حمل و نقل مواد خطرناک حوزه ای است که علی رغم آمار ایمنی بالا، بدلیل پتانسیل بالای حوادث احتمالی بسیار موردتوجه است. تعیین شاخص و ارزیابی ریسک مواد خطرناک نخستین گام در اجرای پروژه های مسیریابی و نیز روشی برای برنامه ریزی و ارزیابی عملکرد شبکه جاده ای است. هدف اصلی این پژوهش ارزشیابی ریسک حمل و نقل مواد خطرناک در جاده های کشور بر اساس فرایند تحلیل سلسله مراتبی است. در این پژوهش روشی برای تعیین ریسک عبور مواد خطرناک از کمان های یک شبکه پیشنهاد می شود که از داده های پرسش نامه ای و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی استفاده می کند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که محورهای شیراز به دوراهی نورآباد- سپیدان، کازرون به دشت ارزن، و قطب آباد به فتح آباد بیش ترین ریسک و محور عبوری از ارسنجان به جمال آباد کم ترین ریسک را برای عبور مایعات قابل اشتعال دارند. در مقابل محورهای دشت ارزن به قائمیه، کازرون به دشت ارزنو مرودشت به شیراز از بیش ترین و مسیر خسویه به حاجی آباد کم ترین ریسک را برای عبور مواد خطرناک دارا هستند.