اهداف: هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط میزان دیسترس اخلاقی پرستاران بخش های ویژه با نگرش آنان در زمینه تصمیم گیری های پایان عمر می باشد.روش: 117 نفر از پرستاران آی.سی.یو های شهر شیراز با تکمیل پرسشنامه ای در این طرح شرکت کردند و بدین وسیله سطح دیسترس اخلاقی و نگرش آنان در رابطه با تصمیم گیری های پایان عمر سنجیده شد.یافته ها: میان شدت و تکرار دیسترس اخلاقی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت .(r=0.703, p=00) میانگین نمره در تمایل به قطع درمان 1.2±2.75 بود و ارتباط مستقیم و معنی داری با میانگین تکرار واقعه در دیسترس اخلاقی (p=0.03) داشت. در تمایل به اتانازی میانگین نمره 1.04±2.05 بود و رابطه مستقیم و معنی داری با میانگین تکرار واقعه در دیسترس اخلاقی (P=00) داشت و در عدم انجام احیاء میانگین نمره 1.23±2.87 بود که با میانگین شدت دیسترس اخلاقی ارتباط مستقیم و معنی داری (p=0.03) داشت.نتیجه گیری: در کل میزان دیسترس اخلاقی پرستاران بخش های آی.سی.یو بیش از حد متوسط و با تصمیم گیری های پایان عمر در ارتباط بود.