مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1400 | دوره:39 | شماره:617 |تعداد مقالات:3

مقدمه سوء مصرف مواد در دوران بارداری عوارض جدی برای مادر و نوزاد به دنبال دارد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی نسبی سوء مصرف مواد در زنان باردار شهر اصفهان بود. روش ها این مطالعه، یک پژوهش تحلیلی-مقطعی است. 011 خانم باردار مراجعه کننده به درمانگاه های مامایی شهر اصفهان، به صورت خوشهای تصادفی انتخاب شدند. اطالعات دموگرافیک خانم های باردار و همچنین، سابقه ی سوء مصرف مواد، از طریق مصاحبه ی حضوری، با استفاده از چک لیست محقق ساخته جمع آوری گردید. سپس، با استفاده از آزمایش ادراری Strip، خانمهای باردار از نظر سوء مصرف مواد، تحت آزمایش قرار گرفتند. یافته ها در این مطالعه، 011 مادر باردار با میانگین سنی 2/11 سال وارد مطالعه شدند. آزمایش نمونهی ادرار از نظر مواد مخدر و یا مواد محرک در 5/10 درصد مادران منفی و در 5/5 درصد مثبت بود. خانمهای باردار با سابقه ی مثبت سوء مصرف مواد نسبت به مادران باردار بدون سوء مصرف مواد، اختلاف معنی داری از نظر شغل، مصرف سیگار در مادر، اعتیاد همسر، وجود فرد معتاد در بستگان درجهی اول، روش مصرف در بستگان درجهی اول و مثبت شدن آزمایش نمونه ی ادرار داشتند. نتیجه گیری میزان شیوع سوء مصرف مواد در بین زنان باردار شهر اصفهان بر اساس آزمایش غربالگری ادراری حدود 5/5 درصد برآورد گردید که در حدود میزان شیوع سوء مصرف مواد در بین زنان باردار گزارش شده در سایر تحقیقات کشوری، میباشد. فراوانی موارد مثبت با انجام آزمایش ادراری از نظر سوء مصرف مواد، بیشتر از فراوانی اعلام شده در مصاحبه ی حضوری با زنان باردار بود.

مقدمه فیبریلاسیون دهلیزی، یکی از رایج ترین آریتمی ها در جراحی قلب است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی تاثیر متورال تزریقی حین گرم شدن مجدد در بیماران تحت بای پس عروق کرونر بر بروز فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل بود. روش ها: این مطالعه، به عنوان یک کارآزمایی بالینی دو سو کور در اتاق عمل قلب و بخش مراقبت های ویژه ی (Intensive care unit یا ICU) بیمارستان چمران اصفهان در بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر غیر اورژانسی قرار گرفتند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 43 نفری تقسیم شدند. در طول عمل، حین Cardiopulmonary bypass (CPB)، به گروه مورد 10 میلی گرم متوپرولول (معادل 10 میلی لیتر) و به گروه شاهد، 10 میلی لیتر دارونما تزریق گردید. هر دو گروه در حین و بعد از عمل به مدت 24 ساعت تحت نظر قرار گرفتند. یافته ها: فراوانی افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در گروه شاهد 25 درصد و در گروه مورد با متوپرولول 7/4 درصد است. میانگین مدت زمان بستری در ICU در گروه شاهد 98/2 و در گروه مورد 24/2 روز بود و اختلاف معنی داری داشت (050/0 > P). میزان نیاز به داروهای اینوتروپ و ضدآریتمی و شوک درمانی بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت (050/0 < P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، تزریق متورال در حین بای پس می تواند خطر بروز فیبریلاسیون دهلیزی و مدت زمان بستری در ICU را کاهش دهد.

مقدمه ویروس آنفلوانزا، عامل بیماری آنفلوانزا است که به علت ایجاد اپیدمی های سالانه در بین طیف وسیعی از میزبان حیوانی و انسانی مورد توجه بوده است. هدف از انجام این مطالعه، بیان موثر و قوی پروتیین نوترکیب هماگلوتینین سویه ی ایرانی ویروس آنفلوانزا (H1N1)A خوکی در رده ی سلولی حشره ی Sf9 به کمک سیستم بیانی باکولوویروس بود. روش ها: ژن هماگلوتینین ویروس آنفلوانزا H1N1 خوکی با پرایمر اختصاصی حاوی توالی آنزیم های برشی تکثیر و کلون گردید و سپس به منظور تولید یک بکمید نوترکیب با استفاده از سیستم Bac-to-Bac به سلول DH10Bac انتقال داده شد. بیان و فعالیت پروتیین نوترکیب در سلول با استفاده از تکنیک های مولکولی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: تولید ژن هماگلوتینین به طول 1701 جفت باز تایید و سلول حشره بعد از دریافت بکمید نوترکیب، پروتیینی به وزن تقریبی 66 کیلودالتون را بیان نمود. اندازه ی سلول های آلوده شده و هسته آن ها افزایش یافت و با ایجاد ظاهر گرانولار، از سطح فلاسک کشت سلول جدا شدند. پس از گذشت 48 ساعت از عفونت، سلول های آلوده، با جذب گلبول های قرمز جوجه، به شکل تجمعات سلولی ظاهر شدند. عدم تشکیل کلامپ سلولی، نشان از صحت آزمون و مهار فعالیت همادسورپشن بود. مقدار پروتیین حاصل معادل 76/10 میکروگرم بر 100 میکرولیتر معادل 1/0 میلی گرم/میلی لیتر گزارش شد. نتیجه گیری: طبق نتایج سیستم بیانی باکولوویروس، قادر به بیان پروتیین نوترکیب در سلول حشره بود و بنابراین، راه حل مناسبی برای جایگزین کردن آن به عنوان نسل جدید واکسن به جای واکسن های مبتنی بر تخم مرغ و یا کشت سلول می باشد.