دانشگاه علوم پزشکی زابل (رستمینه)(international journal of basic science in medicine)
سال:1391 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

مقدمه: سلول های بافت چربی سلولهای تغییر شکل یافته و نابالغی هستند که علاوه بر یک منبع ذخیره چربی قادرند تحت شرایط خاص به عنوان گونه ای از سلول های بنیادی عمل کنند و بافت های از دست رفته را ترمیم نمایند. لذا در این مطالعه اثر درمانی سلول های مشتق از بافت چربی انسان بر ضایعه قشری مغز موش صحرایی مدل ایسکمیک مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: مطالعه حاضر بر روی 30 سر رت نر نژاد ویستار 150-100 گرمی انجام گرفت. با این توصیف که ابتدا جهت ایجاد مدل آزمایشگاهی سکته مغزی ایسکمیک، حیوانات به 3 گروه تقسیم شده و در دو گروه تجربی و شم، شریان کاروتید راست برای مدت 30 دقیقه مسدود گردید. 7 روز پس از جراحی، 2×105 سلول مشتق از بافت چربی نشاندار شده با برومودزوکسی یوریدین از طریق ورید دمی به حیوانات گروه تجربی تزریق شده و در گروه شم، تزریقی صورت نگرفت. سایر حیوانات (گروه کنترل) مورد عمل جراحی و تزریق قرار نگرفتند. برای مدت 14 روز حیوانات با استفاده از دو آزمون حرکتی از لحاظ اختلال حرکتی مورد بررسی قرار گرفته و وجود سلول های نشاندار نیز در محل ضایعه با استفاده از ایمنوهیستوشیمی تایید گردید.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که سلول های جدا شده از بافت چربی تزریق شده در ناحیه آسیب دیده مغزی مستقر شده و روند بهبود اختلالات حرکتی ناشی از خونریزی در گروه تجربی به صورت معنی داری در سطح احتمال 5 درصد در مقایسه با گروه شم بهتر بوده و بعلاوه بررسی های بافتی حاکی از کاهش درصد بافت ضایعه دیده در گروه تجربی در مقایسه با گروه شم به شکل معنی داری تغییر یافت.نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که پیوند سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی توانسته است در مقابله با ضایعات مغزی ناشی از هیپوکسی ایسکیمیک در نواحی آسیب دیده و خصوصا در ناحیه قشری نتایج سودمندی را بیان نماید.

مقدمه: زردی نوزادی یک بیماری شایع و خوش خیم است، درصورت ترخیص زود هنگام نوزادان در بدو تولد، بسیاری از آنان نیاز به بستری مجدد به علت زردی خواهند داشت. در این موارد نگرانی عمده، پیشگیری از بروز کرنیکتروس است. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین سطح بیلی روبین سرم و NRBC و رتیکولوسیت خون بند ناف با بروز زردی در نوزادان متولد شده در بیمارستان کوثر قزوین بود.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به روش مقطعی انجام گرفت. جامعه مورد بررسی شامل 74 نوزاد ترم و سالم با وزن بالای 2500 گرم بود که در طی بهار سال 90 در بیمارستان کوثر قزوین، متولد شدند. در مطالعه حاضر سطح بیلی روبین، NRBC و رتیکولوسیت در نمونه خون بند ناف نوزادان تعیین شد و سپس نوزادان در روز پنجم پس از تولد از نظر بروز زردی مورد معاینه و ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: مقدار NRBC و رتیکولوسیت خون بند ناف نوزادانی که به زردی مبتلا شدند و نیاز به فتوتراپی پیدا کردند به طرز چشمگیری بیشتر از نوزادان سالم بود. درصد NRBC بیشتر از 5.5 با حساسیت 66 درصد و ویژگی 90 درصد به عنوان پیشگویی کننده بروز زردی بود (p<0.000). و در مورد رتیکولوسیت این عدد 6.5 درصد بود که با حساسیت 73 درصد و ویژگی 60 درصد در پیشگویی بروز زردی مفید بود (p<0.001). میزان بیلی روبین خون بند ناف در دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت.نتیجه گیری: به صورت روتین اندازه گیری میزان بیلی روبین خون بند ناف نوزادان، فاکتور موثری در پیش بینی بروز زردی نیست و نمی توان از آن برای تعیین نوزادان پر خطر استفاده نمود، ولی در عوض می توان از درصد NRBC و رتیکولوسیت خون بند ناف برای این منظور استفاده نمود.

مقدمه: بیماریهای دهان و دندان از دامنگیرترین بیماریهای بشر بخصوص در بین کودکان بوده که بیش از 99 درصد افراد به این بیماری دچار می شوند. شناخت عوامل مرتبط با ارتقاء رفتارهای موثر در کاهش ابتلا به این بیماری ها نقش مهمی دارد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با رفتارهای بهداشت دهان و دندان دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی زابل بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی انجام شده در سال 1390، 287 نفر از دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی زابل به صورت چند مرحله ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با تکمیل پرسشنامه طراحی شده بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه از طریق پانل خبرگان و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ تعیین شد (a=0.77، N=30). برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 18 SPSS استفاده گردید.یافته ها: طبق نتایج، میانگین نمره رفتار دانش آموزان 3.72 از مجموع 10 نمره بود و آزمودنی ها نزدیک به 30% رفتارهای مورد نظر را انجام می دادند. در بین متغیرهای الگوی مورد بررسی، تنها بین موانع درک شده و خودکارآمدی با رفتار همبستگی معنی داری مشاهده گردید، مهمترین منبع کسب اطلاعات دانش آموزان نیز والدین می باشد.نتیجه گیری: رفتارهای بهداشت دهان و دندان در جامعه مورد بررسی ضعیف بود. بر اساس نتایج، برای برنامه ریزی آموزشی در جهت ارتقاء رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش آموزان افزایش خودکارآمدی و رفع موانع موجود و در نظر گرفتن نقش والدین ضرورت دارد.

مقدمه: زایمان قبل از 37 هفته حاملگی، زایمان زودرس نام دارد که یکی از مشکلات مهم مامایی و از عوامل مهم ناتوانی و مرگ و میر نوزادان است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو داروی سولفات منیزیم و نیفیدیپین در درمان زایمان زودرس در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان از سال 1384 تا 1386 طراحی و اجرا گردید.روش پژوهش: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی و بر روی 110 نفر خانم باردار که برای توقف دردهای زایمانی زودرس بستری شده بودند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند بعد از عدم مهار درد بوسیله استراحت در بستر و مایع درمانی در گروه اول سولفات منیزیم تزریقی و در گروه دوم نیفیدیپین خوراکی تجویز شد. انقباضات رحم به صورت لمسی کنترل شد. آمار توصیفی جهت توصیف داده ها، آزمون تی مستقل جهت مقایسه میانگین ها و از آزمون کای دو جهت مقایسه فراوانی ها بین دو گروه به کمک نرم افزار SPSS.11 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین بیماران از نظر سن حاملگی و پاریته مادر اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. در هر دو گروه 46 نفر (83.6 درصد) بعد از 24 ساعت، دردهای زایمانی مهار شد.همچنین در هر دو گروه از نظر مهار درد های زایمانی بعد از 48 ساعت اختلاف معنی داری را نشان نداد. مجموع عوارض در گروه سولفات منیزیم 54.5 درصد و در گروه نیفیدیپین 22 درصد بود که عوارض در گروه سولفات منیزیم بیشتر بود. نتایج نوزادی در هر دو گروه با هم مشابه بود.نتیجه گیری: با توجه به مساوی بودن نتایج، توقف دردهای زایمانی در گروه سولفات منیزیم و نیفیدیپین بسته به مورد و با در نظر گرفتن سهولت مصرف و عوارض جانبی می توان از هر دو داروی فوق به طور آلترناتیو در اتاق زایمان برای توقف دردهای زایمانی استفاده کرد و با توجه به عوارض جانبی بیشتر در گروه سولفات منیزیم می توان در بیمارانی که فشارخون پایین ندارند از نیفیدیپین برای توقف دردهای زایمانی استفاده کرد.

مقدمه: تشخیص، درمان، پیامدها، اثرات جانبی درمان و عود سرطان پستان منجر به واکنش های روانی همچون افسردگی، اضطراب و استرس می شوند. این واکنش ها می توانند با اختلال در عملکرد، کنترل نشانه، تصمیم گیری های درمانی، پیروی از رژیم های درمانی و تعامل اجتماعی، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان را کاهش دهند.روش پژوهش: پژوهش حاضر مبتنی بر روش همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بود که در سال 1390 در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه دارای پرونده پزشکی بودند. تعداد 294 نفر از این زنان با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. درماندگی روان شناختی توسط فرم 21 سوالی پرسشنامه افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21) و کیفیت زندگی توسط فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) ارزیابی شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 11.5 و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون به روش ورود و در سطح معنی داری P<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد درماندگی روان شناختی رابطه منفی و معناداری با کیفیت زندگی دارد (P<0.05). طبق نتایج تحلیل رگرسیون به روش ورود افسردگی 15 و اضطراب و استرس هر یک 24 درصد از واریانس سلامت جسمی را تبیین کردند. همچنین، افسردگی 16، اضطراب 9 و استرس 19 درصد از واریانس سلامت روانی را تبیین کردند. از سوی دیگر، افسردگی 4، اضطراب 5 و استرس 6 درصد از واریانس روابط اجتماعی را تبیین کردند. نهایتا، افسردگی 21، اضطراب 12 و استرس 15 درصد از واریانس رضایت از محیط را تبیین کردند. بنابراین، استرس قویترین پیش بین سلامت جسمی، سلامت روانی و روابط اجتماعی و افسردگی قویترین پیش بین رضایت از محیط بود.بحث و نتیجه گری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در زنان مبتلا به سرطان پستان درماندگی روان شناختی به ویژه استرس و افسردگی نقش مهمی در کاهش سلامت روانی و جسمی دارد و موجب نارضایتی این زنان از روابط اجتماعی و شرایط محیط زندگی شان می شود. از این رو توجه به درماندگی روان شناختی و کاهش آن در این زنان باید به عنوان یکی از اولویت های اساسی مداخله های روانی- پزشکی در نظر گرفته شود.

مقدمه: توپیرامات یکی از داروهای ضد صرع است که مصرف آن در طی بارداری باعث ایجاد ناهنجاریهای اسکلتی و فکی_ صورتی می شود. هدف از این تحقیق بررسی نقش اسید فولیک در کاهش ناهنجاریهای حاصل از مصرف داروی توپیرامات بود. روش کار: در این مطالعه، 72 سر موش ماده باردار نژاد Balb/C به شش گروه تجربی و دو گروه کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی 1، 2 و 3 داروی توپیرامات را به میزان 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم در روز، گروههای تجربی 4، 5 و 6 داروی توپیرامات را به همان میزان به همراه 3 میلی گرم بر کیلوگرم اسید فولیک در روز، گروه کنترل منفی نرمال سالین وکنترل مثبت اسید فولیک دریافت کردند. تجویزها به صورت گاواژ از روز ششم تا روز پانزدهم دوره بارداری صورت گرفت. گاواژ اسید فولیک از ده روز قبل از جفتگیری آغاز و تا پانزدهم بارداری ادامه یافت. در روز هجدهم بارداری جنین ها از رحم خارج و مورد مشاهده ماکروسکوپی قرار گرفتند. پس از توزین و اندازه گیری طول بدن، جنینهای ناهنجار توسط آلیزارین رد و آلسین بلو، رنگ آمیزی شدند.یافته ها: میانگین وزن بدن وطول سری دمی جنینها در گروههای تجربی 1، 2 و3 نسبت به گروههای کنترل به صورت معنی داری کاهش یافته بود (P<0.05). ناهنجاریهای جمجمه ای صورتی عمدتا بصورت هیپوپلازی فک پایین و دهان باز در گروه های تجربی 3، 2، 1 مشاهده شد. کاهش معنی دار این ناهنجاریها در جنین های گروه های تجربی4، 5 و6 با مصرف توام اسید فو لیک مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج نشان دادکه مصرف داروی توپیرامات در دوران بارداری سبب القای برخی ناهنجاریهای جنینی می گردد و مصرف اسیدفولیک تاحدود زیادی از ناهنجاریهای ایجاد شده توسط داروی توپیرامات جلوگیری بعمل می آورد.

مقدمه: سالم پیر شدن حق همه انسانهاست. سالمندان یکی از گروه های ویژه ای هستند که نیازمند مداخلاتی در جهت بهبود رفتار های ارتقاء دهنده سلامت برای محدود کردن شروع ناتوانی ها، شیوع بیماری ها و جلوگیری از بروز مرگ زودرس هستند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت سالمندان بستری در بیمارستانهای شهر زاهدان انجام گردیده است.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش سالمندان بستری در بیمارستانهای شهر زاهدان بود، که 300 سالمند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه و اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (آزمون کای دو) استفاده گردید. یافته ها: از 300 سالمند مورد مطالعه 12.6 درصد سیگار، 0.3 درصد الکل مصرف می نموده اند. 26.3 درصد فعالیت ورزشی منظم، 51.3 درصد رژیم کم نمک، 57.7 درصد رژیم کم چرب داشته اند. 97.7 درصد سبزیجات، 64 درصد میوه، 56 درصد لبنیات و 54.3 درصد میزان گوشت توصیه شده را مصرف نمی کرده اند. 31.3 درصد معاینات عمومی و 9.3 درصد تزریق واکسن آنفولانزا در یکسال گذشته انجام داده بودند. بین اکثر رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، تحصیلات، شهرنشینی و روستا نشینی رابطه آماری معنی دار وجود داشت و با جنسیت در سطح خطای 5 درصد ارتباط معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش برنامه ریزی در جهت آموزش و توسعه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در سالمندان امری ضروری است.