دانش مالی تحلیل اوراق بهادار (مطالعات مالی)
سال:1393 | دوره:7 | شماره:24 |تعداد مقالات:9

شرکت های هلدینگ یکی از محرک های اصلی در توسعه و پیشرفت اقتصادی هر کشوری هستند.تاثیر راهبری شرکتی از ابعاد مختلف در واکاوی عملکرد این بنگاهها قابل تشریح و تبیین است. تامین مالی به عنوان موضوع مرتبط در اجرای برنامه های توسعه ای از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین راهبری شرکتی و ریسک مالی شرکت های هلدینگ صنعتی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1391-1387است. برای سنجش راهبری شرکتی از معیارهای تمرکز مالکیت، مالکیت سهامداران نهادی، تعداد اعضای هیات مدیره و استقلال هیات مدیره و برای سنجش ریسک مالی از نسبت بدهی استفاده نموده ایم. جامعه و نمونه آماری این تحقیق شامل 83 شرکت هلدینگ فعال پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. آزمون فرضیات تحقیق با استفاده از معادله رگرسیون چندگانه انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که از میان مکانیزم های راهبری شرکتی فقط مالکیت سهامداران نهادی بر ریسک مالی تاثیر معنادار داشته که این تاثیر نیز معکوس است.تمرکز خاص بر موضوع شرکت های هلدینگ نوآوری این تحقیق به حساب می آید.

همواره یکی از دغدغه های پژوهشگران در بررسی سری زمانی اقتصاد- مالی وجود حافظه بلندمدت است و اینکه آیا حافظه بلندمدت مشاهده، تحت تاثیر ویژگی سطح انتقال ها، سری می باشد یا خیر؟ برای دوری از حافظه بلندمدت جعلی که ممکن است ناشی از سطح انتقال ها باشد روش های متفاوتی آزمون شده است که در مقاله حاضر به بررسی این امر با توجه به روش GPH تعدیل شده اسمیت (2005) در بازده و نوسان (شامل دو نگرش: 1) بازده فیلتر شده توسط GARCH و ARMA-GARCH و 2) استفاده از مربع بازده فیلتر شده توسط GARCH و مربع بازده ها) سری TEPIX، پرداخته می شود. نتایج بیانگر این است که حافظه بلندمدت در بازده سری TEPIX توسط GPH مورد قبول واقع می شود، اما آزمون روش GPH تعدیل شده (انتخاب پهنای باند دو روش GPH کلاسیک و GPH تعدیل شده بر اساس Plug-in و می باشد) به رد وجود حافظه بلندمدت می انجامد. همچنین، با بررسی داده های نوسان با استفاده از نگرش اول، وجود حافظه بلندمدت توسط آزمون GPH اثبات می شود، اما GPH تعدیل شده وجود پدیده مذکور را رد می کند که در واقع بر تاثیر سطح انتقال ها بر وجود حافظه بلندمدت تاکید دارد. با بررسی نگرش دوم در مورد نحوه استنباط نوسان، وجود حافظه بلندمدت توسط هر دو آزمون اثبات می شود که این امر به دنبال خود قابلیت بازار را در پیش بینی ممکن می داند و شکل ضعیف کارایی در بورس اوراق بهادار تهران را نقض می کند.

تشخیص فرآیند حاکم بر بازدهی های بازار سهام به منظور اخذ تصمیم بهینه و کاهش هزینه ریسک اهمیت فراوانی برای سرمایه گذاران و سیاست گذاران مالی دارد. اهمیت تحلیل بازارها و تلاش برای درک بهتر آن ها موجب شد که پس از به چالش کشیده شدن مفروضات بازار کارا و کشف حقایق جهان شمول دنباله های پهن، خوشه بندی نوسانات در سری های زمانی مالی، تحلیل گران از مدل های با خواص کاملا تصادفی با توزیع نرمال به سمت مدل های لوی و مولتی فرکتالی متمایل شوند. همین امر سبب گسترش استفاده از مدل های مولتی فرکتالی در بخش های مختلف بازار شد. این مقاله به مرور روش مولتی فرکتال که در سال های اخیر برای پیش بینی و مدلسازی نوسان پذیری قیمت گسترش یافته، پرداخته است. در ابتدا ریشه این روش که از مدل های مشابه جریانات آشفته در فیزیک آماری، نشات گرفته شده است معرفی و سپس جزئیاتی در مورد مشخصات و ویژگی های مدل های سری زمانی مولتی فرکتالی در مالی، روش های در دسترس برای تخمین آن ها و وضعیت کنونی کاربردهای تجربی این مدل ها ذکر می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که پویایی بازار سرمایه موجب شده است که رویکردها، شیوه ها و مدل های تحلیل بازار در حال تحول باشد، همچنین در خوشه بندی نوسانات سری های زمانی مالی، مقیاس های کوچکتر مدنظر قرار می گیرد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی منشاء توان توضیح تغییرات بازده سهام توسط نوسانات اختصاصی از طریق مداقه بازده راهبرد توالی (مومنتوم) است. به بیان دیگر، یکی از توضیحات ارائه شده بابت چرایی سودآوری سرمایه گذاری مبتنی بر نوسانات اختصاصی، مبنی بر واکنش کمتر از اندازه نسبت به اطلاعات خاص شرکت و بروز توالی متعاقب آن آزمون می شود. لذا رابطه توالی و نوسانات اختصاصی از طریق رویکردهای «تحلیل پرتفوی» و «رگرسیون فاما-مک بث» آزمون می گردد.نتایج پژوهش که در نمونه ای متشکل از 130 شرکت بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1378 تا 1389 صورت گرفته، نشان می دهد بازده راهبرد سرمایه گذاری مبتنی بر نوسانات اختصاصی، برای سهامی که از توالی بالاتری برخوردار است، بیشتر می باشد. لیکن، توان توضیحی نوسانات اختصاصی در صورت احتساب توالی، سلب نمی گردد. لذا نمی توان ادعای انتساب منشاء رابطه نوسانات اختصاصی و بازده سهام به توالی را تایید نمود.

یکی از نوآوری های دهه اخیر در عرصه بحث های پولی و مالی اسلامی، انتشار انواع اوراق بهادار اسلامی است بر اساس عقدهای اسلامی طراحی شده اند و جایگزین مناسبی برای اوراق بهادار ربوی به ویژه اوراق قرضه شمرده می شوند. این مقاله به بررسی چگونگی انتشار اوراق منفعت، تبیین انواع ریسک های مترتب بر این اوراق و ذینفعان آن و ارائه راهکارهای مدیریت، کاهش و یا پوشش ریسک این اوراق می پردازد و انتظار بر آن است تا با تبیین ابعاد صکوک منفعت به ویژه ریسک این اوراق زمینه انتشار و بهبود این ابزار مالی در کشورهای اسلامی بیش از پیش فراهم گردد. اوراق منفعت اوراق بهادارقابل معامله ای است که بر اساس عقود اسلامی منتشر گردیده و نشان دهنده مالکیت مشاع دارندگان آن بر منافع آینده دارایی های بادوامی است که در ازای پرداخت مبلغی معین منتقل شده و دارندگان اوراق می توانند از عین یا معادل مالی منافع بهره مند گردند. بر اساس یافته های این پژوهش و مدل ارائه شده جهت عملیاتی شدن این اوراق، ذینفعان یک اوراق بدهی شامل بانی (صاحبان دارایی بادوام)، مشتریان واقعی و سرمایه گذاران می گردد و اوراق منفعت ابزاری برای کسب بازدهی و پوشش ریسک هریک از این ذینفعان می باشد. بانی اوراق ریسک فروش منافع آتی دارایی خود، سرمایه گذاران بازدهی مطمئن و مشتریان واقعی ریسک حق انتفاع از منافع آتی دارایی پایه را با انتشار، سرمایه گذاری و یا خرید اوراق منفعت پوشش می دهند. هرچند اوراق منفعت در قالب مدل این پژوهش یک ابزار مالی جهت کسب بازدهی و پوشش ریسک می باشد لیکن همچون هر دارایی مالی دیگری در معرض ریسک های گوناگون همچون ریسک نرخ بهره، نقد شوندگی، ریسک عملیاتی و... نیز می باشد که راهکارهای پوشش این ریسک ها نیز تا حد امکان ارائه گردیده است.

بازنگری و بهینه سازی مداوم سبدهای ردیاب شاخص به گونه ای که همواره بتوان به پیگیری دقیق شاخص اطمینان داشت امری دشوار و پیچیده است. علاوه بر آن توجه به هزینه های معاملاتی نیز اجتناب ناپذیر است. این مقاله، مدلی جهت بهینه سازی مساله سبد ردیاب شاخص و روش حلی بر اساس الگوریتم ژنتیک تکاملی را ارائه می نماید. مدل پیشنهادی، یک مدل دوهدفه است که به دنبال حداقل نمودن خطای ردیابی و همچنین حداقل کردن هزینه های معاملاتی می باشد. از آنجا که مدل پیشنهادی یک مدل چندهدفه بوده و دارای پیچیدگی محاسباتی (NP-hard) می باشد و توابع هدف در تعارض با یکدیگر هستند، الگوریتم های ژنتیک تکاملی مرتب سازی نامغلوب و رتبه بندی نامغلوب برای حل مدل، مورد استفاده و ارزیابی قرار گرفته است. همچنین شاخص فلزات اساسی بورس اوراق بهادار تهران در سال 1391 به عنوان شاخص مورد نظر جهت پیگیری و بازنگری در این مقاله نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

برای تجزیه و تحلیل سیستم ها، روش های متفاوتی وجود دارد. یکی از روش های نوین و بسیار موثر در این زمینه تفکر سیستمی می باشد. می توان این گونه بیان کرد که رویکرد سیستمی، مدعی ارائه روشی برای برخورد اصولی تر با پیچیدگی های دنیای کنونی است. در واقع رویکرد System Dynamics عبارت است از ارائه مدلی پویا از یک فرآیند در دنیای واقعی و تجزیه و تحلیل عوامل مربوط به آن مدل به صورت سیستماتیک، یعنی نشان دهنده تاثیر تغییرات هر عامل تاثیرگذار در هر لحظه بر کل سیستم می باشد. در این مقاله ابتدا با بررسی عوامل مختلف تاثیرگذار روی قیمت آتی دارایی که شامل سود نقدی است، مدلی پویا ارائه شده و نحوه قیمت گذاری و فرصت های آربیتراژگری برای استفاده از عدم قیمت گذاری صحیح شبیه سازی می شوند. سپس با ارائه سناریوهایی، تاثیر تغییرات عوامل مختلف اثرگذار بر سیستم و فرصت های آربیتراژگری که حاصل از این تغییرات می باشند، بررسی می شوند.

هدف اصلی این تحقیق، ترکیب روش تحلیل پوششی داده های فازی با مدل مارکوویتز به منظور تعیین پرتفوی بهینه از کاراترین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بدین ترتیب که در مرحله اول و با استفاده از DEA شرکت های کارا را به عنوان مجموعه کارا انتخاب کرده، البته با اضافه نمودن محدویت های کنترل وزنی برای دودسته از معامله گران (ریسک پذیر و ریسک گریز) دو دسته شرکت های کارا را انتخاب میکنیم و در مرحله دوم با استفاده از مدل مارکوویتز و با توجه به میزان ریسک گریزی، از میان مجموعه کارا، پرتفوی بهینه را تشکیل می دهیم. یکی از مشکلات روش های تصمیم گیری چند معیار، حجم بالای شاخص ها می باشد که برای رفع این مشکل می توان از روش تحلیل عاملی بهره برد و ابعاد مساله را تا حد ممکن کاهش داد. در این تحقیق ابتدا با در نظر گرفتن نظرات خبرگان، متغیرها و شاخص های اصلی مرتبط با کارایی شرکت ها را تعیین کرده (کلا 15 نسبت مالی)، سپس با کمک تحلیل عاملی و در دو مرحله و تا حد ممکن تعداد این شاخص ها را کاهش داده و به 8 نسبت رسانده، سپس با اعمال محدودیت های وزن نسبی در مدل تحلیل پوششی داده ها برای دو نوع سرمایه گذار، مجموعه کارا را تشکیل داده ایم. مطلوبیت معیار های ریسک و بازده از نظر سرمایه گذاران نسبی است، لذا در این تحقیق تلاش می شود با تقسیم بندی سرمایه گذاران به دو دسته ریسک گریزان و ریسک پذیران، مجموعه های کارای مرحله اول را به دست بیاوریم. این موضوع را با اعمال محدودیت های کنترل وزن نسبی در مدل تحلیل پوششی داده ها اعمال می کنیم.در نهایت سرمایه گذار قادر خواهد بود با توجه به میزان ریسک گریزی (ریسک پذیری) خود از میان مجموعه های کارا، پرتفوی بهینه مطلوب خود را با کمک مدل مارکوییتز تشکیل دهد.البته در این مرحله با توجه به اینکه انتخاب های ما برای تشکیل پرتفوهای بهینه از میان شرکت های مجموعه کارا گام قبلیست، اشکال اساسی که به مدل مارکویتز گرفته می شود که همان در نظر نگرفتن سایر شاخص ها در فرایند تصمیم گیری می باشد، رفع شده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.