Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی SID1
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    237-350
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    88
  • دانلود: 

    50
چکیده: 

به منظور بررسی شاخص های رشدی سه گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare)، لوبیا (Phaseolus vulgaris) و کنجد (Sesamum indicum) در تیمارهای مختلف کشت مخلوط و خالص، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی صورت گرفت. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص رازیانه، کشت خالص کنجد، کشت خالص لوبیا، کشت مخلوط ردیفی رازیانه-لوبیا، کشت مخلوط ردیفی رازیانه-کنجد، کشت مخلوط ردیفی کنجد-لوبیا و کشت مخلوط ردیفی رازیانه-لوبیا-کنجد بودند. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که در رازیانه بیشترین میزان ماده خشک (6/184 گرم بر مترمربع) و شاخص سطح سبز (28/1) مربوط به تیمار کشت خالص بود. در مورد کنجد بالاترین عملکرد ماده خشک، (1023 گرم بر مترمربع) و شاخص سطح برگ (2/4) در تیمارهای کنجد خالص و کنجد-رازیانه به دست آمد. در گیاه لوبیا بیشترین عملکرد ماده خشک (39/546 گرم بر مترمربع) و شاخص سطح برگ (8/3)، در تیمار کشت خالص لوبیا حاصل شد. کمترین میزان ماده خشک (54 گرم بر مترمربع) و سطح برگ (61/0) در رازیانه به ترتیب در تیمار کشت مخلوط رازیانه-کنجد-لوبیا و رازیانه-کنجد به دست آمد. در مورد کنجد کمترین میزان ماده خشک (286 گرم بر مترمربع) و سطح برگ (24/3) در تیمارهای کنجد-رازیانه و کنجد-رازیانه-لوبیا مشاهده شد. لوبیا در تیمار کنجد-رازیانه-لوبیا، کمترین میزان ماده خشک (110 گرم بر مترمربع) و همچنین کمترین سطح برگ (08/3) را نشان داد. حداکثر سرعت رشد محصول در رازیانه در تیمار کشت خالص (19/5گرم بر مترمربع در روز)، در کنجد در تیمار کنجد خالص (53/24 گرم بر مترمربع در روز) و در مورد لوبیا در تیمار لوبیا خالص مشاهده شد. کمترین سرعت رشد در مورد رازیانه در تیمار رازیانه-کنجد-لوبیا، در کنجد در تیمار کنجد-رازیانه و در مورد لوبیا در تیمار لوبیا-رازیانه و کنجد به ترتیب (62/1، 59/6 و 26/3گرم بر مترمربع در روز) به دست آمد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 88

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 50 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    179-194
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    152
  • دانلود: 

    442
چکیده: 

معرفی گونه های گیاهی مناسب و مطالعه رفتار آ ن ها نسبت به عوامل اکولوژیکی، راهنمای موثری در برنامه های مدیریتی در اراضی دیم با هدف تولید علوفه و پایداری تولید غلات و همچنین اصلاح و احیای مراتع تخریب شده است. با توجه به تولید علوفه مناسب و اندمیک بودن گونه اسپرس کپه داغی (Hedysarum kopetdaghi Boriss. )، پاسخ این گونه به برخی از متغیرهای خاک و توپوگرافی، در رویشگاه های غالب گیاه در ارتفاعات شمالی رشته کوه های بینالود (کلاته آهن) و هزار مسجد (مریچگان) استان خراسان رضوی با استفاده از مدل جمعی تعمیم یافته (GAM؛ Generalized Additive Models) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که الگوی پاسخ این گونه در امتداد شیب درصد لاشبرگ سطح خاک و آهک خاک، از مدل افزایشی (Monotonic increase)، پیروی کرده، لذا با افزایش مقادیر این عوامل، فراوانی و درصد پوشش گیاهی آن نیز بیشتر می شود. برعکس، پاسخ این گونه در امتداد شیب درصد سنگ و سنگریزه سطح خاک، از مدل کاهشی (Monotonic decrease) و در امتداد شیب درصد شن، درصد عصاره اشباع و اسیدیته خاک، از مدل زنگوله ای (Unimodal) و در پاسخ به درصد سیلت و کربن آلی خاک از مدل دو نمایی (Bimodal) پیروی کرد. نتایج همچنین نشان دادند که میانگین تولید علوفه خشک این گونه در رویشگاه های مورد مطالعه برابر 5/38 گرم در بوته بود. این گونه عمدتا در خاک های لومی شنی تا لومی سیلتی پراکنش دارد. حد بهینه رشد آن برای درصد شن، درصد عصاره اشباع به ترتیب 50، 35 و برای اسیدیته خاک، 8/7 است. رابطه بین تراکم گونه با ارتفاع از سطح دریا تا حدی افزایشی است، اما پس از آن با افزایش ارتفاع به بیش از 1700 متر روند نزولی دنبال می کند. با توجه به نتایج فوق، کشت این گیاه به عنوان یک علوفه خوش خوراک در دیم زارهای کم بازده با میزان بارندگی بالاتر از 200 میلی متر توصیه می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 152

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 442 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    195-210
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    142
  • دانلود: 

    486
چکیده: 

خاک ورزی حفاظتی یکی از راهکارهای مدیریتی مهم برای حفاظت از منابع آب و خاک است. در این پژوهش، وضعیت انرژی مصرفی و بازدهی اقتصادی سامانه های مختلف خاک ورزی در شرایط بومی کشت و صنعت دشت ناز ساری برای محصول گندم (Triticum aestivum L. ) رقم میلان، در سال زراعی 97-1396 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار بررسی شد. همچنین میزان عملکرد دانه گندم نیز اندازه گیری و تعیین گردید. سامانه های خاک ورزی شامل خاک ورزی مرسوم (CT)، بی خاک ورزی و بدون بقایا (NT)، کم خاک ورزی با استفاده از کمبینات (MTCO)، کم خاک ورزی با کارنده بدون خاک ورزی (MTNT)، بی خاک ورزی و با بقایا (NTR) بود. نتایج آزمایش نشان داد سامانهMTCO و CT به ترتیب با متوسط 5/6812 و 4500 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را در بین تیمارها به خود اختصاص دادند. همچنین سامانه MTCO با مقادیر 58/4 نسبت انرژی، 29/0 کیلوگرم بر مگاژول بهره وری انرژی و همچنین با 42/3 مگاژول بر کیلوگرم شدت انرژی بهترین سامانه برای کشت گندم از نظر شاخص های انرژی گزارش شد. سامانه NTR در مجموع، کم مصرف ترین سامانه از لحاظ انرژی بود، اما دارای عملکرد پایین دانه گندم 5025 کیلوگرم در هکتار می باشد. در بخش شاخص های اقتصادی با وجود هزینه تولید کمتر برای سامانه NTR، سامانه MTCO با 26 درصد عملکرد و بهای فروش بالاتر و 5/25 درصد بهای تمام شده کمتر و همچنین 2/35 درصد سود ناخالص بیشتر نسبت به سامانه NTR، برتری داشت. به طور کلی، سامانه MTCO با برتری در شاخص های انرژی و اقتصادی، به عنوان گزینه بهینه برای خاک ورزی و کاشت گندم در شرایط بومی کشت و صنعت دشت ناز ساری معرفی شد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 142

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 486 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    211-235
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    182
  • دانلود: 

    500
چکیده: 

اگرچه تولید و عملکرد محصولات کشاورزی در قرن اخیر بهبود یافته و این امر موجب افزایش تولید غذا شده است، ولی این دستاوردها مشکلات اجتماعی و زیست محیطی زیادی را برای سلامت انسان و سایر موجودات زنده نظیر شور شدن و اسیدی شدن، آب شویی نیترات و تولید گازهای گلخانه ای به همراه داشته است. این تحقیق، با هدف تعیین پیامدهای زیست محیطی بوم نظام های زراعی تحت مدیریت رایج و فشرده در سه استان خراسان رضوی، جنوبی و شمالی اجرا شد. پیامدهای زیست محیطی کشاورزی فشرده در شش گروه خسارت به سرمایه های طبیعی شامل آب، هوا، خاک، تنوع زیستی و سلامت انسان تحت تاثیر مصرف کودها، علف کش ها و آفت کش های شیمیایی اندازه گیری و برآورد شد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان روند کاهشی برای میزان توزیع، به کارگیری و مصرف سموم شیمیایی به منظور کنترل آفات، بیماری ها و علف های هرز در بوم نظام های زراعی استان خراسان مشاهده شد. میانگین نیتروژن نیتراتی نمونه های آب در اراضی کشاورزی بالاتر از حد مجاز 10 میلی گرم بر لیتر بود. باقی مانده دیازینون و آزنفوس متیل در آب آبیاری به ترتیب برابر با 35/16± 18/23 و 68/0± 78/15 میلی گرم بر کیلوگرم بود. بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانه ای شامل CO2، CH4 و N2O به اتمسفر برای استان خراسان رضوی به ترتیب 63206052، 4005 و 419 کیلوگرم برآورد گردید. میانگین غلظت نیترات خاک از حد بحرانی نیترات بالاتر بود. محتوی کربن آلی خاک در زیستگاه طبیعی و مرتع بالاتر از اراضی زراعی تعیین گردید. اگرچه تعداد کل کندوی زنبور عسل با گذشت زمان افزایش یافت، ولی طی سال های اخیر تعداد کندوهای بومی زنبورهای عسل در هر سه استان به صفر کاهش یافت. مقدار حداکثر دامنه نیترات برای گوجه فرنگی، بادمجان، خیار و اسفناج در مقایسه با حد مجاز نیترات در این محصولات به ترتیب برابر با 4/1، 75/0، 15/17 و 38/7 درصد بالاتر بود. در مورد چغندرقند نیز حد بالا و پایین دامنه آن از مقدار مجاز نیترات پایین تر بود. همچنین، غلظت نیترات در سبزی های برگی بالاتر از محصولات جالیزی است. بالاترین میزان تلفات عناصر نیتروژن و فسفر مربوط به استان خراسان رضوی بود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 182

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 500 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    237-250
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    60
  • دانلود: 

    0
چکیده: 

Introduction Intercropping is a well-known agro-ecological practice for its dramatic effect on pest and weed control, increasing productivity as well as enhancing resources (radiation, water and nitrogen) use efficiency. All these beneficial effects are the results of increased species diversity which presumably would be higher with introducing more component species. On the other hand, crop growth analysis provides indices for quantifying the rate of dry matter production and allocation of dry matter to the other organs, particularly to leaves. It seems that growth indices of intercropped species relative to their pure stands could be useful for better understanding of higher productivity of more diverse intercrops. The objective of this study was comparison of growth indices and dry matter allocation as well as land equivalent ratio of fennel (Foeniculum vulgar), common bean (Phaseolus vulgaris) and sesame (Sesamum indicum) grown in monoculture or intercropping systems. Materials and Methods The experiment was conducted as randomized complete block design with three replications and seven treatments including pure fennel (F), pure sesame (S), pure bean (B), row intercropping with 1: 1 ratio of FB, SB and FS as well as 1: 1: 1 intercrop of FSB. All treatments were sown in recommended planting date and density. Total aboveground materials of each plot were sampled in 5 randomly selected plants in two-weekly intervals and repeated seven times during growth period. Green leaf area index (GAI) and total aboveground dry matter (DM) were measured for each species in sole and intercropped plots. Time course of LAI and DM was estimated by fitting logistic peak and sigmoid functions to the measured values for each species, respectively. Crop growth rate (CGR; g m-2 d-1) of each species was estimated as the first derivative of the sigmoid function. Economic yield of species was measured by harvesting the whole plots and used for calculation of land equivalent ratio (LER) for intercropping treatments. Results and Discussion Results showed that for all studied species, the growth indices were lower in intercropping compared to monoculture. Maximum GAI (1. 28), dry matter (184. 6 g. m2) and crop growth rate (5. 2 g. m-2. day-1) for fennel was observed in pure stand. For sesame, the highest GAI (4. 2) was obtained in the sesame – fennel intercrop, however, maximum dry matter (1023 g. m-2) and crop growth rate (24. 5 g. m-2. day-1) were achieved in the pure stand of sesame. Similarly in bean, maximum GAI (3. 8), dry matter (546. 39 g m-2) and crop growth rate were observed in pure stand. However, the lowest GAI (0. 61), dry matter (54 g m-2) and crop growth rate (1. 6 g m-2 day-1) of fennel was observed in fennel-sesame and fennel-sesame– bean intercrops, respectively. The minimum GAI (3. 24), dry matter (286 g. m-2) and crop growth rate (6. 6 g. m-2. day-1) of sesame was obtained in fennel-sesame-bean, fennel-sesame and fennel-sesame-bean, respectively. The minimum LAI (3. 08), dry matter (110 g. m-2) and crop growth rate (3. 26 g m-2day-1) of sesame was observed in fennel-sesame-bean treatment. Despite the lower growth indices, LER was grater that 1 in all intercrops with a highest value (1. 09) in sesame – bean showing the better allocation of dry matter between component species of intercropping. Conclusion While the LAI, DM and CGR was lower when species were intercropped, the overall rate of dry matter production of intercropping systems was about 28%, on average, higher as compared with pure stands leading to almost 10% higher productivity. Addition of the third species into intercrops has no significant effect on productivity. However, it seems that using species with diverse functional traits to increase functional diversity could cause higher productivity of intercropping systems.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 60

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    251-270
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    135
  • دانلود: 

    472
چکیده: 

به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی و زیستی بر برخی ویژگی های فیزیولوژی، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کینواChenopodium) quinoa Willd. ) تحت رژیم های کم آبی در خاک شور، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در مزرعه ای واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. در این آزمایش چهار سطح آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، بیوفسفر و تلفیق نیتروکسین و بیوفسفر) و دو سطح کود شیمیایی (عدم کاربرد و کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر) به عنوان عوامل فرعی مورد مطالعه قرارگرفت. میانگین حجم آب مصرفی در تیمارهای 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه به ترتیب 1/4204، 2/3427، 6/2665 و 8/2184 مترمکعب در هکتار بود. تیمارهای کود شیمیایی نیز بر اساس نتایج آزمون خاک و توصیه کودی توسط آزمایشگاه، به مقدار 250 کیلوگرم کود اوره و 75 کیلوگرم کود سوپر فسفات تریپل در هکتار اعمال شدند. نتایج نشان داد که در تمامی تیمارهای کودی، افزایش سطوح تنش خشکی موجب کاهش کلیه صفات اندازه گیری شده (شامل میزان کلروفیل کل، شاخص سطح برگ، تعداد خوشه در مترمربع، تعداد دانه در خوشه وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت) در کینوا گردید. با این وجود، کلیه صفات اندازه گیری شده تحت تیمار کاربرد کودهای شیمیایی در مقایسه با شرایط عدم کاربرد کودهای شیمیایی افزایش معنی داری داشت. به نحوی که بیشترین عملکرد دانه (38/2225 کیلوگرم در هکتار) و بالاترین درصد شاخص برداشت (12/41 درصد) کینوا در شرایط کاربرد کودهای شیمیایی و آبیاری مطلوب (تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی مزرعه) حاصل شد و شرایط تنش شدید خشکی (تیمار آبیاری 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه)، عملکرد دانه و شاخص برداشت این گیاه را به ترتیب حدود 88 و 36 درصد نسبت به شرایط آبیاری مطلوب با تیمار کودی مشابه (کاربرد کودهای شیمیایی) کاهش داد. از طرفی، در سطوح مختلف تنش، استفاده هم زمان از کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر بیشترین تاثیر را بر تعدیل اثرات تنش خشکی و افزایش معنی دار کلیه صفات مورد بررسی داشت. به طوری که در شرایط تنش شدید خشکی و کاربرد کودهای شیمیایی، تیمار کاربرد تلفیقی کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر، میزان کلروفیل، شاخص سطح برگ، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه کینوا را به ترتیب حدود 32، 35، 36 و 15 درصد نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی در همان سطح خشکی افزایش داد. نتایج در مجموع نشان داد که با وجود شوری خاک محل آزمایش، گیاه کینوا حتی در سطح آبیاری 25 درصد ظرفیت زراعی مزرعه (تنش شدید خشکی)، دوره رشد خود را کامل کرده و بذر تولید کرد که نشان دهنده مقاومت بالای کینوا به شرایط تنش های شدید محیطی است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 135

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 472 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    271-290
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    125
  • دانلود: 

    480
چکیده: 

این آزمایش با هدف ارزیابی اثر همزیستی با میکوریزا (Glomus mosseae) بر سودمندی اکولوژیک کشت مخلوط افزایشی لوبیا چیتی با کدو پوست کاغذی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال زراعی 1395 انجام گرفت. الگوی کشت در پنج سطح شامل کشت خالص کدوی پوست کاغذی (با تراکم 22/2 بوته در واحد سطح)، کشت خالص لوبیا چیتی (با تراکم 40 بوته در واحد سطح) و کشت مخلوط سری افزایشی 20، 40 و 60 درصد لوبیا با کدو در دو حالت کاربرد و عدم کاربرد کود زیستی میکوریزا (Glomus mosseae)، تیمارهای آزمایشی بودند. نتایج نشان داد که اثر الگوهای کشت در هر دو حالت کاربرد و عدم کاربرد میکوریزا بر صفات تعداد میوه در بوته، وزن بذر، عملکرد بذر، عملکرد روغن، عملکرد معادل کدو، کارایی مصرف آب و کارایی مصرف نیتروژن کدو و همچنین تعداد غلاف در بوته، وزن 100 دانه و عملکرد دانه لوبیا معنی دار بود. درصد روغن در کدو و درصد همزیستی در هر دو گیاه نیز در صورت کاربرد میکوریزا معنی دار بودند. بیشترین عملکرد معادل کدو (26/185 گرم بر مترمربع)، کارایی مصرف آب (72/2 کیلوگرم بر میلی متر) و کارایی مصرف نیتروژن (29/10 کیلوگرم بر کیلوگرم) از کشت مخلوط افزایشی 40 درصد لوبیا با کدو و در صورت کاربرد میکوریزا به دست آمد. نسبت برابری زمین جزیی در کدو بیشتر از لوبیا بود که بیانگر تاثیرپذیری بیشتر و مثبت کدو از کشت مخلوط با لوبیا است. بیشترین میزان نسبت برابری زمین (61/1)، مجموع ارزش نسبی (83/1)، کارایی استفاده از زمین (27/154) و شاخص بازگشت مالی (14/463) از کشت مخلوط افزایشی 40 درصد لوبیا با کدو و در حالت کاربرد میکوریزا حاصل شد که بیانگر توانایی میکوریزا در تعدیل رقابت لوبیا با کدو می باشد. در کل، با توجه به بهبود اجزای عملکرد، عملکرد معادل، کیفیت محصول تولیدی، کارایی مصرف آب و نیتروژن و نیز با عنایت به شاخص های سودمندی اکولوژیک می توان اظهار داشت که کشت مخلوط افزایشی 40 درصد لوبیا با کدو در شرایط کاربرد میکوریزا مناسب ترین تیمار است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 125

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 480 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    291-305
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    133
  • دانلود: 

    473
چکیده: 

به منظور بررسی عملکرد کمی و کیفی علوفه در کشت مخلوط لوبیا تپاری (Phaseolus acutifolus L. Gray) و دو رقم ارزن باستان (cv. Bastan) و ارزن پیشاهنگ (cv. Pishahang)، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه نمونه در منطقه جیرفت، در سال زراعی 95-1394 اجرا شد. تیمارها شامل ترکیب گیاه لوبیا تپاری با دو رقم ارزن پیشاهنگ و ارزن باستان و نسبت های اختلاط کشت مخلوط جایگزینی به نسبت های 75: 25، 50: 50، 25: 75 لوبیا تپاری-ارزن باستان، کشت خالص لوبیا تپاری، کشت خالص ارزن باستان، کشت خالص ارزن پیشاهنگ و همین نسبت های اختلاط لوبیا تپاری با ارزن پیشاهنگ و با تراکم 20 بوته در مترمربع، بودند. صفات عملکرد کل علوفه خشک، عملکرد علوفه کل تر، درصد خاکستر، قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدرات های محلول در آب، درصد عناصر کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد کل علوفه تر (24600 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد کل علوفه خشک (با 4500 کبلوگرم در هکتار) از تیمار 50: 50 لوبیا تپاری-ارزن باستان به دست آمد. هرچند بهترین صفات مورد بررسی از نظر کیفیت علوفه، در نسبت های مختلف اختلاط حاصل شد، اما برتری کشت مخلوط این گیاهان، نسبت به سیستم تک کشتی آن ها مشاهده شد، به طوری که بیشترین درصد خاکستر، قابلیت هضم علوفه، کربوهیدرات های محلول در آب و میزان عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم از تیمارهای مخلوط، حاصل شد. بالاترین میزان عملکرد نسبی کل براساس عملکرد کل علوفه تر و خشک نیز از تیمار50: 50 لوبیا تپاری-ارزن به ترتیب با میزان 27/2 و 16/2، به دست آمد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 133

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 473 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    307-324
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    118
  • دانلود: 

    476
چکیده: 

کشت نشایی محصولات زراعی یکی از روش هایی است که برای بهبود مصرف آب و افزایش عملکرد معرفی شده است. از عوامل موثر بر موفقیت این روش می توان به اندازه گیاهچه و تاریخ کاشت اشاره نمود. در پژوهش حاضر، شبیه سازی تاثیر کشت بذری و چهار اندازه گیاهچه شامل (13، 16، 19 و 22 سانتی مترمربع در بوته سطح برگ(برای کشت نشایی ذرت (رقم سینگل کراس704) در چهار تاریخ کاشت 20 خرداد، 4 تیر، 23تیر و 5 مرداد در شرایط محیطی گرگان برای 16سال (2015-2000) با مدل SSM-iCrop2 انجام شد. در تاریخ کاشت 20 خرداد، کشت نشایی در مقایسه با کشت بذری بین 16 تا 26 روز زودرس تر شد. اما کشت نشایی تاثیری بر عملکرد و مقدار نیاز خالص آبیاری نداشت (متوسط عملکرد 1331 گرم در متر مربع و متوسط نیاز خالص آبیاری 435 میلی متر در هکتار). در تاریخ کاشت 4 تیر کشت نشایی در مقایسه با کشت بذری باعث 19 تا 33 روز زودرسی محصول شد (برداشت زودتر) و مانند تاریخ کاشت 20 خرداد تاثیری بر عملکرد و مقدار نیاز خالص آبیاری نداشت (متوسط عملکرد و نیاز آبی به ترتیب 1329 گرم در متر مربع و 416 میلی متر در هکتار). در تاریخ کاشت 23 تیر کشت نشایی با نشاهای بزرگ (سطح برگ 19 و 22 سانتی مترمربع در بوته) توانستند دوره رشد خود را قبل از 1 آذر به اتمام برسانند (متوسط عملکرد 1273 گرم در متر مربع و متوسط نیاز آبیاری 381 میلی متر در هکتار). لازم به ذکر است در تاریخ کاشت 23 تیر، کشت بذری و کشت نشایی با گیاهچه کوچک (سطح برگ 13 و 16 سانتی مترمربع در بوته) نتوانستند تا 1 آذر به مرحله رسیدگی کامل برسند و بنابراین، قابل توصیه نیستند. در تاریخ کاشت 5 مرداد همه انواع کشت با توجه به اینکه دوره رشد آن ها تا 1 آذر تکمیل نشد، قابل توصیه نیستند. همچنین از نظر اقتصادی با توجه به نتایج، نشاکاری سود بیشتری را حاصل نکرده و هزینه های بیشتری را در بر داشت.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 118

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 476 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    325-344
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    269
  • دانلود: 

    482
چکیده: 

در این پژوهش میزان خلا عملکرد در مناطق اصلی زیر کشت جو آبی کشور طی سال های زراعی (1380-1394) از طریق دستورالعمل اطلس جهانی خلا عملکرد (گیگا) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا مناطق اصلی تولید جو آبی در کشور تعیین شدند؛ مناطقی که بیش از 85 درصد جو کشور در آن ها تولید می شود. 12 منطقه اقلیمی اصلی با استفاده از نقشه های پهنه بندی اقلیمی گیگا و پراکنش سطح زیر کشت جو آبی شناسایی شدند. پس از آن، 48 ایستگاه هواشناسی مرجع درون مناطق اقلیمی اصلی بر اساس میزان پراکنش سطح زیر کشت آن ها انتخاب گردید. تخمین خلا عملکرد در این مطالعه حاصل اختلاف بین مقادیر پتانسیل عملکرد برآورد شده توسط مدل SSM-iCrop2 و عملکرد واقعی گزارش شده جهاد کشاورزی در هر RWS طی 15 سال زراعی (1394-1380) می باشد. با استفاده از رویکرد پایین به بالای دستورالعمل گیگا، مقادیر خلا عملکرد جو آبی در سطح ایستگاه های مرجع برآورد شده و سپس به مناطق اقلیمی اصلی و در نهایت، به کل کشور تعمیم داده شد. تعمیم نتایج از سطح ایستگاه ها به مناطق اقلیمی نشان داد که دامنه تغییرات متوسط پتانسیل عملکرد برآورد شده در اقلیم های اصلی تولید جو آبی بین 5283 تا 8286 با میانگین 7090 کیلوگرم در هکتار بود، در حالی که دامنه عملکردهای واقعی بین 1406 و 3723 با متوسط 3009 کیلوگرم در هکتار در سطح کشور بود. در حال حاضر بین 3237 تا 4697 و به طور متوسط 4081 کیلوگرم در هکتار خلا در زمین های زراعی جو آبی کشور مشاهده می شود. به عبارت دیگر، در مناطق اقلیمی اصلی دامنه خلا عملکرد (%) بین 50 تا 76 و به طور متوسط 58 درصد در سطح مزارع جو آبی کشور برآورد شد. طبق این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که با حذف میزان خلا برآورد شده از طریق بهبود شرایط مدیریتی و راهکارهای به نژادی-زراعی در زمین های زراعی جو آبی می توان مقدار تولید آن در کشور را از 21/2 میلیون تن در شرایط فعلی به 17/4 میلیون تن افزایش داد. این افزایش تولید (96/1 میلیون تن) می تواند بخش قابل توجهی از نیاز کشور به جو را تامین کرده و کشور را به سمت خودکفایی تولید این محصول نزدیک کند.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 269

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 482 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    13
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    345-361
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    109
  • دانلود: 

    471
چکیده: 

بالنگوی شهری با نام علمی (Lallemantia royleana Benth. )، گیاهی دارویی از خانواده نعناعیان است که علاوه بر مصارف دارویی، کاربردهای فراوانی در صنایع غذایی و بهداشتی دارد. این آزمایش با هدف بررسی اثر سطوح آبیاری و کودهای آلی بر عملکرد دانه و برخی ویژگی های کیفی دانه بالنگوی شهری به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی تربت جام در سال زراعی 98-1397 انجام شد. عامل کرت اصلی چهار سطح آبیاری با استفاده از تشتک تبخیر (35 (به عنوان شاهد)، 53، 71 و 89 میلی متر) و عامل کرت فرعی، چهار نوع حاصلخیزکننده خاک برابر با 10 تن در هکتار (بدون مصرف کود (شاهد)، کود دامی از نوع گاوی پوسیده، کمپوست قارچ و کمپوست زباله شهری) بود. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، طول ریشه، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در بوته، درصد موسیلاژ، فاکتور تورم (میلی متر) و عملکرد موسیلاژ بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح آبیاری و مصرف حاصلخیزکننده های خاک تاثیر معنی داری بر صفات کمی و کیفی گیاه بالنگوی شهری داشت. بیشترین و کمترین عملکرد دانه بر اساس سطوح آبیاری به ترتیب مربوط به تبخیر روزانه 35 میلی متر (20/2 گرم در بوته) و 89 میلی متر (45/1 گرم در بوته) بود. در مقایسه حاصلخیزکننده های خاک بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه به ترتیب مربوط به مصرف کود گاوی (35/2 گرم در بوته) و شاهد (33/1 گرم در بوته) بود. همچنین بیشترین عملکرد موسیلاژ (72/33 گرم بر مترمربع) از تیمار تبخیر روزانه 35 میلی متر و مصرف کود گاوی و کمترین مقدار (26/15 گرم بر مترمربع) از تیمار تبخیر روزانه 89 میلی متر و بدون مصرف کود به دست آمد. بالاتر بودن عملکرد موسیلاژ در تیمار تبخیر روزانه 35 میلی متر و مصرف کود گاوی مربوط به عملکرد دانه بالاتر در این تیمار می باشد. بر اساس نتایج این مطالعه به منظور به دست آوردن حداکثر عملکرد کمی و کیفی در گیاه بالنگوی شهری در شرایط آب وهوایی تربت جام، سطح آبیاری بر اساس تبخیر روزانه 35 میلی متر همراه با مصرف کود گاوی توصیه می گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 109

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 471 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
telegram sharing button
whatsapp sharing button
linkedin sharing button
twitter sharing button
email sharing button
email sharing button
email sharing button
sharethis sharing button