علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران
سال:1399 | دوره:30 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

سابقه و هدف: جداسازی انانتیومرهای داروهای کایرال در صنعت دارویی نوین از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا اکثر ترکیبات ارگانیک زیستی، کایرال هستند. هدف اصلی این طرح محاسبه انرژی اتصال ایزومرهای ایبوپروفن در برهمکنش با نانولوله کربنی کایرال، با توجه به پیکربندی های مختلف جذب بود. به علاوه، قابلیت نانولوله کربنی کایرال (16، 4)، برای جداسازی انانتیومرهای ایبوپروفن و هم چنین برهمکنش بین ایزومرهای راست گرد و چپ گرد ایبوپروفن با سطح بیرونی و دیواره داخلی نانو لوله کربنی بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه، عملکرد نانو لوله کربنی (4، 16) برای جداسازی انانتیومرهای ایبوپروفن با استفاده از شبیه سازی دینامیک مولکولی ارزیابی شد. به علاوه، از محاسبات کوانتمی به منظور بهینه سازی ساختار مولکولی دارو و مقدار بار هر اتم در انانتیومرهای ایبوپروفن استفاده شد. یافته ها: اختلاف انرژی بین انانتیومرهای چپ گرد و راست گرد در داخل نانولوله کربنی (4، 16)، به اندازه 5/0 الکترون ولت (5/11 کیلوکالری بر مول) بود، در حالی که این انانتیومرهای جذب شده بر روی نانولوله دارای اختلاف انرژی نبود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهند با توجه به اینکه بین انرژی جذب انانتیومرهای جذب شده در داخل نانو لوله کربنی (4، 16) اختلاف کافی وجود دارد، می توان انتظار داشت که این نانولوله در فرآیند جداسازی انانتیومرها به طور موثر عمل کند.

سابقه و هدف: ولوواژینیت کاندیدیایی یکی از شایع ترین انواع واژینیت های قارچی است که عامل مولد آن کاندیداآلبیکنس است. به دلیل شیوع بالای این بیماری و نیز اثرات ضد قارچی گزارش شده از زیره سبز، استفاده از اسانس میوه این گیاه جهت ساخت شیاف واژینال گیاهی پیشنهاد شد. روش بررسی: ترکیبات موجود در اسانس به روش گازکروماتوگرافی متصل به طیف سنجی جرمی شناسایی و حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس میوه زیره سبز به روش چاهک پلیت تعیین شد. یافته ها: شیاف واژینال محتوی ١ / ٠ میلی لیتر اسانس میوه زیره سبز در ٢ گرم پایه (پلی اتیلن گلیکول) ساخته شد و خصوصیات ظاهری، یکنواختی وزن، سختی، زمان باز شدن، مقدار و یکنواختی محتوی آن بررسی شد. پایداری شیاف های حاوی اسانس میوه زیره سبز پس از ١ ، ٢ و 6 ماه نگهداری در دماهای ٤ ، ٢ ٥ و ٤ ٠ درجه سانتی گراد بررسی شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که شیاف های نگهداری شده در دماهای ٤ و ٢ ٥ درجه سانتی گراد خصوصیات سطحی مناسب تری دارند. با توجه به مطلوب بودن کیفیت شیاف های ساخته شده از این اسانس، می توان پس از انجام مطالعات بالینی این شیاف ها را به عنوان فرآورده مناسب جهت بهبود واژینیت های ناشی از کاندیداآلبیکنس به کار برد.

سابقه و هدف: استرس بی حرکتی بارداری (Prenatal Restraint Stress; PRS) ناهنجاری های شناختی-رفتاری و اختلالات نوروپاتولوژیک در نوزادان را به دنبال دارد. مطالعه حاضر به ارزیابی اثر تریکوستاتین A (Trichostatin A; TSA) بر سطح سایتوکاینهای التهابی و ضد التهابی در هیپوکامپ موش های صحرایی مدل استرس بی حرکتی بارداری پرداخت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 20 سر موش صحرایی ماده باردار نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه کنترل، PRS+NS، PRS+TSA5 و PRS+TSA10 تقسیم شدند. القاء PRS از روز 13 بارداری، روزانه یک ساعت و به مدت 7 روز اعمال شد. تجویز درون صفاقی TSA دو ساعت قبل از PRS صورت گرفت. در پایان یک ماهگی، سطح هیپوکامپی سایتوکاین های پیش التهابی نظیر اینترلوکین-1 بتا (IL-1β )، اینترلوکین-6 (IL-6)، فاکتور نکروزدهنده توموری آلفا (TNF-α ) و سایتوکاین ضد التهابی اینترلوکین-10(IL-10) با تکنیک الایزا سنجیده شدند. تحلیل آماری با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey انجام شد و 05/0˂ p معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: افزایش معنی دار سایتوکاین های پیش التهابی و کاهش بیان IL-10 در هیپوکامپ گروه PRS+NS در مقایسه با گروه کنترل دیده شد (05/0˂ p). در حالی که تیمار با TSA سطح IL-1β ، IL-6و TNF-α را نسبت به گروه PRS+NS کاهش و بیان IL-10 را به طور معنی دار و وابسته به دوز افزایش داد (05/0˂ p). نتیجه گیری: به نظر می رسد TSA با اثرات ضد التهابی خود سبب تعدیل سطح سایتوکاین های التهابی و کاهش میزان التهاب در هیپوکامپ نوزادانی که در دوران جنینی در معرض استرس بوده اند، می شود.

سابقه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی، نوعی تجمع چربی در سلول های کبدی است. از آنجایی که گیاه خرفه دارای ویژگی هیپولیپدمیک است، در پژوهش حاضر، تاثیر مکمل خرفه همراه با یک دوره برنامه تمرین ترکیبی بر سطوح برخی فاکتورهای خونی و شاخص های تندرستی زنان چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بررسی شد. روش بررسی: 40 زن چاق مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به صورت تصادفی انتخاب و در 4 گروه تمرین + مکمل (10=n)، دارونما (10=n)، تمرین (10=n) و مکمل (10=n) قرار گرفتند. شاخص های سلامتی و عوامل خطرساز قلبی-عروقی اندازه گیری شد. در تحلیل داده ها از آزمون t همبسته و آزمون تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد. یافته ها: مکمل خرفه با یک دوره برنامه تمرین ترکیبی باعث کاهش معنی دار کلسترول (001/0=P)، تری گلیسرید (001/0=P)، LDL (0001/0>P)، درصد چربی (001/0=P)، و نسبت دور کمر به باسن (011/0=P) و هم چنین افزایش معنی دار در سطح سرمی HDL (001/0>P)، درصد جربی بدن (001/0>P)، نسبت دور کمر به باسن (03/0=P)، و نمایه توده بدن (01/0=P) در گروه تمرین + مکمل، گروه تمرین، و گروه مکمل شد. نتیجه گیری: مصرف مکمل خرفه همراه با یک دوره برنامه تمرین ترکیبی می تواند در کاهش برخی از شاخص های خونی و تندرستی در زنان چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی موثر باشد.

سابقه و هدف: تمرینات ورزشی با بهبودعملکرد اندوتلیال ومتابولیسم استقامتی عضلانی اسکلتی باعث ارتقای ظرفیت عملکردی می-شود، ولی اثرات آن بر کنترل همودینامیک به خوبی شناخته شده نیست. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینات استقامتی و مقاومتی بر تغییرات ساختار و فشار خون بیماران مبتلا به نارسایی قلب بود. روش بررسی: 76 بیمار درمحدوده سنی 65 تا 79 سال و کسر تخلیه ای 40%EF≤ به طور تصادفی به دو گروه مساوی تمرین و شاهد تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 8 هفته، 3 بار در هفته، هر جلسه 60-45 دقیقه، تمرینات استقامتی و مقاومتی در بیمارستان و 4 روز هفته، برنامه پیاده روی در منزل را انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات شاخص های اکوکاردیوگرافی و فشار خون اندازه گیری شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته ها: در گروه تجربی، تغییر درون گروهی با استفاده از آزمون های t همبسته و ویلکاکسون، افزایش کسر تخلیه ای و کاهش حجم پایان سیستولی و دیاستولی، ضخامت دیواره بین بطنی دیاستولی و قطر دیواره پایان دیاستولیک و سیستولیک بطن چپ را نشان دادند (05/0p<) و در متغیر های ضخامت دیواره خلفی، فشار خون سیستولی و دیاستولی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0p>). در گروه کنترل در هیچ یک از متغیر های اندازه گیری، تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرینات استقامتی و مقاومتی همزمان باعث بهبود ساختار و عملکرد قلب در بیمار نارسایی مزمن قلب می شود.

سابقه و هدف: یکی ازتلخ ترین تجربه ها، دردهای حاد پس از عمل است، به طوری که شدت این درد در 21 درصد از بیماران، متوسط تا شدید ارزیابی شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثر آلپرازولام شب قبل از عمل بر درد بعد از عمل بیماران کاندید جراحی الکتیو شکمی در بیمارستان بوعلی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی انجام شد، تعداد 106 بیمارکاندید جراحی الکتیو شکمی در بیمارستان بوعلی تهران مورد بررسی قرار گرفتند و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه دریافت کننده 5/0 میلیگرم آلپرازولام یا دارونما درشب قبل از عمل تقسیم شدند و میزان درد بعد از عمل آنها با ابزار VAS، در ریکاوری، 4 ساعت و 24 ساعت بعد از عمل و نیز میزان تام مسکن مصرفی در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: میانگین سنی (55/0=P) و جنسیت بیماران در دو گروه همسان بود (78/0=(P. میانگین دوز مسکن ( پتیدین) مورد مصرف در 24 ساعت اول، در گروه آلپرازولام 0± 25 میلی گرم و در گروه پلاسبو 68/12± 53/35 میلی گرم بود (002/0=p). میزان درد در گروه آلپرازولام به ترتیب در ریکاوری، 4ساعت و 24 ساعت پس از عمل 84/1± 70/7، 56/1± 96/4 و 35/1± 06/3 سانتی متر بود. این مقادیر در گروه پلاسبو 44/1± 55/7، 19/1± 70/5 و 13/1± 94/3 سانتی متر بود. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که میزان کاهش درد در 24 ساعت نخست، در گروه آلپرازولام به میزان معنی داری بیش از گروه شاهد بود (04/0=P)، اما در ریکاوری و در 4 ساعت اول تغییرات آن معنی دار نبود (05/0

سابقه و هدف: با توجه به بالا بودن میزان شیوع عفونت هلیکوباکترپیلوری در کشور ما و شکست درمانی آن، به علت شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری، بررسی علل مقاومت هلیکوباکترپیلوری نسبت به مترونیدازول و تاثیر آن در روند درمانی ضروری است. روش بررسی: از 275 بیمار مشکوک که به بیمارستان امام رضا تبریز مراجعه کرده بودند، نمونه بیوپسی تهیه شد. بعد از تعیین هویت هلیکوباکترپیلوری، سوسپانسیون باکتریایی معادل استاندارد 4 مک فارلند روی پلیت ها ریخته شد و سپس دیسک های آنتی بیوتیک مترونیدازول و نوارهای Etest روی آن قرار داده شد. سویه های مقاوم به مترونیدازول شناسایی شد و با روش PCR وقوع جهش در ژن frxA آنها ردیابی شد. یافته ها: از 112 سویه جداشده، 85 سویه مقاوم شناسایی شدند که مقاومت به مترونیدازول در زنان (50%) بیشتر از مردان (35%) بود. در روش E-test، تعداد 70 (35/82%) سویه از 85 سویه مقاوم به مترونیدازول که دارای MIC≥ 8 بودند یافت شد، ولی در روش DDA تعداد 88 سویه مقاوم یافت شد. از20 سویه تصادفی مقاوم به مترونیدازول، در 4 سویه موتاسیون در ژن frxA ثابت شد، ولی در سویه های Susceptible موتاسیون تثبیت نشد. نتیجه گیری: میزان مقاومت هلیکوباکترپیلوری به مترونیدازول در این منطقه بالا است و شیوع مقاومت در خانم ها بیشتر از آقایان است. یکی از مکانیسم های مقاومت هلیکوباکترپیلوری نسبت به مترونیدازول، وقوع جهش در ژن frxA است، ولی این تنها عامل مقاومت به مترونیدازول نیست و ارزیابی سایر مکانیسم های مولکولی مقاومت به مترونیدازول ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: امروزه سالمندی شیوع بالایی دارد و سالمندان با مشکلات روانشناختی مواجه هستند. مداخلات آموزشی کارکنان آسایشگاه ها می تواند بر رضایت و عملکرد آنها تاثیرگذار باشد. در این مطالعه تاثیر مداخله آموزش شوخ طبعی کارکنان بر افسردگی، اضطراب و استرس سالمندان آسایشگاه های منتخب شهر تهران در سال 1397 بررسی شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده که بر روی دو گروه 30 نفری از سالمندان در آسایشگاه های توحید و فرزانگان انجام شد، گروه مداخله آموزش شوخ طبعی را در 7 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS-v23 صورت گرفت. یافته ها: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک و افسردگی، اضطراب و استرس در مرحله پیش آزمون اختلاف معنی داری نداشتند (05/0p). نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از اثربخشی مداخله در زمینه کاهش اضطراب و استرس بود و 43 درصد تغییرات واریانس اضطراب و 25 درصد تغییرات واریانس استرس ناشی از متغیر مستقل بود. نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، مداخله آموزش شوخ طبعی کارکنان در زمینه کاهش اضطراب و استرس سالمندان موثر است و لذا با توجه به کم هزینه بودن، قابلیت اجرایی و ایمن بودن، توصیه می شود شرایط برای اجرای آن در سایر آسایشگاه ها فراهم شود.

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر فن آوری واقعیت مجازی و ذهن آگاهی-پذیرش بر کانون توجه و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. روش بررسی: در این پژوهش که با روش نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون انجام شد، تعداد 30 نفر از مراجعین یکی از کلینیک های مشاوره تهران که بر مبنای مصاحبه اولیه تشخیصی و نقطه برش مقیاس اضطراب اجتماعی، مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی تشخیص داده شدند، به صورت در دسترس انتخاب و با روش انتساب تصادفی در دو گروه 15 نفره گمارش شدند. پس از گمارش آزمودنی ها، پرسشنامه اضطراب اجتماعی و پرسشنامه کانون توجه به عنوان پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد و یک گروه در معرض درمان مبتنی بر واقعیت مجازی و گروه دیگر، درمان ذهن آگاهی – پذیرش قرار گرفتند. بار دیگر پرسشنامه ها توسط آزمودنی ها تکمیل شد. یافته ها: هر دوی درمان واقعیت مجازی و ذهن آگاهی-پذیرش بر کانون توجه و اضطراب اجتماعی تأثیر معنی داری داشت. بین اثربخشی درمان مبتنی بر فن آوری واقعیت مجازی و ذهن آگاهی-پذیرش بر کانون توجه تفاوت معنی داری وجود داشت. در کانون توجه درونی، واقعیت مجازی و در کانون توجه بیرونی درمان ذهن آگاهی-پذیرش اثربخشی بیشتری داشت. بین اثربخشی درمان مبتنی بر فن آوری واقعیت مجازی و ذهن آگاهی-پذیرش بر اضطراب اجتماعی تفاوت معنی دار وجود نداشت. نتیجه گیری: بنابراین، با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان از درمان مبتنی بر فن آوری واقعیت مجازی و ذهن آگاهی-پذیرش برای تغییر کانون توجه و در نهایت درمان اضطراب اجتماعی استفاده کرد.

سابقه و هدف: با توجه به نقش مارکرهای سه ماهه اول بارداری در پیامدهای نامطلوب بارداری و ناکافی بودن مطالعات انجام شده در ایران، در این مطالعه فراوانی و ارتباط پیامدهای نامطلوب بارداری در مادران با مقادیر غیرطبیعی PAPP-A وfree β HCG بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 501 مادر باردار که در سال های 91 تا 95 به آزمایشگاه نسل امید شهر تهران مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. مقادیر سرمی مارکرها، پیامد بارداری، اطلاعات سرشتی و بیماری زمینه ای مادران از پرونده بالینی یا تماس تلفنی استخراج و وارد چک لیست شد. مادران باردار با توجه به مقادیر بالا و پایین مارکرها نسبت به مقدار مرزی MOM 4/0 گروه بندی شدند. یافته ها: تعداد 501 مادر باردار با میانگین سنی 4/24± 14/29 سال و سن بارداری 67/1± 8/37 هفته بررسی شدند. 9/37 درصد از مادران باردار سطح غیر نرمال مارکرها را داشتند. در گزارش سونوگرافی NT، 2/17 درصد هماتوم ساب کوریونیک گزارش شد. ارتباط معنی داری بین دیابت و فشار خون بالای مادران، و زایمان پره ترم با PAPP-A یافت شد (به ترتیب 001/0p<، 02/0p=). هم چنین بین هماتوم ساب کوریونیک، زایمان پره ترم و مرگ جنینی باfree β HCG ارتباط معنی داری وجود داشت (به ترتیب 02/0p=، 02/0p= و 009/0p=). نتیجه گیری: دیابت، فشار خون بالا و زایمان پره ترم با PAPP-A و هماتوم ساب کوریونیک، زایمان پره ترم و مرگ جنینی با free β HCG ارتباط دارند.

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش خود متمایز سازی بر صمیمیت، سازگاری و ابراز وجود زنان متاهل انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان متاهل دارای مدت ازدواج زیر 5 سال و سن بین 20 تا 40 سال شهر تبریز بودند. 30 زن متاهل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری از پرسشنامه صمیمیت زناشویی، پرسشنامه سازگاری و پرسشنامه ابراز وجود استفاده شد، سپس گروه آزمایش تحت آموزش مفاهیم خودمتمایزسازی به مدت 18ساعت در 12هفته قرار گرفتند. داده های به دست آمده با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: بین گروه آزمایش و گروه کنترل در صمیمیت، سازگاری و توانایی ابراز وجود تفاوت معنی داری وجود داشت (005/0 >p)، به عبارتی تفاوت بین نمرات دو گروه نشان داد که آموزش خودمتمایز سازی بر صمیمیت، سازگاری و توانایی ابراز وجود زنان متاهل موثر است. نتیجه گیری: از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش خودمتمایز سازی برای کاهش مشکلات زناشویی زنان متاهل تاثیر بالایی دارد. این امر اهمیت استفاده از این رویکرد را در برنامه ریزی درمانی و مداخلات بالینی در مورد مشکلات زناشویی نشان می دهد.

سابقه و هدف: شایستگی بالینی در حرفه پرستاری از جایگاهی منحصر به فرد برخوردار است. کیفیت مراقبت در بخش های اعصاب و روان که شامل بیمارانی با شرایط ویژه هستند حائز اهمیت است. از این رو پرستاران این بخش ها باید از شایستگی بالینی بالایی برخوردار باشند. این مطالعه با هدف تعیین شایستگی بالینی پرستاران شاغل در بخش های اعصاب و روان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 210 پرستار شاغل در بخش های اعصاب و روان بیمارستان منتخب دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه جمعیت شناختی، عملکرد بالینی پرستاران توسط چک لیست مقیاس شایستگی بالینی در پرستاران روانپزشکی CCMHN مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استباطی در نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. یافته ها: 9/70 درصد از پرستاران شایستگی بالینی در سطح خوب داشتند. بین سابقه کار و شایستگی بالینی، نوبت کاری و شایستگی بالینی و اضافه کار و شایستگی بالینی ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شایستگی بالینی واحدهای پژوهش در حد مطلوبی است و نیاز به برنامه ریزی به منظور توسعه آن وجود دارد. اما برنامه ریزی صحیح ساعات کاری و اجتناب از اضافه کاری در پرستاران، همچنین توزیع مناسب پرسنل بر اساس سابقه کاری و ثابت بودن شیفت های کاری پرسنل می تواند به ایجاد توازن و بهبود شایستگی بالینی پرستاران کمک کند.