اخلاق پزشکی
سال:1393 | دوره:8 | شماره:29 |تعداد مقالات:7

مقدمه: از آنجا که تاثیر آموزش محیط بالینی بیشتر از برنامه درسی آموزش نظری است و از آنجا که دانشجویان آنچه را که اساتیدشان انجام می دهند، تکرار می کنند نه آنچه را که اساتیدشان می گویند چگونگی تعامل استاد در محیط های آموزش بالینی از دید دانشجوی پزشکی، با عنایت به نقش الگویی استاد در انتقال ویژگی های حرفه ای گری پزشکی به دانشجوی خود، موضوع ارزشمندی برای بررسی است. از این رو پژوهش حاضر، ابعاد تعامل پنج گانه استاد طی برنامه درسی بالینی را از دید دانشجویان، بررسی و رتبه بندی نموده است.روش: توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری نیز کلیه دانشجویان کارآموز و کارورز دانشگاه شاهد در سال 2-91 بودند (n=175) که حسب فرمول کوکران و جدول کرجسی و مورگان، 123 نفر نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته سنجش ابعاد تعاملی استاد پزشکی بود که روایی صوری و محتوایی آن حسب نظر متخصصان و پایایی آن نیز طی آلفای کرانباخ برابر با 0.95 بود.یافته ها: میانگین پایین تر از متوسط، تعامل استاد با دانشجو (2.63) و نیز میانگین بالاتر از متوسط تعامل استاد با بیمار (3.29) در برنامه درسی بالینی، معنادار بوده است، ولی میانگین نحوه تعامل استاد با همکار (3.16)، با مردم (2.95) و با خود (3.00)، غیر معنادار بود. رتبه بندی استنباطی میانگین ابعاد تعامل استاد، به ترتیب با بیمار (3.72)، همکار (3.44)، خود (3.18)، مردم (2.71) و دانشجو (1.95) بوده است (p£0.05).نتیجه گیری: ضرورت تقویت دانش و مهارت عملی تعامل استاد پزشکی به خصوص با دانشجوی خود و نیز با مردم، با خود و با همکار مبین توجه صرف استاد به تعامل مطلوب صرف با بیمار در محیط های آموزش بالینی است. تعامل کم تر از میانگین با دانشجو، می تواند، ناخواسته منشا آموزش هایی نامناسب از سوی استاد برای دانشجوی بالینی باشد.

جو اخلاقی بیمارستان نوعی از جو سازمانی است که متشکل از روابط بین فردی پرسنل درمان و ارتباطات پرسنل با بیماران و خانواده آن ها می باشد. از آنجایی که جو اخلاقی می تواند تحت تاثیر عوامل و شرایط مختلف کاری و سیاست های مدیریتی باشد، احتمال می رود که از سازمانی به سازمان دیگر متفاوت باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی درک پرستاران نسبت به جو اخلاقی حاکم بر بیمارستان های آموزشی شهر یزد طراحی و اجرا گردیده است. این مطالعه توصیفی مقطعی و با استفاده از پرسشنامه جو اخلاقی بیمارستان اولسون، بر روی 370 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های مربوطه در سال 1391 اجرا شد. یافته های مطالعه نشان داد که میانگین درک پرستاران از جو اخلاقی حاکم بر بیمارستان های آموزشی شهر یزد (3.22±0.78) می باشد. مطلوب ترین جو در حیطه مدیران (3.56±0.98) و نامطلوبترین جو در حیطه پزشکان (2.83±0.78) به دست آمد. همچنین جو اخلاقی با جنسیت (P=0.05) و تاهل (P=0.001) رابطه معناداری داشت. با توجه به نمره جو اخلاقی کسب شده در این مطالعه که از سایر مطالعه های انجام گرفته در این زمینه در ایران کم تر می باشد و با توجه به اهمیت موضوع جو اخلاقی و عواقب ناشی از نقص در این جو، لذا لازم است تا مسوولین و سیاستگزاران بیمارستان ها برنامه ریزی های مناسبی را جهت حاکم نمودن جو اخلاقی مطلوب تر بکار بندند.

کلیه نظام های مراقبت سلامت در دنیا با مشکل محدودیت منابع مواجه هستند، لذا تخصیص عادلانه منابع از چالش های مهم هر نظام سلامت و بخش اصلی در فرآیند تصمیم گیری محسوب می شود. جهت برقراری عدالت در نظام مراقبت های سلامت و تخصیص عادلانه منابع نیازمند بکارگیری معیارهای اخلاقی در توزیع منابع هستیم. این مقاله با هدف مروری بر روش های تخصیص منابع مالی نظام مراقبت های سلامت از دیدگاه اخلاقی تدوین شده است. با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی (PUBMED و Google Schola) همچنین کتب و مقالات، به بررسی روش های مورد استفاده جهت تخصیص منابع مالی نظام مراقبت های سلامت پرداختیم. به نظر می رسد ترکیب مناسبی از شاخص های جمعیت، مرگ ومیر، هزینه های اضافی مربوط به مناطق دورافتاده و روستایی و شاخص های اقتصادی اجتماعی می تواند به بهبود عدالت در تخصیص و توزیع منابع مالی نظام مراقبت های سلامت منجر شود.

مقدمه: حریم خصوصی بیمار یک متغیر مهم در تعیین سطح رضایتمندی و درک بیماران از کیفیت خدمات مراقبتی است، و اکثر مطالعات انجام شده در این زمینه، در بخش اورژانس و در گروه های سنی غیر سالمند بوده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان رعایت حریم بیماران سالمند و میزان رضایتمندی آنان از رعایت حریم در بیمارستان های منتخب استان اصفهان است.روش: این مطالعه از نوع مقطعی است، نمونه شامل 330 نفر از بیماران سالمند بستری در بیمارستان های منتخب شهر اصفهان و کاشان بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه «حریم خصوصی و رضایت بیماران از رعایت آن» که در مطالعات قبلی روایی و پایای آن (با ضریب آلفای کرونباخ 0.84) تایید شده بود، جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کروسکال والیس، من ویتنی یو و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.یافته ها: میانگین رعایت حریم کلی، در 15.2 درصد از بیماران در سطح ضعیف، 68.5 درصد در سطح متوسط و تنها در 16.4 درصد در سطح خوب بود. میزان رعایت حریم بیمار در بعد فیزیکی (64.2 درصد)، در بعد اطلاعاتی (70%) و در بعد روانی اجتماعی (72.7 درصد) از بیماران در سطح متوسط قرار داشت. رضایتمندی بیماران در کلیه ابعاد مربوط به رعایت حریم در سطح متوسط بود.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که میزان رعایت حریم و رضایتمندی بیماران سالمندان در اکثر ابعاد در سطح متوسط قرار دارد. بنابراین لازم است به رعایت حریم بیماران و آموزش پرسنل بهداشتی- درمانی در این باره بیشتر توجه شود.

درماندگی اخلاقی پدیده ای شایع در حرفه پرستاری می باشد که می تواند سبب تعارض در زمینه مراقبت و رویارویی با بیمار و ارائه مراقبت با کیفیت شود که همین موضوع می تواند در روند دستیابی به اهداف سیستم مراقبتی مداخله ایجاد کرده و در نهایت بر الگوی سلامتی جامعه نیز تاثیرات سویی داشته باشد. در این مطالعه توصیفی، 153 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفته اند. جهت بررسی داده ها از پرسشنامه اطلاعات فردی و پرسشنامه استاندارد درماندگی اخلاقی کورلی استفاده شده است. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب همبستگی درون رده ای مورد بررسی قرار گرفته، که برابر با 0.88 بوده است. همچنین جهت تعیین ثبات درونی ابزار از ضریب الفای کرونباخ استفاده شده که برابر a=0.87 بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمره درماندگی اخلاقی پرستاران 44.8±16.6 بوده است که نشان دهنده سطح متوسط درماندگی اخلاقی می باشد. با توجه به پیامدهای درماندگی اخلاقی در پرستاران، آشنایی بیشتر با این پدیده و ارائه راهکارهایی برای مقابله با آن ضروری به نظر می رسد.

جامعه سالم و موفق در گرو داشتن مادرانی سالم و آگاه است. در این میان انتخاب نوع زایمان در حفظ سلامتی مادران نقش بسیار ارزنده ای دارد. زنان را باید آزاد گذاشت که در طول بارداری و زایمان به انتخاب های آگاهانه دست بزنند. نقش پزشک فقط کمک به زن است نه این که او را کنترل کند و به جای او تصمیم بگیرد. بنابر اصول کلی اخلاق پزشکی در راستای احترام به حق استقلال اشخاصی که خود قادر به تصمیم گیری هستند، کادر پزشکی باید تمامی اطلاعات لازم را در اختیار بیماران قرار داده تا آنان بتوانند آزادانه و آگاهانه برای خویش تصمیم بگیرند. همچنین کادر درمانی باید در معالجه و درمان بیماران، اصل «ارزیابی خطرها و فواید» روش درمانی و برقراری تعادل بین این دو را رعایت نمایند. سزارین یک نوع زایمان است که در سال های اخیر توجه بسیاری از زنان باردار را، بدون آگاهی از نحوه و عواقب آن به خود جلب نموده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی گرایش زنان به سزارین انتخابی در سال های اخیر انجام گرفته است. روش تحقیق نیز به صورت پیمایشی است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران بالغ بر 200 نفر زن برآورد شد. جامعه آماری شامل زنان باردار سه ماهه سوم باردای مراجعه کننده به بیمارستان های منطقه یک تهران است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد، تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح (آمار توصیفی و آمار استنباطی) صورت گرفته است. نتایج حاصله نشان داد که بین انتخاب سزارین با آگاهی از عوارض سزارین، تشویق پزشکان، ترس از زایمان طبیعی، الگو برداری، حفظ زیبایی بدن، طبقه اقتصادی و اجتماعی زنان ارتباط معنی داری وجود دارد، بین انتخاب سزارین با آگاهی از فواید زایمان طبیعی و کمرنگ شدن وظایف مادری ارتباط معناداری وجود ندارد.

مقدمه: یکی از ابعاد ارتباط در بالین فرآیند انتقال خبر ناگوار می باشد. اطلاع رسانی خبر ناگوار از جزئیات روانشناختی ظریفی برخوردار است که گوینده آن ناگزیر از توجه به آن هاست. از این رو پژوهشگر اقدام به انجام این مطالعه با هدف سنجش میزان آگاهی پرستاران پیرامون نحوه انتقال خبر ناگوار به بیماران و همراهان آن ها در بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر در سال 1391 نمود.روش: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی که به صورت مقطعی انجام گرفت، میزان آگاهی پرستاران شاغل در بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر پیرامون نحوه انتقال خبر ناگوار به بیماران و همراهان آن ها سنجیده شد. جمع آوری داده به وسیله پرسشنامه ای محقق ساخته روا و پایا شده، انجام شد. داده ها از طریق آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بیشتر پرستاران از آگاهی خوبی برخوردار بودند. همچنین تفاوت معناداری بین گروه های جنسیتی (P=0.004)، گروه های سنوات کاری (P=0.041) و بخش محل کار (P=0.031) در میزان آگاهی دیده شد، اگرچه در میزان آگاهی برحسب علاقه به شغل (P=0.104) و سمت (P=0.189) تفاوت معناداری دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج کسب شده از این مطالعه و همچنین با تاکید بر اهمیت مساله انتقال خبر ناگوار می توان امیدوار بود که با تدوین برنامه های آموزشی مناسب در این زمینه، به نتایج مطلوب تری نیز دست یافت.