مقدمه: رابطه ای که بین ماما و مراجع شکل می گیرد، هسته اصلی مراقبت انسانی است، اما دانش اندکی در مورد ویژگی های ارتباطی ماما- مادر در موقعیت ها و محیط های مختلف در دسترس است. در این راستا، تجارب ماماها و مادران در اتاق زایمان می تواند معنای زیربنایی و دانش عملی موجود در کار آن ها را روشن نماید و درک واضح، جامع و دقیق تری از مفهوم و ابعاد پدیده ارتباط ماما- مادر، با توجه به زمینه فرهنگی- اجتماعی موجود ارایه دهد.روش: مطالعه حاضر با رویکرد تحلیل محتوای کیفی، بر روی 32 مشارکت کننده که به شیوه هدفمند انتخاب شده بودند، انجام گرفت. مشارکت کنندگان شامل 16 مامای شاغل در اتاق زایمان و 16 مادر بستری در بخش بعد از زایمان طبیعی یکی از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1393 بودند. داده ها کلمه به کلمه تایپ و به روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی تجزیه و تحلیل گردید. نمونه گیری با اشباع داده ها و طبقات پایان یافت.یافته ها: فرایند تجزیه و تحلیل داده ها منجر به پیدایش دو درون مایه انتزاعی شد که در برگیرنده مفهوم و ابعاد ارتباط ماما- مادر بود. این دو درون مایه تحت عناوین «ارتباط جوهره مراقبت مامایی و بازتاب ارتباط» معرفی شد. هر کدام از این درون مایه ها از طبقات و کدهای اولیه تشکیل گردید.نتیجه گیری: بر طبق نتایج، ارتباط ماما- مادر در اتاق زایمان از لحاظ مفهومی معادل اتحاد درمانی تشخیص داده شد. مطالعه حاضر با کشف مفهوم واقعی این ارتباط، درک بهتر و شواهد مستندی را از معنی و ابعاد این پدیده، فراتر از معانی رایج فراهم نمود. ممکن است نتایج به دست آمده از بعضی جهات به سمت ایجاد یک بدنه نوشته شده دانش مامایی پیش رود، اما می تواند ماماها را در ارایه مراقبت با کیفیت جامع به مادران یاری کند و زمینه را برای ایجاد و تقویت پیامدهای مثبت لیبر و زایمان طبیعی فراهم نماید.