دانش مالی تحلیل اوراق بهادار (مطالعات مالی)
سال:1393 | دوره:7 | شماره:22 |تعداد مقالات:7

ماهیت مدیریت ریسک موجب چندوجهی شدن مطالعات آن می شود؛ یعنی باید با توجه به تکنیک های ریاضی و آمار، مدل های پوشش ریسک و نیز فرصت های سودآوری و ایجاد بازده، به ایجاد زمینه های مناسب برای مدیریت بهینه ریسک پرداخت. سوداگران می توانند با بهینه سازی پرتفوی، ریسک های قابل پیش بینی را به حداقل رسانده و سپس به استقبال ریسک بروند؛ به این امید که از بازده بالاتر بهره مند شوند. راهبردهای معاملاتی با استفاده از قرارداد اختیارمعامله این فرصت را در اختیار آن ها قرار می دهد. مقاله حاضر به بررسی الگوی ریسک در معاملات اختیارفروش، مقایسه الگوهای ریسک خریدار و فروشنده اختیار و الگوهای سود حاصل از اتخاذ راهبردهای نامتقارن می پردازد. نتایج پژوهش که پس از محاسبه قیمت اختیارفروش سهام 45 شرکت بدست آمده، نحوه مدیریت ریسک مواضع معاملاتی و دستیابی به بازده از سوی معامله گران را با توجه به نوسانات بازده و تغییرات قیمت سهام و با استفاده از راهبردهای ترکیبی نامتقارن، به تفصیل بیان می دارد.

این تحقیق در زمینه دانش مالی رفتاری انجام گرفته است و مساله مورد تحقیق، اثر هفتگی می باشد. در این مقاله وجود اثر اول، وسط و آخر هفته بازدهی، همچنین وجود اثر اول، وسط و آخر هفته حجم معاملات در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 6 سال (1391-1386) و با استفاده از آزمون T مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق شناسایی رفتار سرمایه گذاران و پیدا کردن راهی برای کسب سود اضافه در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. همچنین این تحقیق میزان کارایی بورس اوراق بهادار تهران را تا حدود زیادی مشخص می سازد. نتایج این تحقیق نشان داد، اثر یکشنبه به شکلی قوی و شنبه به شکل نیمه قوی نسبت به بازدهی دیگر روزهای هفته وجود دارد و متوسط بازدهی آن پایین تر از دیگر روزهاست. اثر چهارشنبه نیز نسبت به روزهای دیگر هفته اثری قوی را نشان می داد و میانگین بازده آن نسبت به دیگر روزهای هفته، بیشتر بود. در مورد حجم معاملات نیز اثر شنبه و چهارشنبه وجود دارد به گونه ای که میانگین معاملات چهارشنبه بالاتر از روز شنبه است. این اثرات نشان از امید سهامداران در روز چهارشنبه نسبت به کسب بازدهی بالاتر در هفته آتی و بالطبع آن خرید سهام بیشتر، همچنین از دست رفتن امید آنان در اول هفته نسبت به بازدهی بالاتر و فروش سهام خود می باشد.

شرکت هایی که تصویر واضحی از آینده خود ارائه نموده اند، در بازار سهام مقبولیت بیشتری دارند. یکی از طرق ترسیم چنین تصویری برای سهامداران، افشای پیش بینی سود هر سهم می باشد. انتشار این اطلاعات به بازار سرمایه اطمینان می دهد که شرکت در ارائه اطلاعات، بی طرفانه عمل نماید.این تحقیق به بررسی ارتباط پیش بینی سود توسط مدیریت با ارزش و ریسک شرکت می پردازد. نمونه گیری به روش حذفی سیستماتیک انجام گرفته و برای آزمون فرضیات از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نمونه آماری این تحقیق شامل 178 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که داده های آن ها در طول سال های 1385 تا 1390 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است؛ لذا حجم نمونه در این پژوهش به 1068 رسیده است. نتایج حاصل از آزمون های رگرسیونی نشان داد که پیش بینی سود هر سهم منتشر شده از جانب شرکت بطور بالقوه مورد توجه بازار سرمایه می باشد و فعالان این بازار، ارقام مذکور را در مدل های تصمیم گیری برای آینده به منظور سرمایه گذاری لحاظ می نمایند.

بی قاعدگی های تقویمی الگوهایی دوره ای در بازده های سهام می باشد که آنها را نمی توان توسط عوامل اساسی توضیح داد. یکی از مهمترین بی قاعدگی ها، اثرات ماه های سال است که کشف آن، مقابل تئوری کارایی بازار قرار می گیرد. بنابرین هدف از این مقاله، بررسی بی قاعدگی ماهانه سهام در بازده شاخص کل قیمت بورس تهران در دوره زمانی 1391-1371 توسط روش بلوک متحرک بوت استرپ و ارائه فواصل اطمینان صدکی است. نتایج نشان می دهد که متوسط بازدهی ماه فروردین مثبت، معنی دار و بالاترین بازده را دارد. بر این اساس اثر نقدینگی و فرضیه حساب آرایی می تواند توجیهی مناسب برای وجود اثرات مثبت و معنی دار ماه فروردین در بورس تهران و در دوره زمانی 1391-1371 باشد.

در این مقاله، به بررسی اثرات نامتقارن تکانه های تورم بر قیمت سهام بورس اوراق بهادار تهران پرداخته می شود، به این صورت که ابتدا تکانه های تورم را با استفاده از روش GARCH محاسبه کرده و سپس اثر این تکانه ها بر قیمت سهام بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از تکنیک تابع عکس العمل آنی(IRF)  تجزیه و تحلیل واریانس (VDC) بررسی می گردد. برای این بررسی، داده های فصلی طی دوره زمانی 1370-1390 به کار گرفته می شود. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که تورم دارای اثر نامتقارن بر قیمت سهام بورس اوراق بهادار تهران است، به گونه ای که اثرات منفی ناشی از افزایش نرخ تورم بر شاخص قیمت سهام به مراتب بیشتر از اثرات مثبتی است که در اثر کاهش نرخ تورم اتفاق می افتد.

پیش بینی آینده در عرصه پویای اقتصاد و بازارهای مالی از جمله بازار بورس به یکی از مهمترین مسائل در علوم مالی ارتقاء یافته است. همچنین، در دهه اخیر مدل های شبکه عصبی به علت عملکرد واقع بینانه تر این مدل ها مورد توجه محققین قرار گرفته و از انواع مختلف آنها برای پیش بینی استفاده شده است. اکنون این سوال مطرح است که، کدام یک از این مدل ها قدرت بالاتری برای تبیین فرآیندهای آتی بورس را دارا می باشد؟ در همین راستا، این مطالعه به مقایسه دقت عملکرد مدل های شبکه عصبی ایستا و پویا در پیش بینی (تک متغیره) بازدهی شاخص قیمت و بازده نقدی بورس تهران می پردازد تا امکان انتخاب الگوی بهینه برای پیش بینی متغیر مذکور را میسر نماید. داده های مورد استفاده در این پژوهش به صورت روزانه و شامل بازه زمانی پنجم فروردین 1388 تا سی ام آبان 1390 می باشد. همچنین الگوهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از؛ دو مدل ایستای؛ شبکه عصبی فازی (ANFIS) و شبکه عصبی چند لایه پیشخور (MFNN) و نیز یک مدل شبکه عصبی پویای اتورگرسیو (NNARX) هستند. این پژوهش عملکرد مدل های مذکور را، بر اساس معیارهای محاسبه خطای پیش بینی میانگین مجذور خطا (MSE) و نیز معیار جذر میانگین مجذور خطا (RMSE) مورد ارزیابی قرار داده است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین بازار قیمت نقدی و آتی سکه بهار آزادی مورد معامله در بورس کالای ایران و چگونگی انتشار اطلاعات بین دو بازار و تحلیل ارتباط بین نوسانات قیمت نقدی و آتی می باشد. برای این منظور از داده های روزانه قیمت سکه در سال 1390-1391 استفاده شده است. برای بررسی ارتباط بین قیمت نقدی و آتی از روش های رگرسیون چندگانه، رگرسیون خودبازگشتی برداری (VAR)، واریانس ناهمسانی شرطی خودتوضیحی تعمیم یافته (GARCH) و آزمون علیت گرنجر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که تغییرات قیمت آتی و نقدی سکه، ارتباط معنی داری در دو روش VAR و رگرسیون چندگانه ندارند، اما نوسانات قیمت نقدی و آتی ارتباط معنی داری با هم دارند. آزمون علیت گرنجر نیز حاکی از این مطلب است که علیت از طرف تغییرات قیمت آتی به سمت قیمت نقدی می باشد.