پژوهش پرستاری ایران
سال:1399 | دوره:15 | شماره:6 |تعداد مقالات:10

مقدمه: اختلال بلع پس از حوادث عروقی مغزی می تواند منجر عوارض متعدد همچون پنومونی و نیز مرگ و میر بیماران شود. ارزیابی این اختلال در این بیماران توسط پرستاران اهمیت زیادی داشته و نیاز است که پرستاران در این زمینه آگاهی و عملکرد کافی داشته باشند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش ارزیابی بلع در بیماران مبتلا به حوادث عروقی مغز بر آگاهی و عملکرد پرستاران انجام گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای قبل و بعد است که در آن 80 پرستار بخش های اعصاب و اورژانس به طور تصادفی در دو گروه کنترل (40 نفر) و مداخله (40 نفر) قرار گرفتند. مداخله این مطالعه برنامه آموزشی ارزیابی ابلع در بیماران مبتلا به حوادث عروقی مغزی بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه آگاهی پژوهشگر ساخته و چک لیست ارزیابی عملکرد جمع آوری گردید؛ و با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین آگاهی (075/0=P) و عملکرد پرستاران (652/0P=) از ارزیابی بلع در بیماران مبتلا به حوادث عروقی در گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری نداشت. بعد از اجرای مداخله بین دو گروه کنترل و مداخله از نظر میانگین آگاهی پرستاران اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (001/0> P). بطوریکه میانگین آگاهی پرستاران در گروه کنترل 25/2± 63/7 و در گروه مداخله47/1± 65/10 بود. همچنین عملکرد پرستاران در ارزیابی اختلال بلع در گروه کنترل 03/2± 63/3 و در گروه مداخله 84/1± 85/7 بود که از نظر آماری این اختلاف معنی دار بود(001/0> P). نتیجه گیری: آموزش بر آگاهی و عملکرد پرستاران در ارزیابی اختلال بلع در بیماران مبتلا به حوادث عروقی مغز تاثیر دارد. اجرای برنامه آموزشی برای پرستاران مراقبت کننده از این بیماران می تواند در پیشگیری از پنومونی و افزایش ایمنی بیماران کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: انفورماتیک پرستاری بر استفاده بهینه از تکنولوژی و ارتقای سلامت موثر است و استفاده از تجربیات کشورهای موفق دنیا در این زمینه، می تواند تسهیل گر ارتقای کیفیت مراقبت بهداشتی باشد. هدف از این پژوهش، مقایسه تطبیقی عوامل توسعه انفورماتیک پرستاری در ایران و کشورهای پیشرو است. روش کار: پژوهش حاضر بصورت توصیفی تطبیقی در سال 1398 انجام شد. انتخاب کشورهای پیشرو در انفورماتیک پرستاری با تعیین برترین کشورها با بیشترین میزان انتشار مقاله در زمینه انفورماتیک پرستاری انجام شد. گام های انجام پژوهش در این مطالعه، مبتنی بر مدل رازوالم و لارابی بود. هفت اصل پروژه بین المللی تایگر [1]، بعنوان معیارهای تطبیق انتخاب شده و در منابع ایران و کشورهای منتخب بررسی شده و با تدوین ماتریس تطبیقی مقایسه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که ایران با 15 سال فعالیت در زمینه انفورماتیک پرستاری نوپا است و امریکا با سابقه 60 سال فعالیت در این زمینه پیشگام ترین بوده است. از نظر عوامل توسعه انفورماتیک پرستاری در بررسی تطبیقی، ایران در مقایسه با کشورهای مورد بررسی شامل امریکا، انگلستان، کانادا، استرالیا و تایوان، کمترین فعالیت را داشته است. کشور ایران از نظر معیارهای مدیریت و رهبری، آموزش و تحصیلات، ارتباطات و همکاری، طراحی انفورماتیک، فناوری اطلاعات، سیاست گذاری و فرهنگ در انفورماتیک پرستاری نسبت به کشورهای مورد بررسی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. نتیجه گیری: نظر به اهمیت به کارگیری فناوری اطلاعات در پرستاری، ارایه برنامه های توانمندساز ملی برای پرستاران می تواند منجر به بهبود استفاده مفید از ابزارهای انفورماتیک در راستای ارتقای کیفیت خدمات حرفه ای پرستاری و بهبود پیامد مراقبت بهداشتی گردد.

مقدمه: رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران اورژانس بسیار مهم بوده و تاثیر بسزایی در کارکرد آنها دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی رضایت شغلی و عوامل مرتبط در پرستاران بخش اورژانس پیش بیمارستانی و بیمارستانی انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی می باشد که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده در سال 1397 برروی 170 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای اورژانس پیش بیمارستانی و اورژانش بیمارستانی صورت گرفت. جمع آوری داده ها توسط دو ابزار شامل پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی ویسوکی و کروم طی مدت 3ماه انجام شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل فراوانی و میانگین و همچنین آمار استنباطی شامل آزمون های کای دو و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و برای بررسی رابطه متغیر ها سطح معنی داری (05/0) در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 22 استفاده شد. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل مشخص شد که 64 نفر (65/37 درصد) از پرستاران شرکت کننده در این مطالعه مرد و 106 نفر (35/62درصد) زن بودند و سن اکثر آنها (2/31درصد) بین 35تا40 سال، بیشترین فراوانی (2/58درصد) مدرک تحصیلی کارشناسی و بیشترین سابقه (4/42درصد) خدمتی بین 5تا10سال بود. یافته های مطالعه نشان داد که (6/0 درصد) از پرستاران به طور کامل ناراضی بودند و (7/84 درصد)رضایت در حد متوسط داشتند و (7/14 درصد) رضایت شغلی بالا داشتند. آنالیز رگرسیون خطی نشان داد که فاکتورهای که بیشترین تاثیر را در رضایت شغلی داشتند به ترتیب عبارت از ماهیت کار (8/88 درصد)، سرپرستی (8/71درصد)، حقوق (8/69درصد)، برخورد با همکار (67 درصد)، شرایط محیط کار (2/62 درصد) و ترفیعات (2/60 درصد) بودند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه در این مطالعه رضایت شغلی اکثریت پرستاران اورژانس در سطح متوسط بود تا رسیدن به سطح خوب و عالی هنوز فاصله وجود دارد لذا به مسیولین و دست اندرکاران توصیه می شود با ایجاد جو مناسب در محیط کار، رفع نواقص مدیریتی و همچنین تلاش برای برطرف کردن مشکلات اقتصادی کارکنان شاغل در اورژانس پیش بیمارستانی و بیمارستانی سبب افزایش رضایت شغلی آنان شوند.

مقدمه: مشکل ناباروری به عنوان حادثه ای استرس زا با مشکلات روانشناختی متعددی همراه است. هدف پژوهش تعیین تاثیر گروه درمانی شناختی-رفتاری بر بحران هویت و احتمال بارداری زنان نابارور متقاضی IVF بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترلو جامعه آماری کلیه زنان نابارور متقاضی IVF شهر قاین را در سال1398 تشکیل می دهند که از بین آنها زنانی که احساس هویت ضعیف دارند با استفاده از نمونه گیری هدفمندانتخاب شده و با جایگزین تصادفی در دو گروه 17 نفری به عنوان گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. درمان شناختی رفتاری گروهی در 10 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارایه شد. اطلاعات درباره متغیرهای پژوهش به کمک پرسشنامه بحران هویت در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از گروه آزمایش و کنترل کسب شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های میانگین و انحراف استاندارد، تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان می دهدمیانگین بحران هویت درپس آزمون گروه آزمایش (59/96)نسبت به پیش آزمون (138)آنها کاهش داشته است ولی بین میانگین پیش آزمون (35/144)وپس آزمون (8/138) گروه کنترل تفاوت چندانی وجودنداردکه نشان ازتاثیر آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری بر بحران هویت در زنان نابارور متقاضی IVF دارد. همچنین تفاوت بین دو گروه در متغیر بی هدفی(f=11/01)، پوچی(f=18/97)، ناامیدی(f=14/56)، عدم اعتمادبه نفس(f=22/68)، بی ارزشی(f=9/20)، نارضایتی از زندگی(f=12/55)، اضطراب(f=7/21)، غمگینی(f=7/10)، پرخاشگری (f=13/15) و عصبانیت(f=9/63) در سطح p<0/05 معنی دار است. پس می توان نتیجه گرفت که بین نمرات بحران هویت و مولفه های آن در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان میدهد چون 05/0p< است در نتیجه بین احتمال بارداری زنان نابارور متقاضی IVF در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتیجه می گیریم که درمان شناختی رفتاری بر بحران هویت و مولفه های آن در زنان نابارور متقاضی IVF تاثیر دارد. درمان شناختی رفتاری، با اصلاح باورهای منفی و جایگزینی آن ها با افکار مثبت و منطقی، منجر به کاهش بحران هویت و مولفه های آن در زنان نابارور متقاضی IVF می شود. همچنین آموزش گروهی درمان شناختی-رفتاری بر احتمال بارداری زنان نابارور متقاضی IVF تاثیر معنی دار دارد.

مقدمه: یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در پیشرفت هر سازمان، سلامت روان کارکنان آن است. توجه به سلامت روان پرستاران به خاطر حساسیت شغلی آنان ضرورت دارد. از جمله متغیرهای مهم که می تواند سلامت روان را پیش بینی کند هوش معنوی و رضایت از زندگی است؛ در همین راستا تحقیق حاضر در پی بررسی توان پیش بینی سلامت روان پرستاران از طریق هوش معنوی و رضایت از زندگی است. روش کار: روش تحقیق پژوهش توصیفی همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل (1026=N) در سال 1398بود. حجم نمونه (351=n) از طریق جدول نمونه گیری مورگان مشخص و نمونه مورد نیاز به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ، رضایت از زندگی داینر و همکاران و سلامت روان (SCL-25) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره) به وسیله نرم افزار SPSS-22 انجام گرفت. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که بین سلامت روان با هوش معنوی و رضایت از زندگی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که از بین مولفه های هوش معنوی مولفه های آگاهی متعالی (417/0-= β 008/0

مقدمه: استنشاق دود سیگار پخش شده در محیط تهدیدی برای سلامت مادران و نوزادان محسوب می شود. آگاهی و نگرش مادران در رابطه با عوارض سیگارو مشکلاتی که در عمل بر سر راه یک نوزاد در معرض دود سیگار پیش می آید محدود است. لذا ضرورت اجرای برنامه های آموزشی و مداخلات مناسب در جهت پیشگیری از مصرف سیگار منطقی به نظر می رسد. پژوهش حاضربا هدف " بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر دانش، نگرش و رفتار اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار در مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان " اجرا گردیده است. روش کار: در مطالعه نیمه تجربی حاضر 93مادر دارای نوزاد بررسی در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در دو گروه آزمایش و کنترل که به روش مستمر انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع اوری اطلاعات دو پرسشنامه دانش ونگرش و رفتار اجتناب از دود سیگار بکار برده شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss20 و آزمونهای آماری کای دو و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک و زمینه ای همگن بودند. میانگین نمره دانش مادران مورد بررسی پس از مداخله(39/1 ± 86/18)(نمره نگرش 09/2 ± 31/17)(میانگین نمره رفتار اجتناب آمیز 49/7 ± 91/63) بوده است. لذا آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر دانش، نگرش و رفتارهای اجتناب از دود سیگار تاثیر داشته است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داده آموزش مبتنی بر شبکه مجازی بر دانش، نگرش و رفتار اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار مادران مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان تاثیر مثبت دارد. مدیران خدمات پرستاری با بکار بردن نتایج تحقیقات در این زمینه می توانند نقشه و مسیر رسیدن به این هدف مهم را آسانتر طراحی نمایند.

مقدمه: سالمندان به واسطه محدودیت های متعدد جسمانی، شغلی، اجتماعی و. . . در معرض آسیب های روانی و اجتماعی قرار دارند. علایم افسردگی در این دوره شایع است که می تواند میزان آسیب پذیری را در آنها افزایش دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان بر سطح افسردگی و توان خودمراقبتی سالمندان افسرده غیر بالینی انجام شد. روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان دارای علایم افسردگی عضو خانه جهاندیدگان ساری در سال 1398بود. از این بین تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بود از مقیاس افسردگی سالمندان (Geriatric Depression Scale) و پرسشنامه توانایی خود مراقبتی سالمندان. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان بر بهبود علایم افسردگی و توان خودمراقبتی سالمندان افسرده غیر بالینی اثربخش است (05/0>P). نتیجه گیری: طبق نتایج حاصل از این مطالعه، درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان می تواند مداخله ای موثر در بهبود علایم افسردگی و تقویت توان خود مراقبتی در سالمندان افسرده باشد.

مقدمه: مساله ناباروری از موضوعات مهم در حوزه پزشکی و روانشناسی است که مطالعات زیادی پیرامون آن و متغیرهای فیزیولوژیایی و روان شناختی مرتبط با آن در افراد نابارور انجام شده است. بنابراین هدف مطالعه حاضر اثربخشی ترکیب مشاوره گروهی مبتنی بر تعهد و پذیرش با واقعیت درمانی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و خودکارآمدی در زنان نابارور بود. روش کار: پژوهش حاضر شبه آزمایشی بود که بر اساس آن طرح آزمودنی ها با انتساب تصادفی به یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم و سپس عمل آزمایشی اجرا شد. از پرسشنامه های راهبرد های تنطیم هیجان و خودکارآمدی در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی زنان نابارور شهر شیراز بود که در یک دوره ی زمانی سه ماهه (تابستان 1398) به یکی از کلینیک ها و مراکز درمان ناباروری در شهر شیراز مراجعه کرده بودند. از میان زنان نابارور مراجعه کننده، تعداد 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شد. از روش های آمار توصیفی و استنباطی مانند تحلیل کواریانس برای مقایسه میانگین های گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ترکیب مشاوره گروهی مبتنی بر تعهد و پذیرش با واقعیت درمانی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و خودکارآمدی در زنان نابارور تاثیر مثبت و معنی داری می گذارد(05/0P<). نتیجه گیری: بنابراین و بر اساس یافته های حاضر می توان گفت که برای ارتقای سطح خودکارآمدی و تنظیم شناختی زنان نابارور استفاده از ترکیب درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی بسیار مفید و کاربردی است و لذا این ترکیب سودمند توصیه و پیشنهاد می شود.

مقدمه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که نقص در تنظیم هیجان در رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی نقش دارد و این افراد از خودزنی به عنوان راهبردی برای خلاصی از هیجان های منفی استفاده می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو بر مشکلات تنظیم هیجان در افراد خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی بود. روش کار: بدین منظور در چهارچوب طرح تجربی تک آزمودنی خطوط چندگانه با ورود پلکانی 5 نفر از مراکز مشاوره استان البرز با استفاده از ابزارهای تشخیصی مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-II) و پرسشنامه شخصیت میلون (MCMI-III) بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت انفرادی طی 20 جلسه تحت مداخله روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده قرار گرفتند و در شش مرحله (قبل از درمان، بعد از جلسه های 4، 8، 12، 16 و 20 و 2 ماه پیگیری به وسیله پرسشنامه های مشکلات تنظیم هیجان (DERS) و سیاهه رفتارهای خودآسیب رسان (ISAS) ارزیابی شدند. به منظور تحلیل داده ها از شاخص های تغییر روند، شیب، بازبینی نمودارها و برای تعیین معناداری بالینی از شاخص کوهن، درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر افزایش تنظیم هیجان و کاهش رفتارهای خودآسیب رسان افراد دارای رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی موثر است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده گزینه مناسبی برای افزایش تنظیم هیجان و کاهش رفتارهای خودآسیب رسان در افراد دارای رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی می باشد.

مقدمه: تعارض میان کار و خانواده به عنوان موضوعی مهم که هم کارکنان و کارفرمایان و هم خانواده آنان را متاثر می سازد، با مشکلات برجسته ای در حوزه خانوادگی مانند خشنودی خانوادگی، کیفیت روابط زناشویی و کیفیت فرزندپروری همراه است. از این رو روانشناسان صنعتی و سازمانی برای کاهش چنین اثرات نامطلوبی، پژوهش ها و تحقیقات خود را بر یافتن متغیرهای تعدیل گر متمرکز کرده اند. درنتیجه، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تسهیل کار-خود و خودکارآمدی مدیریت تعارض کار-خانواده در کاهش اثر تعارض کار-خانواده بر خشنودی خانوادگی، کیفیت روابط زناشویی و کیفیت فرزندپروری پرستاران انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر به صورت پیمایشی و از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل پرستاران متاهل و دارای فرزند بیمارستان های دولتی شهر اهواز بود که از میان آن ها 240 نفر به عنوان اعضای نمونه به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب گردید. جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های تعارض کار-خانواده کارلسون و همکاران (2000)، پرسشنامه خشنودی خانوادگی اری و همکاران (1999)، پرسشنامه کیفیت روابط زوجین کوندی و همکاران (2016)، مقیاس فرزندپروری آرنولد و همکاران (1993)، پرسشنامه تهسیل کار-خود دمروتی (2009)، مقیاس خودکارآمدی در مدیریت تعارض کار-خانواده سینامون (2006)، استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو بعد تعارض کار-خانواده با خشنودی خانوادگی، کیفیت روابط زناشویی و کیفیت فرزندپروری رابطه منفی و معنی داری داشت (01/0 < P)، همچنین متغیر های تسهیل کار-خود و خودکارآمدی در مدیریت تعارض کار-خانواده توانستند رابطه میان این متغیر ها را تعدیل کند. بحث: نتایج حاکی از آن است که تعارض کار-خانواده و خانواده-کار نقش معنی داری در کاهش خشنودی خانوادگی، کیفیت روابط زناشویی و کیفیت فرزندپروری پرستاران داشتند. علاوه بر این، تسهیل کار-خود و خودکارآمدی در مدیریت تعارض کار-خانواده توانستند رابطه بین این متغیرها را تعدیل کنند. در نتیجه می توان از طریق افزایش شرایط تسهیل کار-خود در محیط کار برای پرستاران و همچنین افزایش میزان خودکارآمدی در مدیریت تعارض کار-خانواده آنها، میزان اثرگذاری منفی تعارض کار-خانواده را بر متغیرهای خانوادگی ذکر شده کاهش داد.