مقدمه: اوتیسم یک اختلال مادرزادی عصبی است که با اختلال در تعاملات اجتماعی، ارتباطی و اختلالات رفتاری مشخص می شود. با توجه به شرایط خاص این کودکان و عدم توانایی در رعایت بهداشت دهان، بیماران به مراقبان خودشان وابسته اند. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتیجه کلینیکی پوسیدگی های درمان نشده از طریق شاخص PUFA در کودکان 6-12 سال مبتلا به اوتیسم بر اساس شاخص (Pulp, Ulcer, Fistula) pufa/PUFA در شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی، تحلیلی و مقطعی بود که بر اساس معاینه کلینیکی بر روی 90 نفر در مراکز نگهداری کودکان مبتلا به اوتیسم انجام گرفت. معاینه برای هر کودک با کمک آینه، سوند و هدلایت انجام شد. چک لیست PUFA/pufa و شدت اختلال اوتیسم برای هر کودک ثبت شد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون من ویتنی در نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم، از نوع خفیف بیماری برخوردار بوده اند. میانگین شاخص pufa و PUFA در کودکان مبتلا به اوتیسم به ترتیب 46/2± 43/3 و 29/0± 62/0 بوده است که در بین اجزای مختلف شاخص PUFA/pufa دندان های با درگیری پالپ (p) بیشترین میزان را شامل می شد. در مطالعه حاضر تفاوتی بین دختران و پسران از نظر شدت اوتیسم مشاهده نشد (205/0p =). همچنین شدت اختلال اوتیسم بر نمره pufa/PUFA در سیستم دندان های شیری و دایمی تاثیری نداشت. (05/0p >). نتیجه گیری: در تحقیق حاضر شیوع پوسیدگی دندانی در کودکان مبتلا به اوتیسم نسبتا زیاد بود و سلامت دهان در کودکان مبتلا در سیستم دندان های شیری نسبت به دندان های دایمی وضعیت نامناسب تری داشت.