طب کار
سال:1398 | دوره:11 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

مقدمه: امروزه، اختلالات اسکلتی عضلانی تهدیدی جدی برای نیروی کار تلقی می شوند و یکی از فعالیت هایی که منجر به بروز این مشکلات می شوند، وظایف بلندکردن بار هستند. کارگران شاغل در صنعت چاپ به صورت گسترده درگیر بلندکردن بار هستند. لذا مطالعه حاضر، با هدف مقایسه نتایج ارزیابی وظایف بلندکردن بار به روش های KIM-LHC، WISHA و جداول Snook در یک صنعت چاپ انجام گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 58 نفر (در مجموع 64 وظیفه) از کارکنان یک صنعت چاپ در شهر تهران در سال 1396، با استفاده از سه روش KIM-LHC، WISHA و جداول Snook ارزیابی شدند و امتیازات نهایی و سطوح اقدامات لازم برای آن ها تعیین گردید. داده های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS. 22 و با بهره گیری از آزمون های Chi-square و Fishers exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که شیوع ناراحتی های اسکلتی عضلانی در اندام های تحتانی، بالا است. مقایسه ارزیابی وظایف بلندکردن بار به روش های WISHA و KIM-LHC، معنا داری ارتباط آن ها را نشان داد (005/0=p). همچنین ارتباط بین نتایج ارزیابی وظایف به روش های WISHA و جداول Snook معنا دار بود (006/0=p). در نهایت مقایسه ارزیابی وظایف بلندکردن بار به روش های KIM-LHC و جداول Snook، حاکی از رابطه معنادار آن ها بود (046/0=p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، همبستگی بالایی بین سه روش مذکور وجود دارد و می توان از آن ها به صورت جایگزین در ارزیابی وظایف بلندکردن بار، در صنعت چاپ، استفاده نمود.

مقدمه: پرستاران بخش اورژانس در معرض خطرات شغلی هستند. آنالیز ایمنی شغلی(JSA ) راهی برای شناسایی و ارزیابی ریسک خطرات مرتبط با شغل و ارایه راهکارهای کنترلی در جهت کاهش خطرات می باشد. مطالعه حاضر با هدف کاربرد آنالیز ایمنی شغلی و مقایسه اثربخشی مداخلات کنترلی(مهندسی و مدیریتی) در وظیفه ی پرستار اورژانس انجام پذیرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه مداخله ای است که به منظور ارزیابی ریسک به روش آنالیز ایمنی شغلی( JSA) در سه گروه پرستاران تریاژ، مسیول دفتر و ترومابستری بخش اورژانس بیمارستان شهید رهنمون یزد در سال 1397 اجرا گردید. ابتدا کد ارزیابی ریسک اولیه(قبل از مداخله) خطرات برآورد شد، سپس کنترل ها ی مهندسی و مدیریتی اعمال و پس از بازه ی زمانی سه ماهه کد ارزیابی ریسک ثانویه(بعد از مداخله) محاسبه گردید. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده از پژوهش، خطر اختلالات اسکلتی عضلانی با عدد ریسک 20، بیشترین ریسک در هر 3 گروه پرستار اورژانس شناسایی گردید و همینطور میانگین کد ارزیابی ریسک اولیه خطرات شغلی در پرستاران محاسبه گردید که در محدوده ریسک غیرقابل قبول قرار گرفتند و پس از انجام مداخلات مدیریتی و مهندسی به سطح قابل قبول رسیده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد شد که اجرای مداخلات مهندسی و مدیریتی تاثیر مثبتی در کاهش میانگین کد ارزیابی ریسک داشته و همچنین نشان داده شد که کد ارزیابی ریسک برای خطرات شغلی با اجرای هر کدام از مداخلات مهندسی و مدیریتی به میزان تقریبا یکسانی کاهش یافته است که این موضوع بیانگر نقش یکسان این مداخلات در کاهش سطح ریسک می باشد.

مقدمه: کیفیت هوا در کارگاه های صنعتی توسط عوامل زیان آور شیمیایی مختلفی تحت تاثیر قرار می گیرد. هدف این مطالعه مقایسه کیفیت هوای محیط کار تعدادی از کارگاه های صنعتی بر اساس تراکم جرمی و تعداد ذرات معلق در هوا و اجرای روش زمین آمار کریجینگ در صنایع است. روش بررسی: این مطالعه مشاهده ای در چهار کارگاه صنعتی شامل کارگاه های تفکیک ضایعات مسی، نورد و برش، ریخته گری و ذوب مس، تولید محصولات آلومینیومی و تولید شیشه دوجداره انجام شد. با استفاده از نمونه بردار Particle Mass Counter مدل Tes 5200، تراکم جرمی و تراکم تعداد ذرات معلق در ردیف قطرهای مختلف اندازه گیری شد. نقشه توزیع مکانی 5/2PM و 10PM در هریک از کارگاه ها با استفاده از روش زمین آمار کریجینگ در محیط GIS نسخه 5/10 تهیه شد. نتایج: بیشترین تراکم جرمی (mg/m3 42/8) و تراکم تعداد (Particle/lit 445058 در حالت افتراقی و Particle/lit 885446 در حالت تجمعی) در کارگاه تولید محصولات آلومینیومی اندازه گیری شد. بیشترین تراکم جرمی و تراکم تعداد ذرات معلق به ترتیب برای ردیف قطرهای µ m 10 و µ m 5/0 به دست آمد. تفسیر نقشه های کریجینگ نشان داد نواحی مختلفی نظیر کوره تابش، پرس قراضه، کوره ذوب آلومینیوم، الک، دستگاه دیاموند، کوره شیشه و قالب های شمش در کارگاه های مورد مطالعه بیشترین فراوانی 5/2 PM و 10PM را دارند. نتیجه گیری: اجرای عملیات کنترل مهندسی نظیر نصب سیستم های تهویه در سالن ها و طراحی و نصب هود موضعی در بخش های ورودی کوره ذوب آلومینیوم و الک در کارگاه تولید محصولات آلومینیومی و قالب های شمش مس در کارگاه ریخته گری و ذوب مس جهت بهبود کیفیت هوا ضروری است.

مقدمه: هر چند رشد علمی بشر در دهه های اخیر، باعث پیشرفت و افزایش رفاه برای انسان شده است. اما پیامدهای منفی دیگری از جمله حوادث ناشی از کار را نیز در بر داشته است. میزان بروز حوادث شغلی در کشورهای مختلف جهان به ویژه در بخش صنایع بسیار زیاد و با توسعه صنایع رو به افزایش نیز است. از این رو شناسایی عوامل اثر گذار بر آن دارای اهمیت و اولویت ویژه ای می باشد. لذا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تعهدسازمانی، استرس شغلی و ویژگی های شخصیتی افراد حادثه دیده و حادثه ندیده در پالایشگاه اصفهان انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی و به لحاظ طبقه بندی پژوهش از نوع علی مقایسه ای و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان عملیاتی حادثه دیده و حادثه ندیده تشکیل داده اند که از میان آنها تعداد 100 نفر به روش در دسترس در دو گروه 50 نفری به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش، پرسشنامه های پرسشنامه تعهد سازمانی (الن و می یر، 1990)، پرسشنامه استرس شغلی (لمبرت و همکاران، 2007)، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی (مک کرا و کاستا، 2004) مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج: داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و تک متغیره، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که دو گروه کارکنان حادثه دیده و حادثه ندیده در متغیر استرس شغلی و تعهد عاطفی تفاوت معنا داری دارند (0/05 ≥ p)، اما تفاوت آن ها در سایر متغیرهای پژوهش معنی دار نبود (0/05

مقدمه: اندازه گیری حداکثر ظرفیت هوازی، اهمیت زیادی در ایجاد تناسب و تطابق فیزیولوژیک بین کارگر و کار دارد. این مطالعه باهدف برآورد ظرفیت هوازی و ظرفیت کار فیزیکی کارگران کاشی و سرامیک انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی مقطعی 90 نفر از کارگران مرد کارخانه کاشی و سرامیک در شهر یزد، به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه متشکل از دو بخش به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شد. بخش اول مربوط به ویژگی های دموگرافیک بود که به روش مصاحبه تکمیل می شد. در بخش دوم پرسشنامه پارامترهای قد، وزن، BMI و تعداد ضربان قلب درج می گردید. از روش تست پله کویین برای اندازه گیری حداکثر ظرفیت هوازی استفاده شد. داده های به دست آمده پس از ورود به نرم افزار SPSS به کمک آزمون های من ویتنی و کروسکال والیس و ضریب همبستگی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: بیشترین ظرفیت هوازی در کارگران کاشی و سرامیک 036/0± 60/3 لیتر در دقیقه برآورد شد. نتایج نشان داد ظرفیت هوازی با وزن و شاخص توده بدنی دارای ارتباط معنادار است. همچنین آزمون آماری نشان داد که بین ظرفیت هوازی و استعمال دخانیات و ورزش کردن و میزان تحصیلات ارتباط معنادار وجود ندارد ولی بین نوع شغل و میزان توان هوازی ارتباط معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: وزن و BMI و نوع شغل از عوامل تاثیرگذار بر ظرفیت هوازی کارگران می باشد.

مقدمه: جراحات ناشی از حوادث شغلی می تواند هزینه قابل توجهی برای اقتصاد کشور داشته باشد. دسترسی به اطلاعات جراحات شغلی در کشورهای درحال توسعه به دلیل ضعف سیستم های گزارش دهی و ثبت معمولا به طور کامل میسر نیست که در نتیجه باعث می شود برآورد دقیق هزینه های این حوادث دشوار باشد. هدف از این مطالعه برآورد هزینه های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از جراحات شغلی در یکی از صنایع پالایشی ایران است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی تمامی جراحات شغلی شامل جراحات سرپایی تا مرگ رخ داده در سال 94 صورت گرفت. داده ها بر اساس رویکرد پایین به بالا از طریق بررسی مستندات و پرسشنامه محقق ساخت جمع آوری شد. در نهایت هزینه های مستقیم و غیرمستقیم برای گروه های مختلف از جمله کارگران و خانواده هایشان، صنعت و جامعه به عنوان کل، محاسبه گردید. هزینه های مستقیم جراحات شغلی شامل هزینه های درمانی، هزینه های پرداخت از جیب و هزینه های مراقبت غیررسمی و هزینه های غیرمستقیم شامل هزینه های افت بهره وری، زمان ازدست رفته دیگر کارکنان و ارزش کار خانگی ازدست رفته بود. نتایج: هزینه های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از جراحات شغلی که در طول یک سال به جامعه وارد شده 103, 385 میلیون ریال برآورد شد. هزینه های مستقیم جراحات شغلی منجر به وارد آمدن 14، 152 میلیون ریال هزینه (48 میلیون ریال به ازای هر نمونه) شده و هزینه های غیرمستقیم منجر به وارد آمدن 89, 232 میلیون ریال هزینه (308 میلیون ریال به ازای هر نمونه) به جامعه برآورد شده است. همچنین میانگین هزینه درمانی به ازای هر نمونه در جراحات منجر به مرگ 125 میلیون ریال، در جراحات جدی 92 میلیون ریال و در جراحات سرپایی 780، 000 ریال محاسبه شده است. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان می دهد جراحات شغلی سالانه هزینه های قابل توجهی را به صنعت، کارگران و خانواده های آن ها وارد می کنند که درصد قابل توجهی از این هزینه ها را هزینه های غیرمستقیم تشکیل می دهد. این امر نشان دهنده جایگاه و اهمیت جراحات شغلی بوده و ازاین رو برای تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان در حوزه ها مرتبط با سلامت شغلی می تواند مورداستفاده قرار گیرد.

مقدمه: بارکاری، ساختار فرضی از فشار متحمل شده توسط یک اپراتور انسانی برای رسیدن به سطح خاصی از عملکرد می باشد. تاکنون روش های متعددی برای ارزیابی بارکاری ارایه شده است. یکی از پرکاربردترین روش های ارزیابی ذهنی بارکاری، روش NASA-TLX است. هدف این مطالعه، طراحی و اعتبارسنجی شاخص ارزیابی ذهنی بارکاری شغل خلبانی مبتنی بر الگوی NASA-TLX می باشد. روش بررسی: این مطالعه، یک بررسی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است که در بین خلبان های شاغل در شرکتهای هواپیمایی مسافربری انجام شد. در ابتدا خرده مقیاس های شاخص ارزیابی بارکاری خلبانی(PALI) مبتنی بر الگوی NASA-TLX تهیه شد. سپس روایی محتوا بر اساس جدول لاوشه، توسط شاخص CVR و CVI خرده مقیاس ها پذیرفته شد. در نهایت برای تعیین سازگاری درونی، شاخص PALI توسط 30 خلبان در فازهای مختلف پروازی تکمیل شد و برای تعیین میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ با معیار پذیرش 7/0 آنالیز در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج: فهرست اولیه شاخص ارزیابی ذهنی بارکاری خلبان شامل 17 خرده مقیاس بود که 11 خرده مقیاس آن پس از اعتبارسنجی صوری و محتوایی، با CVR کمتر از 75/0حذف شد. در نهایت پس از تقلیل، 6 خرده مقیاس PALI نهایی شدکه ارتباط خوبی با وظایف خلبانی داشتند(79/0=CVI). آلفای کرونباخ برای شاخص PALI به میزان 89/0 بدست آمد که نشان داد این شاخص از پایایی درونی برخوردار است. نتیجه گیری: می توان از پرسشنامه PALI که از نظر روایی و پایایی تایید شده است، برای ارزیابی بارکاری خلبان های مسافربری استفاده نمود.

مقدمه: با توجه به گسترش ویروس کرونای جدید در سراسر جهان، محیطهای کاری نیز از این بیماری مصون نیستند. دستورالعملهای متعددی توسط سازمانهای بین المللی در خصوص مشاغل پرخطر و لزوم رعایت موازین بهداشتی در محیطهای کاری تهیه و ارایه گردیده است. با توجه به موارد زیاد بروز این بیماری در کشور، هدف ما از نگارش این مقاله مروری، بررسی و تحلیل مطالعات انجام شده در خصوص پیشگیری و کنترل بیماری کرونا در محیطهای کاری است. روش بررسی: در این مطالعه با هدف بررسی عوامل خطر شغلی ابتلاء به بیماری کرونا، بانک های اطلاعاتی Google Scholar, PubMed, Scopus از سال 2019 تا 2020 و همچنین دستورالعملهای CDC (Centers for Disease Control and Prevention)، NIOSH(National Institute for Occupational Safety and Health)، OSHA (Occupational Safety and Health Administration) و WHO (World Health Organization) با روش جستجوی موضوعی بررسی شد. تعداد 19 مقاله و 5 دستورالعمل انتخاب و در نگارش این مقاله مورد استفاده قرارگرفت. یافته ها: بررسی ها نشان داد که بسیاری از مشاغل از جمله کارکنان مراکز بهداشتی درمانی، کارگران جمع آوری و دفع پسماند و کارکنان وسایل نقلیه عمومی در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. نتیجه گیری: تمام اجزای جامعه از جمله کارفرمایان، صاحبان کسب و کار، کارگران و کارمندان می بایست آمادگی کامل برای مبارزه با ویروس کرونا را داشته باشند، حتی اگر اپیدمی کرونا هنوز به آن کشور یا منطقه نرسیده باشد. این موضوع می تواند در کاهش روزهای کاری از دست رفته، غیبتهای کارکنان و جلوگیری از انتشار ویروس در سطح جامعه تاثیرگذار باشد.