زمینه و هدف: کلونیزاسیون نازوفارنکس توسط استرپتوکوکوس پنومونیه (پنوموکوک) ممکن است منجر به ایجاد بیماری پنوموکوکی گردد. این بررسی به منظور تعیین میزان ناقلین حلقی استرپتوکوکوس پنومونیه در نوجوانان، بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی و توزیع سروتیپهای این باکتری در شهر زاهدان انجام گردید. روش بررسی: نمونه های حلقی از 865 نوجوان (10 تا 19 ساله) شاغل به تحصیل در هشت مدرسه در شهر زاهدان جمع آوری و توسط روشهای استاندارد از نظر استرپتوکوکوس پنومونیه بررسی گردید. تعیین سروتیپ ها توسط تست آگلوتیناسیون لاتکس صورت گرفته و کمترین غلظت مهار کننده (MIC) پنی سیلین و سایر آنتی بیوتیکهای مرسوم توسط روش رقیق سازی در آبگوشت تعیین رشد گردید. یافته ها: از نمونه حلقی 136 فرد مورد آزمون (15,7%) پنوموکوک جدا شد (فاصله اطمینان 18,9% بین 18,9-%12,3). از مجموع 136 پنوموکوک ایزوله شده، تعداد 119 ایزوله (87,5%) با آنتی سرم های موجود قابل تیپ بندی بوده و در 18 تیپ مختلف قرار گرفتند که بیشترین آنها به ترتیب به سروتیپ های C, (%82.8)19A, (%10.29)115(8.08%) و در مرحله بعد به سروتیپ های 19F, 11A, 9V 1 تعلق داشتند. 93 ایزوله پنوموکوکی (68,4%) به پنی سیلین حساس بودند. کمترین غلظت مهار کننده رشد (MIC) آنتی بیوتیکهای مورد آزمایش بر حسب میکروگرم بر میلی لیتر عبارت بودند از: پنی سیلین 4-0.01، سفوتاکسیم 4-0.01 سیپروفلوکساسین 4-0.01، کلرامفنیکل 32-0.08، سفتریاکسون 16-0.06 و 1 /08- 0، اریترومایسین 128-0.01 تتراسیکلین 128-0.08 وانکومایسین 1-0.02.نتیجه گیری: پراکندگی ایزوله های پنوموکوکی از تنوع بالایی برخوردار بوده، غالب سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک به سروتیپ های معدودی تعلق داشتند. نوجوانان سالم در شهر زاهدان به طور شایعی ناقل سویه های مقاوم پنوموکوکی هستند.