مراقبت مبتنی بر شواهد
سال:1391 | دوره:2 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: در مراکز سلامت، اطلاعات بالینی بیمار به طور مرتب بین کارکنان مراقبتی منتقل می شود. یکی از موراد رایج نقل و انتقال اطلاعات، در زمان تعویض نوبت کاری پرستاران در بیمارستان است که انجام دادن صحیح آن به برنامه مراقبت بیمار، تامین ایمنی و تسهیل انتقال اطلاعات کمک می کند. اما نتایج مطالعات قبلی و تجربیات بالینی نشان می دهد برنامه مدونی برای این مهم وجود ندارد.هدف: تعیین تاثیر اجرای یک راهنمای مدون تحویل نوبت کاری، بر عملکرد ایمن پرستاران در حیطه مراقبتهای قلبی- تنفسی در بخشهای مراقبت ویژهروش: در این مطالعه نیمه تجربی یک گروهه، 56 پرستار شاغل در بخشهای ویژه بیمارستان قائم (عج) در سال1390 ، به روش آسان انتخاب شدند و میزان عملکرد مراقبتی آنان در حوزه ایمنی، قبل و بعد از اجرای راهنمای مدون نوبت کاری، با سیاهه پژوهشگر ساخته ارزیابی عملکرد مراقبتی پرستاران-که روایی و پایایی آن با روایی محتوی و توافق مشاهده گران ((r=0.95 تایید شده بود-جمع آوری شد و با نرم افزار SPSS نسخه 11.5 و با استفاده از آزمون های تی مستقل، ویلکاکسون و آنالیز واریانس یک طرفه، تحلیل گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین عملکرد مراقبتی پرستاران در حیطه قلبی از 0.6±1.5 قبل از مداخله به 0.9±2.7 در مرحله بعد از مداخله و در حیطه تنفسی از 1.9±9.3 قبل از مداخله به 1.7±14.5 در مرحله بعد از مداخله، افزایش یافت که به ترتیب با 80% و 55.9% افزایش همراه بود که در هر دو حیطه به ترتیب با آزمون ویلکاکسون و تی زوج این تفاوت معنی داری بود(.(p<0.001نتیجه گیری: انتقال اطلاعات و نیازهای مراقبتی بیمار در قالب یک راهنمای استاندارد تحویل نوبت کاری، باعث بهبود عملکرد مراقبتی ایمن پرستاران در حیطه قلبی و تنفسی می شود.

مقدمه: اضطراب قبل از عمل با عوارضی همچون شیوع بالای درد بعد از عمل، افزایش مصرف مخدرها و داروهای بیهوشی و تاخیر در بهبودی بیماران همراه است. دو مورد از درمانهای طب مکمل در خصوص کنترل اضطراب، رایحه درمانی ماساژی و ماساژ می باشد.هدف: مقایسه تاثیر رایحه درمانی ماساژی و ماساژ بر سطح اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی روش: در این کارآزمایی بالینی، 72 بیمار کاندید عمل جراحی شکم و قلب، بستری در بیمارستانهای اهواز در سال 1387 به صورت تصادفی به دو گروه رایحه درمانی ماساژی و ماساژ تقسیم شدند. میزان اضطراب توسط مقیاس اشپیل برگر ارزیابی شد. مداخله به صورت 20 دقیقه ماساژ پشت به روش استروکینگ با استفاده از مخلوط روغن بادام و اسطوخودوس در گروه رایحه درمانی ماساژی و روغن بادام به تنهایی در گروه ماساژ صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار  SPSSنسخه 13 توسط آزمون تی مستقل و تی زوجی انجام شد.یافته ها: میانگین میزان اضطراب قبل از مداخله در گروه رایحه درمانی ماساژی از9.20 ±52.89 به 9.26±35.78 بعد از مداخله و در گروه ماساژ از 9.47±50.58 به10.42 ±39.25 بعد از مداخله رسیده است. آزمون تی زوجی اختلاف آماری معنی داری را بین اضطراب قبل و بعد از مداخله در هر گروه نشان داد (p<0.001)؛ اما مقایسه دو گروه با آزمون آماری تی مستقل از لحاظ آماری معنی دار نبوده است.نتیجه گیری: رایحه درمانی ماساژی نسبت به ماساژ با روغن بادام در کاهش اضطراب قبل از عمل جراحی تاثیر بیشتری داشته اما جهت توصیه کاربرد این تکنیک در بالین نیاز به انجام مطالعات بیشتری می باشد.

مقدمه: کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک، یکی از بیماریهای شایع در سطح جامعه می باشد. علاوه بر درد که یکی از مشکلات عمده این عارضه می باشد، مشکلاتی از قبیل کاهش و نقص عملکرد فیزیکی بدن در طی فعالیتهای روزمره نیز گریبان گیر آنها خواهد شد.هدف: تعیین تاثیر پروتکل ترکیبی تمرین درمانی و ماساژ بر عملکرد جسمانی و میزان درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمریروش: مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی دوگروهی بوده که در هر گروه 15 مرد مبتلا به کمردرد مزمن شرکت داشتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تحت پروتکل ترکیبی تمرین درمانی و ماساژ قرار گرفتند. گروه کنترل نیز در این مدت هیچگونه فعالیت خاصی نداشتند. وضعیت عملکرد جسمانی آزمودنیها با اندازه گیری زمان انجام پنج آزمون که با فعالیتهای روزمره بیماران شبیه سازی شده بود تعیین شد. برای ارزیابی میزان درد بیماران نیز از مقیاس بصری درد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای تی مستقل و ویلکاکسون استفاده گردید.یافته ها: میانگین سن 4.98±41.61 سال، وزن 11.3±78.55 کیلوگرم، قد 5.98±175.81 سانتیمتر و نمایه توده بدنی 2.97±25.36 کیلوگرم بر مترمربع بود. گروه تجربی بعد از اجرای تمرین از لحاظ عملکرد جسمانی (3.14±31.41 و(p<0.002  و کاهش درد (1.83±2.58 و (p<0.003 تفاوت معنی داری داشتند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان از مزایای سودمند پروتکل ترکیبی تمرین درمانی و ماساژ به منظور پیشگیری و بهبود وضعیت عملکرد جسمانی و کاهش درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری استفاده نمود.

مقدمه: افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شیوع فراوانی دارد و باعث تاثیرات منفی در پیش آگهی این بیماران از جمله کاهش میزان فعالیت و استفاده بیشتر از خدمات مراقبتی می شود.هدف: تعیین تاثیر مدل مراقبت مشارکتی بر میزان افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی قلبیروش: این کارآزمایی بالینی یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن 90 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی از دو بیمارستان آموزشی شهر کرمان در سال 1390 شرکت داشتند. بیماران به صورت تصادفی دسترس در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. مدل مراقبت مشارکتی که شامل 4 مرحله انگیزش، آماده سازی، اجرا و ارزشیابی بود در گروه مداخله اجرا گردید. سطح اضطراب و افسردگی هر دو گروه توسط ابزار بک سنجیده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون های آماری t زوجی و کای اسکوایر تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمرات اضطراب در گروه شاهد و آزمون قبل از اجرای مداخله به ترتیب 10.23±32.73 و 11.83±33.45 بود که این نمرات بعد از اجرای مداخله به 10.10±35.32 (در گروه شاهد) و 5.05±13.96 (در گروه آزمون) رسید (.(p<0.001 قبل از اجرای مداخله در گروه شاهد و آزمون، میانگین نمرات افسردگی در گروه شاهد 8.21±24.73 و در گروه آزمون 10.40±26.97 بود؛ که بعد از اجرای مداخله، به ترتیب به 8.62±29.14 در گروه شاهد و 4.25±13.26 در گروه آزمون کاهش پیدا کرد (p<0.001).نتیجه گیری: استفاده از مدل مراقبت مشارکتی، می تواند سطح اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی را کاهش دهد. بنابراین، استفاده از این مدل در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی برای کنترل و کاهش اضطراب و افسردگی توصیه می شود.

مقدمه: نوزادانی که در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بستری میشوند بطور معمول تحت رویه های دردناک قرار می گیرند. که ممکن است بر روی سیستم اعصاب مرکزی تاثیر منفی بگذارد. یکی از روشهای تسکین درد برای این نوزادان، وضعیت جنینی است. هدف: تعیین تاثیر وضعیت جنینی حین خونگیری وریدی درد و شاخصهای فیزیولوژیک در نوزادان نارس. روش: در این مطالعه تجربی 70 نوزاد نارس 36-32 هفته حاملگی که نیاز به نمونه گیری وریدی داشتند در دو گروه وضعیت جنینی (35 نفر) و کنترل (35 نفر) بررسی شدند. در گروه آزمون، پرستار برای بررسی شدت درد با استفاده از ابزار پروفایل درد نوزادان نارس(Premature Infant Pain Profile (PIPP)) ، در حالیکه نوزاد در وضعیت پهلو قرار گرفته، ابتدا میزان ضربان قلب (HR) و Spo2 نوزادان، دو دقیقه قبل، حین و سه دقیقه پس از نمونه گیری را اندازه گیری و حداکثر میزان آن را ثبت می کرد و برای بررسی تغییرات رفتاری درد، از صورت نوزادان فیلمبرداری شد. پژوهشگر دست چپ خود را روی سر نوزاد قرار داده و با دست راست اندامهای تحتانی را به حالت جمع شده داخل شکم نوزاد نگه میداشت. درگروه شاهد هیچ گونه مداخله ای برای کاهش درد نوزادان انجام نشد. یافته ها: میانگین سن جنینی نوزادان 1.22±34.45 هفته بود. یافته ها نشان داد در گروه آزمون میزان درد نسبت به گروه شاهد کمتر بود ( (p<0.017اما در مرحله بعد از نمونه گیری بین دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. میانگین تغییرات HR و میانگین تغییرات کاهش  SPo2در بین دو گروه اختلاف معنی داری داشت ( (p<0.001و در گروه مداخله کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری: از آنجاییکه وضعیت جنینی توانست باعث تغییر در میزان ضربان قلب و اشباع خون شریانی و کاهش شدت درد نوزادان گروه آزمون نسبت به گروه شاهد شود بنابراین، می توان به عنوان شیوه ای برای کاهش درد ناشی از خونگیری وریدی استفاده کرد.

مقدمه: در 6 ماهه دوم زندگی تا 18 ماهگی، شاخص وزن با سن، قد به سن و وزن به قد کاهش می یابد. حساسیت دوران شیرخوارگی و اهمیت پیشگیری در سطح اولیه، آموزش و حمایت از مادران، به عنوان اولین و تاثیرگذارترین مراقبان کودکان، اهمیت بسیاری دارد.هدف: تعیین تاثیر اجرای برنامه آموزشی –حمایتی در مورد تغذیه کمکی برای مادران، بر شاخص های تن سنجی شیرخواران 12-6 ماهه مراجعه کننده به مرکز بهداشت دانش آموز مشهدروش: این مطالعه شبه تجربی درباره 72 شیرخوار 12-6 ماهه و مادران آنها، در مشهد، در سال 1390، انجام شد. نمونه پ‍ژوهش با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات عمومی و جمعیت شناسی والدین و شیرخوار و شاخص های تن سنجی بود. برای بررسی روایی ابزار، از روش سنجش محتوا و برای پایایی، از آزمون هم ارز استفاده شد. برنامه آموزشی-حمایتی با همکاری اعضای تیم حمایتی تغذیه کمکی، به مدت 3.5 ماه برای گروه آزمون اجرا شد و گروه شاهد از روند جاری مرکز برخوردار بودند. شاخص های تن سنجی شیرخواران، قبل و بعد از مداخله سنجیده و به نرم افزار WHO-Anthro داده شد. امتیاز Z هر کدام از شاخص های تن سنجی محاسبه و وارد نرم افزارSPSS ، ویرایش 16، شد و با آزمونهای تی زوجی و مستقل و مجذورکای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین شاخص وزن به سن و وزن به قد بر اساس امتیاز Z در گروه آزمون (0.57 و 0.90) بیشتر از گروه شاهد (0.05 و 0.041) بود ( .(P<0.03اختلاف معناداری در شاخص قد به سن دیده نشد.نتیجه گیری: اجرای این برنامه در مراکز بهداشتی، بیمارستانها و مهدکودکها می تواند به ارتقای شاخص های تن سنجی شیرخوران کمک کند.

مقدمه: بررسی اولیه نظریه های کل نگر پرستاری نشان می دهد که علی رغم تعریف مشترک از کل نگری، تبیین مشترکی در مورد پرستاری با رویکرد کل نگر وجود ندارد.هدف: تحلیل مفهوم پرستاری در تئوریهای شناخته شده کل نگر (راجرز، واتسون، مارگارت نیومن .(روش: مطالعه حاضر یک تحلیل مفهومی به روش مرور تلفیقی است که طی مراحل شناسایی مشکل، ارزیابی و آنالیز داده ها شکل گرفت. متون مورد استفاده برای جمع آوری داده ها شامل 4 کتاب از 3 نظریه پرداز و 8 مقاله مرتبط با آنهاست، مقالات با استفاده از جستجو در پایگاه های اطلاعاتیSCOPUS ، MEDLINE به دست آمد.یافته ها: در طی آنالیز داده ها، پرستاری کل نگر، یک فرایند ارتباط دوجانبه انسان با انسان است که در آن پرستار با حضور قلبی، هدفمند و هوشیارانه، در فرایند مراقبت از مددجو، به عنوان یک کل واحد -که قابل احترام بوده و در تعامل با میدان محیطی غیر قابل کاهش خویش است- مشارکت می کند. لازمه این حضور، توانمندسازی فردی و قصدمندی پرستار و تلاش برای جلب اعتماد مددجوست و پیامد آن، ارتقای احساس کلی خوب بودن برای هر دو طرف، حفظ، ارتقا و صیانت از کرامت و شان انسانی است.نتیجه گیری: پرستاری کل نگر، یک فرایند دوجانبه مشارکتی رو به جلو است. اگرچه اساس تفکرات نظریه پردازان در مورد کل نگری مشترک است، هرکدام به جنبه های ویژه ای از کاربرد آن نگریسته اند و تحلیل مفهوم در تئوریها یک تعریف نظری تلفیق شده حاوی ویژگی های پرستاری کل نگر و ضروریات لازم برای به کارگیری آن و نقش اختصاصی هر یک از افراد مشارکت کننده در ارتباط مراقبتی فراهم می نماید که می تواند به روشن شدن و اندازه گیری مفهوم و در نتیجه به کارگیری آن در عرصه بالین کمک کند.

مقدمه: شادمانی یکی از معیارهای سلامت روان و یکی از شش هیجان اساسی انسان است. زایمان به عنوان یک تجربه منحصر به فرد، نیاز به توانایی زن باردار برای مقابله با دردهای زایمانی دارد. شادمانی می تواند به فرد این توانایی بالقوه را بدهد که روشهای مقابله ماهرانه تری داشته باشد اما در مورد ارتباط این دو، شواهد ثبت شده ای وجود ندارد. هدف: تعیین ارتباط سطح شادمانی در بارداری با رفتارهای مقابله ای با درد زایمانروش: در این مطالعه همبستگی، 80 زن باردار کم خطر 36 تا 40 هفته که جهت مراقبتهای بارداری به بیمارستان ام البنین مراجعه می کردند به روش آسان انتخاب و پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و شادمانی آکسفورد تکمیل شدند. نمونه ها تا شروع زایمان حقیقی پیگیری شده، سپس توسط کمک پژوهشگر از اتساع 5-3 سانتی متر تا زایمان، پرسشنامه مشاهده ای رفتار مقابله ای با درد زایمان، طی انقباضات رحمی و هر نیم ساعت یکبار تکمیل شد. سپس داده ها توسط نرم افزار 16 spss، تجزیه و تحلیل و از ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و آزمونهای کراسکال والیس، من ویتنی و آنالیز واریانس استفاده گردید.یافته ها: بر اساس نتایج، فراوانی شادمانی سطح پایین 11.3%، متوسط 72.5% و شادمانی بالا 16.2% بود. همچنین16.3 % رفتارهای مقابله ای نامطلوب،50 % افراد رفتارهای قابل قبول و 33.7% رفتارهای مطلوب نسبت به درد زایمان داشتند. آزمون همبستگی اسپرمن نشان داد سطح شادمانی با میانگین رفتارهای مقابله ای ارتباط معنی دار دارد ( p=0.000و (r=0.444؛ به این معنی که هر چه سطح شادمانی در بارداری بیشتر باشد، رفتارهای مقابله ای با درد زایمان مطلوبتر و نمرات آن بالاتر می رود.نتیجه گیری: رفتار زائو در مقابله با درد زایمان، نشان دهنده ویژگیهایی مانند سطح هیجانی وی بوده و باید در اداره بالینی زائو علاوه بر علائم فیزیولوزیک و آزمایشات کلینیکی، دو مقوله فوق نیز گنجانده شود.