مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:38 | شماره:585 |تعداد مقالات:3

مقدمه این مطالعه، با هدف بررسی تغییرات حسی-حرکتی بیماران تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بی حسی نخاعی به وسیله ی دو ترکیب دارویی دکسمدتومیدین-فناتنیل و دکسمدتومیدین-روپیواکایین انجام گرفت. روش ها: در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 90 بیمار تحت اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بی حسی نخاعی در سه گروه 30 نفره توزیع شدند. به گروه اول، 5/4 میلی لیتر روپیواکایین 5/0 درصد ایزوباریک + 5 میکروگرم دکسمدتومیدین در 5/0 سی سی سرم، به گروه دوم 5/4 سی سی روپیواکایین ایزوباریک + 25 میکروگرم فنتانیل در 5/0 سی سی سرم و به گروه سوم 5/4 میلی لیتر روپیواکایین 5/0 درصد ایزوباریک اینتراتکال در 5/0 سی سی سرم تزریق گردید و شدت درد و ویژگی های حسی-حرکتی بیماران در سه گروه تعیین و مقایسه شد. یافته ها: میانگین زمان شروع بلوک حسی-حرکتی در سه گروه روپیواکایین-دکسمدتومیدین، روپیواکایین-فنتانیل و روپیواکایین تنها، به ترتیب 0/3 ± 1/9، 2/3 ± 2/11 و 3/4 ± 5/12 دقیقه (001/0 = P) و میانگین زمان بلوک حرکتی نیز در سه گروه پیش گفته به ترتیب 3/3 ± 9/10، 1/5 ± 7/14 و 8/4 ± 8/15 دقیقه بود و در گروه دریافت کننده ی دکسمدتومیدین + روپیواکایین، کوتاه تر بود (001/0 > P). نتیجه گیری: زمان شروع بلوک حسی-حرکتی در گروه تحت تزریق روپی واکایین-دکسمدتومیدین، کوتاه تر بود.

مقدمه استان اصفهان، از کانون های مهم لیشمانیوز جلدی می باشد. شهرستان اردستان با 93 کانون، یکی از مناطق آلوده ی این استان است. این مطالعه، به منظور بررسی روند بیماری طی هفت سال اخیر با توجه به تغییرات زیست محیطی و اکولوژی منطقه ی اردستان انجام شد. روش ها: مطالعه ی حاضر، از نوع توصیفی-تحلیلی بود که آزمودنی های آن شامل 1278 مورد ثبت شده ی فرم حاد بیماری سالک طی سال های 97-1391 در مراکز بهداشتی اردستان بودند. اطلاعات بیماران از نظر سن، جنس، محل سکونت، شغل، محل کار، ماه بروز بیماری، مدت ابتلا، تعداد زخم، محل زخم ها، ملیت، نوع تشخیص و تاریخ بروز، در چک لیست های مربوط وارد شد. یافته ها: بیشترین فراوانی نسبی لیشمانیوز، در بین جوانان 29-20 ساله ی اردستانی با 4/38 درصد و کمترین آن در روستاهای زواره با میزان 0/5 درصد مشاهده شد. بروز لیشمانیوز جلدی در مردان نسبت به زنان، ساکنین بومی نسبت به مهاجرین و شهرنشینان نسبت به روستاییان به طور معنی داری بیشتر بود. از نظر شغلی نیز بیشترین فراوانی مربوط به گروه «خانه دار/ بی کار» بود. کودکان، نوجوانان و جوانان، بیشترین توزیع فراوانی ابتلا را به خود اختصاص دادند. میزان بروز در اردستان، 2/1 در هر هزار نفر گزارش شد. نتیجه گیری: میزان بروز لیشمانیوز جلدی در شهرستان اردستان طی سال های 96-1391 روند رو به کاهش داشته است که این امر، می تواند به دلایلی نظیر اقدامات کنترلی ناقل و مخزن این بیماری باشد. با این وجود، افزایش بروز بیماری در سال 1397 در این منطقه، نشان دهنده ی اهمیت این بیماری بومی از نظر بهداشت عمومی است.

مقدمه در سال های اخیر، آزمون Human papillomavirus (HPV) در تریاژ بیماران با گزارش Atypical squamous cells of undetermined significance (ASCUS) در سیتولوژی گنجانده شده است. با این حال، کاربرد این آزمون در کشور ما با توجه به شیوع پایین سرطان دهانه ی رحم و هزینه ی بالا و دسترسی محدودتر به آن در مقایسه با کولپوسکوپی بیوپسی مبهم است. روش ها: فرد تشخیص داده شده با گزارش ASCUS در سیتولوژی بر اساس معیارهای سیستم Bethesda 2001، کولپوسکوپی بیوپسی شدند و بر اساس نتایج آن، به دو گروه پرخطر (گزارش پاتولوژی Cervical Intraepithelial Neoplasia یا CIN > 2) و سالم طبقه بندی شدند. آزمون Cobas® HPV Test جهت شرکت کنندگان انجام شد. با در نظر گرفتن کولپوسکوپی بیوپسی به عنوان استاندارد طلایی، عملکرد تشخیصی آزمایش HPV تعیین شد. یافته ها: تعداد 24 بیمار گزارش CIN1، 10 بیمار 2 ≤ CIN و تعداد 4 بیمار 3 ≤ CIN داشتند. حساسیت و ویژگی آزمون HPV به ترتیب برابر 80 و 77 درصد به دست آمد. ارزش پیش گویی کننده ی مثبت و ارزش پیش گویی کننده ی منفی به ترتیب برابر 9/12 و 9/98 درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع کم ضایعات پرخطر در ASCUS و ارزش اخباری منفی بالای آزمون، به کارگیری HPV می تواند در تریاژ اولیه ی بانوان با گزارش ASCUS در پاپ اسمیر کمک کند. به عبارتی، پاسخ منفی این آزمون، اطمینان کافی از عدم وجود ضایعات پیش سرطانی یا سرطانی به دست می دهد.