVA و Duncan و T با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: میانگین تغییرات خشونت سطحی اکریل آکروپارس در هیپوکلریت سدیم وگلوتارآلدئید در زمان های 24 ساعت و 7 روز معنی دار بود (P<0.001). میانگین تغییرات خشونت سطحی آکریل ملیودنت غوطه ور شده در هیپوکلریت سدیم در زمان 7 روز معنی دار بود (P<0.001). اما در آکریل ملیودنت غوطه ور شده در گلوتارآلدئید در هیچکدام از زمان ها معنی دار نبود. اختلاف میانگین خشونت سطحی آکریل ملیودنت و آکروپارس در هیپوکلریت سدیم و گلوتارآلدئید در زمان 10 دقیقه و 24 ساعت معنی دار بود (P<0.001). اختلاف میانگین این دو آکریل پس از غوطه وری در گلوتارآلدئید پس از 7 روز نیز معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد، هیپوکلریت سدیم %0.5 و گلوتارآلدئید %2 را می توان تنها به مدت 30 دقیقه برای ضدعفونی آکریل آکروپارس استفاده نمود. ماده ضدعفونی کننده هیپوکلریت سدیم را می توان تا 24 ساعت جهت ضدعفونی آکریل ملیودنت استفاده کرد. حال آنکه از گلوتارآلدئید می توان در تمام زمان های مورد مطالعه برای ضدعفونی کردن آکریل ملیودنت استفاده نمود.

سابقه و هدف: تعیین رابطه طول قوس فکی با اندازه دندان ها (آنالیز فضا) یکی از عوامل مهم در امر تشخیص و طرح ریزی درمان در دوره دندانی مختلط بوده، اغلب قبل از رویش کانین و پرمولرهای فکین ضروری است. مطالعه کنونی با هدف دستیابی به معادلات رگرسیون جهت تخمین دقیق تر اندازه عرض مزیودیستالی دندان های رویش نیافته برای یک جمعیت ایرانی صورت پذیرفت.مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر که به روش مقطعی انجام گرفت، 276 مدل مطالعه (138 مرد و 138 زن) از بین رکوردهای بیماران بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی شیراز و کلینیک ویژه تخصصی و همچنین تعدادی از مطب های خصوصی همکاران ارتودنتیست شهر شیراز با شرایط خاصی انتخاب شدند. بزرگترین عرض مزیودیستالی تمام دندان ها به جز مولرهای دوم و سوم فکین توسط کولیس دیجیتالی با دقت 0.01 میلی متر اندازه گیری شد. سپس معادلات رگرسیون y=a+b برای بیان ارتباط بین اندازه چهار انسیزور فک پایین با دندان های کانین و پرمولرهای دو فک به دست آمد. داده ها با نرم افزار SPSS آنالیز شده، سپس نتایج با جداول مایرز توسط آزمون Wilcoxon Signed Ranks مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس اطلاعات به دست آمده از اندازه دندان های فک بالا و پایین در زنان و مردان مشاهده شد که ضریب تعیین رگرسیون (r2) در جمعیت مورد مطالعه بین 0.17 و 0.47 است. این ضریب برای فک پایین بالاتر از فک بالا و برای زنان بیشتر از مردان بود. نتایج به دست آمده در تمام سطوح با نتایج جداول مایرز اختلاف بارز آماری داشته و معادلات رگرسیون خطی به دست آمده در این مطالعه y=11.71+0.43x و y=8.22+0.57x به ترتیب برای ماگزیلا و مندیبل بود. از طرف دیگر، تخمین های 75 درصد مایرز بیشترین نزدیکی را با تخمین های 85 درصد و بالاتر از آن برای مطالعه حاضر داشت.نتیجه گیری: جداول تخمینی مایرز جهت تخمین عرضی مزیودیستالی کانین و پرمولرهای رویش نیافته در جمعیت مورد مطالعه کوچکتر از حد واقعی است.

سابقه و هدف: مقایسه وضعیت دانشگاه ها با یکدیگر روش خوبی برای تحلیل وضعیت موجود در هر قسمت از سیستم آموزشی است و می تواند به صورت الگویی برای برنامه ریزی در دانشگاه استفاده شود. این طرح با هدف طراحی معیارهای اندازه گیری و مقایسه ساختار، کارآیی و عملکرد دانشکده های دندانپزشکی ایران و معرفی برترین ها در ارایه خدمات آموزشی صورت پذیرفت.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، در کمیته تخصصی طرح که از اعضای هیات علمی صاحب نظر رشته دندانپزشکی و صاحب نظران آموزش پزشکی تشکیل شده بود. با استفاده از روش آنالیز هدف و بارش افکار مجموعه ای از معیارها در قالب یک نمودار شاخه درختی طراحی شد. سپس وزن این معیارها با روش های جلب توافق آرا تعیین گردید. از هر دانشکده نماینده ای برای تکمیل پرسشنامه جمع آوری اطلاعات معرفی شد. اطلاعات جمع آوری شده با بازدید از دانشکده ها تکمیل و تصحیح گردید. سپس امتیاز هر دانشکده در هر معیار محاسبه شد.یافته ها: 57 معیار برای بررسی ارایه خدمات آموزشی در دانشکده های دندانپزشکی شامل هفت مجموعه کنکور سراسری (با وزن %2.1)، اعضای هیات علمی (6 معیار انتهایی با وزن %15.7)، امکانات و تجهیزات (19 معیار انتهایی با وزن %23.2)، مدیریت (18 معیار انتهایی با وزن %31.6)، سیستم حمایتی و مشاوره ای (7 معیار انتهایی با وزن %7.4)، برونداد دانشجویان (3 معیار انتهایی با وزن %14.6) و برونداد اعضای هیات علمی (3 معیار انتهایی با وزن %5.4) طراحی شدند. دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی با امتیاز 70.12 از 100، رتبه اول را کسب کرد.نتیجه گیری: الگوها و راه کارهای حاصل از این طرح، برای اصلاح و ارتقای کمی و کیفی خدمات آموزشی در دانشکده های دندانپزشکی به کار گرفته شده است.

سابقه و هدف: با توجه به آن که شایع ترین شکل بیماری های پریودنتال ژنژیویت ناشی از پلاک دندانی بوده و گزارش های متعددی نیز مبنی بر عدم توانایی روش های مکانیکی در کنترل کامل پلاک میکروبی و تمایل به استفاده از روش های مکمل شیمیایی وجود دارد، تحقیق حاضر با هدف مقایسه تاثیر نخ دندان آغشته به کلرهگزیدین و نخ دندان معمولی بر التهاب لثه انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق به صورت یک کارآزمایی بالینی (Split mouth-intra individual) با تکنیک جمع آوری داده ها به صورت مشاهده و مصاحبه روی 37 نفر از دانشجویان دختر مبتلا به ژنژیویت دانشکده دندانپزشکی قزوین با حداکثر شیار لثه ای 2 میلی متر انجام گرفت. پس از ثبت اولیه شاخص های پلاک دندانی، خونریزی و التهاب لثه، آموزش بهداشت، پالیش و جرم گیری در صورت نیاز انجام و به طور تصادفی کوآدرانت هایی از دهان که نخ دندان آغشته به کلرهگزیدین یا دارونما در آن به کار می رفت، مشخص شد. شاخص های مذکور در هفته سوم و ششم مجددا ارزیابی و ثبت شدند. در نهایت از آزمون Paired T برای مقایسه هر گروه نسبت به ابتدای مطالعه و از آزمون T برای مقایسه نتایج بین نخ دندان آغشته به کلرهگزیدین و نخ دندان معمولی با سطح معنی داری a<0.05 استفاده شد.یافته ها: میزان شاخص التهاب لثه و پلاک دندانی در هر دو روش بین هفته سوم و ششم نسبت زمان صفر کاهش معنی داری پیدا کرده بود (P<0.05). شاخص التهاب لثه در هفته ششم و شاخص پلاک دندانی در هفته سوم در سمت نخ دندان آغشته به کلرهگزیدین نسبت به نخ دندان معمولی کاهش آماری معنی داری را نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: مطالعه حاضر با توجه به بهبود بیشتر معیارهایی بالینی با کاربرد نخ دندان آغشته به کلرهگزیدین، استفاده از آنرا توصیه و تحقیقات وسیع تر را به صورت دراز مدت، در زمان ها و روی نمونه های متفاوت پیشنهاد می نماید.