فرهنگ مشاوره و روان درمانی (فرهنگ مشاوره)
سال:1390 | دوره:2 | شماره:8 |تعداد مقالات:7

هدف پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی (ابراز وجود و تفکر انتقادی) بر بحران هویت در پسران می باشد. این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون یک گروهی بود. از بین پسران 15 تا 20 ساله تحت حمایت اداره بهزیستی شهرستان کلات نادر که در پرسشنامه بحران هویت نمره پایین کسب کرده بودند، 13 نفر جهت نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از آموزش مهارت های ابراز وجود و تفکر انتقادی مجددا از آزمودنی ها پرسشنامه بحران هویت گرفته شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون t همبسته استفاده شد. تحلیل نتایج پژوهش نشان می دهد که آموزش مهارت های زندگی (ابراز وجود و تفکر انتقادی) می تواند شدت بحران هویت و نارضایتی از زندگی را کاهش دهد، همچنین اعتماد به نفس افراد را بهبود بخشد.

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مداخلات روان درمانی حمایتی گروهی به شیوهIPT  در کاهش علائم افسردگی بیماران مبتلا به اعتیاد بود. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی واقعی است که از طرح گروهی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده می کند. نمونه این پژوهش متشکل از 22 مرد مبتلا به اعتیاد بود که بر اساس ملاک شمول نمره 14 و بالاتر در پرسشنامه افسردگی بک-2 انتخاب شدند. از این افراد 10 نفر به طور تصادفی به گروه آزمایشی و 12 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمایشی تحت 12 جلسه روان درمانی بین فردی گروهی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که روان درمانی حمایتی گروهی به شیوهIPT  توانست کاهشی معنادار در علائم افسردگی (t=5.24، p=0.002) مردان معتاد به وجود آورد. طبق این نتایج می توان از روان درمانی حمایتی گروهی به شیوهIPT  برای کاهش علائم افسردگی بیماران معتاد استفاده کرد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی ابعاد هویت در بین دانشجویان با تاکید بر نقش تفاوت های جنسیتی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه های شهر تهران بود. نمونه دربر گیرنده 1000 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شده بودند. ابزارهای پژوهش عبارت بوند از مقیاس هویت دینی و ملی، و پرسشنامه تجدیدنظر شده سبک هویت. از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد گروه دختران در سه زیرمقیاس سبک اطلاعاتی، هنجاری و تعهد دارای میانگین بالاتری در مقایسه با گروه پسران است. این در حالی است که گروه پسران در زیرمقیاس سردرگم / اجتنابی بالاتری دارد. گروه دختران در کلیه زیرمقیاس هویت ملی و دینی دارای میانگین بالاتری در مقایسه با گروه پسران است. در مجموع پژوهش حاضر نشان داد کلیه زیرمقیاس های هویت اطلاعاتی، هنجاری و تعهد، هویت دینی و ملی در دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر بیشتر است. در حالی که هویت سردرگم و اجتنابی در پسران بالاتر است. این یافته ها موید وجود نابسامانی روان شناختی و اجتماعی در دانشجویان پسر در مقایسه با دانش آموزان دختر است و از آنجائی که قشر مذکر جامعه قشر فعال تر و پویاتر اجتماع به شمار می روند، لذا توجه جدی مسوولین ذی ربط را می طلبد.

هدف پژوهش حاضر تعیین کارایی آموزش هنر نقاشی در کاهش میزان اضطراب دانش آموزان پسر سال سوم ابتدایی منطقه دو آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 89-88 است. روش پژوهش از نوع آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است. به منظور اجرای پژوهش از میان دبستان های پسرانه منطقه دو آموزش و پرورش، یک دبستان بطور تصادفی انتخاب گردید. سپس 123 نفر از پسران دانش آموز با استفاده از پرسشنامه مقیاس اضطراب کودکان مورد ارزیابی قرار گرفتند. 30 نفر از کودکان مضطرب به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره واگذار شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه که مدت هر جلسه 40 دقیقه بود تحت آموزش هنر نقاشی قرار گرفتند و به 15 نفر دیگر به عنوان گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد. پس از آموزش، مجددا از هر دو گروه آزمایش و کنترل، آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد که بیانگر اثربخش بودن آموزش هنر نقاشی بر کاهش اضطراب است.

مطالعه حاضر جهت بررسی اثربخشی درمان هفت مرحله ای فورتین بری و موری در بهبود افسردگی، اضطراب و تنیدگی دانشجویان طراحی گردید. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان زن مقیم خوابگاه های دانشگاه علامه طباطبائی تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 23 دانشجوی 19 تا 26 ساله بود که به روش نمونه گیری در دسترس بر اساس پرسشنامه افسردگی بک، افسرده تشخیص داده شده بودند و موافق شرکت در این نوع از درمان بودند به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. مداخله درمان برای گروه آزمایش به مدت 9 جلسه اجرا شد. روند بهبودی افسردگی، اضطراب و تنیدگی هر دو گروه در طول مداخله درمان با آزمون DASS مورد سنجش قرار گرفت. نتایج آزمون حاکی از وجود تفاوت معنی دار میان نمرات افسردگی، اضطراب و تنیدگی آزمودنی های گروه آزمایش و گروه کنترل در مقیاس افسردگی بک و مقیاس DASS است. نتایج این پژوهش می تواند به توسعه بهداشت روانی افراد مبتلا به این اختلالات کمک شایانی نموده و مراکز مشاوره دانشگاه با الهام از این مهارت های درمانی می توانند در کمک به این افراد موثر باشند.

در عصر پرچالش امروز، پذیرش نقش های کارآفرینانه و داشتن نگاهی ویژه و تلاش برای شکوفایی ظرفیت ها و توانمنیدی های سرمایه های انسانی به منظور خلق مزیت رقابتی برای سازمان ها ضروری است. هدف این پژوهش تبیین رابطه سرمایه روان شناختی و کارآفرینی سازمانی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان بود که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تدریس بودند و از این تعداد 165 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه محقق ساخته کارآفرینی سازمانی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد بین سرمایه روانشناختی و ابعاد آن (امیدواری، خوش بینی، انعطاف پذیری و خودکارآمدی / اعتماد به نفس) و کارآفرینی سازمانی اعضای هیات علمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که هیچ یک از مولفه های سرمایه روانشناختی به تنهایی برآورد کننده کارآفرینی سازمانی اعضای هیات علمی نیستند.

هدف از پژوهش حاضر «بررسی اثربخشی مشاوره شغلی به شیوه سازگاری شغلی دیویس بر کاهش عدم احساس موفقیت فردی کارکنان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان» بود. طرح تحقیق از نوع آزمایشی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرد متاهل دانشگاه در سال 1387 بودند. برای انجام پژوهش 40 نفر از کارکنان مرد متاهل که در پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش، در مقیاس عدم احساس موفقیت فردی نمره بالاتر از صدک 50 را کسب کرده بودند، به طور تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای در جلسات مشاوره گروهی شرکت کردند. جلسات مشاوره گروهی به سبک نظریه سازگاری دیویس اداره می شد. پس از اتمام جلسات، جلسه پیگیری (یک ماه بعد) انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون t گروه های مستقل و تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شد. در سطح (P<0.05) نتایج نشان داد که مشاوره شغلی به شیوه سازگاری شغلی دیویس بر کاهش عدم احساس موفقیت فردی کارکنان مرد متاهل در دو مرحله پس آزمون و پیگیری تاثیر دارد.