مقدمه: حمل جایگزین (رحم جایگزین) یکی از بحث انگیزترین روش های درمان ناباروری است که با وجود افزایش روزافزون به کارگیری آن، داده های تجربی اندکی در این زمینه موجود است. تاکنون مطالعه ای به منظور درک تجارب مادران به هنگام انتخاب حامل صورت نگرفته است. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تجارب مادران استفاده کننده از حمل جایگزین به هنگام انتخاب حامل بود.روش: این مطالعه با رویکرد کیفی در سال های 1389-1391 انجام شد. روش گردآوری داده ها، مصاحبه بدون ساختار و نمونه گیری مبتنی بر هدف بود. به طور کلی 32 مصاحبه با 15 مادر استفاده کننده از حمل جایگزین و 5 نفر از کارکنان درمانی انجام شد. محیط پژوهش پژوهشگاه رویان و سایر مراکز ناباروری دولتی، خصوصی، بیمارستان ها و مطب ها در تهران و شهرستان ها بود. تحلیل داده ها به روش آنالیز محتوای متعارف صورت گرفت. برای امکان تاییدپذیری، اعتماد، انتقال پذیری و حسابرسی تحقیق، روند پژوهش تا حد امکان گام به گام گزارش شد. اخذ مجوز از کمیته اخلاق و کسب رضایت آگا هانه از مشارکت کنندگان از ملاحظات اخلاقی این پژوهش بود. یافته ها: در نهایت، سه مضمون که نشان دهنده ماهیت و ابعاد تجارب مادران به هنگام انتخاب حامل بود، آشکار شد. این مضمون ها شامل چالش انتخاب حاملی امین، برخورداری از تکیه گاه و حمایت ناکارآمد می باشد؛ که هر یک دارای زیر طبقاتی می باشند. نتیجه گیری: انتخاب حامل امین یکی از مراحل چالش برانگیز مادرشدن به شیوه حمل جایگزین است و سیستم های حمایتی از کارآمدی لازم برخوردار نمی باشند. ارائه نتایج مبتنی بر واقعیت می تواند مسوولین را از معضلات موجود آگاه نموده و راه را برای برنامه ریزی های دقیق تر و مراقبت اصولی تر هموار کند.