هدف پژوهش حاضر، مقایسه 6 جنبه از کیفیت زندگی افراد شرکت کننده و افراد غیر شرکت کننده 20-60ساله در ورزش همگانی شهر تهران می باشد. 217 نفر از افراد فعال در محل ایستگاه های ورزش همگانی و 217 نفر از شهروندان تهرانی غیر فعال، آزمودنی های تحقیق را تشکیل دادند. در پژوهش حاضر پرسشنامه کیفیت زندگی با 72 سوال مورد استفاده قرار گرفته است که 6 مقیاس از 15 مقیاس کیفیت زندگی شامل: بهزیستی بدنی، رابطه زناشویی، رضایت شغلی، روابط اجتماعی، رابطه با فرزند، رفتار نوع دوستانه را اندازه گیری کرده است. در این تحقیق نیز اعتبار این پرسشنامه از طریق نرم افزار spss، 0.83 برآورد شد. اطلاعات تحقیق با آزمون های (T-test، u مان ویتنی و کولموگراف - اسمیرنف) در سطح p≤0.05 تجزیه و تحلیل شده است. بررسی متغیرهای تشکیل دهنده کیفیت زندگی نشان داد که نمره کیفیت زندگی افراد فعال نسبت به افراد غیرفعال در متغیرهای بهزیستی بدنی، رابطه با فرزند و روابط اجتماعی بیش تر و بهتر بود. هم چنین بین روابط نوع دوستانه زنان شرکت کننده و غیر شرکت کننده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. فقط زنان غیر فعال نسبت به زنان شرکت کننده در ورزش همگانی، از روابط زناشویی بهتری برخوردار بودند. اما در مجموع نتایج حاکی از این بود که بین کیفیت زندگی افراد شرکت کننده و غیر شرکت کننده در ورزش همگانی تفاوت معنی داری وجود دارد، به عبارت دیگر کیفیت زندگی افراد فعال بالاتر است.