مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1400 | دوره:39 | شماره:611 |تعداد مقالات:3

مقدمه: کیست هیداتیک، جزء بیماری های زیونوز است و در حال حاضر، یک معضل بهداشتی در بسیاری از مناطق جهان از جمله در ایران به شمار می رود. داشتن اطلاعات کافی اپیدمیولوژیک جهت مراقبت، نظارت و کنترل موثر بیماری لازم است. این مطالعه، با هدف ارزیابی وضعیت اپیدمیولوژی، کلینیکی و پاراکلینیکی بیماری هیداتیدوز در مرکز آموزشی-درمانی الزهرای (س) اصفهان در بازه ی زمانی 8 ساله انجام شد. روش ها: در یک مطالعه ی توصیفی گذشته نگر، اطلاعات دموگرافیک (سن، جنس، شغل و غیره)، علایم بالینی و روش های تشخیصی (تصویربرداری، سونوگرافی و سرولوژی) از پرونده ی پزشکی بیماران بستری شده در بیمارستان طی سال های 95-1387 اخذ شد. یافته ها: در کل، از 698 بیمار، 352 نفر (4/50 درصد) مرد و 346 نفر (6/49 درصد) زن بودند که 647 بیمار به کمک یافته های بالینی، پیش بالینی و پاتولوژی تشخیص هیداتیک داده شده بود. محدوده ی سنی بیماران 87-3 سال و بیشترین شیوع بیماری در گروه سنی 40-20 (39 درصد) بود. بیشترین عضو درگیر (8/74 درصد) کبد و بیشترین موارد کیست های کبدی (4/72 درصد) در لوب راست بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مواردی از کیست های هیداتیک قبل از جراحی با روش های تصویربرداری و سرولوژی تشخیص داده نشده بودند یا برعکس، مواردی از تشخیص کیست هیداتیک که بعد از عمل جراحی مشخص گردید که هیداتیک نبوده است. این مساله، نمایانگر این است که جهت تشخیص کیست هیداتیک، نیاز به روش های تشخیصی مطمین تر و دقیق تر می باشد

مقدمه: پرتودرمانی هدفمند، به عنوان یکی از روش های رایج برای تسکین درد در بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی محسوب می شود. در این نوع روش درمانی نیاز است که دز جذبی اندام بحرانی مغز استخوان به عنوان یک عامل محدود کننده ی درمان در نظر گرفته شود. تاکنون پرتوداروهای بتازا برای این نوع درمان مورد توجه بودند که یکی از متداول ترین آن ها Samarium-153-Ethylene diamine tetramethylene phosphonate (153Sm-EDTMP) است، اما به تازگی پرتوداروی آلفازای Radium-223-dichloride (223Ra-Cl2) مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (Food and Drug Administration یا FDA) قرار گرفته است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، مقایسه ی دز جذبی مغز استخوان پرتوداروهای 153Sm-EDTMP و 223Ra-Cl2 بود. روش ها: در این مطالعه، از یک فانتوم استخوان مهره برای شبیه سازی استفاده شد. پرتوداروهای در نظر گرفته شده در فانتوم توزیع شدند و شبیه سازی با استفاده از کد مونت کارلوی GATE صورت پذیرفت. بعد از برآورد دز جذبی به ازای واپاشی در بخش های مختلف فانتوم، دز جذبی پرتوداروها در مغز استخوان یک بیمار 70 کیلوگرمی با استفاده از روش Medical internal radiation dosimetery (MIRD) محاسبه شد. یافته ها: برای 153Sm-EDTMP دز جذبی مغز استخوان به ازای اکتیویته ی تجویزی 2590 مگابکرل برابر با 60/9 گری به دست آمد. برای 223Ra-Cl2 دز جذبی مغز استخوان به ازای اکتیویته ی تزریقی 85/3 مگابکرل، 83/0 گری محاسبه شد. نتیجه گیری: با توجه به کمتر بودن دز جذبی مغز استخوان توسط پرتوداروی آلفازای 223Ra-Cl2 بنابراین استفاده از این پرتودارو به عنوان یک جایگزین برای پرتوداروی بتازای 153Sm-EDTMP برای درمان تسکینی بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی پیشنهاد می شود.

تشخیص به موقع بیماری COVID-19 برای بهبود پیامد بیماری و قطع زنجیره ی انتقال، ضروری است. آگاهی از راهکارهای تشخیصی Severe acute respiratory syndrome coronavirus-2 (SARS-CoV-2)، چالش های آن ها، جمع آوری با ارزش ترین نمونه ی تشخیصی در زمان مناسب از محل آناتومی مناسب و تفسیر یافته های آن ها اهمیت زیادی دارد. این مطالعه ی مروری، با هدف بررسی چالش های فعلی و تفسیر واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس (Reverse transcription polymerase chain reaction یا RT-PCR) به عنوان روش مرجع، آزمایش Loop-mediated isothermal amplification (LAMP)، تشخیص آنتی بادی و آنتی ژن، ویژگی های تصویربرداری ریه، تغییرات غیر طبیعی در یافته های آزمایشگاهی مبتلایان به COVID-19 و تغییر نتایج با گذشت زمان انجام شد. نمونه های مایع لاواژ برونکوآلویولار (93 درصد) و خلط (72 درصد)، بالاترین میزان مثبت را در تشخیص مولکولی COVID-19 نشان می دهند. از طرف دیگر، سنجش های مکرر RT-PCR توصیه می شود؛ چرا که با گذشت زمان، احتمال حضور SARS-CoV-2 در نازوفارنکس افزایش می یابد. ترکیب شواهد بالینی با نتایج توموگرافی کامپیوتری قفسه ی سینه (Computed tomography scan یا CT scan) و RT-PCR، می تواند خطاهای تشخیصی را به حداقل برساند. تصور می شود که سطح بالای اینترلوکین 6 (IL-6) و D-dimer با بروز فرم شدید COVID-19 در بزرگسالان ارتباط نزدیکی دارد و تشخیص ترکیبی آن ها، می تواند به عنوان عوامل اولیه ی پیش بینی شدت بیماری باشد. همچنین، افزایش پروتیین های مرحله ی حاد با پیامد نامطلوب بیماری COVID-19 همراه است. تشخیص سرولوژی، همچنین ابزار مهمی برای درک میزان COVID-19 در جامعه و شناسایی افراد مصون است. سطح آنتی بادی ها از هفته ی دوم بیماری شروع به افزایش می کند.