مجله علمی کشاورزی
سال:1384 | دوره:28 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

در این تحقیق دستگاه جدیدی برای خرد کردن علوفه طراحی شده و جهت تغذیه خودکار کشش علوفه به داخل فک خردکن از منحنی های کوپلر یک مکانیزم چهار رابطی استفاده گردیده است. برای این کار موثرترین و کوتاهترین روش انتخاب منحنی کوپلر شناخته شد و بر حسب نیاز اطلس کاملی از این منحنی ها مشتمل بر 8000  منحنی، برای اولین بار در ایران،  تولید شده است. این دستگاه هم می تواند به هر دو صورت دستی و برقی کار کند. کارایی دستگاه دستی طراحی شده نسبت به دستگاه های دستی متداول بیش از 9 برابر است.

اهمیت اطلاع از خواص فیزیکی و مکانیکی میوه ها در طراحی و بهینه  سازی سیستم های مرتبط با تولید، فرآوری و بسته بندی این محصولات بر کسی پوشیده نیست. در بیانی عام، اکثر مواد کشاورزی جزء مواد ویسکوالاستیک طبقه بندی می شوند. اگر چه وابستگی رفتار مواد ویسکوالاستیک به سرعت بارگذاری، از ویژگی های این دسته از مواد است لکن چند و چون تاثیر سرعت بارگذاری بر خواص مکانیکی محصولات کشاورزی منوط به بررسی دقیق و موردی این محصولات است. از سوی دیگر، وابستگی خواص مکانیکی به اندازه میوه به عنوان خاصیتی فیزیکی، برای بسیاری از میوه ها شناخته شده نیست. اهمیت میوه خرما و فقدان اطلاعات زیربنایی و اساسی در زمینه رفتار مکانیکی آن انگیزه این تحقیق است. در این مقاله خواص مکانیکی میوه دو رقم خرمای صادراتی زاهدی و استعمران شامل نیرو، انرژی مورد نیاز برای تغییرشکل، انرژی بر واحد حجم اولیه میوه در تغییرشکل های ویژه 10، 20، 30، 40 و 50 درصد و نیز در نقطه ظهور اولین ترک قابل رویت و مدول اولیه (اولین شیب غیر صفر مماس بر منحنی نیرو- تغییرشکل) اندازه گیری و محاسبه شدند. سرعت بارگذاری در پنج سطح (30، 60، 90، 120 و 150 میلی متر بر دقیقه) و اندازه  نمونه در سه سطح (بزرگ، متوسط و کوچک) تیمارهای مورد نظر در این تحقیق بوده اند. در حالی که سرعت بر اکثر خواص نیرو، انرژی و انرژی بر واحد حجم مربوط به تغییرشکل های نسبی مختلف خرمای زاهدی اثر معنی داری نداشته است، اثر این عامل بر خواص فوق الذکر مربوط به رقم استعمران بسیار معنی دار بوده است. اثر سرعت بارگذاری بر مدول اولیه، نیرو، انرژی و انرژی بر واحد حجم مربوط به لحظه گسیختگیِ هر دو رقم معنی دار بود. به طور کلی می توان پذیرفت که اندازه نمونه در هر دو رقم بر خواص مکانیکی میوه - به استثنای انرژی بر واحد حجم- اثر معنی داری ندارد. معنی دار شدن اثر این عامل با توجه به تعریف انرژی بر واحد حجم کاملا منطقی است.

این تحقیق به منظور ارزیابی و گزینش هیبریدهای متحمل آفتابگردان و والدین آن ها در دو آزمایش تنش و بدون تنش به صورت لاین × تستر در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر بخش دانه های روغنی کرج در سال 1381 اجرا شد. هر آزمایش از 36 تیمار شامل 3 لاین نرعقیم، 8 لاین برگرداننده باروری و 24 هیبرید حاصل از آن ها و یک رقم آزاد گرده افشان (آرماویروسکی) تشکیل و در قالب طرح لاتیس ساده 6×6 در دو تکرار پیاده گردید. آبیاری کلیه کرت ها در آزمایش شاهد (بدون تنش) بر اساس 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و در آزمایش تنش بر اساس 180 میلی متر تبخیر انجام گرفت و تیمار تنش از مرحله 8-6 برگی اعمـال شد. تجزیه واریانس صفات مورد اندازه گیری در هر دو شرایط نشان داد که بین ژنوتیپ ها اختلاف معنی داری در سطح 1% برای کلیه صفات وجود دارد. برای مطالعه قابلیت ترکیب پذیری از روش تجزیه لاین × تستر کمپتورن (1951) و سینگ و چوداری (1976) استفاده شد. میانگین مربعات لاین برای صفاتی نظیر طول مدت پر شدن دانه و تعداد روز تا شروع و پایان گلدهی و میانگین مربعات تستر برای صفاتی نظیر طول مدت پر شدن دانه و تعداد روز تا رسیدن فیزیولوژیک در هر دو شرایط معنی دار گردید که واریانس افزایشی معنی داری را نشان می دهد، همچنین میانگین مربعات لاین × تستر برای صفاتی چون طول مدت پر شدن دانه، تعداد روز تا شروع و پایان گلدهی و تعداد روز تا رسیدن فیزیولوژیک در یک یا هر دو شرایط معنی دار بود که بیانگر واریانس غیر افزایشی معنی دار می باشد. در مورد صفات اخیر با توجه به نسبت واریانس قابلیت ترکیب پذیری عمومی (GCA) به قابلیت ترکیب پذیری خصوصی (SCA) نقش مهمتر واریانس غیرافزایشی نسبت به واریانس افزایشی برآورد گردید.

اثر بقایای مصرف مقادیر مختلف کود نیتروژن و انواع سیستم های کاشت بر روی عملکرد گندم در جنوب انگلستان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در مزرعه وای کالج دانشگاه لندن طی سال های 1998-1997 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف سه مقدار نیتروژن در زراعت قبلی به عنوان فاکتور اصلی ( بدون نیتروژن 75, N0 = کیلوگرم نیتروژن در هکتار = N75 و 150 کیلوگرم نیتروژن = N150) و چهار سیستم کاشت به عنوان فاکتور فرعی (کشت خالص باقلا = B، کشت خالص گندم = W، کشت مخلوط باقلا- گندم تراکم زیاد = BW و کشت مخلوط باقلا- گندم تراکم کم = bw) می باشد. کشت در چهار تکرار انجام گردید. میزان نیترات خاک (NO3) بسته به میزان مصرف نیتروژن در زراعت قبلی و نوع سیستم کاشت متفاوت بود. کشت خالص باقلا و کشت های مخلوط اثرات مفیدی را بر روی عملکرد دانه گندم در سال دوم داشتند. حداکثر عملکرد دانه گندم در پی کشت خالص باقلا حاصل شد و کشت های مخلوط باقلا- گندم در مقایسه با کشت خالص گندم باعث افزایش محصول گندم در سال دوم گردید. بنابراین وارد کردن باقلا در تناوب زراعی بصورت کشت خالص و یا مخلوط باعث افزایش عملکرد غله ای که در پی آن کشت می گردد خواهد شد، و این افزایش عمدتا به دلیل دسترسی بیشتر به نیتروژن می باشد.

کمبود روی به عنوان یکی از معمول ترین کمبودهای عناصر کم مصرف کاتیونی در خاک های آهکی و قلیایی گزارش شده است. اغلب خاک های تحت کشت نیشکر در استان خوزستان دارای درصد آهک بالا و PH بیشتر از 7 می باشند لذا فراهمی عنصر روی و فرآیندهایی که باعث ابقا و نگهداری این عناصر در خاک می گردند حایز اهمیت می باشد. جذب عنصر روی توسط سطوح کلوئیدهای خاک یکی از این فرآیندها می باشد که تاکنون در خاک های تحت کشت نیشکر مورد بررسی قرار نگرفته است. به منظور مطالعه ویژگی های جذب سطحی عنصر روی در خاک های تحت کشت نیشکر، تعداد 8 نمونه خاک از عمق 30-0 سانتی متری، از دو کشت و صنعت نیشکری هفت تپه و شوشتر تهیه گردید. داده های جذب سطحی بدست آمده به وسیله دو معادله فروندلیچ و لانگ مویر برازش داده شد و ضرایب آنها محاسبه گردید. جذب سطحی روی با شکل خطی معادله فروندلیچ و هم چنین با معادله لانگ مویر دو سطحی به طور معنی داری قابل برازش بود. در این میان، معادله فروندلیچ بهتر از معادله لانگ مویر، رفتار جذب سطحی روی در خاک های تحت کشت نیشکر را توصیف می کند. برقراری روابط رگرسیونی بین ضرایب معادلات فروندلیچ و لانگ مویر با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک های تحت کشت نیشکر نشان داد که ضرایب جذب هر دو معادله روابط مثبت معنی داری را با درصد رس و ظرفیت تبادل کاتیونی و رابطه منفی معنی دار با درصد کربنات کلسیم دارد.

به منظور بررسی اثر اللوپاتیک ترشحات ریشه نخود سیاه بر روی گیاهان زراعی در تناوب با آن، تعداد پنج لاین از لاین های امید بخش نخود سیاه موجود در کلکسیون حبوبات دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انتخاب و در گلدان کشت شدند. بلافاصله پس از پایان رشد فیزیولوژیک نخود سیاه، دو هفته پس از آن و چهار هفته پس از آن اقدام به کشت سه نوع گیاه زراعی سویا، سورگوم و آفتابگردان در گلدان ها شد. از طرح کرت های دوبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده در خصوص سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی، ارتفاع بوته، وزن زیست توده هوایی و نسبت وزن ساقه به ریشه استفاده شد. کلیه صفات اندازه گیری شده تحت تاثیر تیمارهای طرح قرار گرفتند. میانگین سرعت جوانه زنی گیاهان زراعی در چهار هفته پس از کشت لاین 5436 بطور معنی داری کاهش یافت. درصد جوانه زنی گیاهان زراعی با گذشت دو هفته از پایان رشد فیزیولوژیکی لاین های نخود سیاه بطور معنی داری افزایش یافت. با گذشت زمان از پایان رشد فیزیولوژیکی لاین های نخود سیاه، ارتفاع بوته گیاهان زراعی مورد مطالعه از یک روند افزایشی پیروی کرد. لاین 4488 بیشترین اثر بازدارندگی در تولید زیست توده را بر روی سویا داشت. این در حالی بود که ترشحات حاصل از ریشه همین لاین بر روی سورگوم تحریک کننده بود و تولید زیست توده آن را نسبت به شاهد افزایش داد. بطور کلی می توان نتیجه گرفت که با گذشت زمان از تاریخ برداشت (تکمیل رشد فیزیولوژیک) نخود سیاه، شدت اثرات بازدارندگی ترشحات ریشه آن، بر روی خصوصیات رویشی گیاهان دیگر کاهش می یابد.

انجام پژوهش های مرتبط با تغییر اقلیم برای آمادگی هر چه بیشتر جهت مقابله و نیز کاهش هزینه های خسارت بار ناشی از این تغییر بسیار ضروری می باشد. در ایران، روش های محاسباتی مربوط به پیدا نمودن آثار تغییر اقلیم در سری های زمانی به ندرت مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این، منبع علمی که نشان دهد تغییر اقلیم احتمالی ایران با چه پدیده اقیانوسی- جوی بزرگ مقیاس در ارتباط است، پیدا نگردید. از روش های ناپارامتری من- ویتنی و مقادیر تجمعی به منظور برآورد سال تغییر یا نقطه تغییر در سری های زمانی بارش (سالانه، شش ماهه و فصلی) مناطق جنوب و جنوب غرب ایران برای دوره زمانی 1999-1951 استفاده گردید. نتایج به دست آمده بیانگر آن بود که نقطه عطف تغییر در روند بارش در نواحی مورد مطالعه، عموما معطوف به اواسط دهه 1970 می باشد. نشان داده شد که بارش سالانه بعد از سال 1975 در تمامی ایستگاه های مورد مطالعه در مقایسه با قبل از این سال افزایش یافته است. بیشترین مقدار افزایش بارش سالانه در ایستگاه های شبانکاره، بندرعباس و بندر لنگه و کمترین آن در ایستگاه های بوشهر و شوشتر ملاحظه شد. در مقیاس فصلی، با وجودی که مقدار بارش دو فصل سرد سال (پاییز و زمستان) به مقدار قابل توجهی افزایش یافته است، کاهش بارندگی فصول بهار و تابستان از خصوصیات قابل توجه این مطالعه بود. در مقیاس ماهانه، بارش ماه مارچ (اسفند- فروردین) بیشترین مقدار افزایش را نشان داد. نشان داده شد که نقطه تغییر در مشاهدات بارش و نیز در سری زمانی شاخص نوسانات جنوبی هماهنگ می باشد. نتیجه گیری شد که پدیده النینیو- نوسانات جنوبی بر تغییرات اقلیمی ایران موثر است بطوری که افزایش شدت و تواتر پدیده النینیو (دوره گرم) با روند افزایشی بارش فصول سرد مناطق جنوب مرکزی و جنوب غربی ایران در ارتباط می باشد.

به منظور مطالعه اثر تاریخچه کشت گیاهان زراعی بر خصوصیات زراعی، بیولوژیکی و شیمیایی اکوسیستم گندم یک آزمایش مزرعه ای در مزارع تولیدی و آموزشی مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی کشاورزی رامین (ملاثانی) در قالب طرح کامل تصادفی با تیمار تناوب در 6 سطح اجرا شد. الگوهای تناوبی عبارت بودند از: 1) تک کشتی گندم 2) برنج – گندم - ذرت – برنج – برنج – گندم، 3) گندم – شبدر – آیش – گندم – لوبیا – گندم، 4) یونجه – یونجه – یونجه – گندم – آفتابگردان – گندم، 5) سبزیجات زمستانه – گندم – سبزیجات زمستانه – سبزیجات زمستانه – سبزیجات زمستانه – بامیه – گندم و 6) گندم – گندم – گندم – گندم – سورگوم – گندم. ارزیابی و نمونه برداری مشابه روش سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و از طریق تقسیم بندی شطرنجی مزارع صورت گرفت. در این آزمایش اثر الگوهای مختلف توالی گیاهان زراعی بر خصوصیات زراعی (عملکرد و اجزای عملکرد )، بیولوژیکی (علف های هرز) و فیزیکی – شیمیایی خاک اندازه گیری شد. مقایسات میانگین ها بر اساس روش LSD انجام گرفت. نتایج نشان داد که شرایط تناوبی و تک کشتی اثرات متفاوتی بر اکوسیستم زراعی خواهند داشت. حضور گیاهان بقولات شامل مجموعه اثرات مفید ازته و غیر ازته بود. توالی گیاهان غیر لگوم نیز اثر مثبت بر عملکرد گندم داشت، ولی میزان تاثیرگذاری لگوم ها بیشتر بود. تاریخچه کشت و نوع گیاه قبلی اثر معنی داری بر عملکرد دانه و کاه گندم داشتند و تناوب باعث تفاوت معنی داری بین اجزای عملکرد (به جز وزن هزار دانه) شد. تک کشتی گندم هم تراکم و هم وزن خشک علف هرز بیشتری در مقایسه با شرایط تناوبی دارا بود. تناوب بر شاخص های تنوع علف های هرز نیز تأثیر گذاشت، ولی اثر گیاه ماقبل گندم بر این شاخص ها بیشتر بود. همچنین تناوب بر برخی عوامل خاک مانند قلیاییت و ماده آلی خاک بیشتر از سایر متغیرهای خاک اثر داشت. به طور کلی نتایج این آزمایش بیانگر این مهم خواهد بود که تناوب نامناسب نیز می تواند به عنوان یک عامل تنش زای زیستی مورد توجه قرار گیرد.

به منظور بررسی اثر الگوی کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین هیبرید (SC404) آزمایشی در تابستان سال1381 در مزرعه آموزشی مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی کشاورزی رامین، دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از طرح آماری فاکتوریل در چهار تکرار به اجرا درآمد. فاکتور تراکم در سه سطح شامل تراکم های گیاهی: 60000 (d1) بوته در هکتار، 75000 (d2) بوته در هکتار، 90000 (d3) بوته در هکتار بود و فاکتور الگوی کاشت  در سه سطح شامل: (a1) کشت یک ردیف گیاه روی پشته بطوری که بوته های دوپشته مجاور، روبروی یکدیگر قرار گیرند، (a2) کشت یک ردیف گیاه روی پشته بطوری که بوته های دو پشته مجاور، بصورت زیگزاگ قرارگیرند، (a3) کشت دو ردیف گیاه به صورت زیگزاگ بر روی یک پشته بود. نتایج بدست آمده نشان داد که الگوی کاشت تاثیر معنی داری بر عملکرد ماده خشک، عملکرد بلال سبز، عملکرد دانه و طول بلال داشت و این صفات در الگوی کاشت دو ردیفه بیشترین بود. تعداد ردیف دانه در هر بلال، تعداد دانه در ردیف هر بلال، وزن هزار دانه و شاخص برداشت تحت تاثیر الگوی کاشت قرار نگرفتند. همچنین نتایج نشان داد که تراکم گیاهی اختلاف معنی داری را در صفات، عملکرد ماده خشک، عملکرد بلال سبز، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد دانه در ردیف هر بلال، وزن هزار دانه، طول و قطر بلال نشان داد. تراکم 9 بوته در متر مربع بیشترین تولید ماده خشک و عملکرد بلال سبز را داشت ولی بالاترین عملکرد دانه و شاخص برداشت از تراکم 7.5 بوته در متر مربع بدست آمد. دیگر صفات ذکر شده با کاهش تراکم، افزایش یافتند.

به منظور بررسی اثرات تنش شوری، بر مرحله جوانه زنی، چهار رقم نخود شامل: کرج 31-60-12، کاکا، پیروز و جم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. شوری در هفت سطح (18, 15, 12, 9, 6, 3, 0 ds/m) با استفاده از نمک های کلرور سدیم، کلرور کلسیم و کلرور منیزیم با نسبتهای مولی 2:1:1 (Na:Ca:Mg) اعمال شد. کشت بذرها درون ظروف پلاستیکی به ابعاد 11´8´5 سانتی متر انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که درصد و سرعت جوانه زنی کلیه ارقام با افزایش شوری، کاهش پیدا کرد. سایر پارامترهای اندازه گیری شده شامل طول ریشه چه، طول ساقه چه، تعداد ریشه های جانبی، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه در سطوح پایین شوری 0 ds/m) تا 6) افزایش و با زیاد شدن غلظت نمک در محلول، کاهش یافتند. در صورتی که وزن خشک لپه در سطوح پایین شوری (0 ds/m تا 6) کاهش و در سطوح بالاتر افزایش نشان داد. در بین ارقام مورد مطالعه رقم کرج 31-60-12 از لحاظ اغلب پارامترهای اندازه گیری شده نسبت به بقیه ارقام کمتر تحت تاثیر تنش شوری قرار گرفت.

این پژوهش به منظور دستیابی به روش مناسب جهت تولید قند مایع یا عسل از خرما و ضایعات آن انجام گرفته است. مهمترین فرآیند جهت نیل به این هدف حذف ترکیبات رنگی و کدر شامل فلاونوئیدها، پکتین، پروتئین و غیره موجود در عصاره می باشد. جهت پکتین زدایی عصاره خرما از دو نوع آنزیم پکتیناز تجارتی (Rohapct,3XL) جهت حذف باقیمانده پکتین و سایر عوامل کدورت از دو روش شفاف سازی (مواد کمک شفاف کننده و اولترافیلتراسیون) و بالاخره جهت حذف رنگدانه های موجود در عصاره از دو روش رنگ بری (رزین و خاک رنگ بر) استفاده شد. در نهایت همه نمونه ها در اواپراتور تحت خلا در دمای 60-70 درجه سانتی گراد تا رسیدن به بریکس 80 تغلیظ شدند. در تمامی مراحل، شدت عبور نور در طول موج های 420 و 520 نانومتر به عنوان شاخصی از رنگ و شفافیت، همچنین درصد مواد جامد محلول اندازه گیری شد. نتایج اندازه گیری شدت عبور نور در طول موج 420 نانومتر موید عدم معنی دار بودن دو نوع آنزیم و دو روش شفاف سازی بر رنگ بود. هر دو روش رنگ بری تاثیر کاملا معنی داری بر رنگ داشتند. رنگ بری با خاک نتایج بهتری را نشان داد. بررسی شدت عبور نور در طول موج 520 نانومتر نیز همان نتایج را که در مورد رنگ به دست آمد تایید نمود. با این تفاوت که در این مورد دو روش شفاف سازی در حذف عوامل کدورت تفاوت آشکارتری با هم داشتند. اما این تفاوت معنی دار نبود. نتایج اندازه گیری بریکس نشان داد که مهم ترین مرحله تاثیرگذار بر درصد مواد جامد محلول مرحله رنگ بری می باشد. رنگ بری با خاک، بریکس را به طور مشهودی افزایش داد. ارزیابی اثرات متقابل مبین معنی دار بودن اثرات متقابل شفافیت و رنگ بری بر رنگ و شفافیت و بریکس بر رنگ و شفافیت می باشد. اثرات متقابل آنزیم و شفاف سازی معنی دار نبود.

یکی از بهترین راه های تکثیر چای "Camellia sinensis"، قلمه گیری از ساقه برگ دار می باشد. اما تلفات قلمه های این گیاه در خزانه بیش از حد انتظار می باشد به طوری که عوامل گوناگونی همچون شرایط بوته مادری، شرایط محیطی، روش قلمه گیری و طرز نگهداری در خزانه و همچنین تیمارهای مختلف لازم در مراحل مختلف می تواند در کاهش یا افزایش تلفات قلمه ها در خزانه دخیل باشند یکی از راه های علمی و عملی کاهش تلفات قلمه های چای در خزانه، تغذیه مطلوب بوته های مادری و تهیه قلمه از آنها می باشد. از عناصر غذایی، ریز مغذی روی (Zn) به علت شرکت در سنتز ایندول استیک اسید (IAA) و کلروفیل دارای اهمیت ویژه ای است. به منظور کاهش تلفات قلمه در خزانه چای و برای بررسی اثر عنصر روی، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار (شامل (1): شاهد،NPK (2) ،NPK (3) + سولفات روی با غلظت 1 درصد در یک نوبت و (4) NPK + سولفات روی با همان غلظت در دو نوبت) در چهار تکرار اجرا گردید. در این آزمایش اثر تیمارهای کودی بر روی صفاتی مثل حجم بافت پینه، حجم، وزن تر و وزن خشک ریشه، ارتفاع نهال ها، تعداد برگ ها، قطر ساقه و درصد تلفات قلمه مورد اندازه گیری قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده از نظر آماری اختلاف معنی داری در حجم بافت پینه، ارتفاع نهال، تعداد برگ، حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه (حداقل در سطح احتمال 5% ) بدست آمد. از بین تیمارها، تیمار سوم یعنی NPK به همراه محلول پاشی سولفات روی در یک نوبت، بر روی اکثر صفات مورد بررسی بهترین اثر را داشت. مقایسه میانگین داده ها نشان می دهد که تیمار سوم موجب کاهش تلفات قلمه به میزان 19درصد نسبت به شاهد شده است.

سرریزهای مرکب، سازه های هیدرولیکی ساده ای هستند که شکل تاج آنها ترکیبی از یک دهانه مثلثی (در قسمت پایین) و یک دهانه مستطیلی (در قسمت بالا) می باشد. امتیاز هیدرولیکی این نوع سرریزها در قابلیت اندازه گیری محدوده وسیعی از جریان های کم تا زیاد با دقت لازم، در کانال های آبیاری یا در فلوم های آزمایشگاهی است. فقدان مطالعات در خصوص جریان بر روی سرریزهای مرکب کاربرد این نوع سرریزها را بسیار محدود نموده است. مقاله حاضر، نتایج ارزیابی شرایط و ظرفیت جریان بر روی سرریزهای مرکب لبه تیز (مثلثی- مستطیلی)- با دهانه مثلثی 90 درجه و با نسبت های متفاوت فشردگی جانبی (b/B = 0.3, 0.5, 0.7, 1.0) را ارایه می نماید. در این تحقیق، معادله جریان یک بعدی با ترکیب روش تحلیل ریاضی و ابعادی ارایه گردیده است. ضریب دبی جریان (Cd) بصورت تابعی از ارتفاع و ابعاد هندسی سرریز، نسبت فشردگی جانبی، امکان هوادهی مصنوعی، ارتفاع سطح آب بالادست، و نیز ارتفاع سطح پایاب بطور تجربی ارزیابی گردیده، که نتایج آن بصورت منحنی های بدون بعد ارایه شده است. آستانه استغراق جریان بر روی سرریز مرکب بصورت تابعی از نسبت بار آبی بالادست سرریز به ارتفاع سرریز (h/P1)، و نسبت فشردگی جانبی (b/B) ارایه گردیده است. در شرایط جریان مستغرق، ضریب کاهشی استغراق جریان (y) بصورت تابعی از نسبت بدون بعد سطح پایاب (t/h) و نسبت فشردگی جانبی (b/B) ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد که، کارایی هیدرولیکی سرریزهای مرکب در محدوده جریان آزاد تا مستغرق، برای نسبت های فشردگی جانبی (b/B³0.5)، بالاتر می باشد. خطای برآورد شدت جریان (Q)، حداکثر معادل ±5% ارزیابی می گردد.

تعیین بار رسوبی رودخانه ها یکی از مهمترین مسایلی است که در طراحی سازه های آبی مورد توجه قرار می گیرد. مطالعات امکان پذیری احداث سد ها، نیروگاه ها، آبگیرها، پل ها و سایر ابنیه هیدرولیکی بدون بررسی دقیق و همه جانبه بار رسوبی رودخانه امکان پذیر نخواهد بود. تعدد روابط تجربی ارایه شده، اصلاح آنها و ارایه ضرایب جدید واسنجی معادلات نشان می دهد، هنوز روش تحلیلی یا تجربی مناسبی که بر اساس آن به تخمین درستی از میزان رسوبات حمل شده توسط جریان دست یافت ارایه نشده است. به همین دلیل به منظور دستیابی به تخمینی نزدیک به واقعیت از میزان رسوبات حمل شده توسط رودخانه ها، از داده های همزمان اندازه گیری شده دبی - دبی رسوب در ایستگاه های هیدرومتری استفاده و نتایج اخذ شده با روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. در روش های معمول آماری با برازش یک تابع مناسب توانی از میان داده ها رابطه بین دبی جریان و دبی رسوب محاسبه و بر این اساس مقادیر رسوبات حمل شده توسط جریان محاسبه می گردد. این روش ها توان تفکیک ویژگی های خاص داده های جمع آوری شده را نداشته و از این جهت نه تنها برآورد چندان دقیقی از میزان رسوبات حمل شده توسط جریان ارایه نمی دهند بلکه امکان بررسی تغییرات زمانی رسوبات حمل شده توسط جریان نیز در آنها وجود ندارد. در این مقاله ضمن مقایسه نتایج برآورد بار رسوب معلق با روش های معمول آماری و روش های فازی، بیلان رسوبات معلق 10 ایستگاه هیدرومتری واقع بر روی سیستم رودخانه های کارون و دز، که مهمترین رودخانه های استان خوزستان هستند، مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده با یکدیگر مقایسه شده اند. این بررسی نشان داد، با استفاده از روش های فازی امکان بررسی تغییرات زمانی میزان رسوبات حمل شده توسط جریان وجود دارد. این بررسی همچنین نشان داد، روش فازی نسبت به روش های معمول آماری برآورد نسبتا دقیقتری از میزان رسوبات حمل شده ارایه نموده و با مقادیر مشاهداتی تطابق بهتری داشته است. همچنین روش فازی در کلیه موارد رسوب حمل شده را بیش از روش های آماری برآورد نموده است.

در بررسی هایی که به منظور شناسایی دو بالان خانواده سیرفیده در منطقه اهواز و حومه در سالهای 78-1377 صورت گرفت. گونه های این خانواده با استفاده از روش های مناسب جمع آوری مانند تور حشره گیری، تله مالیز (Malaise trape) و تله زرد محتوی آب جمع آوری گردید. نمونه ها به طرز صحیح سوزن و اتیکت زده شد. اندام تناسلی حشره نر که در شناسایی اهمیت دارد، از بدن جدا گردید. به کمک لوله ترسیم نصب شده بر روی بینوکولر WILD، شکل اندام تناسلی نر، طرح و نقش شکم در نر و یا ماده، رگبندی بال و نیم رخ صورت ترسیم گردید و با استفاده از کلیدهای موجود شناسایی گونه انجام شد و به تایید Claussen از آلمان رسید. یکی از جنس های این خانواده جنس Syritta می باشد که در این مطالعه 3 گونه S.vittata , S. pipiens , S. flaviventris از آن جمع آوری و شناسایی گردید که گونه اخیر برای اولین بار از ایران گزارش می شود. با توجه به موارد فوق کلیدی برای تشخیص گونه های این جنس تهیه گردید.