راهور
سال:1390 | دوره:8 | شماره:15 |تعداد مقالات:7

ایمنی در تردد وسایل نقلیه یکی از اصولی ترین مبانی در مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل در جهان است. فقدان اصول ایمنی در طراحی مهندسی راه ها، نگهداری و برنامه ریزی سال های اخیر خسارت های سنگینی بر جامعه وارد شود به طوری که هر ساله بخشی از بودجه عمرانی کشور صرف ترسیم و بهسازی و نگهداری راه ها می شود. این پژوهش، مدل بهینه سازی تعمیر و نگهداری روسازی شبکه را با هدف افزایش ایمنی راه های برون شهری بر اساس پارامترهای ترافیکی و طرح مهندسی ارائه می کند.در این مطالعه، از مدل مارکوف برای پیش بینی شرایط آینده روسازی استفاده شده است و با تعریف شده است که بین 0 تا 100 تغییر می کند، به طوری که 100، بهترین شرایط همسازی را نشان می دهد.نتایج این مطالعه نشان می دهد که به کارگیری این مدل پیشنهادی نه تنها کمی در کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری روسازی راه ها می شود بلکه کیفیت خدمات تعمیر و نگهداری، رضایت مندی کاربران از راه ایمنی را نیز افزایش می دهد.

امروزه شهرها مهم ترین خاستگاه زیستی انسان ها هستند و با پدیده هایی مدرن نظیر آلودگی هوا،ترافیک،رانندگی پرخطر و تصادف مواجه اند که ناشی از ورود به دنیای مدرن است. رانندگی کردن و خطر تصادف احتمالی آن را باید در بافت زندگی افراد جست و جو کرد. رفتارهایی که فرد در زمینه رانندگی (نظیر: ویراژ دادن،سبقت گرفتن، عبور از چراغ قرمز، نبستن کمربند ایمنی و ....) انجام می دهد، برخاسته از موقعیت های ساختاری و انتخاب های فردی می باشد. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری این پژوهش را کلیه رانندگان درون شهری تبریز است. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری این پژوهش را کلیه رانندگان درون شهری تبریز تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفیمورد مطالعه قرار گرفته است. ابزار گردآوری این پرسشنامه می باشد. نتایج نشان می دهد که بین سرمایه فرهنگی و اشتباه های بی توجهی، اشتباه های خطرناک، تخلفات خطرناک و سبک زندگی و رفتارهای ترافیکی، رابطه معناداری وجود دارد و از بین ویژگی های فردی، جنسیت، سطح تحصیلات و نوع خودروی رانندگان نیز بر رفتارهای ترافیکی تاثیرگذار است.

اخیرا استفاده از ابزار شبیه سازی جریان ترافیک به عنوان یکی از روش های مفید مدیریت ترافیک، کنترل ترافیک، تصمیم گیری و انتخاب استراتژی بهینه روز به روز افزایش می یابد. لذا شناخت عمیق مدل های به کار رفته در شبیه سازهای کامپیوتری ضرورت دارد و عدم درک صحیح از اینگونه مدل ها ممکن است منجر به استفاده نامناسب و تولید نتایج نادرست شود. در این مقاله مروری، خصوصیات جریان ترافیک همراه با روش های بررسی این خصوصیات و انواع رویکردهای مختلف برای مدل سازی جریان ترافیک بیان می شود. سپس در خصوص شبیه سازی ترافیک به عنوان یکی از اصلی ترین ابزارهای کنونی بررسی جریان ترافیک بحث می شود و مدل های خرد و کلان شبیه سازی ترافیک معرفی شده و خصوصیات آنها ذکر می گردد. در نهایت انواع و خصوصیات مدل های تعقیب خودرو که جزء جدایی ناپذیر و از مهمترین زیرمدل های شبیه سازی خرد ترافیک است، تشریح می شود. به طور کلی، مبانی توسعه مدل های تعقیب خودرو، تحت قانون درآوردن پاسخ خودروی تعقیب کننده به عمل پیشتاز (که درگیر تغییرات سرعت ها و مکان هاست) می باشد.

هر ساله بر تعداد وسایل نقلیه در جاده ها و به خصوص درخیابانهای شهرهای بزرگ افزوده شده و باعث ازدیاد روزافزون ترافیک و عواقب منفی ناشی از آن، از جمله آلودگی هوا شده است. در ایران نیز به ویژه در شهرهای بزرگ، با حفظ این روند روز به روز بر ترافیک وآلودگی هوای حاصله افزوده می شود. این افزایش و عواقب بعدی آن، لزوم مدیریت کیفیت هوای ناشی از ترافیک را ضروری می نمایاند. این پژوهش با روشی تحلیلی- کاربردی از جهت ارائه معماری مفهومی سامانه مدیریت کیفیت هوای منتج از ترافیک مبتنی بر شاخص کیفیت هوا با بهره گیری از سیستمهای حمل و نقل هوشمند (ITS)، رگرسیون کاربری اراضی (LUR) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) به تحقیق پرداخته است. نتایج این پژوهش نشان داد که این سامانه دارای کارکردهایی چون تعیین سهم هر یک از فعالیت های آلوده ساز هوا با تاکید بر ترافیک، مشخص کردن چگونگی تاثیر عواملی چون پارامترهای هواشناسی، توپوگرافی، جمعیتی و شهرسازی بر آلودگی هوای ناشی از ترافیک، تعیین اقدامات اصلاحی بر ترافیک، ارزیابی نتایج و اصلاح روش ها و اقدام بر اساس ارزیابی است.

با توجه به وسعت کشور، رشد جمعیت، افزایش مالکیت وسایل نقلیه و در نتیجه افزایش تبادلات درون و برون منطقه ای، حوادث ترافیکی به یکی از معضلات مهم کشور در بخش حمل و نقل تبدیل شده است. برای رفع این معضل بزرگ، شناسایی علل و عوامل موثر بر تصادفات و تعیین میزان تاثیر هر کدام از این عوامل بر حوادث ترافیکی می بایست از اولویتهای اصلی نهادهای مربوطه همچون وزارت راه و ترابری و پلیس راه قرار گیرد. بطور کلی فاکتورهای اصلی موثر بر تصادفات را می توان به چهار گروه شامل جاده (ویژگی هندسی راه، خصوصیات جریان ترافیک)، وسایل نقلیه (توانایی وسیله نقلیه، نقص فنی قطعات)، عوامل انسانی (خصوصیات راننده، رفتار راننده و توانایی فیزیولوژیکی و روحی راننده) و محیط (شرایط جوی) تقسیم بندی نمود که این عوامل بصورت بصورت زنجیره وار به یکدیگر متصل می باشند. نتایج این تحقیق نشان داد عوامل جاده، وسایل نقلیه، عوامل انسانی و محیط با تاثیرات متقابل بر یکدیگر در وقوع حوادث ترافیکی موثر بوده و اگر یکی از این عوامل دچار ناپایداری شود، این چرخه دچار تزلزل شده و تشدید این ناپایداری باعث وقوع تصادف می شود.

آلودگی های زیست محیطی در اغلب شهرهای بزرگ جهان به دلیل افزایش روزافزون شمار وسایل نقلیه و احتیاج به تردد برای رفع نیازهای روزانه، به معضل بزرگی برای دولت ها تبدیل شده است. در همین راستا دولت ها به طرح قوانین و استانداردهایی در جهت کاهش آلایندگی وسایل نقلیه پرداخته و سازندگان خودرو را ملزم به رعایت آن ها کرده اند. این الزامات خودروسازان را به جستجو برای یافتن راه هایی در جهت کاهش آلودگی های زیست محیطی محصولاتشان واداشته و زمینه ظهور تکنولوژی های نوین در این صنعت را فراهم کرده است. کشور ما نیز به عنوان یکی از کشورهای در حال توسعه با مشکلات زیست محیطی ناشی از افزایش وسایل نقلیه در کلان شهرهای خود، مواجه است. در این مقاله به بحث پیرامون راهکارهایی که خودروسازان در دنیا در جهت کاهش وزن سازه خودرو به منظور کاهش آلایندگی به کار می گیرند، پرداخته می شود. برای کاهش وزن سازه خودرو، در اولین گام خودروسازان اقدام به تغییر مواد خام به کار رفته، نظیر استفاده از آلومینیوم، فولادهای استحکام بالا و ... در بدنه خودرو کرده اند. در گام های بعدی اقدام به اصلاح روش های مرسوم تولید و به کارگیری روش های نوین، نظیر هیدروفورمینگ، ورق های دوخت شده با جوش و ... پرداخته اند.