Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی SID1
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    1-21
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    106
  • دانلود: 

    51
چکیده: 

سابقه و هدف: استفاده از ذغال زیستی و قارچ های میکوریزا اثرات مثبتی بر حاصل خیزی خاک، تولید محصول، افزایش میزان ترسیب کربن، کاهش تصعید گازهای گلخانه ای، ﺑ ﻬ ﺒ ﻮ د ﮐ ﺎ راﯾ ﯽ ﻣ ﺼ ﺮ ف ﻋ ﻨ ﺎ ﺻ ﺮ ﻏ ﺬ اﯾ ﯽ ، ﺗ ﺤ ﺮ ﯾ ﮏ ﻓ ﻌ ﺎ ﻟ ﯿ ﺖ رﯾ ﺰ ﺟ ﺎ ﻧ ﺪ اران خاک، تولید هورمون های محرک رشد و اﻓ ﺰ اﯾ ﺶ ﺗ ﺤ ﻤ ﻞ ﮔ ﯿ ﺎ ﻫ ﺎ ن ﻣ ﯿ ﺰ ﺑ ﺎ ن ﺑ ﻪ شرایط نامساعد محیطی دارد. با این حال اثر آن ها بستگی به ویژگی های خاک، گونه گیاهی و نوع ماده اولیه مورد استفاده در تولید ذغال زیستی دارد. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاربرد ذغال زیستی(حاصل از ضایعات اسانس گیری مرزه خوزستانی) و قارچ های میکوریزا (بومی و غیر بومی) و برهمکنش آن ها بر رشد، زی توده ی گیاهی و برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم جعفری (Petroselinum crispum Mill. ) در شرایط گلخانه بود. مواد و روشها: آزﻣ ﺎ یش ﺑ ﻪ صورت فاکتوریل در ﻗ ﺎ ﻟ ﺐ ﻃ ﺮ ح ﻛ ﺎ ملاً ﺗ ﺼ ﺎ دﻓ ﻲ با سه تکرار در گلخانه آموزشی داﻧ ﺸ ﻜ ﺪ ه ﻛ ﺸ ﺎ ورزی دانشگاه لرستان انجام شد. ارقام جعفری (کریسپوم و نئاپولیتانوم) به عنوان فاکتور اول، کاربرد ذغال زیستی در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) به عنوان فاکتور دوم و کاربرد قارچ های میکوریزا آربسکولار در سه سطح (شاهد، میکوریزای بومی و میکوریزای غیربومی) به عنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شد. صفاتی مانند ارتفاع بوته، عرض بوته، تعداد برگ، طول برگ، عرض برگ، طول دمبرگ، قطر دمبرگ، قطر طوقه، فاصله بین برگچه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، طول و حجم ریشه، محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل، کاروتنوئید و میزان همزیستی اندازه گیری شد. داده ﻫ ﺎ ی به دست آمده از آزمایش ﺑ ﺎ اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده از ﻧ ﺮ م افزار Minitab ﻣ ﻮ رد ﺗ ﺠ ﺰ ﻳ ه ی آﻣ ﺎ ری ﻗ ﺮ ار ﮔ ﺮ ﻓ ﺘ ﻨ ﺪ . مقایسه ی ﻣ ﻴ ﺎ ﻧ ﮕ ﻴ ﻦ ﻫ ﺎ ﻧ ﻴ ﺰ ﺑ ﺎ اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده از روش آزمونLSD در سطح 05/0 انجام ﮔ ﺮ ﻓ ﺖ . یافته ها: نتایج نشان داد که کاربرد ذغال زیستی تا سطح سه درصد باعث افزایش ارتفاع بوته، عرض بوته، طول و عرض برگ، تعداد برگ، قطر دمبرگ، حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، محتوای کلروفیل a، b، کل و میزان کلونیزاسیون در هر دو رقم جعفری گردید. درحالی که کاربرد مقادیر بیشتر این ماده هیچ تأثیر مثبتی بر این صفات نداشت. بیش ترین ارتفاع بوته (49/31 سانتی متر)، عرض بوته (60/47 سانتی متر)، طول برگ (68/18 سانتی متر)، عرض برگ (23/19 سانتی متر)، قطر دمبرگ (080/3 میلی متر) در تیمار کاربرد کود میکوریزا (غیر بومی) مشاهده شد که اختلاف معنی داری با میکوریزای بومی نداشت. با این وجود کاربرد کود میکوریزای غیربومی در مقایسه با تیمار خاک شاهد استریل شده، باعث افزایش رشد و زی توده ی جعفری گردید. در مقایسه بین ارقام نیز رقم کریسپوم دارای رشد و زی توده ی بیش تری بود. در مجموع بیش ترین وزن خشک اندام هوایی و محتوای کلروفیلb و کل (به ترتیب با 02/62 گرم و40/11، و 43/18 میلی گرم بر گرم وزن تر) مربوط به رقم کریسپوم در شرایط کاربرد میکوریزای بومی با کاربرد ذغال زیستی سه درصد بود. بیش ترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با 74/70 و 68/18 گرم) نیز در رقم نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزای بومی و ذغال زیستی سه درصد مشاهده شد. نتیجه گیری: در این مطالعه کاربرد ذغال زیستی به میزان سه درصد باعث افزایش رشد و زی توده ی ارقام جعفری گردید. اما بین تیمارهای کاربرد میکوریزای بومی و غیربومی هیچ گونه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در نتیجه می توان گفت که کاربرد کود های میکوریزای رایج در خاک های زراعی استریل نشده، تأثیری بر رشد و عملکرد جعفری نخواهد داشت. بنابراین تولید کودهای میکوریزا از قارچ های میکوریزای بومی در هر منطقه برای استفاده ی مؤثر و مفید توصیه می گردد. در مجموع رقم کریسپوم دارای رشد و عملکرد بیش تری بود، بنابراین کشت آن توصیه می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 106

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 51 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2021
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    0-0
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    94
  • دانلود: 

    347
چکیده: 

Background and Objectives: The use of biochar and mycorrhizal fungi has positive effect on soil fertility, crop production, increasing of carbon sequestration, reduction of greenhouse gas sublimation, improvement of nutrient utilization efficiency, stimulation of soil microorganism growth, production of growth promoting hormones, as well as increasing of plant tolerance to environmental stress. However, their effects depend on soil characteristics, plant species and the type of raw material used in the production of biochar. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of biochar (derived from residues of essential oil extraction of Satureja khuzistanica) and mycorrhizal fungi (native and non-native) and their interactions on growth, biomass and some morphological and biochemical characteristics of two parsley (Petroselinum crispum) cultivars in greenhouse conditions. Materials and Methods: A factorial experiment based on completely randomized design with three replications was conducted in the greenhouse of Faculty of Agriculture, Lorestan University. The first factor was parsley cultivars (Crispum and Neapolitanum). Application of biochar at three levels (0, 3 and 6 percent of soil weight) was used as the second factor. While, application of arbuscular mycorrhizal fungi in three levels (control, native mycorrhiza and non-native mycorrhiza) was consider as the third factor. Plant height, plant width, leaf number, leaf length and width, petiole length and diameter, crown diameter, distance between leaflets, fresh and dry weights of shoot and root, root length and volume, electrolyte leakage, relative water content as well as chlorophyll and carotenoid contents and mycorrhizal colonization were measured. The data obtained from the experiment was analyzed using Minitab software. Mean comparison was done using LSD test method at 0. 05. Results: The results showed that biochar application up to 3% increased plant height, plant width, leaf length and width, leaf number, petiole diameter, root volume, fresh and dry weight of root and shoot, content of chlorophyll a, b and total chlorophyll, and colonization rates in both parsley cultivars. However, application of higher amount of biochar had no positive effect on these traits. Maximum of plant height (31. 49 cm), plant width (47. 60 cm), leaf length (18. 68 cm), leaf width (19. 23 cm) and petiole diameter (0. 080 mm) was observed in the treatment of mycorrhizal (non-native) fertilizer which had no significant difference with the native mycorrhizal. However, application of non-native mycorrhizal fertilizer increased growth and biomass of parsley in compare to the sterilized control soil treatment. In comparison between cultivars, Crispum showed higher growth and biomass. In general, the highest shoot dry weight and total chlorophyll b content (62. 02 g, 11: 40, 18. 43 mg/g fresh weight, respectively) belonged to Crispum cultivar under native mycorrhizal with 3% biochar application. The highest fresh and dry weights of root (70. 74 and 18. 68 gr, respectively) were observed in Neapolitanum cultivar using native mycorrhiza and biochar 3%. Conclusion: In this study, the biochar application up to 3% increased the growth and biomass of parsley cultivars. However, no significant differences were observed between the native and non-native mycorrhizal treatments. It can be concluded that the application of common mycorrhizal fertilizers in non-sterilized soils will not affect the growth and yield of parsley. Therefore, the production of mycorrhizal fertilizers from native mycorrhizal fungi in each region is recommended for effective use. Overall, the Crispum cultivar showed higher growth and yield, so its cultivation is recommended.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 94

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 347 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    23-38
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    202
  • دانلود: 

    181
چکیده: 

سابقه و هدف: مطالعات اندکی در خصوص سن پایه های مادری گیاهان و تاثیر آن بر خصوصیات جوانه زنی بذر انجام شده است. پایه های مادری از سنین مختلف، به سبب تفاوت های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی، تاثیرات متفاوتی بر خصوصیات فیتوشیمیایی و جوانه زنی بذر می گذارند. این تحقیق با هدف بررسی تفاوت های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی سنین مختلف پایه های مادری Kochia prostrata و تاثیر آن بر خصوصیات بذرهای آنها صورت گرفت. بررسی عمق خواب بذر در سنین مختلف پایه های مادری این گونه و تاثیر تیمار سرمادهی بر شکسته شدن آن از دیگر اهداف این تحقیق بوده است. مواد و روش ها: در جمعیت مورد مطالعه، 5 بوته از هر طبقه سنی فرضی، بطور تصادفی انتخاب و صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع و سطح تاج پوشش آنها اندازه گیری شد. سپس پایه های مذکور از قسمت یقه قطع گردیده و در آزمایشگاه تعیین سن گردیدند. پایه های مادری K. prostrata بر اساس قطر به سه طبقه جوان، بالغ و مسن تقسیم بندی گردیدند. در فصل جمع آوری بذر، 10 بوته از هر طبقه سنی بر مبنای قطر یقه و سطح تاج پوشش بطور تصادفی انتخاب و برای تعیین میانگین تولید بذر در بوته و وزن هزاردانه، کل بذر آنها به تفکیک در کیسه های نایلونی زیپ دار جمع آوری گردید. از برگ ها و سرشاخه ها، به تفکیک سن پایه های مادری نمونه برداری شد. آزمایشات جوانه زنی بذر به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در 3 تکرار صورت گرفت. عامل اول، بذر طبقات سنی مختلف (جوان، بالغ و مسن) و عامل دوم، تیمار سرمادهی خشک 2-درجه سانتی گراد بود. خصوصیات فیتوشیمیایی و جوانه زنی بذرهای شاهد و تیمار شده شامل نشاسته، قند کل، فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، درصد گیاهچه های سالم و نرمال، طول ریشه چه، طول ساقه چه، بنیه بذر و مقدار هورمون های جیبرلین و اسید آبسیزیک در کلیه نمونه های بذر اندازه گیری گردید. همچنین مقدار هورمون های جیبرلین و اسید آبسیزیک در اندام های گیاهی (برگ ها و سرشاخه ها) به تفکیک طبقات سنی پایه های مادری اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پایه های مادری بالغ با داشتن ارتفاع و سطح تاج پوشش مناسب، حداکثر تولید بذر در بوته (02/13 گرم) را داشته و با سایر گروه ها اختلاف معنی داری دارد (01/0 p <). همچنین وزن هزار دانه این طبقه سنی (11/2 گرم) با پایه های مادری جوان، اختلاف معنی داری دارد (01/0 p <). پایه های مادری بالغ بیشترین مقدار هورمون جیبرلین آزاد (82/15 میلی گرم در لیتر) و بیشترین مقدار هورمون اسید آبسیزیک (82/10 میلی گرم در لیتر) را داشته و با سایر پایه های مادری اختلاف معنی داری داشت (01/0 p <). بالاتر بودن مقدار هورمون اسید آبسیزیک در گیاه نشان دهنده سازگاری بیشتر پایه های مادری بالغ با محیط های خشک و نیمه خشک است. بذرهای پایه های مادری بالغ با دارا بودن 726/0 میلی گرم در لیتر هورمون جیبرلین با بذرهای پایه های مادری جوان (97/1 میلی گرم در لیتر) اختلاف معنی دار نشان داد (01/0 p <) اما مقدار هورمون اسید آبسیزیک درونی بذرها با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشت. نسبت هورمون جیبرلین به اسید آبسیزیک در بذرهای پایه های مادری بالغ (383/0) با نسبت مذکور در بذرهای پایه های مادری جوان (726/0) از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (01/0 p <) اما به مراتب کمتر بود که این امر نشانگر خواب عمیق تر بذرهای گروه سنی بالغ می باشد. تیمار سرمادهی بیشترین تاثیر را بر بذرهای طبقه سنی بالغ داشت بطوری که مقدار هورمون جیبرلین آزاد و باند بترتیب به 01/12 و 99/8 میلی گرم در لیتر افزایش یافته و نسبت هورمون جیبرلین به اسید آبسیزیک نیز به 41/9 افزایش یافت. این امر منجر به شکستن خواب بذر، افزایش فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز و تجزیه نشاسته به قندهای ساده و افزایش درصد گیاهچه های نرمال، افزایش طول ریشه چه و بنیه بذر گردید که بیشترین تاثیر را در بذرهای طبقه سنی بالغ شاهد می باشیم. نتیجه گیری: طبقات مختلف سنی پایه های مادری K. prostrata از نظر خصوصیات فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی با یکدیگر تفاوت دارند. . .

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 202

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 181 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    39-52
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    177
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

سابقه و هدف: پنبه به عنوان یکی از محصولات زراعی مهم در کشور از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و برای رسیدن به خودکفایی الیاف، نیاز به افزایش تولید آن میباشد. روش های صحیح مدیریت زراعی از جمله تاریخ کاشت، به منظور تعیین مناسبترین شرایط رشد در راستای افزایش عملکرد و به حداکثر رسانیدن بهره وری از محیط رشد می باشد. تاریخ کاشت پنبه به دلیل محدودیت های محیطی و مواجه شدن دوره حساس پنبه با گرمای شدید تابستان و کشت دو محصول و سرمای زود رس و دیر هنگام ابتدا و انتهای فصل، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف در این پژوهش دستیابی به بهترین تاریخ کاشت از لحاظ دستیابی به عملکرد بالا در پنبه و افزایش کارایی مصرف آب می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش داده های آماری 35 ساله (1397-1363) ایستگاه سینوپتیک هواشناسی هاشم آباد گرگان (بارش، دمای بیشینه، دمای کمینه، تابش خورشیدی روزانه) وارد مدل واسنجی شده آب و هوا و محصول (SSM-Crop) شده و با تعریف 11 سناریوی تاریخ کاشت در مدل واسنجی شده آب و هوا و محصول (SSM-Crop) ( 24 فروردین، 3 اردیبهشت، 13 اردیبهشت، 23 اردیبهشت، 2 خرداد، 12 خرداد، 22 خرداد، 1 تیر، 11تیر، 21تیر، 31 تیر)، تغییرات عملکردی و کارایی مصرف آب در پنبه و همچنین خصوصیات آماری آن در سال-های مختلف با شرایط آب و هوایی متفاوت بررسی شد. یافته ها: نتایج حاصل از عملکرد و کارایی مصرف آب پیش بینی شده در مدل آب و هوا و محصول ( (SSM-Crop نشان داد که با تأخیر در کاشت پنبه، متوسط عملکرد وش پنبه کاهش یافت اما بر اساس نتایج آزمون آماری t-student جهت مقایسه میانگین ها در سطح 5 درصد نتایج عملکرد در تاریخ های کاشت مربوط به سناریوهای 3 و 13 و 23 اردیبهشت ماه اختلاف معنی داری را نشان نمی دهند. در مورد متوسط کارایی مصرف آب از سناریوی 24 فروردین الی سناریوی 2 خرداد ماه روند افزایشی دیده شد و سپس از سناریوی 2 خرداد ماه تا سناریوی 31 تیر ماه روند کاهشی داشته که بیشترین و کمترین مقدار آن به ترتیب 07/10 و 75/1 در سناریوی 2 خرداد و سناریوی 31 تیر ماه بوده است. نتیجه گیری: پنبه گیاهی است که تاریخ کاشت می تواند نقش مؤثری در عملکرد و کارایی مصرف آب در آن داشته باشد اما بهترین تاریخ کاشت با توجه به مدل واسنجی شده آب و هوا و محصول، از نیمه دوم اردیبهشت تا اوایل خرداد ماه به دست آمد. با توجه به کاهش متوسط عملکرد وش پنبه و متوسط کارایی مصرف آب به دلیل تأخیر کشت و دو کشت بودن در سال بسیاری از زمین های زراعی در گرگان، تأخیر در زمان کاشت به کشاورزان توصیه نمی شود و برای به دست آوردن عملکرد بهتر و استفاده بهینه از آب در کشت پنبه، استفاده از کشت نشایی پنبه توصیه می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 177

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    53-66
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    393
  • دانلود: 

    136
چکیده: 

سابقه و هدف: پروانش گیاهی است که به دلیل دارا بودن ترکیبات آلکالوئیدی، در صنایع دارویی ارزش بسیار زیادی دارد. از میان 130 نوع آلکالوئید شناخته شده در پروانش، آلکالوئیدهای وین بلاستین و وین کریستین به دلیل خاصیت آنیوپلازی (ضد توموری) از اهمیت ویژه ای برخوردارند. از آن جا که پروانش تنها منبع تولید این ترکیبات است، جایگاه خاصی در میان گیاهان دارویی دارد. با توجه به مقدار پائین آلکالوئیدهای ایندول ترپنوئیدی در گیاه پروانش و اهمیت این ترکیبات در صنایع دارویی، همچنین ارزش بسیار بالای اقتصادی برخی متابولیت های ثانویه آن، در این آزمایش شش رقم مختلف پروانش از نظر صفات مورفولوژی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش ها: این پژوهش بصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در مزرعه و آزمایشگاه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمار ها شامل 6 رقم (Icy Pink، Lilac، Polka Dot، Apricot، Purple، Red Bright) و دو اندام (برگ و ریشه) بودند. فاکتورهای اندازه گیری شده شامل وزن تر و خشک ریشه و برگ، تعداد شاخه های فرعی، تعداد ریشه های فرعی، طول ریشه، طول ساقه، قطر ساقه، قطر ریشه و میزان آلکالوئیدهای وین بلاستین، وین کریستین و آجمالایسین بودند. بررسی میزان آلکالوئیدها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا صورت پذیرفت. یافته ها: براساس نتایج، بین ارقام از نظرخصوصیات مورفولوژی و فیتوشیمیایی در سطح احتمال پنج درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. به طوری که بیش ترین میزان قطر ساقه (533/0 سانتی متر)، قطر ریشه (610/0 سانتی متر) و طول ساقه (99/45 سانتی متر) در رقم Purple مشاهده شد. بیش ترین میزان وین بلاستین در برگ رقم Purple (7/1 میلی گرم در صد گرم وزن خشک) و کمترین میزان آن در ریشه رقم Icy Pink (02/0 میلی گرم در صد گرم وزن خشک) مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان آجمالایسین و وین کریستین نیز در برگ رقم Apricot (به ترتیب به میزان 89/1 و 61/3 میلی گرم در صد گرم وزن خشک) اندازه گیری شد. در صورتی که در ریشه ارقام Apricot و Red Bright و همچنین در برگ رقم Lilac آلکالوئید آجمالایسین وجود نداشت. نتیجه گیری: ارقام مختلف گیاه پروانش از لحاظ میزان آلکالوئیدهای ایندول ترپنوئیدی دارای تفاوت قابل توجهی هستند. اگرچه ارقام مختلف یک گیاه زیر مجموعه یک گونه محسوب می شوند ولی مشاهده تفاوت های ایجاد شده در ارقام مختلف قابل بحث می باشد. با توجه به این مطلب که ترکیبات ثانویه از ترکیبات اولیه در گیاه ایجاد می گردند، مشاهده می شود که ارقام مختلف یک گیاه، مقادیر متفاوتی از یک آلکالوئید را در شرایط یکسان تولید نموده اند. این مسئله علاوه بر قابلیت تعمیم به مواد موثر دیگر، به خصوص با توجه به ارزش اقتصادی برخی آلکالوئیدهای این گیاه می تواند اهمیت بسیار بالایی داشته باشد. با توصیه کشت رقم برتر در زمینه تولید آلکالوئیدهای ایندول ترپنوئیدی، می توان کمک زیادی به افزایش راندمان تولید آن ها نمود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 393

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 136 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نویسندگان: 

حاجی وند شکراله

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    67-84
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    154
  • دانلود: 

    194
چکیده: 

سابقه و هدف: تنش سرما یکی از مخاطرات جدی تولید پایدار محصولات کشاورزی است که رشد و نمو گیاهان را به شدت تحت تأثیر قرار داده و موجب تغییرات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و مولکولی زیادی می شود. خسارت سرما به گل های فندق نیز یکی از عوامل مهم محدود کننده کشت آن در دنیا می باشد. این تحقیق به منظور ارزیابی واکنش ارقام ایرانی فندق به تنش سرما در مرحله گل دهی و همچنین بررسی ارتباط بین زمان گل دهی، درصد جوانه زنی دانه گرده، میزان آنزیم پر اکسید هیدروژن و اسید آمینه پرولین با میزان حساسیت و تحمل ارقام بومی فندق نسبت به تنش سرما، انجام شده است. مواد و روش ها: هشت رقم ایرانی فندق شامل اصل قره باغ، تابستانه، جنوب قره باغ، خندان، رسمی، گرد اشکورات، میش پستان و ناخن رود، به دلیل برتری نسبی در صفات کمی و کیفی نسبت به سایر ارقام، انتخاب شدند. از هر رقم چهار درخت انتخاب و زمان ظهور گل های نر و ماده، رسیدن و ریزش دانه گرده، ظاهر شدن کلاله قرمز رنگ و تیپ گل دهی ثبت شد. درصد جوانه زنی دانه گرده در محیط کشت حاوی ساکارز (دو غلظت 10 و 15 درصد) بررسی شد. به منظور بررسی اثر سرما، شاتون های باز نشده و گل های ماده تلقیح شده هشت رقم فندق در 10 سطح تیمار دمایی قرار گرفتند و میزان آسیب سرمازدگی پس از گذشت 24 ساعت از تیمار سرمایی ارزیابی و بر اساس نوع و میزان تغییرات ظاهری امتیازبندی شدند. میزان فعالیت آنزیم پر اکسید هیدروژن و اسید آمینه پرولین در نمونه ها، قبل و بعد از تیمار سرمایی اندازه گیری شد. آزمایشات فاکتوریل بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن انجام شد. یافته ها: زمان ظهور شاتون ها و گل های ماده تیر ماه تا شهریور ماه بود. ارقام میش پستان و تابستانه بیشترین درصد جوانه زنی دانه گرده در محیط حاوی ساکارز (دو غلظت 10 و 15 درصد) را داشتند. ارقام رسمی، تابستانه و میش پستان دارای بیشترین و رقم خندان دارای کمترین عملکرد بودند. بررسی های مورفولوژیک نشان دهنده شروع انجماد گل های ماده تلقیح یافته و شاتون های باز نشده به ترتیب در دمای 3-و 5-درجه سانتی گراد، انجماد کامل و از بین رفتن بافت گل های ماده تلقیح یافته و شاتون های باز نشده به ترتیب در دمای 5-و 11-درجه سانتی گراد بود که از این نظر شاتون های نر رقم میش پستان و گل های ماده رقم تابستانه بیشترین مقاومت را نسبت به سرما نشان دادند. نتایج آزمایشات حاکی از عدم تغییرات قابل توجه در فعالیت آنزیم پر اکسید هیدروژن با افزایش میزان سرما در ارقام مختلف بود و همچنین ارقام متحمل به سرما میزان آنزیم کمتری نسبت به رقم شاهد داشتند. رابطه معنی دار و مثبت بین غلظت پرولین و میزان تحمل به سرما مشاهده شد به طوری که میزان پرولین در شاتون ها و گل های ماده تحت تنش سرما افزایش یافته و ارقام میش پستان و تابستانه دارای بیشترین میزان پرولین بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، کشت ارقام میش پستان و تابستانه که دارای بیشترین عملکرد و بیشترین میزان تحمل در برابر سرما بودند در مناطقی که خطر سرما زدگی بهاره وجود دارد و دما در مرحله ظهور شاتون های نر و گل های ماده به ترتیب به کمتر از 9-و 3-درجه سانتی گراد نمی رسد، توصیه می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 154

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 194 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    85-99
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    139
  • دانلود: 

    59
چکیده: 

سابقه و هدف: با توجه به اینکه گیاهان کشت بافتی به مدت طولانی در درون شیشه در شرایط محیطی غیرمعمول قرار می گیرند، این شرایط متفاوت (رطوبت نسبی بالا، غلظت کم CO2 در طول دوره نوری، غلظت بالای اتیلن و جریان هوای محدود) باعث توسعه برگ-های ضعیف (دارای لایه اپی کوتیکولی بسیار نازک) و کاهش عملکرد روزنه شده که منجر به افزایش تلفات گیاهچه ها پس از انتقال به شرایط برون شیشه ای می شود. از آنجایی که تنظیم اسمزی می تواند واکنش روزنه را بهبود ببخشد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تنش شوری به ویژه تنش شوری ملایم، در شرایط درون شیشه ای بر کاهش پسابیدگی برگ گیاهان کشت بافتی گردو در شرایط برون شیشه ای طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت آزمایشگاهی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. برای اعمال تیمار شوری از نمک NaCl در سه غلظت 0، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر استفاده شد، پس از پایان یافتن دوره تنش، صفات مربوط به مورفولوژی روزنه، میزان نرخ تعرق و میزان نسبی آّب (RWC)، صفات مورفولوژیکی (ارتفاع ساقه، سطح ویژه برگ، شاخص آسیب شوری، سطح وزنی برگ و میزان آبدار بودن برگ) و صفات فیزیولوژیکی (شاخص کلروفیل، پتانسیل اسمزی، مقدار پرولین وگلایسین بتائین) در گیاهچه های کشت بافتی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده از آزمایش حاضر، در اثر تنش شوری، غلظت پایین تنش شوری (5 دسی زیمنس)، منجر به کاهش میزان نرخ تعرق و افزایش RWC در گیاهچه های کشت بافتی گردو شد. همچنین خصوصیات روزنه ای از جمله طول و عرض روزنه و طول و عرض شکاف روزنه کاهش یافت و منجر به بسته تر شدن روزنه ها شد. شاخص آسیب شوری و اسمولیت های پرولین و گلایسین بتائین با افزایش شدت تنش افزایش نشان دادند و پتانسیل اسمزی منفی تر شد. اگر چه ارتفاع ساقه در تیمارهای مختلف شوری و شاهد اختلاف معنی داری نداشت اما برای شاخص کلروفیل و سطح ویژه برگ (SLA) در غلظت های 5 و 10 دسی زیمنس NaCL در مقایسه با شاهد کاهش معنی دار و برای سطح وزنی برگ (LMA) و میزان آبدار بودن برگ (LS) افزایش معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نقش تنش شوری در تنظیم اسمزی، غلظت های پایین این تیمار می تواند از طریق تاثیر بر مورفولوژی روزنه و بهبود روابط آب منجر به افزایش ظرفیت حفظ آب گیاهان کشت بافتی در شرایط برون شیشه ای طی مرحله انتقال و سازگارسازی گردد. طبق نتایج این پژوهش غلظت 5 دسی زیمنس تنش شوری، در مقایسه با غلظت 10 دسی زیمنس، تاثیر تنش زای کمتری روی گیاهچه های کشت بافتی داشت و همزمان باعث کاهش تعرق و افزایش RWC و در نهایت افزایش ظرفیت حفظ آب و کاهش پسابیدگی گیاهچه های کشت بافتی گردو در طول پسابیدگی شد که نشانگر تاثیر مثبت آن در سازگارسازی درون شیشه ای گیاهان کشت بافتی گردو پیش از انتقال بود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 139

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 59 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    101-114
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    197
  • دانلود: 

    80
چکیده: 

سابقه و هدف: لیلکی ایرانی یکی از گونه های جنگلی ارزشمند ایران است که به دلیل برخی ویژگی های منحصربفرد آن از جمله کم توقع و مقاوم بودن به شرایط بد محیطی، متحمل بودن به هوای آلوده و توانایی همزیستی با برخی از میکروارگانیسم های خاکزی، می تواند گیاهی ارزشمند جهت استفاده در فضاهای سبز شهری باشد. با این حال نهال ها حساس به کم آبی هستند و از عوامل اصلی صدمه به آنها پس از کشت، عدم مقاومت و یا سازگاری به تنش خشکی است. لذا در این راستا با هدف بررسی اثر قارچ همزیست میکوریزا بر بهبود رشد نهال های لیلکی ایرانی تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. مواد و روش ها: بذرهای لیلکی ایرانی پس از خراش دهی، هنگام کشت با قارچ میکوریزا (Funneliformis mosseae) تلقیح و جهت تشکیل کلونی قارچ، گیاهان به مدت یک سال در شرایط عدم تنش خشکی نگهداری شدند. تنش خشکی به صورت عدم آبیاری بر نیمی از گلدان های تلقیح شده و نیمی از گلدان های تلقیح نشده (در مجموع شامل چهار تیمار+H2O – AM، +H2O +AM، − H2O – AM و − H2O +AM) اعمال شد. زمانی که 80 درصد گیاهان تحت تیمار در سپیده دم علائم پژمردگی (لوله ای شدن برگ ها) را نشان دادند تنش متوقف و نمونه گیری انجام شد. صفات مورد بررسی شامل محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، درصد وزن خشک ریشه و اندام های هوایی، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی، میزان فنل و فلاونوئید کل، محتوای پرولین و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل بود. یافته ها: نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار شاخص های رشد از جمله محتوای نسبی آب برگ (1/25 درصد)، شاخص پایداری غشاء (7/16 درصد)، محتوای کلروفیل a (1/46 درصد) و b (8/47) و درصد وزن خشک ریشه (4/12 درصد) و اندام هوایی (7/8 درصد) شد. تلقیح بذور لیلکی ایرانی با قارچ مایکوریزای آرباسکولار باعث بهبود شاخص پایداری غشاء (به میزان 1/10 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (به میزان 9 درصد)، درصد ماده خشک ریشه (به میزان 2/6 درصد)، محتوای کلروفیل a و b (به ترتیب به میزان 5/53 و 50 درصد)، محتوای فنل کل (به میزان 7/50 درصد)، محتوای فلاونوئید کل (به میزان 3/43) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (به میزان 82 درصد) نسبت به نهال های تلقیح نشده گردید. همچنین در نهال های تلقیح شده نسبت به نهال های تلقیح نشده چه در شرایط تنش خشکی و چه در شرایط آبیاری نرمال درصد ماده خشک اندام های هوایی و محتوای کاروتنوئید افزایش و محتوای پرولین کاهش یافت. نتیجه گیری: افزایش درصد ماده خشک اندام هوایی و محتوای کاروتنوئید و کاهش محتوای پرولین تحت تنش خشکی شدید در نهال های تلقیح شده نسبت به نهال های تلقیح نشده، می تواند ناشی از تقلیل اثرات تنش خشکی ناشی از میکوریزا باشد. لذا تلقیح نهال های لیلکی ایرانی با قارچ میکوریزا قبل از کشت در فضای سبز شهری پیشنهاد می گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 197

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 80 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    115-130
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    167
  • دانلود: 

    82
چکیده: 

سابقه و هدف: عناب Ziziphus jujuba Mill. یکی از گیاهان باغی و دارویی مهم در ایران و متعلق به خانواده Rhamnaceae است. از سال 2000، تحقیقات زیادی بر روابط ژنتیکی بین ارقام مختلف عناب و یا عناب وحشی با استفاده از نشانگرهای مولکولی تمرکز داشته است. تنوع ژنتیکی اکوتایپ های مختلف گونهZ. Jujuba در ایران در سال 2006 و در سال 2007 رده بندی درون جنس برای 19 گونه توسط آنالیز همزمان صفات ریخت شناختی و روش های مولکولی صورت گفته است. هدف از این مطالعه انجام DNA بارکدینگ و تجزیه و تحلیل مولکولی اکوتایپ های متفاوت عناب با استفاده از دو ژن کلروپلاستی rbcL و matK است. مواد و روش ها: برای این منظور تعداد 25 اکوتایپ عناب از استان خراسان جنوبی و پنج استان دیگر کشور مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین دو جنس خویشاوند نزدیک از همین خانواده (Sangoisorba sp., Rosa sp. ) به عنوان گروه خارجی استفاده شد. خالص سازی (پالایش پروتئین و پلی ساکارید) با استفاده از روش دستی انجام شد. سپس ژل با استفاده از اتیدیوم بروماید رنگ آمیزی شده و کیفیت DNA نیز با استفاده از نتایج الکتروفورز ژل آگاروز تخمین زده شد. ژن های کلروپلاستی از DNA استخراج شده با استفاده از تکنیک PCR تکثیر شدند. تمام توالی های حاصل از خوانش فوروارد و معکوس در این مطالعه برای تولید توالی نهایی با استفاده از نرم افزار های مناسب سرهم شدند. یافته ها: بارکد DNA هر گونه برای شناسایی سریع، دقیق و خودکار گونه ها انجام شد و تمام توالی به دست آمده از این مطالعه به NCBI (مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی) ارسال شد و ثبت گردید. نتایج نشان می دهد بیشترین فاصله ی ژنتیکی بین اکوتایپ های عناب و دو نمونه از گروه خارجی وجود دارد و تنوع ژنتیکی قابل توجهی در بین اکوتایپ های مختلف عناب وجود ندارد و تفاوت های مورفولوژیکی ناشی از شرایط اکولوژیکی می باشد. اگرچه تحلیل داده های ترکیبی ژن ها بینش اطلاعاتی بیشتری نسبت به تحلیل جداگانه ی داده های توالی ارائه داد. طبق نتایج بیشترین تنوع در اکوتایپ های خراسان جنوبی مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به گستره شبکه های هاپلوتیپی، خراسان جنوبی می تواند به عنوان یکی از خاستگاه های اصلی عناب در ایران معرفی گردد. مطالعات پیشین کاملا نتایج حاصله از این مطالعه را تأیید می کند. با این حال، با در نظر گرفتن اهمیت اقتصادی گیاهان عناب در جهان، ایران و به ویژه خراسان جنوبی استفاده از نمونه های بیشتر و ژن های بیشتر به خصوص ژن های هسته ای برای مطالعه ی دقیق تر شباهت ها و تفاوت های ژنتیکی این اکوتایپ ها پیشنهاد می شود. اگرچه برای دستیابی به نتایج دقیق تر مطالعه بر روی تعداد گونه های بیشتر از مناطق مختلف ایران و استفاده از ژن های هسته ای پیشنهاد می گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 167

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 82 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    131-146
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    170
  • دانلود: 

    78
چکیده: 

سابقه و هدف: شوری بیش از حد خاک باعث کاهش تولید محصولات کشاورزی از جمله سبزی ها می شود که به ویژه بخش های رویشی آن ها حساس هستند. آستانه شوری بیشتر سبزی ها کم است (بین 1 تا 5/2 دسی زیمنس بر متر) و تحمل به شوری آن ها هنگامی که از آب شور برای آبیاری استفاده می شود، کاهش می یابد. انتخاب رقم مناسب برای مناطقی با شوری بالا از نخستین راهکارهای مدیریتی برای تولید محصولاتی با کیفیت و کمیت بالا می باشد. اسفناج از نظر تحمل به شوری در گروه گیاهان نسبتا حساس قرار دارد هرچند بین ارقام مختلف تفاوت هایی وجود دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های رشدی و فتوسنتزی دو رقم اسفناج، تحت تنش شوری و مشخص کردن رقم مقاوم تر به شوری و مناسب کشت در مناطق شور طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولیعصر رفسنجان در سال زراعی 1397 انجام گرفت که فاکتورها شامل تنش شوری (در چهار سطح 0، 10، 20، 30 میلی مول) و رقم (شامل دو رقم هیبرید ایتالیایی "ناریتا" و رقم ایرانی "برگ پهن ورامین") بود. پس از گذشت 45 روز از اعمال تیمارهای شوری برداشت صورت گرفت و پارامترهای مورد نظر اندازه گیری شد. صفاتی مانند وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، تعداد برگ، رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a, b)، کلروفیل کل، شاخص سبزینگی، کاروتنوئید، نرخ فتوسنتز، نرخ تعرق، هدایت روزنه ای، نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر (Fv/Fm) و شاخص کارآیی دستگاه فتوسنتزی (PI) مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که شاخص های رشدی هر دو رقم اسفناج نظیر تعداد برگ، سطح برگ وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر اندام هوایی و وزن خشک اندام هوایی در شرایط تنش شوری کاهش یافت. با افزایش سطوح تنش، سطح برگ هر دو رقم کاهش یافت اما سطح برگ رقم ایرانی در مقایسه با رقم هیبرید بیشتر بود. نتایج همچنین نشان داد که مقدار رنگیزه های فتوسنتزی رقم ایرانی در مقایسه با رقم هیبرید در شرایط شوری بیشتر بود. به طور کلی مقدار کلروفیل کل در شرایط تنش شوری کاهش یافت اما مقدار کلروفیل a و کلروفیل کل در رقم ایرانی بیشتر بود. شاخص های فتوسنتزی نظیر نرخ فتوسنتز، هدایت روزنه ای، نرخ تعرق و نیز شاخص فلورسانس کلروفیل در شرایط تنش شوری کاهش یافت که این کاهش در دو رقم ایرانی و هیبرید متفاوت بود و کاهش بیشتر این پارامترها در شرایط تنش در رقم ایرانی کمتر از رقم هیبرید بود. نتیجه گیری: شاخص های رشدی نظیر سطح برگ، تعداد برگ، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر اندام هوایی و وزن خشک اندام هوایی دو رقم اسفناج در شرایط شوری کاهش یافت. مقدار رنگیزه های فتوسنتزی رقم ایرانی در مقایسه با رقم هیبرید بیشتر بود و در هر دو رقم تحت تنش شوری کاهش یافت. شاخص های فتوسنتزی نیز در شرایط تنش شوری کاهش یافت هرچند تغییرات شاخص های فتوسنتزی در هر دو رقم به طور تقریبی یکسان بود اما مقدار این شاخص ها در رقم ایرانی بیشتر بود. به طور کلی تنش شوری باعث کاهش پارامترهای رشدی و فتوسنتزی هر دو رقم ایرانی و هیبرید اسفناج شد اما کاهش خصوصیات رشدی در رقم "برگ پهن ورامین" کمتر از رقم هیبرید بود. بنابراین به نظر می رسد رقم ایرانی نسبت به رقم هیبرید به تنش شوری متحمل تر باشد که این تفاوت ارقام به تنش شوری را می توان به ماهیت ژنتیکی آن ها نسبت داد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 170

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 78 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    147-165
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    150
  • دانلود: 

    58
چکیده: 

سابقه و هدف: آلوروپوس یکی از هالوفیتهای بومی ایران است که قابلیت جذب، انتقال و دفع نمک از طریق غدد نمکی را دارد. بیسفنول ای در پساب تصفیه خانه فاضلاب شهری و صنعتی، آب سطحی و زیرزمینی یافت می شود و به سبب فعالیت استروژنی موجب افزایش سرطان بیضه و سینه می گردد. گونه های چمنی به دلیل سیستم ریشه ای افشان برای انجام عمل گیاه پالایی خاکهای آلوده مناسب هستند. مواد و روش ها: این آزمایش با هدف بررسی پاسخ مورفوفیزیولوژیک گیاه علفی آلوروپوس بومی ایران به آلاینده بیسفنول ای در همزیستی با قارچ مایکوریزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی (48 واحد آزمایشی) انجام شد. تیمارها شامل چهار غلظت آلاینده بیسفنول ای (صفر، 5، 10و 15 میلی گرم در لیتر)، دو سطح تلقیح مایکوریزا (گیاهان بدون مایکوریزا و گیاهان تلقیح شده با مایکوریزا گلوموس موسه) و 3 تکرار (در هر تکرار 2 گیاه) بود. بذور در سینی های کشت با مخلوطی از ماسه، ورمی کولایت و خاک (1: 1: 1) کشت شدند. در مرحله بعدی گیاهچه ها برای انجام تیمارهای قارچ مایکوریزا به گلدان جدید (سطل4) انتقال داده شدند و همزمان ٥ ٠ گرم زادمایه مایکوریزا آربوسکولار به خاک هر گلدان اضافه شد. تیمارهای آلاینده بیسفنول ای به مدت دوماه توسط آب آبیاری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تاثیر بیسفنول ای با توجه به غلظت متفاوت بود. سطح برگ، تعداد ساقه، تعداد برگ و ارتفاع در غلظت 5 میلی گرم در لیتر افزایش یافت و با افزایش غلظت به 15 میلی گرم در لیتر اثر کاهشی بر این صفات مشاهده شد. وزن خشک ریشه، سطح و حجم ریشه تا غلظت 10 میلی گرم در لیتر افزایش یافت. طول ریشه، غلظت کلروفیل، نشت یونی تا غلظت 5 میلی گرم در لیتر اختلاف معنی دار نداشت و در غلظت های بالاتر طول ریشه و غلظت کلروفیل کاهش و نشت یونی افزایش یافت. وزن تر ریشه و محتوای نسبی آب با افزایش غلظت آلاینده تا 10 میلی گرم در لیتر افزایش و در غلظت های 10 و 15 میلی گرم در لیتر کاهش یافت. با افزایش غلظت بیسفنول ای درصد جذب بیسفنول ای از خاک توسط گیاه کاهش و میزان بیسفنول ای تجمعی در برگ و ریشه افزایش نشان داد. با افزایش غلظت آلاینده تا سه برابر، بیسفنول ای برگی به میزان دو برابر افزایش یافت. تاثیر مایکوریزا بر کلیه صفات، به غیر از ارتفاع ساقه معنی دار شد به طوری که نشت یونی کاهش و بقیه صفات مورد ارزیابی در گیاهان تلقیح شده افزایش یافت. نتیجه گیری کلی: در گیاهان تلقیح شده با مایکوریزا، بیسفنول ای موجود در برگ و جذب بیسفنول از خاک بترتیب 30 و 40 درصد بیشتر از گیاهان بدون تلقیح بود که نشان می دهد قابلیت جذب بیسفنول ای در گیاهان تلقیح شده بالاتر است. گیاه آلوروپوس می تواند تا 80 درصد بیسفنول ای خاک را توسط سیستم ریشه ای خود جذب کند و با انتقال آنها به شاخساره، آلاینده را از طریق غدد نمکی خود دفع کند که نشان دهنده سازگاری و مقاومت بالای آلوروپوس نسبت به آلاینده بیسفنول ای است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 150

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 58 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    167-181
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    200
  • دانلود: 

    185
چکیده: 

سابقه و هدف: کیوی یکی از مهمترین محصول صادراتی کشاورزی ایران است، طوری که هر ساله مقادیر زیادی از میوه کیوی ایران به خارج از کشور صادر می شود. پایین بودن درصد شکوفایی جوانه های زمستانه و بروز میوه های بدشکل از مهمترین عوامل کاهش بهره وری تاکستان های کیوی رقم هایوارد می باشند. زیرا میزان میوه صادراتی کیوی ارتباط مستقیم با درصد شکوفایی جوانه های زمستانه، تعداد گل ها در جوانه ها و درصد میوه های با شکل طبیعی دارد. بنابراین، هدف از این پژوهش، ارزیابی درصد شکوفایی جوانه ها و وقوع میوه های بدشکل در برخی از تاکستان های کیوی در دو منطقه تالش و رودسر، به ترتیب در غرب و شرق استان گیلان می باشد. مواد و روشها: این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در نه تاکستان کیوی در دو منطقه شرق (رودسر) و غرب (تالش) استان گیلان، انجام گرفت. در هر تاکستان سه تاک کیوی رقم هایوارد یکنواخت انتخاب شدند و روی هر تاک چهار شاخه یکساله (کین) در دو جهت انتخاب ارزیابی شدند. خصوصیات آب و هوایی دو منطقه نیز مورد مطالعه قرار گرفت. درصد جوانه های شکوفا، تعداد گل به ازای هر جوانه زمستانه، درصد میوه های غیر طبیعی (درصد میوه های پهن، بادبزن) و مکان ظهور میوه های غیرطبیعی تعیین شدند. یافته ها: نتایج آزمون اورتوگونال نشان داد بین دو منطقه اختلاف معنی داری از نظر درصد جوانه های شکوفا، تعداد گل در هر جوانه و درصد میوه های غیرطبیعی (درصد میوه های پهن و درصد میوه های دوقلو) و ایندکس جوانه با میوه های پهن و بادبزنی وجود داشت. درصد جوانه های شکوفا شده در تاکستان های تالش (76/58-5/45%) و در رودسر (39/45-7/30%) متغیر بود. همینطور، درصد بروز میوه های بدشکل در تالش (85/5-04/2%) و در رودسر (5-1/2 %) بوده است. از نظر تعداد گل به ازای هر جوانه زمستانه کیوی در تاکستان های مختلف مورد مطالعه به طور معنی داری متفاوت بود. در تاکستان های تالش این میزان بین (1. 81-2. 59) و در رودسر (1. 78-1. 18) متغییر بود. تفاوت معنی داری بین تاکستان ها مختلف از نظر طول شاخه یکساله (کین)، قطر کین، میانگین تعداد جوانه در کین، درصد جوانه های شکوفا، تعداد گل در جوانه زمستانی، درصد میوه های پهن و دوقلو وجود داشت. مکان تشکیل میوه های پهن و بادبزنی بر روی یک کین بدون توجه به تاکستان ها تقریبا مشابه بود، اما تشکیل میوه های دوقلو بسته به نوع تاکستان متفاوت بود. در شاخه های سال جاری، بیشترین درصد میوه های پهن و بادبزنی در گره 2و3 و میوه های دوقلو و سه قلو در گره های1و2 مشاهده شد...

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 200

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 185 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    28
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    183-202
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    177
  • دانلود: 

    76
چکیده: 

سابقه و هدف: گیاه دارویی کارلا (Momordica Charantia L. ) یک سبزی گرمسیری با ارزش غذایی و دارویی بالاست. این گیاه متعلق به خانواده کدوئیان و دارای خاصیت ضددیابتی ارزشمند است. کاربرد محرک ها در راستای تولید فرآورده های بیولوژیکی سازگار با محیط زیست و در پیوند با کشاورزی نوین می تواند سبب افزایش رشد کیفی و کمی گیاهان و کاهش اثرات تنش های محیطی بر آن ها شود. این تحقیق با هدف بررسی اثرات تهییج با محرک های غیر زیستی بر خصوصیات کارلا واریته Hybrid Baby Doll صورت گرفت. مواد و روش ها: تحقیق حاضر به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش اثر ساده محرک های غیرزیستی براسینواستروئید (1/0، 5/0 و 1 میلی مولار)، کاراگینان (200، 400 و 600 میلی گرم بر لیتر)، اترل (100، 300 و 600 میکرومولار) و شاهد (عدم تهییج با محرک) بر کارلایHybrid Baby Doll به تعداد 30 واحد آزمایشی در محیط کشت MS جامد محتوی 3 درصد ساکارز مورد بررسی قرار گرفت. گیاهچه ها پس از طی دوره رشدی یک ماهه در مرحله 4 تا 6 برگی به گلخانه اتوماتیک دانشگاه زنجان انتقال یافت. تأثیر این ترکیبات بر خصوصیات مورفولوژیکی (طول برگ، عرض برگ، سطح برگ، طول و قطر میوه، وزن تر و خشک میوه و عملکرد بوته) و فیتوشیمیایی (محتوای فنل کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، رنگیزه های فتوسنتزی و متابولیت های ضددیابت موموردیسین و کارانتین) کارلا ارزیابی شد. یافته ها: نتایج تجزیه واریانس داده ها حاکی از وجود اختلاف آماری معنی دار (p˂ 0. 05) بین تیمارهای آزمایش بر صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی کارلا بود. در این مطالعه بیشترین سطح برگ (52/72 سانتی متر)، کلروفیل کل (9/28 میلی گرم/ گرم بافت تازه) و فلاونوئید کل (99/4 میلی گرم کوئرستین/ گرم وزن خشک) از گیاهان تهییج شده با اترل سنجش شد. بیشترین طول میوه (4/35 میلی متر)، کارتنوئید (8/1 میلی گرم/ گرم بافت تازه)، فنل کل (17/35 میلی گرم گالیک اسید/ گرم ماده خشک)، فعالیت آنتی اکسیدانی (31/79 درصد) و موموردیسین (64/22 میکروگرم/ گرم ماده خشک) از گیاهان تهییج شده با کاراگینان حاصل شد. بیشترین وزن تر میوه (95/23 گرم)، عملکرد میوه (1305 گرم) و کارانتین (38/58 میکروگرم/ گرم ماده خشک) از گیاهان تهییج شده با براسینواستروئید حاصل شد. نتیجه گیری: نتایج آزمایش ما حاکی از آن بود که تهییج با اترل منجر به افزایش پارامترهای مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی نظیر سطح برگ، طول میوه، کلروفیل b، کلروفیل کل و فلاونوئید گردید. در حالی که که بیشترین میزان عملکرد و تجمع متابولیت کارانتین از تیمار تهییج با براسینواستروئید حاصل شد. محرک کاراگینان نیز بر میزان فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و متابولیت ثانویه موموردیسین بیش از سایر تیمارها موثر بود. تیمار تهییج با کاراگینان میزان متابولیت ثانویه موموردیسین را 182 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد و تیمار تهییج با براسینواستروئید میزان متابولیت ثانویه کارانتین را 60 درصد نسبت به شاهد افزایش داد که موید نقش موثر این محرک ها در افزایش مواد ضددیابت در این گیاه است. بنابر یافته های این تحقیق استفاده از ترکیبات محرک اترل، کاراگینان و براسینواستروئید، یک استراتژی مهم جهت تولید محصول کارلا با عملکرد مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی بالا محسوب می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 177

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 76 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0