دانشگاه علوم پزشکی زابل (رستمینه)(international journal of basic science in medicine)
سال:1392 | دوره:5 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

مقدمه: درد بعد از درمان کانال ریشه همواره یکی از دغدغه های بیماران و دندانپزشکان بوده است. با اینکه درمان اندودنتیک باعث تسکین درد می شود، اما تسکین حاصله به ندرت فوری و کامل است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر استفاده پروفیلاکتیک آمی تریپتیلین با ایبوپروفن در کنترل دردهای بعد از معالجه ریشه می باشد.روش پژوهش: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور کنترل شده با پلاسبو 75 بیمار با دندان های مولر سمپتوماتیک و وایتال با درد متوسط تا شدید انتخاب شدند. بیماران به صورت تصادفی در یکی از سه گروه مورد مطالعه وارد شده تا یکی از گروه های دارویی (کپسول های متحدالشکل پرشده با یکی از مواد شامل ایبوپروفن 600 میلی گرم، آمی تریپتیلین 50 میلی گرم، و پلاسبو) را دریافت کنند. داروها به صورت تک دوز و 90 دقیقه قبل از کار تجویز شدند. اطلاعات مربوط به شدت درد توسط بیماران بر اساس نمودار VAS در ساعت های معین ثبت شد. اطلاعات توسط آزمون Repeated Measures ANOVA و Tukey مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد در زمان های حین درمان، و در ساعات 12، 18، 24، 36 و 48 بعد از درمان میانگین شدت درد در گروه های آمی تریپتیلین و ایبوپروفن به طور معنی داری کمتر از گروه پلاسبو بود. اما تفاوت شدت درد در ساعت های 6، 60، 72 بعد از درمان بین سه گروه معنی دار نبود. اختلاف بین شدت درد در گروه آمی تریپتیلین با ایبوپروفن در هیچ کدام از زمان ها معنی دار نبود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که تجویز آمی تریپتیلین مانند ایبوپروفن برای کنترل دردهای بعد از درمان معالجه ریشه در بیمارانی که درد متوسط تا شدید را قبل از کار تجربه کرده اند، موثر واقع می شود.

مقدمه: در سال های اخیر که جمعیت بشر به سرعت افزایش یافته، مشکلات آب در جهان سوم و توزیع آن بیشترین اثر خود را بر تخریب ذخایر آبی به ویژه در مناطق خشک و کم آب مانند سیستان برجای گذاشته است. بدین منظور این مطالعه با بررسی کیفیت آب در سه مخزن چاه نیمه های زابل در فصول مختلف سال 1390 صورت گرفت.روش پژوهش: تحقیق حاضر به صورت توصیفی- مقطعی به مدت یک سال در سه مخزن انجام گردید. برای نمونه برداری از هر مخزن 3 ایستگاه در بخش های ورودی، میانه و خروجی مخزن تعیین گردید. نمونه برداری از هر ایستگاه در چهار فصل سال 1390، هر فصل از سه عمق مختلف (10، 20 و 30 سانتیمتری) صورت گرفت. در مجموع 324 نمونه در چهار فصل از سه ایستگاه موجود در هر یک از سه مخزن از سه عمق و در سه تکرار برداشت شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، پارامترهای کیفی آب شامل خصوصیات مختلف فیزیکی، شیمیایی و میکروبی (EC، pH، TDS، DO، TSS، کدورت، هدایت الکتریکی، سختی، نیترات، نیتریت، فسفات، دما، کلیفرم ها، BOD و COD) اندازه گیری گردید. در نهایت، کیفیت آب با استفاده از برخی شاخص های جهانی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصله از نمونه برداری با استانداردهای ملی ایران، FAO، شاخص WQI و ویلکوکس بررسی و با توجه به دیدگاه های مختلف در مورد استفاده در بخش شرب و کشاورزی مقایسه شد. نتایج بررسی شاخص WQI نشان داد که برای سه مخزن 1، 2 و 3 مقدار این شاخص به ترتیب برابر با 54، 59 و 58 بود که از نظر کیفیت آب شرب در دامنه متوسط قرار میگیرد. همچنین بر مبنای شاخص ویلکوکس مشخص شد که کیفیت آب هر سه مخزن در کلاس C2S1 تا C3S1 قرار میگیرد. نتایج نشان داد که همه پارامترها غیر از pH، منیزیم، نیترات، سدیم، BOD، COD و DO تغییرات معنی داری بین فصول مختلف (p<0.05) نشان دادند. همچنین اغلب پارامترهای مورد مطالعه هر سه مخزن در یک دامنه قرار داشت و از بین همه پارامترهای کیفی آب متوسط سالانه کلی فرم، سدیم، کدورت و TSS تفاوت معنی داری (p<0.05) بین سه مخزن داشتند. همچنین میانگین کلیفرم های گوارشی در مخزن 2 بطور معنی داری بیشتر از دو مخزن دیگر بود که به آلودگی در مجاورت مخزن یادشده مرتبط دانسته شد.نتیجه گیری: بررسی نمودار ویلکوکس و نیز شاخص WQI نشان داد که هر سه مخزن از نظر مصرف کشاورزی و شرب در وضعیت متوسطی طبقه بندی می شوند.

مقدمه: با توجه به شیوع کورتاژ تخلیه ای به عنوان یکی از روش های مورد استفاده در سقط سه ماهه اول بارداری این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تجویز میزوپروستول خوراکی پس از کورتاژ تخلیه ای بر میزان درد، خونریزی و ضخامت آندومتر متعاقب کورتاژ انجام گرفت.روش پژوهش: در این کارآزمایی بالینی 120 زن کاندید کورتاژ تخلیه ای در سه ماهه اول بارداری به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مورد مطالعه در دو نوبت بلافاصله و شش ساعت پس از انجام کورتاژ تخلیه ای 200 میکروگرم میزوپروستول خوراکی به بیماران تجویز شد و افراد دو گروه از نظر میزان درد در ساعت های 6 و 24 و روز دهم پس از عمل، تعداد روزهای خونریزی و مقدار خونریزی و ضخامت آندومتر در سونوگرافی روز دهم پس از عمل مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز میزوپروستول سبب کاهش مدت خونریزی از 5.8±2.3 روز به 3.5±1.5 روز (P<0.001) و مقدار خونریزی از 8.6±2.1 روز به 5.7±1.8 (P<0.001) و کاهش ضخامت آندومتر در سونوگرافی روز دهم پس از جراحی از 7.1±1.6 میلی متر به 5.2±1.3 (P<0.001) شده است. اما به لحاظ بالینی تاثیر چندانی بر میزان درد پس از جراحی نداشته است.نتیجه گیری: تجویز 200 میلی گرم میزوپروستول خوراکی بلافاصله و شش ساعت پس از عمل کورتاژ تخلیه ای در سه ماهه اول بارداری می تواند موجب کاهش تعداد روزهای خونریزی، مقدار خونریزی و کاهش ضخامت آندومتر در سونوگرافی روز دهم پس از عمل شود.

مقدمه: عدالت سازمانی تلقی کارکنان از میزان رعایت انصاف و برابری در محیط کار میباشد. به نظر میرسد که عدالت سازمانی با سلامت روانی رابطه داشته باشد. با توجه به اینکه مطالعات انجام شده در این زمینه اندک میباشند، این پژوهش سعی دارد که رابطه ادراک کارکنان از عدالت سازمانی را با سلامت روانی آنان، مورد بررسی قرار دهد.روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش پیش رو کارکنان جهاد کشاورزی شهرستان زاهدان می باشند (500 نفر)، که به این منظور 133 نفر از این کارکنان به طور تصادفی ساده انتخاب و به دو پرسشنامهی عدالت سازمانی (OGQ) و سلامت عمومی (GHQ) پاسخ داده اند. پرسشنامه عدالت سازمانی، عدالت را در چهار بعد (توزیعی، رویه ای، بین فردی و اطلاعاتی) و پرسشنامه سلامت عمومی، سلامت روانی را در چهار بعد (علایم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب، علائم اجتماعی و علائم افسردگی) مورد آزمون قرار می دهد. تحلیل داده ها با استفاده از spss و همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها: نتیجه به دست آمده حاکی از وجود رابطه معنی دار و معکوس بین عدالت سازمانی، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، عدالت اطلاعاتی و عدالت بین فردی با سلامت روانی کارکنان میباشد، که رابطه بین ادارک از عدالت سازمانی و عدالت اطلاعاتی با سلامت روانی در سطح اطمینان 99 درصد و رابطه بین عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت بین فردی با سلامت روانی در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار می باشد. همچنین قوی ترین رابطه بین خود ادراک از عدالت سازمانی و سلامت روانی میباشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق که عدالت سازمانی و ابعادش با سلامت روان رابطه معنی داری داشتند. بنابراین به منظور داشتن منابع انسانی سالم، مخصوصا از نظر سلامتی روانی ایجاد شرایطی در سازمان که منابع انسانی عدالت بالایی را در سازمان درک کنند ضروری به نظر میرسد، چون عدم ادراک عدالت توسط کارکنان و در نتیجه آن پایین بودن سلامتی روانی، مشکلی است که به فرد و سازمان صرف نظر از مقام سازمانی که دارا می باشد، آسیب وارد میکند.

مقدمه:واکنش های ایمونو هماتولوژیک به شرایط استرس زا، از جمله موضوعات مورد توجه محققین بوده است. هدف ازتحقیق حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین بی هوازی شدید بر برخی شاخص های ایمونوهماتولوژیک در ورزشکاران می باشد.روش پژوهش: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد که در آن تعداد 20 ورزشکار حرفه ای رشته والیبال با میانگین سنی 25±5 سال به صورت هدفمند دعوت به همکاری شدند. در این تحقیق از آزمون وینگیت 30 ثانیه برای ارزیابی توان بی هوازی استفاده شد. نمونه های خونی قبل، بلافاصله بعد و دو ساعت بعد از تمرین جمع آوری شد و سطوح شاخص های ایمونوهماتولوژیک در آزمایشگاه تعیین گردید.یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که سطوح سلول های ایمونوهماتولوژیک (لکوسیت، لنفوسیت، نوتروفیل، اریتروسیت و پلاکت ها) قبل، بعد و دوساعت پس از تمرین تغییر معناداری دارد (P<0.01).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین شدید بی هوازی تاثیر معناداری بر شاخص های ایمونوهماتولوژیک ورزشکاران دارد.

مقدمه: عفونت های انگلی روده ای از جمله رایج ترین عفونت ها در سراسر جهان هستند. تحقیقات اپیدمیولوژیکی انجام شده در کشورهای مختلف نشان داده است که وضعیت اجتماعی و اقتصادی فرد علت مهم است. نظر به اهمیت مطالعات اپیدمیولوژیک به عنوان اولین قدم جهت شناخت وکنترل انواع آلودگی های انگلی و نیز به دلیل نبود آمار دقیقی از میزان آلودگی در متقاضیان کارت سلامت شهرستان زابل، انجام این بررسی ضروری به نظر رسید.روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی که در نیمه اول سال 1391 انجام شد، جمعا 210 نفر از متقاضیان کارت سلامت با روش نمونه گیری آسان انتخاب گردیدند و متغیرهایی از قبیل سن، جنس و شغل ثبت شد. برای تشخیص آلودگی های انگلی از روش مستقیم و فرمالین اتر استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان شیوع آلودگی 25.4 درصد بود. میزان شیوع آلودگی درمردان 25.5 درصد و در زنان 24.6 درصد بود. میزان آلودگی به تک یاخته های روده ای شامل ژیاردیا 56.6 درصد، انتامباکلی 28.30 درصد، انتامباهیستولیتیکا 1.89 درصد و آسکاریس 9.43 درصد، انگل کرمی تنیا 1.89 درصد و هیمنولپیس نانا 1.89% بوده است. در این مطالعه بین جنس و شغل بامیزان آلودگی انگلی ارتباط معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: جهت کاهش آلودگی در این افرا د، مواردی مثل آزمایش مدفوع هرسه ماه یک بار با روش های برتر تغلیظی فرمالین-اتر، نظارت و اعمال ضوابط و مقررات دقیق بهداشتی از سوی کارشناسان بهداشت، آموزش های مستقیم در مورد بهداشت فردی اجتماعی و آموزش نحوه انتقال انگل ها پیشنهاد می شود.

مقدمه: توکسوپلاسموز یکی از بیماریهای انگلی شایع در دنیا است که عامل آن می تواند به مدت 50 روز در دمای 4 درجه سانتی گراد در شرایط یخچال بانک خون زنده بماند. بنابراین یکی از عوامل خطر زا برای انتقال توکسوپلاسما، عفونت منتقله از طریق تزریق خون دهندگان به ظاهر سالم است. ویروس اپشتین بار (EBV) نیز، یک گاماهرپس ویروس بوده و انتقال آن از طریق فرآورده های خونی سلولی و پلاسمای غنی از پلاکت گزارش شده است. در ایران بررسی خونهای اهدایی از نظر توکسوپلاسما گوندی و ویروس اپشتین بار انجام نمی شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع سرمی آنتی بادی های ضد توکسوپلاسما گوندی و اپشتین بار ویروس در اهداکنندگان خون پایگاه انتقال خون گناباد بوده است.روش پژوهش: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به روش مقطعی انجام گرفت، سرم 300 نفر از اهداکنندگان خون در سال 1390 به طور تصادفی انتخاب و عیار آنتی بادیهای IgG و IgM توکسوپلاسموز و IgG اپشتین بار ویروس با روش الایزا اندازه گیری شد. پس از ورود اطلاعات به نرم افزار آماری SPSS 16 داده ها آنالیز گردید.یافته ها: در این مطالعه 300 اهدا کننده مورد بررسی قرار گرفتند که 62 نفر (20.7 درصد) زن و 238 نفر (79.3 درصد) مرد بودند. میانگین سنی نمونه ها 34 سال (حداقل 18 و حداکثر 62 سال) بود. طبق نتایج این مطالعه 48 نفر (16 درصد) از اهدا کنندگان تنها برای IgG، 5 نفر (1.6 درصد) برای IgG و IgM و 2 نفر (0.6 درصد) تنها برای IgM مثبت بودند. بنابراین شیوع آنتی بادیهای IgG و IgM توکسوپلاسموز به ترتیب 17.7 درصد و 2.3 درصد به دست آمد. اهدا کنندگان IgM توکسوپلاسموزیس مثبت شامل 4 اهداکننده مستمر، یک نفر اهداکننده با سابقه و دو نفر اهداکننده بار اول بودند. آنتی بادی IgG اپشتین بار ویروس در 139 نفر (46.3 درصد) مثبت بود. از 139 نفر مثبت 109 نفر مرد (46.3 درصد) و 30 نفر زن (48.4 درصد) و از نظر نوع اهداکننده، 36 نفر اهدا کننده بار اول، 34 نفر اهداکننده با سابقه و 69 نفر اهداکننده مستمر بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه عفونت حاد توکسوپلاسما در 2.3 درصد از اهدا کنندگان شناسایی شده که با توجه به اینکه 4 نفر جزو اهدا کنندگان مستمر و یک نفر جزو اهداکنندگان با سابقه بودند، لزوم انجام غربالگری برای این آلودگی ها را در مراکز انتقال خون آشکار می سازد در این مطالعه میزان شیوع عفونت EBV در مقایسه با دیگر مطالعات از درصد کمتری برخوردار بود.