توسعه خدمات بانکداری الکترونیکی به منظور تسهیل مبادلات پولی توسط بانک های کشور نیازمند مدیریت علمی و مناسبی است. دستگاه های خودپرداز که اغلب در شعب بانک ها استقرار دارند و تحت نظارت مستقیم مسئولان شعب هستند، به صورت بهینه وجه گذاری نمی شوند. این شیوه مدیریتی نقدینگی دستگاه های خودپرداز نه تنها در بازار شبه رقابتی به نام تجاری بانک ها آسیب می زند، بلکه موجب مدیریت نادرست نقدینگی به موجب وجه گذاری بیش از نیاز روزانه در این دستگاه ها می شود. در این مطالعه با استفاده از داده های سری زمانی روزانه برداشت وجه از دستگاه های خودپرداز و با روش مدل سازی ARMA به پیش بینی میزان بهینه تزریق وجوه در دستگاه ها پرداخته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که با وجود مشکلات در داده های آماری ناشی از خرابی دستگاه ها، نقص شبکه شتاب یا تاخیر در تزریق وجه، خطاهای پیش بینی پایینی در حدود 1 درصد نیز قابل دستیابی است. در نتیجه، استفاده از روش پیشنهادی پیش بینی این مطالعه برای تعیین میزان بهینه وجه گذاری در دستگاه های خودپرداز با در نظر گرفتن وجود منابع انسانی و ملاحظات امنیتی لازم توصیه می شود.