مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1400 | دوره:39 | شماره:627 |تعداد مقالات:3

مقدمه: همشیرهای کودکان مبتلا اختلال طیف اوتیسم (Autism spectrum disorder یا ASD) ممکن است با اختلال در نمو رفتاری-اجتماعی مواجه باشند؛ این مساله، همچنان با پاسخ های متناقضی همراه است. مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی اختلالات رفتاری-اجتماعی در همشیرهای کودکان ASD انجام شد. روش ها: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی-مقطعی، بر روی 51 همشیر کودکان مبتلا به اوتیسم و 138 کودک بدون همشیر مبتلا به اوتیسم در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال های 98-1397 انجام گرفت. نمو اجتماعی با استفاده از مقیاس پاسخ دهی اجتماعی (Social responsiveness scale یا SRS) و نمو رفتاری با استفاده از پرسش نامه ی توانایی ها و مشکلات (Strengths and difficulties questionnaire یا SDQ) ارزیابی و در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: میانگین سنی کودکان در گروه مورد برابر با 28/2 ± 61/9 سال و در گروه شاهد 10/1 ± 31/8 سال بود (087/0 = P). 28 نفر (9/54 درصد) از گروه مورد و 65 نفر (1/47 درصد) از گروه شاهد مذکر بودند (140/0 = P). میانگین نمره ی کسب شده از SRS در گروه مورد و شاهد به ترتیب برابر با 84/36 ± 35/43 و 20/11 ± 69/29 به دست آمد (020/0 = P). یافته های پرسش نامه ی SDQ نیز حاکی از نمره ی 53/5 ± 93/5 در گروه مورد و نمره ی 57/2 ± 26/3 در گروه شاهد بود (020/0 = P). نتیجه گیری: بر طبق یافته های این مطالعه، همشیرهای کودکان مبتلا به اوتیسم در قیاس با همشیرهای بدون سابقه ی اوتیسم، اختلالات اجتماعی و رفتاری بیشتری را بروز می دهند.

مقدمه: رفتارهای پرخطر، یکی از مهم ترین چالش های بهداشتی و روانی-اجتماعی است که بیشتر کشورهای جهان به نوعی با آن درگیر هستند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی ویژگی های روان سنجی پرسش نامه ی ارزیابی رفتارهای پرخطر جوانان (Youth risk behavior survey Questionnaires 2019 یا YRBS 2019) برای جمعیت جوانان ایرانی بود. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی بود که جامعه ی آماری آن را دانشجویان سال تحصیلی 400-1399 در شهر مشهد تشکیل می دادند. شرکت کنندگان 400 دانشجوی واجد شرایط ورود به مطالعه بودند که به شیوه ی تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پس از ترجمه ی پرسش نامه با استفاده از روش ترجمه-باز ترجمه، روایی محتوا با استفاده از ضریب نسبی روایی محتوا (Content validity ratio یا CVR) و شاخص روایی محتوا (Content validity index یا CVI)، روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی، پایایی با استفاده از ضریب همبستگی درون خوشه ای و سازگاری درونی با استفاده از Cronbach's alpha ارزیابی گردید. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 36/2 ± 54/23 سال بود. شاخص های مربوط به روایی محتوایی و صوری 40 گویه مورد تایید قرار گرفت. تحلیل عاملی تاییدی ساختار 6 عامل و مجموع 25 سوال را مورد تایید قرار داد. مقدار Cronbach's alpha در کلیه ی حیطه ها در مجموع بیشتر از 7/0 مورد تایید قرار گرفت. ضریب همبستگی درون خوشه ای (007/0 = P، 735/0 = Intraclass correlation coefficient یا ICC) بود که بیانگر پایا بودن پرسش نامه است. نتیجه گیری: پرسش نامه ی فرم کوتاه ارزیابی رفتارهای پرخطر جوانان، ویژگی های روان سنجی لازم را دارد. در این پژوهش، 6 عامل استخراج شده در پرسش نامه (YRBS) با عوامل استخراج شده در نسخه ی اصلی منطبق بود. بنابراین، پیشنهاد می شود از این ابزار برای تشخیص رفتارهای پرخطر در جوانان استفاده شود.

مقدمه: Streptococcus agalactiae (استرپتوکوکوس گروه B یا GBS)، ساکن طبیعی دستگاه گوارش و ادراری-تناسلی افراد سالم است و به عنوان شایع ترین علت سپسیس، مننژیت، پنومونی و بیماری های شدید در نوزادان تازه متولد شده است. مقاومت به پنی سیلین و ماکرولیدها به عنوان آنتی بیوتیک های انتخابی درمان عفونت های GBS رو به افزایش است. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین سروتیپ های کپسولی و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های Streptococcus agalactiae در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان بروجن انجام شد. روش ها: این مطالعه ی توصیفی-مقطعی بر روی 760 نمونه ی سواپ واژینال خانم های باردار (هفته های 37-35 بارداری) انجام شد. باکتری های جدا شده با روش های فنوتیپی شناسایی و بعد از تایید GBS، مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های GBS نسبت به دیسک های آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن انجام و سپس، سروتیپ های کپسولی جدایه ها به روش Multiplex polymerase chain reaction (Multiplex PCR) تعیین شد. یافته ها: از 760 زن باردار شرکت کننده در این مطالعه، 70 نفر (2/9 درصد) حامل GBS بودند. بیشترین مقاومت جدایه ها مربوط به تتراسیکلین (85/92 درصد) و کمترین مقاومت نسبت به پنی سیلین (0) بود. فراوان ترین سروتیپ کپسولی سروتیپ III (71/45 درصد)، سپس سروتیپ های II (14/17 درصد)، VI (28/14 درصد)، Ib (42/11 درصد)، V (57/8 درصد) و Ia (85/2 درصد) بود. نتیجه گیری: شیوع این باکتری و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به ماکرولیدها در این مطالعه پایین و همانند سایر مطالعات سروتیپ کپسولی III غالب بود.