مقدمه: اختلال خواب در خلبانان به دلیل تاثیر عوارض ناشی از آن بر روی ایمنی پرواز و سلامت کادر پروازی و مسافران از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش به منظور بررسی اختلالات خواب در خلبانان و کادر غیر پروازی شرکت های هواپیمایی خصوصی ایران و عوامل موثر بر این اختلالات صورت گرفته است.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی 250 پرسنل کادر زمینی و 250 نفر کادر پروازی سازمان هواپیمایی خصوصی که به صورت تصادفی انتخاب شده اند انجام شده است. از تمام شرکت کنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه استاندارد ISI (Insomnia Severity Index) و ESS (Epworth Sleepiness Scale) را تکمیل نمایند. کسب نمره کوچکتر از 10 برای پرسشنامه ESS به عنوان معیار خواب آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره کوچکتر و مساوی 8 برای پرسشنامه ISI به عنوان بی خوابی در نظر گرفته شد.یافته ها: شیوع بی خوابی در کادر زمینی 60% (150 نفر) و در کادر پروازی 66% (166 نفر) بوده و شیوع خواب آلودگی در کادر زمینی 27% (69 نفر) و در کادر پروازی 24% (60 نفر) بوده است. در این مطالعه بین بی خوابی با دو متغیر سن بالای 50 سال و سابقه کاری بیشتر از 20 سال رابطه معناداری مشاهده شد.نتیجه گیری: در این مطالعه خواب آلودگی مفرط روزانه و همچنین بی خوابی به خصوص شکایت از مشکل در شروع خواب، بیداری مکرر حین خواب و بیدار شدن زودهنگام صبحگاهی از شکایات شایع در بین خلبانان بود.